€ 2,50
75ste jaargang • nummer 07 • donderdag 14 februari 2019 Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
De eerste voorzet werd gegeven met de recente passages van mi- nister van Binnenlandse Zaken Pie- ter de Crem (CD&V) en Kamerlid Hendrik Bogaert in de tv-debatten.
Ze mochten er na Nieuwjaar komen vertellen dat de christendemocra- ten nog een rechtervleugel hadden.
Vooral De Crem wist zich te profile- ren. Gedaan met de straffeloosheid in Molenbeek na de geweldplegin- gen op nieuwjaarsnacht. Het eerste rechtse schot was gelost. De man voelt zich goed in zijn rol van minis- ter van Binnenlandse Zaken.
Bogaert was al langer bezig met constante aanvallen op toenmalig staatssecretaris voor Asiel en Mi- gratie Theo Francken (N-VA). Die zou zowaar het probleem van de transmigranten te soft aanpakken.
De voorbije week kreeg deze rechtse of centrumrechtse profile- ringsdrang een vervolg. Partijvoor- zitter Wouter Beke had het in de nasleep van het ontslag van Joke Schauvliege over de klimaatbe- weging die door extreemlinks was gekaapt. Dat werkte als een rode lap op een stier voor de linkerzijde.
Men wou de goedmenende klimaat- spijbelaars criminaliseren. Tege- lijk kreeg de CD&V het verwijt aan klassieke kontdraaierij te doen. Wa- ren de christendemocraten niet van plan om met de klimaatactivisten in debat te gaan?
Daarbovenop verklaarde Pieter de Crem dat hij de kernuitstap niet gerealiseerd ziet in 2025. Groot ge- lijk, natuurlijk, maar een paar we- ken geleden zei Wouter Beke het tegendeel. En Koen van den Heuvel, de kersverse Vlaamse minister van Omgeving, Natuur en Landbouw liet weten vast te houden aan de kernuitstap. Wat is het nu? Zeer een- voudig. De CD&V doet hetzelfde
wat ooit de CVP deed: een relatief rechtse campagne voeren om niet te veel traditionele centrumrechtse CD&V-kiezers te verliezen, maar daarna dan weer mooi links rege- ren. Vroeger vaak met de PS, maar in een centrumrechtse coalitie door de boel te saboteren, zoals de voor- bije vier jaar gebeurd is.
Het was in het verleden niet an- ders met het Vlaamse discours van de CVP. Tijdens de verkiezingscam- pagne de communautaire trom roe- ren, en vervolgens na de zoveelste staatshervorming een zware factuur voor de Vlamingen op tafel leggen.
Een standenpartij, of niet?
Het verschil met vroeger is dat de CD&V een middelgrote partij is geworden. In het verleden, toen de CVP tot 40 procent of meer haalde, raakte de partij met dat vis-noch-vleesdiscours nog weg.
Het electoraat was groter en ook de rechterzijde binnen de partij was dat. Het enige alternatief was de Volksunie, soms de PVV, maar die laatste was toch té belgicistisch, en té vrijzinnig.
De rechtervleugel van de partij betekende in de jaren zeventig en zelfs begin jaren tachtig nog iets met een sterke Boerenbond-vleugel en het NCMV (nu Unizo) waarnaar werd geluisterd. Vandaag probeert de partij dat beeld van standenpar- tij nog door te drukken, maar dat lukt niet. Veel zelfstandigen zijn al gaan lopen naar de liberalen of de N-VA. Schauvliege ging wel een thuismatch spelen bij het Alge- meen Boerensyndicaat (ABS), maar van die organisatie is geweten dat ze kritisch is voor de almacht van de Boerenbond in de sector. Veel ABS’ers stemmen op het Vlaams Be- lang. En dan is er nog de linkerzij-
Partijvoorzitter Wouter Beke die een extreemlinkse infiltratie ziet in de klimaatbetogin- gen. Pieter de Crem die zich plots kritisch uitlaat over de kernuitstap. Kamerlid Hendrik Bogaert die een strenger immigratiebeleid wil. CD&V schuift in de verkiezingscampag- ne op naar rechts. Maar schijn bedriegt. Naar aloude gewoonte stuurt de partij in rege- ringen toch weer richting links. Straks zeker met Hilde Crevits als feitelijke nummer één van de partij.
de van de partij die naar Groen is overgelopen. Het is ook bekend dat de relatie met ACV-voorzitter Marc Leemans niet hartelijk is door de, in de ogen van Beke, overdreven kri- tiek op het regeringsbeleid.
Het linkse geweten Hilde Crevits
Toch probeert CD&V ook die flank aan te spreken en daar moet Hilde Crevits voor zorgen. Ze komt bij velen sympathiek over, waarbij men vergeet dat achter haar een radicaal-linkse agenda schuilt. Ze is de handpop van Beweging.net en het daaraan gekoppelde netwerk van linkse verenigingen met een licht christelijk sausje over.
Crevits zou wel eens een belang- rijke rol kunnen spelen bij de for- maties na 26 mei. Op Vlaams niveau voelt CD&V nattigheid. Men gaat ervan uit dat een N-VA/Open Vld/
sp.a-coalitie naar Antwerps model realistisch is. Dat zou een zware dobber zijn voor de CD&V, die de controle verliest over onderwijs, de welzijnssector (de christelijke zuil is daar nog zeer sterk) en de land- bouw. Bij CD&V hopen ze dat de blauw-groene as er toch komt en dat ze zich aan die wagon kunnen vasthaken. Als er een meerderheid voor is, natuurlijk. Crevits is dan de bruggenbouwer naar Groen en Open Vld dat - zeker op Vlaams ni- veau met figuren als Bart Somers - een links-liberale D66 is geworden.
En wie weet zit er voor Crevits dan zelfs het Vlaams minister-president- schap in. Dan wordt ze de feitelijke nummer één van de partij. Voorzit- ter Wouter Beke moet het dan fede- raal proberen te doen bij de forma- tie. Wat een stuk moeilijker zal zijn.
De rechtbank kan dus niet meer volgen en gewone zaken worden vaak uitgesteld tot na… 2021. Of anders gezegd: ondernemingen die morgen een geschil starten voor de Brusselse Nederlandstalige ondernemings- rechtbank, zullen hun zaak pas ten vroegste over twee jaar behandeld zien. Gelukkig zijn er nog waakhonden in het parlement in de personen van Barbara Pas (VB) en Kristien van Vaerenbergh (N-VA) en zij vroegen minister Geens om uitleg. Minister Kris Peeters antwoordde in naam van Justitieminister Geens, die in het buitenland was, dat er werk zal gemaakt worden van een nieuw vacatureplan. Alsof men daar al mee bezig was…
Het is pas na een persbericht van de voorzitter van de rechtbank dat er gehoor werd gegeven aan het probleem. Proactieve politiek in Bel- gië? Nooit van gehoord, meneer, en zeker niet als het om onevenwichten inzake taalwetgeving en de toepassing ervan gaat. Besluit: de Vlaamse partijen die over de splitsing van het gerechterlijk arrondissement on- derhandeld hebben, hebben zich fameus laten rollen. En die Vlaamse partijen waren CD&V, sp.a, Open Vld en Groen. Niet vergeten op 26 mei.
