• No results found

App Lea informeert over levenseindezorg

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "App Lea informeert over levenseindezorg"

Copied!
3
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

App Lea informeert over levenseindezorg

Een gratis app bundelt alle informatie om mensen met levensbedreigende en ernstige aandoeningen te

ondersteunen.

Veerle Beel

Maandag 14 december 2020 om 3.25 uur

(2)

Hoe doe je als arts aan pijn- en symptoomcontrole en welke dosissen zijn daarvoor nodig? Wat moet je doen om iemand palliatief te

sederen? Hoe breng je een slechte boodschap over? Welke voorafgaande zorgplanningen kunnen mensen invullen en waar kunnen ze er de formulieren voor vinden?

Vanaf nu is al die informatie, en nog een hoop meer, te vinden op de app Lea. Hij is gratis te downloaden en wordt ook geregeld

geüpdatet, zodat artsen en verpleegkundigen altijd vlot toegang hebben tot de nieuwste informatie.

Lea wordt voorgesteld als een personage, maar is ook de afkorting van LevensEindeApp. Het betreft een initiatief van Forum Palliatieve Zorg en Leif, behorend tot het Expertisecentrum ‘Waardig

levenseinde’ in Wemmel. De app is opgedeeld in zes hoofdstukjes, is helder gelay-out en behoeft verder geen uitleg.

Huisarts Reinier Hueting, die meewerkte aan de ontwikkeling van de app, ziet alleen voordelen: ‘Tot nu toe moesten we altijd zoeken:

waar ligt die conversietabel voor morfinepreparaten weer? En dat

Zo ziet app Lea eruit. rr

(3)

boek waar die info in staat? Hier krijg je alles bijeen, bondig en handig. De praktijk als huisarts bewijst dat je die info maar beter dicht bij de hand kunt hebben.’

Professor Wim Distelmans (VUB), mede-initiatiefnemer, deelt die mening: ‘Het is belangrijk dat artsen en verpleegkundigen geen tijd moeten verliezen met zoeken naar info. De app bevat zowel

technische informatie, voor pijnbestrijding, sedatie en euthanasie, als info en tips voor goede communicatie met patiënten en familie.’

Hij wijst erop dat er ook een hoofdstuk gewijd is aan hoe je palliatieve zorg organiseert in woonzorgcentra.

Dat de app door iedereen gedownload kan worden, ook door niet- medisch personeel, vindt hij geen probleem: ‘Mensen die de app gebruiken, kunnen erover in gesprek gaan met hun arts. Waarom niet?’

Het initiatief krijgt de steun van geriater Ann Vandenbroucke: ‘Het is een snellere en efficiëntere manier om kennis over levenseindezorg met elkaar te delen. In tijden waarin we afstand moeten houden, moeten we creatief zijn.’

Ook Marc Noppen, ceo van het UZ Brussel, is er blij mee: ‘Ik ben zelf geen praktiserend arts meer, maar dit is het vademecum waar velen al lang op wachten. Het is ook de digitale emanatie van het

zelfbeschikkingsrecht, waarvoor wij aan de VUB en ook in het UZ Brussel zo hard ijveren.’

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Terminale patiënten die vooraf honderd procent zeker moesten zijn dat de euthanasie zou doorgaan, want eenmaal ze naar het ziekenhuis kwamen, mochten ze niet meer terug naar

Ik vertel Wim Distelmans dat zijn nieuwste boek Over hoe graag mensen leven al een tijdje klaar lag, maar iets in mij schoof het telkens weer voor zich uit om te beginnen lezen..

maatschappelijk debat dat dringend gevoerd moet worden: zijn wij in staat om te luisteren naar iemand die beslist heeft dat zijn leven niet meer de moeite waard is om geleefd te

Volgens het zogeheten Gronings protocol wordt hierdoor het levensbeëindigend handelen bij wilsonbekwame kinderen (niet enkel pasgeborenen) volgens een bepaalde procedure aangegeven

Dat wordt geleid door Wim Distelmans (VUB) en Paul De Strooper (KU Leuven); het organiseert onder meer opleidingen voor artsen, verpleegkundigen en consulenten die zich toeleggen op

uitbreiden naar wilsbekwame minderjarigen, verwijsplicht voor de weigerende arts en vooral ook toepasbaar maken bij mensen die niet meer aanspreekbaar zijn door dementie. © De

Uit- eindelijk bepaalt LEIF als inrichtende macht wie wel en wie niet in aanmerking komt voor die vergoeding, want LEIF heeft de helft van de zitjes in het comité dat daarover

naar zijn materieel.’ Van der Poel vertelt dat het zoekraken van materieel bij heel wat groenvoorzie- ners voor frustraties zorgt: ‘Als je voor een project drie grondboren nodig