Persisterende klachten na een enkel distorsie: afwijkingen op röntgenfoto en MRI

(1)

Persisterende klachten na een enkel distorsie:

afwijkingen op röntgenfoto en MRI

John M. van Ochten, Marinka Mos, Nynke van Putte, Edwin Oei, Sita Bierma-Zeinstra, Marienke van Middelkoop

Afd. Huisartsgeneeskunde

- Studie

(2)

Introductie

• Hoge incidentie enkeldistorsie: 6 per 1000 patiënten 25 nieuwe patiënten per praktijk

• Persisterende klachten:

• 5-33% pijn na 1 jaar

• 3-34% recidief

• 0-33% instabiliteit

Van Rijn et al. 2008 Am J Med

(3)

Vraagstelling BEL-studie

Wat is de samenhang tussen structurele afwijkingen op röntgenfoto en /of MRI en persisterende klachten na een laterale enkelbanddistorsie bij patiënten uit de

huisartsenpraktijk?

(4)

Methode

Design:

Observationele case-control studie

Populatie:

• 6-12 maanden geleden bij huisarts voor een inversietrauma van de enkel

• Leeftijd: 16 tot 65 jaar

• Selectie uit huisartsbestanden via HIS met behulp van:

ICPC enkeldistorsie,”enkel, distorsie of verzwikking”

(5)

Persisterende klachten

7-punts Likert schaal

(6)

Metingen

Vragenlijst:

• Demografische gegevens

• Pijn (0-10 NRS)

• Functie (0-100 AFS)

Röntgen foto (AP en laterale opname):

• Bovenste en onderste spronggewricht en talonaviculair gewricht

• Gestandaardiseerde beoordeling 2 radiologen

MRI (1.5 Tesla):

• Bovenste en onderste spronggewricht en talonaviculair gewricht (ossaal,chondraal en weke delen)

• Gestandaardiseerde beoordeling 2 radiologen

(7)

Stroomdiagram studie

(8)

Patiënt karakteristieken

(9)

Resultaten röntgenfoto’s

(10)

Resultaten MRI (1)

(11)

Resultaten MRI (2)

(12)

Conclusie en discussie

• Structurele afwijkingen komen frequent voor na een laterale enkeldistorsie (3 – 34%)

• Structurele afwijkingen op röntgenfoto’s en MRI’s zijn niet

geassocieerd met persisterende klachten na een laterale enkeldistorsie

• Hoe staat het met de niet-aangedane zijde?

(13)

Opmerkingen

 Als patienten een enkelbanddistorsie hebben gehad, houdt ruim 30%

nog klachten

 Daarnaast worden op XF en MRI veel afwijkingen vastgesteld

 Het houden van restklachten correspondeert niet met radiologische afwijkingen

 Uiteindelijk zal het klinische beeld toch bepalen of er aanvullend onderzoek zal moeten worden verricht

 De huisarts zal dus met de huidige richtlijn met gebruik making van de Ottawa Ankle Rules voldoende vooruit kunnen t.a.v. diagnostiek

 MRI behoeft niet door de huisarts te worden ingezet na een distorsie

(14)