Brussel: tekort aan
Nederlandstalige rechters
Een traditie: CD&V voert campagne op rechts om dan links te regeren
Vanaf volgende maand zijn er nog maar zes Nederlandstalige rech- ters in de ondernemingsrechtbank in Brussel. Bij de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde was het aantal nochtans vastgelegd op elf. En werklastmetingen wezen ondertussen uit dat zestien rechters normaal en wenselijk zouden zijn.
Lees het volledige interview met Peter De Wilde, voorzitter van het Davidsfonds, op blz. 11
“Vlaming kan je zijn zonder stamboom
tot 1302”
De 49-jarige Peter de Wilde is voorzitter van het Davidsfondsen stelt
“met het Davidsfonds te zullen blijven opkomen voor onze taal, de talig- heid, de integratie via taal
van nieuwkomers, tegen de verengelsing, voor onze cultuur en dat zonder negati- viteit.” Dat hij daarbij helaas
niet op de traditionele culturele wereld of de media moet rekenen, is hem al duidelijk geworden.
Een gesprek.
Actueel 14 februari 2019
2
Redactie & beheer:
Uitgeverij ’t Pallieterke Cuperusstraat 41,
2018 Antwerpen Tel. : 03-232 14 17 Abonnementen/administratie: secretariaat@pallieterke.net Lezersbrieven: lezersbrieven@pallieterke.net Abonnementen binnenland
3 maanden: 32,50 euro 6 maanden: 65,00 euro 1 jaar: 130,00 euro Steunabo 1 jaar: 250,00 euro
Het abonnementsgeld kan overgeschreven worden op volgend rekeningnummer met vermelding van uw naam en adres:
BE82 4096 5194 9168 BIC KREDBEBB
Lees nu ook digitaal op www.pallieterke.net Elke week op donderdag in uw krantenwinkel
Stichter 1945-1955: Bruno de Winter Hoofdredacteur 1955-2000: Jan Nuyts Hoofdredacteur 2000-2010: Leo Custers Hoofdredacteur 2010-heden: Karl Van Camp Verantw. uitgever: Karl Van Camp
Abonnement buitenland:
Tarieven afhankelijk van de bestemming. Alle inlichtingen op de kantoren.
De Vlamingen zullen de klimaatfactuur betalen
De klimaatobsessie van het gros van onze politici maakt dat de Belgische kernuitstap een dure grap dreigt te worden. Er groeit een consensus om gascentrales te bouwen ter vervanging van de kerncentrales en in afwachting van een koolstofvrije energievoorzie- ning. Alleen, zo’n centrales zullen zwaar gesubsidieerd moeten worden, en het zullen de Vlamingen zijn die de factuur mogen ophoesten.
Tegen 2025 moeten alle kern- centrales sluiten. Dat is toch de bedoeling van de meeste politieke partijen die in deze tijden van kli- maatgekkigheid niet voor elkaar willen onderdoen. Om dat mogelijk te maken, zijn zeven tot negen nieu- we gascentrales nodig. Ze komen er naast de opwekkers van hernieuw- bare energie, zoals windmolens en zonnepanelen, want er is nu een- maal niet elke dag wind en ook de zon schijnt hier niet elke dag.
Nochtans, de factuur van die nieuwe gascentrales blijft geheim.
Volgens N-VA-voorzitter Bart de Wever zou dat 9 miljard euro kos- ten. Federaal minister van Energie Marie-Christine Marghem (MR) wil zich niet op een bedrag vastpinnen, maar gaat ervan uit dat de factuur in de miljarden loopt. En ze zou wel eens hoger kunnen uitvallen dan verwacht.
Black-out
Nieuwe gascentrales bouwen in de overgang naar een totaal kool- stofvrije economie is nodig om een black-out te vermijden, wordt ge- zegd. Maar zo’n gascentrales zullen er alleen komen wanneer ze zwaar gesubsidieerd worden.
Vandaar de factuur van minstens 9 miljard euro. En het is zoals zo vaak: het zijn de Vlamingen die de factuur zullen betalen. Want het gros van de welvaart wordt door Vlamingen gegenereerd en dus be- talen de Vlamingen de meeste be- lastingen. Ook zij zullen via taksen
de subsidies betalen. Wat eigenlijk absurd is, want via de financieel ondersteunde gascentrales wordt de CO2-uitstoot gesubsidieerd. Ter- wijl kernenergie die logische stap is richting een energievoorziening zonder fossiele brandstoffen.
Ondertussen blijven de Frans- talige partijen hameren op een klimaatwet die door een tweeder- demeerderheid van de parlement- sleden moet worden goedgekeurd.
Wat volgens Kamerleden Hendrik Vuye en Veerle Wouters terecht neerkomt op een herfederalisering.
Bovendien zouden er zeven nieuwe klimaatinstellingen worden opge- richt.
Wie mag dat allemaal financie- ren? Wie dreigt via de federale grendels een funest klimaatbeleid opgelegd te krijgen? Inderdaad, Vlaanderen.
Steen- en bruinkool
Meer algemeen ziet het ernaar uit dat België dezelfde absurde weg opgaat als Duitsland. Na de kern- ramp in Fukushima besloot de rege- ring-Merkel de kerncentrales tegen 2022 te sluiten. Ondertussen zijn acht van de zestien centrales dicht.
Kernenergie is bij de oosterburen nog goed voor 13 procent van de energievoorziening.
Hernieuwbare energie was de toekomst. En ja, in Duitsland is er veel plaats voor zonnepanelen en windmolens. Alleen, die investerin- gen leverden minder op dan ge- dacht. Uit pure noodzaak besloot
de regering dan maar opnieuw steenkool- en bruinkoolcentrales te openen. Die zijn nu goed voor 38 procent van de energievoorziening.
Tamelijk absurd in tijden dat ie- dereen op de achterste poten gaat staan wanneer men het over vervui- lende energie-opwekking heeft.
Het probleem met de klimaatob- sessie is dat kernenergie hier het effect heeft van een rode lap op een stier. In West-Europa denkt men nog altijd het economische hart van de wereldeconomie uit te maken, en dat voorbeelden uit het buitenland overal toepasselijk zijn.
Wereldwijde omslag?
Het mondiale energiesysteem bestaat nog altijd voor 85 procent uit fossiele brandstoffen. Als men dat wil verminderen, moet gekeken worden naar landen als China, meer nog dan naar het Westen.
Daar kan het verschil worden ge- maakt via een zogenaamde “groene omslag”. Intussen horen we nie- mand spreken over het Afrikaanse continent, waar de economie sterk aan het groeien is en waar emissie- vrije energie-opwekking geen on- derdeel van het economische debat is.Sommige experts verwijzen naar Noorwegen, waar elektriciteit voor honderd procent groen wordt op- gewekt. Zij het wel grotendeels via waterdammen en watervallen. Die mogelijkheden hebben we hier bij ons niet echt in overvloed.
ANGÉLIQUE VANDERSTRAETEN
KARL VAN CAMP HOOFDREDACTEUR
’s Avonds komt het voorval uitgebreid in het nieuws. Is er een nieuw schandaal in de maak? Enkele maanden eerder hadden we immers de dioxinecrisis gekend. Diezelfde nacht worden nog meer kinderen ziek. En er worden nu ook kinderen van andere scholen ziek, en zelfs kinderen die geen cola, maar fanta gedron- ken hebben. Met de frisdrank is niets mis, en toch vinden ineens alle kinderen dat het vies smaakt.
De woordvoerster van Coca Cola moet het om de vijf voeten voor de camera’s uitleggen, maar krijgt het niet uitgelegd. Drie dagen na het begin van de crisis wordt ze van haar job gehaald en zal ze nooit meer op het scherm verschijnen. In haar plaats komt de grote baas van Coca Cola die in allerijl uit de VS is overge- vlogen. In de dagen en weken die volgen worden zo’n 100 mil- joen drankblikjes vernietigd, niet alleen cola, maar alle merken van Coca Cola. De financiële schade voor de firma wordt op 2,5 miljoen euro berekend. Achteraf blijkt dat maar een heel beperkt aantal blikjes cola een slechte smaak had, zonder enig gevaar voor de gezondheid.
Onderzoek achteraf wijst in de richting van “mass sociogenic illness”, massahysterie, zeg maar. Vandaag wordt het Coca Cola incident van 1999 gebruikt in de lessen marketing als voorbeeld van slecht crisismanagement.
Daaraan moest ik denken toen ik de kleuters en kinderen zag betogen voor een beter kli-
maat. De wereld is helemaal niet aan het vergaan, maar als we sommige kinde-
ren aanhoren, halen we het einde van de week niet meer. Het zou me niet verbazen dat kleuters dat allemaal niet verwerkt krijgen en ’s nachts met stress gaan slapen. Beste Groe- ne politici, stop met de mensen bang te maken en onwaarheden te lance- ren. En ja, het klimaat is van rechts en van links. Maar laat rechts dan ook uitpraten, en sta open voor alternatieve oplossingen. Mag het even, ja?
In juni 1999 kwam Coca Cola onder vuur te liggen. En- kele scholieren hadden tijdens de speeltijd aan een flesje geslurpt en een slechte geur en smaak opge- merkt. Er wordt er eentje ziek en moet braken. Andere scholieren moeten ook braken. De ene zet de andere aan. De school alarmeert de hulpdiensten en zieken- wagens rijden aan en af.
Massahysterie
ECONOMISCHE ZAKEN
Salvini schrijft daarover: “Het eni- ge wat we vragen, is respect voor onze regels. In Napels heeft een Nigeriaan die een humanitair vi- sum had gekregen, geprobeerd een vrouw te verkrachten. Hij ontvlucht- te geen oorlog, hij bracht de oorlog tot bij ons. Deze viezerik verbleef
In een Facebookbericht kwam de Italiaanse minister van Binnenlandse Zaken, Matteo Salvini, ‘populist’, ‘extre- mist’ en door de mainstreammedia uitgemaakt voor alles wat slecht en lelijk is, terug op een recent incident waar- bij een Nigeriaanse asielzoeker uit het land werd gezet.
De aanleiding was een verkrachtingszaak in de Via Carlo Poerio in Napels.
hier op onze kosten. (…) Ik zal er- voor zorgen dat hij een ticket heen krijgt met bestemming Nigeria. Ik zie echt het nut niet in om dergelijke delinquenten uit alle windstreken van de wereld naar hier te laten ko- men.”
Het betreft een 40-jarige migrant
die al tien jaar in Italië verbleef, en die verschillende asielaanvragen heeft ingediend die steeds werden afgewezen. De belaagde vrouw werd uiteindelijk gered, omdat voorbijgangers én de politie zijn tussengekomen. De politie heeft kunnen beletten dat de dader door het publiek werd gelyncht. De Nige- riaan in kwestie werd inmiddels het land uitgezet.
En in Frankrijk…
In Frankrijk schreeuwen de mainstreammedia intussen moord en brand omdat de rechtse burge- meester van Montauban, mevrouw Brigitte Barèges (Les Républicains), zich over de passiviteit van de over- heden verwonderde om een illegale Algerijn, die een 80-jarige vrouw had verkracht, terug te sturen. Pre- sident Emmanuel Macron, die door de burgemeester hierover werd ge- interpelleerd tijdens het ‘Grote De- bat’, wilde zelfs niet antwoorden op de vragen daarover.
De ene politicus wordt uitgemaakt voor ‘extreemrechts’, ‘xenofoob’ en erger, maar grijpt deze verkrach- tingszaak aan om het beleid nog eens op scherp te stellen. Wat de uitdrukkelijke wens is van zijn be- volking. Hij kiest hiermee de kant van het volk.
De andere politicus wordt bijna aanbeden door de mainstreamme- dia en de politieke elites van de Europese Unie, maar geeft niet thuis voor dezelfde verzuchting bij zijn volk.
Twee stijlen, twee Europa’s. In mei krijgen de Europeanen de keuze.
PIET VAN NIEUWVLIET
Salvini versus Macron
Ingekort Facebookbericht Salvini
Actueel
14 februari 2019 3
Terug naar af
Mevrouw de belaagde,
Vorige week moest gij de handdoek in de ring gooien en aankondigen dat gij uw kabinet zoudt gaan verlaten. Het was in alle opzichten pijnlijk, niet het minst op het zuiver menselij- ke vlak. Ik heb daar echt geen leedvermaak in, maar zo kort voor de verkiezingen is dat geen leuke toestand, zeker als gij uw zinnen al hadt gezet op een verlenging van uw mandaat.
Daarmee kwam voor u een tragisch einde aan bewogen jaren ministerschap waarin gij door de enen verguisd en door anderen bejubeld werdt. Voor zowat alle waarnemers waart gij echter niet meteen een toonbeeld van een gro- te en sterke dossiervreter en van doortastend- heid. Als Kamerlid eerst en nadien als Vlaams minister van Cultuur bakte gij er weinig van en maakten uw tegenstrevers zich vrolijk over de blunders die gij maakte, van onjuiste uitspraken tot foute inschattingen en een soms onwennig optreden. Gij moest daarbij vaak naar uw woor- den zoeken en gij toonde iets te vaak toch heel wat onzekerheid. Maar, gij waart nu eenmaal op een pedestal geplaatst door uw partij en dus moest gij de politieke arena in, willens nil- lens. In 2014 kreegt gij dan de erg zware cock- tail van natuur, leefmilieu én landbouw in de schoot geworpen. Het stond in de sterren ge- schreven dat gij daar uw handen meer dan vol mee zoudt hebben. Maar – ere wie ere toekomt - het moet gezegd dat gij tenminste een poging hebt gedaan om hier water en vuur met elkaar te verzoenen, met aan de ene kant de Vlaamse boeren en aan de andere kant hun tegenpolen uit de natuurbewegingen en al wat zich politiek groen noemt. De dialoog – als die er al was – tussen die twee tegenpolen verliep lang niet vlot en men stond vaak – gelukkig figuurlijk - met getrokken messen tegenover elkaar. En gij deedt als beleidsverantwoordelijke wat binnen uw mogelijkheden lag. Ik heb het er niet moei- lijk mee om dat te erkennen.
En dan ontstaat plots een klimaatbeweging die ogenschijnlijk het onschuldige en idea- listische initiatief is van schoolkinderen die wel moeilijke teksten komen voorlezen en erg diepzinnige beschouwingen komen debiteren tot in Davos toe, maar in debatten heel vaak naar hun woorden moeten zoeken, laat staan argumenten vinden om hun slogans te onder- bouwen. Groen is blij dat de migratiediscussie naar de achtergrond wordt geschoven en smijt zich mee op straat, ook als er klimaatmarsen van grote mensen gehouden worden. De selfies die met Kristof Calvo zijn gemaakt, zijn niet te tel- len. Tot daar nog aan toe. Dat was voorspelbaar en te verwachten. Maar ondertussen waren ook de betaalde en onbetaalde kwaadwillige agit- props al aan het werk, die heel subtiel die be-
weging naar hun hand willen zetten en het niet willen houden bij vragen en voorstellen aan de bevoegde ministers om méér te doen voor het klimaat, maar die het beleid ten gronde vise- ren en ministers persoonlijk in hun schootsveld gaan nemen. Harde en meedogenloze politiek die wil ontwrichten, dat is wel duidelijk. En zo werdt gij het slachtoffer van een bewust opge- zet mail-bombardement, waarbij de toon niet altijd vriendelijk en zelfs bedreigend was. Het sloeg u behoorlijk uit uw lood en gij voelde als geen ander aan dat er achter die klimaatprotes- ten van spijbelende pubers iets kwalijks aan de gang was. Als ik u was, legde ik een klacht neer tegen die PVDA-adept die op de nooit neutrale staatszender er zich nog vrolijk over kwam ma- ken en dat allemaal maar heel normaal leek te vinden. Er zijn grenzen en die zijn brutaal over- schreden.
Het was dus genoeg voor u, ook omdat gij vanuit uw grote frustratie insinuerende uitspra- ken hadt gedaan die ook niet konden. De cirkel sloot zich, omdat naar verluidt ook heel wat van uw partijgenoten vonden dat uw optreden en uw machteloosheid tegenover de klimaatbe- weging hen ook parten zou kunnen gaan spe- len op 26 mei. In uw plaats kwam dan de stij- ve hark zonder glimlach Koen van den Heuvel, een technocraat. Hij is gehard in de politiek en staat ervoor bekend zijn dossiers snel en goed te kennen, en ze ook doordacht te verdedigen.
We zullen zien. Ik hoop dat hij in ieder geval aan de brossers goede argumenten en wat meer concrete inhoud vraagt. Want ook aan die kant wordt het tijd dat men beseft dat het allemaal wat meer moet zijn dan vooral op bruin karton gekribbelde Engelstalige en bijwijlen vulgaire slogans van kirrende en hamburgers vreten- de pubers, die nu zelfs aangevuld worden met door al te ijverige activistische leerkrachten op- gejutte lagere schoolkinderen en zelfs kleuters.
Het moet nu toch niet gekker worden?!
Gij zult de lijst blijven trekken in Oost-Vlaan- deren, zo wordt gezegd. Hoe vreemd het ook moge klinken, maar ik denk dat uw partij een strategische zet doet met u even in de luwte te parkeren. “Reculer pour mieux sauter”, zei uw goede vriendin Hilde Crevits, de eigenlijke partijbazin, niet zonder aan morgen te denken.
Mensen vergeten snel. “Jef Genie” is zo bijna vergeten, net als “Mathias Schoenmaekers”.
Binnenkort uw domme uitschuiver van vorige week ook. Ik kan u alleen maar zeggen: “Als ge nog eens een verantwoordelijkheid krijgt, doe het dan beter dan eerst en denk telkens min- stens twee keer na. En kweek wat haar op uw tanden.” Droog uw tranen nu maar.
Eerst over het ‘Belgische’ klimaat. Groen – weinig daden, vooral woorden, weinig cijfers, veel slogans - probeerde het par- lement te verleiden om een Klimaatwet te laten schrijven door ‘academici’ van noord en zuid. Een pleidooi ook voor een intermi- nisteriële klimaatconferentie gestuurd door een ‘onafhankelijk’ expertencomité. Verruk- kelijk hoe Groen stelde dat er dan meteen
“geen ideologisch debat meer nodig is”
over wat er moet gebeuren. De wetenschap is volgens Groen dus eindig.
Het groene pleidooi viel op een koude steen. Genoeg Vlaamse partijen lieten ver- staan dat er in dit land al voldoende over- heidsinstellingen en overlegorganen zijn.
Voor een bijzondere klimaatwet is een twee- derdemeerderheid en een meerderheid in elke taalgroep nodig. De federale conferen- ties en comiteetjes van Calvo zouden een uitholling van de bevoegdheden van de gewesten zijn. Een herfederalisering, aldus Veerle Wouters (V&W). En de ontnuchtering zat in de staart van haar betoog: wat Calvo vraagt zou een zevende staatshervorming betekenen…
Vaccinaties
Een ander communautair dispuut ging over te weinig vaccinaties in Brussel en Wal- lonië. De Morgen schreef erover. Te weinig meisjes in Brussel en Wallonië krijgen het vaccin tegen het humaan papillomavirus (hpv). Dat vaccin werd bijna tien jaar gele- den in ons land geïntroduceerd voor meis- jes tussen twaalf en veertien jaar. Het biedt bescherming tegen een virus dat onder meer baarmoederhalskanker kan veroor- zaken. In Vlaanderen wordt nu liefst 91 pro- cent van de meisjes gevaccineerd, terwijl dat in Brussel en Wallonië slechts 36 tot 50 procent is. De vaccinatie van meisjes wordt daar moeilijker aanvaard. De antivaccinlob- by is er ook veel actiever. Hetzelfde geldt voor vaccins tegen mazelen en hepatitis B.
De schoolgeneeskunde wordt er anders georganiseerd en de culturele invloed van Frankrijk (met nog meer vaccinatiescepsis) is er groter.
Brusselse rijkdom
De Nationale Bank publiceerde vorige vrijdag cijfers over het inkomen van de huishoudens. Altijd interessant om de situ- atie in de regio’s eens te vergelijken. Ook al gaan die cijfers over 2016. Waarom die info (2016) twee jaar achterop loopt, is ons niet duidelijk. Alleen kwatongen zullen opmer- ken dat de Nationale Bank een ‘federale’
instelling is. Brusselse politici (Franstaligen, maar ook Nederlandstalige Brusselaars zo- als Guy Vanhengel van Open Vld) haastten zich om zich via Twitter wild enthousiast te tonen omdat het netto beschikbaar inkomen sterker toenam in Brussel (+4,8 procent) dan in Wallonië (+3,5 procent) en - let op - dan in Vlaanderen (+2,9 procent). De Brus- selaars zouden beter wat bescheiden zijn en twitteren over andere cijfers van de Na- tionale Bank, die veel interessanter zijn: ze leren dat het inkomen van de huishoudens in Vlaanderen in 2000 zo’n 1.000 euro hoger lag dan dat in Wallonië en Brussel. In 2016 lag het 2.500 euro hoger dan in Wallonië en 5.000 euro hoger dan in Brussel. Waarom toch? Vanhengel en co glimden al zo vaak - ten onrechte - over het vermeende krimpen van de kloof in de werkzaamheidsgraad, de werkloosheidsgraad, et cetera). We zagen ook geen tweets over cijfers van de Nationa- le Bank over de economische groei in 2017.
Die bedroeg in Brussel 0,9 procent, in Wallo- nië 1,6 procent en in Vlaanderen 2 procent.
En nog iets: in Vlaanderen komt de groei van de privé, en maar voor 5 procent van de overheid. In Wallonië kwam 18 procent van de overheid, in Brussel meer dan een kwart.
Meer gesubsidieerde jobs, dus. Je moet al ver in de tijd teruggaan om nog een trans- ferbericht van de Nationale Bank te vinden.
Stadsboulevards
In het weekeinde maakten we kennis met de Brusselse stadsboulevards. Voor wie het nieuws miste: de E40 (vanuit Leuven) en de A12 (vanuit Antwerpen) zijn volgens Brus- sels minister van Mobiliteit Pascal Smet
“littekens op Brussel”. Dus komen er bou- levards, met minder rijvakken, een lagere snelheid (50 km per uur) en dus met minder files en betere lucht, aldus Smet.
Hiermee verplaatst hij de Brusselse pro- blemen (files, CO2-emissie) naar Vlaande- ren. De lezersrubrieken van alle Vlaamse kranten liepen vol. “Snelwegen zijn geen littekens op de stad, het zijn eerder de slag- aders die de stad voeden… Snij de toevoer af en je krijgt een stervende stad... Een Pestplan! … Waar en wanneer komen er de duizenden parkeerplaatsen voor auto’s die Smet aan de Brusselse grens wil tegenhou- den? Na de miserie met de nachtvluchten en de sluiting van de tunnels nu dus kunstmatig gecreëerde files…” Hoe zal Vlaanderen rea- geren? Het betaalt al behoorlijk voor Brus- sel. Met een belangenconflict misschien?
Communautair spoortje
Transport staat bovenaan op de lijst van grote vervuilers. De aanpak van de bedrijfs- wagens treft vooral Vlaanderen, dat weten we al. Om de auto thuis te laten, moet er voor de pendelaar een betrouwbaar alternatief zijn, schrijft Rik van Cauwelaert in De Tijd.
De NMBS is dat niet. Het spoorwegnet is nog altijd afgestemd op het 19de-eeuwse Bel- gië, toen Vlaamse arbeiders in groten geta- le naar Wallonië afzakten. Bovendien zijn er honderden miloenen verkwanseld aan dra- kerige luxe-stations (275 miljoen voor Mons, 9.000 reizigers per dag, ten minste 500 mil- joen voor Gent-Sint-Pieters, dat tenminste nog het belangrijkste spoorknooppunt van Vlaanderen is). Volgens Van Cauwelaert moet het spoornet worden hertekend. Het zou nogal logisch zijn dat af te stemmen op De Lijn in Vlaanderen en best fungeren als een intercity- en metrosysteem De Lijn zou dan lokale lijnen kunnen exploiteren, die ze kan afstemmen op tram en bus. Pas de situ- atie aan het lokale net aan, suggereert Van Cauwelaert. Dat is in andere landen ook zo.
Dat werkt. “Maar dat stoot dan weer op ver- zet van zij die een feitelijke regionalisering van het spoor vrezen.”
Wallinganten
In Het Belang van Limburg (“De nieuwe Wallinganten”) reageert Christoph Deborsu op een aantal uitspraken van Waalsgezinden (Jean-Luc Crucke, ondervoorzitter van de MR, minister van Economie Pierre-Yves Je- holet (MR) en cdH-fractieleider in het Waals Parlement Dimitri Fourny, maar ook een aantal PS’ers zoals Paul Magnette (burge- meester Charleroi), Pierre-Yves Dermagne (fractieleider Waals Parlement) en Nicolas Martin (burgemeester Bergen). “Niet uit- sluitend socialisten, ook dat is een verande- ring ten opzichte van het verleden”, aldus Deborsu. Het Waalse regionalisme zou zich vooral richten tegen de zogenaamde fede- ratie Wallonië-Brussel (vooral bezig met onderwijs en cultuur). Autonomie over deze bevoegdheden zouden ze “cruciaal” vinden voor het ontwikkelen van de Waalse identi- teit. “De realiteit is heel anders in Virton dan in Sint-Joost”, zeggen ze. De aparte regering en parlement van die federatie afschaffen zou 55 miljoen opleveren. De nieuwe wal- linganten gaan ervan uit dat het electorale schaakbord er na 26 mei zo ingewikkeld uitziet dat confederalisme, of splitsing tout court, onvermijdelijk wordt. En dat het dan - gelet op de groeiende Brusselse en Duit- stalige identiteiten - vier landen oplevert:
Vlaanderen, Brussel, Wallonië en Ostbel- gien. Ze houden zich klaar. Nog 110 dagen afwachten.
Faciliteiten
Het kwam wat laat voor dit nummer, maar maandag maakte minister Liesbeth Homans bekend dat ze vier burgemeesters van fa- ciliteitengemeenten niet gaat benoemen omdat ze kiesbrieven in het Frans hebben verstuurd. Een overtreding van de taalwet.
“Dat deden we maar nadat we eerst in het Nederlands brieven hebben verstuurd”, re- ageerden de burgemeesters, die al aankon- digden bij de Raad van State in beroep te zullen gaan. Wordt ongetwijfeld vervolgd.
ANJA PIETERS
België is tijdverlies
Alweer een week zonder communautaire twistpunten... Behalve mis- schien toen het over klimaat ging, of over de hpv-vaccinaties, of de rijk- dom van Brussel, of de stadsboulevards, of de miserie bij het spoor, of de groei van de bevolking (migratie sluipt naar Vlaanderen), of de uitspra- ken van wallinganten, of de benoemingen in de faciliteitengemeenten.
BRIEFJE AAN JOKE SCHAUVLIEGE
Joke moet op de brandstapel,
met dank aan
Arno Kempynck.
Verbindend?
Er is heel wat te doen in de Kamer over de zogenaamde ‘Klimaatwet’ die de Groenen nog willen laten goedkeuren voordat het parlement ontbonden wordt. Specialisten op het vlak van milieurecht, grondwettelijk recht en publiek recht van de Université Saint-Louis (USL-B), UGent, UCLouvain en UHasselt hebben samen een ‘bijzondere klimaatwet’ opgesteld. Groen nam dat werkstuk klakkeloos over en goot dat in een voorstel van bijzondere wet. Calvo en Al- maci en Nollet van Ecolo willen er nu druk op zetten om naar de verkiezingen te kunnen gaan met een boodschap aan de spijbeljeugd – van kleuterschool tot middelbaar – dat zij het maar weer geflikt hebben om een ‘verbindend’ voor- stel te doen goedkeuren. Vooral vanuit de kleu- terscholen zou de nogal nadrukkelijke vraag komen om met een consistente klimaatwet uit te pakken… Alle gekheid op een stokje, want een en ander geeft eigenlijk een klef déjà-vu- gevoel, want het Marrakeshpact zit nog vers in het geheugen. De logica is dat groen pas ‘ver- bindend’ iets goedkeurt als het er zelf kritiek- loos achter staat; zeg maar: als het voorstel door henzelf zou kunnen geschreven zijn.
Riedeltje
Opgejaagd door de nieuwe heiligen Anuna en Adélaïde en hun vuile-praat-aanhang, sprin- gen de Franstalige partijen meteen op de kar, ook een nog wat twijfelende MR, want in Wal- lonië is dat zowat de enige partij rechts van het centrum, die dus onder zware linkse electorale druk staat. Het opbod is groot en de MR wil dus niet helemaal geïsoleerd geraken. In Vlaande- ren ligt het even anders, want CD&V en Open Vld – twee partijen uit de minderheidsregering – stellen zich terughoudend op. En bij de op- positie in Vlaanderen zullen N-VA, VB en V&W ook niet meestemmen. En dat zet de zaak op de helling, want een bijzondere wet heeft een tweederdemeerderheid nodig én een meer- derheid in elke taalgroep. Calvo werd vorige donderdag dan ook nerveus en “hoopt op de fracties uit de regering in lopende zaken als bondgenoot”. Het is hetzelfde riedeltje als met het Marrakeshpact. Hij wil nooit bondgenoot zijn als anderen iets voorstellen, alleen als het hem welgevallig is.
Bijzondere wet
Veerle Wouters van V&W kwam donderdag de zaak eens vanuit een andere hoek bekijken.
Niet onterecht, zo bleek voor de wakkere Vla- ming. Met haar kompaan Hendrik Vuye meent ze immers dat zo’n bijzondere wet niet meer of niet minder dan een soort zevende staats- hervorming is, want “deze klimaattekst is een herfederalisering van een materie die aan de Gewesten en Gemeenschappen was toegewe- zen”. Zij was dan ook terecht van oordeel dat het klimaatbeleid niet moet vergrendeld wor- den in een bijzondere wet en nog minder dat er door die regelingen nog maar eens zeven nieuwe Belgische klimaatinstellingen in het leven zouden worden geroepen. Geen nieuwe communautaire achteruitgang dus! Bovendien laakte ze ook nog de stelling dat de Senaat – die door zowat iedereen ten dode is opgeschreven – nieuwe bevoegdheden in deze context zou krijgen. Ja, het Belgische beest lijkt nog niet echt dood te zijn… Het gerucht doet overigens in de wandelgangen van de Kamer de ronde dat de groenen zeer bewust kozen voor een bij- zondere wet omdat zij daarin het klimaat tot…
Dossier 14 februari 2019
4
2050 willen vastleggen. Zo’n wet is nauwelijks wijzigbaar, gelet op de noodzakelijke meer- derheden. Misschien zou Calvo ook het liefst hebben dat ook de verkiezingen tot dan wor- den opgeschort? Een echte top-democraat, dat cumulerend kereltje uit Mechelen!
Dansende beer
Wie ook niet meer zal terugkeren in de Ka- mer na 26 mei, is niemand minder dan Olivier Maingain van DéFI, het vroegere FDF. Hij is geen kandidaat meer. Daarmee verdwijnt de meest rabiate Vlamingenhater en Fransdolle provo- cateur ooit uit de parlementaire cenakels. An- toinette Spaak en Roger Nols waren daar maar klein bier tegen. Zijn ‘grootmoedige’ overdracht aan jongere opvolgers, zou evenwel toch een schaduwkantje hebben. Hij is immers de zestig gepasseerd en wil naar verluidt niet in de nieu- we pensioenregeling van de Kamer terechtko- men, want die is na 26 mei ongunstiger voor hem. En wie zijn ‘palmares’, zijn dienstjaren en zijn functies bekijkt, zal dat meteen begrijpen…
Voor ’t geld danst den beer!
Adieu, Waalse vrienden!
Het brave grietje Griet Smaers van CD&V kwam vorige week een vraag stellen aan Denis Ducarme, minister van Middenstand, Zelfstan- digen, KMO’s, Landbouw en nog van alles over arbeidsongeschikte zelfstandigen. Een nuttige vraag, zeker. Maar Ducarme, zo goed als Neder- landsonkundig, kwam een door zijn diensten voorbereid antwoord aflezen in het Nederlands.
Hij had er duidelijk last mee en maakte aanhou- dend fouten tegen de intonatie en de uitspraak.
Sommige woorden las hij zó fout dat het klaar en duidelijk was dat hij niet wist wat hij vertel- de. Toen Smaers repliceerde, luisterde hij zelfs niet meer omdat hij er gewoon geen barst van begreep. Hij zat gewoon wat te grijnzen. Het is tragisch en schrijnend dat wij in dit onzalige land dit nog veel te vaak moeten meemaken, zelfs in het Paleis der Natie. Als de Franstaligen dan toch geen Nederlands willen leren, dat ze dan hun plan trekken.
Twee maten en twee gewichten
Groene zeloot en moraalridder Stefaan Van Hecke, ondervroeg in de commissie Justitie mi- nister Geens over de uitspraken van ex-Vlaams minister Joke Schauvliege over de Staatsveilig- heid. Iedereen weet dat Schauvliege daar een onvergeeflijke kemel heeft geschoten en hoe het haar vergaan is. De minister bevestigde dat er geen communicatie is geweest tussen de Staatsveiligheid en Schauvliege. Maar, zo wist de minister nog te vertellen, mochten er zaken zijn die wijzen op infiltratie van de klimaatbe- togingen door extreemrechts en extreemlinks, dan zal de Staatsveiligheid de zaak wél op- volgen. Groen-rode Van Hecke haastte zich in zijn repliek met te zeggen dat het zeker geen prioriteit moet zijn van de Staatsveiligheid om betogingen georganiseerd door scholieren te gaan screenen en om te bekijken wie daar achter zit. Ondertussen weten we wat heel ra- dicaal extreemlinks van de PVDA met betaalde agitprops als Arno Kempynck de zaak manipu- leert en zelfs het leven van ministers zuur maakt.
Maar er gebeurt niks. Stel je even voor dat Schild en Vrienden zo’n beweging zou trachten de beïnvloeden, hoe zou groene Stefaan er dan over denken? We durven er gif op innemen dat hij zou vinden dat de Staatsveiligheid haar werk niet doet…
Een dubbele nationaliteit is heel goed te voorkomen: geef niemand die óók vanaf zijn geboorte een nationaliteit heeft waar hij niet vanaf kan komen, de Europese nati- onaliteit waar hij of zij om vraagt. Of meent recht op te hebben. Pas de wetgeving aan die het mogelijk maakt om die Belgische, Nederlandse of een andere Europese natio- naliteit te verlenen aan mensen die niet van hun oorspronkelijke nationaliteit afkunnen.
Waarom zou je überhaupt als overheid na- tionaliteiten willen uitdelen aan mensen die er al een hebben waar ze geen afstand van kunnen of willen doen?
Wel rechten, geen plichten
Een Belgische dan wel Nederlandse na- tionaliteit brengt voordelen mee. Afgezien van het vrijuit over de hele wereld kunnen reizen, het mogen stemmen en onbeperkt in België/Nederland wonen, is er nog een hele belangrijke: rechtsbescherming vol- gens geciviliseerde wetten en rechtspraak.
Een extra nationaliteit verschaft de krijger rechten, maar de verlener (overheid) alleen maar plichten jegens de nieuwe onderdaan.
Waarom zou je dat willen? En als je dat al zou willen, waarom zou je dan geen eisen stellen aan de verlening daarvan? En meer dan een aantal jaren in het desbetreffende land wonen en (een handjevol woorden van) de taal spreken. Is dan niet de meest voor de hand liggende eis dat je géén burger meer van een ander land bent? Al was het alleen maar omdat je inmiddels weet wat voor el- lende die dubbele nationaliteit in de prak- tijk meebrengt voor de samenleving.
“Ja, maar je kunt niet van die andere natio- naliteit af”, klinkt het dan. Ja, én? Wiens pro- bleem is dat, anders dan van de aanvrager?
Dient de politicus niet in de eerste plaats de éígen burgers,
in plaats van degenen die willen toe-
treden tot dat bur-
gerdom?
Als aan dubbele n a t i o n a - liteithou- ders ge- v r a a g d
wordt waar hun loyaliteit ligt, moet je die vraag dan in eerste instantie niet aan onze politici stellen? En is het dan te veel ver- wacht dat hun loyaliteit bij de lokale Belgen dan wel Nederlanders ligt?
Gewoon niet geven
Uw columniste is houdster van een dub- bele nationaliteit. Geboren uit Turkse ou- ders die nooit zijn teruggegaan, en die er- gens in haar puberteit opeens Nederlandse werd omdat haar ouders een aanvraag tot naturalisatie hadden ingediend. Ze kregen het Nederlanderschap, met behoudt van de Turkse nationaliteit. Ik kon mijn moeder ja- renlang niet hoger op de kast krijgen dan te roepen dat ik van de Turkse nationaliteit af zou gaan, en dan ook meteen uit de islam zou treden. Al ben je atheïst, op de Turkse papieren staat de Turkse staatsgodsdienst.
“Nee, dat kan niet!” was steevast moeders antwoord. Gevolgd door een dreigement over de erfenis – ik zou immers het zomer- huisje niet kunnen erven. Totdat ik opeens werd vastgehouden in Turkije wegens ver- meende belediging van Erdogan. Als Turk- se staatsburger heeft de Nederlandse over- heid geen enkele verplichting om zich voor je in te zetten; de Turken zouden daar ook niet aan meewerken. Opeens was mijn moe- der er alles aan gelegen dat ik afstand deed van de Turkse nationaliteit. Nou, graag. Met liefde.
En dan blijkt hoe moeilijk dat is: de Tur- ken moeten toestemming geven eer je van de Turkse nationaliteit afgaat. Die toestem- ming gaat gepaard met alle mogelijke ma- nieren van bedreiging (“Weet u het écht zeker, doet u dit niet onder dwang? U kunt altijd weer de Turkse nationaliteit terugkrij- gen!”) tot ronduit treiteren. Drie keer heb ik een aanvraag gedaan om ervan af te komen.
Drie keer is mijn aanvraag verdwenen. Wég.
Foetsie.
Inmiddels word ik gezocht door de Turkse overheid omdat ik niet ben komen opdagen bij de rechtszaken die tegen mij zijn aan- gespannen. Anders dan de meeste mensen met een dubbele nationaliteit ontvlucht ik het land waar mijn ouders vandaan komen.
En als tweede nationaliteit verlenend land, is ook dát een situatie waarin je je niet moet willen begeven. Doe het dus gewoon niet, een tweede nationaliteit uitdelen aan men- sen die niet van die eerste afkomen.
Dubbele nationaliteit is dubbele ellende
Iedereen wil dat moordenaars als de Tsjetsjeens-Belgische Suleyman Betelguiriev - die de 19-jarige Mikey Peters doodstak - hun verdien- de straf krijgen. En ook de Duits-Turkse crimineel annex vrouwen- (mis)handelaar Saban Baran. Maar pas als deze criminelen de benen nemen naar het land waar zij óók burger van zijn en zo hun straf ont- lopen, klinkt onder politici de roep om het afschaffen van die dubbele nationaliteit. Gevolgd door “ja, maar dat kán helemaal niet”. Is dat niet waar je politicus voor bent? Om het onmogelijke te voorkomen en het uiteindelijk wél op te lossen?
UIT DE WETSTRAAT Citaat van de week > Chris Janssens
De PS en Brussels minister-president Rudi Vervoort willen via het antidemocratische anti- blokkeringssysteem (ABS) de Vlaamse meerderheid in Brussel buitenspel zetten, zeker als N-VA incontournable zou worden aan Vlaamse kant. Dit systeem kwam er destijds met de collaboratie van de Vlaamse partijen, waaronder de Volksunie (de voorloper van de N-VA), om het toenmalige Vlaams Blok te verhinderen voor een meerderheid aan Vlaamse kant te zorgen in Brussel. Door dat ABS-systeem kan de nodige Vlaamse meerderheid in het Brus- sels Parlement omzeild worden, want dertig procent van de Vlaamse stemmen volstaat. Maar nu komt te boemerang terug in het aangezicht van N-VA en Karl Vanlouwe protesteert. Zo zie je maar dat de Vlamingen voor de Franstaligen één pot nat zijn en dat het ABS altijd zal gebruikt worden als om het even welke Vlaamse meerderheid de Franstaligen niet aanstaat.
In het Vlaams parlement was alvast Chris Janssens van het Vlaams Belang hierover erg dui- delijk: “Als de Franstaligen willen bijten in de hand die hen voedt, dan moeten wij er maar eindelijk mee stoppen hen te voeden.” Zo is dat.
“Laten we de Franstaligen niet langer voeden!”
EBRU UMAR
NEDERLANDS-TURKSE COLUMNISTE
Actueel
14 februari 2019 5
De klimaatbeweging is niet gekaapt!
Is er een complot georganiseerd door de klimaatbeweging tegen Joke Schauvliege, zoals zij beweerde? Er loopt in ieder geval een rood-groene as door de klimaatbeweging. Wie graaft, die vindt.
Klimaatbetogingen, klimaatcoalities, kli- maatspijbelaars. Honderden verenigingen scharen zich achter de klimaatdoelstellingen, maar op het terrein zijn het telkens dezelfde agitatoren. We proberen alles een beetje op een rijtje te zetten, maar het is en blijft een kluwen van vzw’s en vzw’tjes.
Laten we beginnen met de twee grote kli- maatbetogingen, respectievelijk op 2 decem- ber 2018 en op 27 januari 2019.
Climate Express
De betoging van 2 december bracht on- verhoopt 65.000 man op de been in Brussel.
Veel meer dan de organisatoren gedacht en verwacht hadden, want het jaar ervoor was er maar 15.000 man. De eerste betoging werd georganiseerd door Climate Express vzw en de Klimaatcoalitie vzw. Deze laatste is een sa- menwerkingsverband tussen een 70-tal ver- enigingen. De betoging had als motto: ‘Claim the Climate’. Wie info wenst over de betoging kan terecht op de webstek ‘Claimtheclimate’.
Simpel opzoekingswerk bevestigt ons ver- moeden: de naam van die webstek werd op 10 september 2018 geregistreerd door Natalie Eggermont, met adres Haachtsesteenweg 53 in 1210 Brussel.
U kent misschien Natalie Eggermont van haar presentatie in het VRT-programma Watt, waar ze zich in mei jongstleden als klimaatac- tiviste kon profileren. Van beroep is ze spoed- arts. Ze stond in oktober jongstleden op de lijst van de PVDA in Kortrijk.
De link naar de PVDA blijkt ook uit het adres dat ze opgeeft: Haachtsesteenweg 53.
Dat is een adres in Brussel (Sint-Joost-Ten- Node) waar allerlei dochterorganisaties van de PVDA gevestigd zijn: zo de feitelijke ver- eniging Intal, in 2006 ontstaan rond de sa- menwerking van de ngo Geneeskunde voor de Derde Wereld, de vzw Filippijnengroepen België en Iniciativa Cuba Socialista. U raadt het: Geneeskunde voor de Derde Wereld is een spin-off van Geneeskunde voor het Volk, nog een zuivere dochteronderneming van de PVDA. Het ontstaan van Geneeskunde voor het Volk gaat zelfs terug naar de tijd van AMA- DA, de voorloper van de PVDA. En Intal Glo- balize Solidarity organiseerde op 28 januari een steunbetoging in Brussel ten gunste van de Venezolaanse president Maduro.
In het huis ernaast, op nr 55, zijn de kanto- ren gevestigd van Progress Lawyers Network.
De meerderheid van de tien advocaten die er werken, heeft een lidkaart van de PVDA. We kennen het kantoor nog van de dossiers voor vluchtelingen en asielzoekers. Theo Francken kent hen maar al te goed.
Cuba is niet ver weg
Maar, officieel wordt de grote klimaatbeto- ging georganiseerd door de vzw Climate Ex- press en de Klimaatcoalitie/Coalition Climat.
Interessant in het verhaal is de vzw Clima- te Express: deze vzw werd opgericht in 2014 door Natalie Eggermont, zie hoger. Een ande- re oprichter is Pieter Becuwe, vandaag werk- zaam bij Natuurpunt als ‘bewegingscoach’ en vicevoorzitter van Climate Express en ook ac- tief in de vzw Labo, een organisatie die ‘kiest voor sociale actie’.
In 2017 verhuist de vzw van het thuisadres van Natalie Eggermont naar een ander adres:
de Haachtsesteenweg 53, u intussen welbe- kend. Mocht u niet overtuigd zijn dat dit adres toebehoort aan de PVDA, ook Imast vzw is er gevestigd, net als de vzw Globalize Solidari- ty. Op dat adres, Haachtsesteenweg 53, is ook een zaaltje beschikbaar. U kon er voorbije zondag terecht voor de nieuwjaarsreceptie van Cubanismo.be, in aanwezigheid van de Cubaanse ambassadrice Norma Estenoz. We moeten de doelstelling van deze vereniging niet nader uitleggen, denken we.
‘Klimaat en
Sociale Rechtvaardigheid’
Terug naar Natalie Eggermont. In een inter- view in Bruzz (Brussels weekblad) lezen we dat ze na haar studententijd, in Gent, lid werd van de organisatie ‘Klimaat en Sociale Recht- vaardigheid’. Nu wordt het moeilijk: er be- staan twee vzw’s met die naam: de vzw Climat et Justice Sociale - Klimaat en Sociale Recht- vaardigheid, afgekort CJS-KSR, opgericht op 30 oktober 2009 en gevestigd in 1140 Evere.
Er is sinds 2009 niets meer in het Staatsblad verschenen over die vzw. Bij de oprichters o.a. Wiebe Eeckman (PVDA), Alain Tondeur
(SAP-trotskist) en Matthias Lievens (zie onder).
Maar er is nog een vzw: Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid-Vlaanderen, afgekort KSR, opgericht op 29 maart 2010 en met zetel in Herzele. Bij de oprichters vinden we ene Filip de Bodt en zijn partner Sarah Hutse. De Bodt is gemeenteraadslid voor LEEF!, een progres- sieve partij die in 1994 ontstond. Volledig luidt de naam ‘Links Ecologisch Eenheids Front’, en die groep werd gesteund door Groen en een aantal kleine linkse partijen.
De partij onstond in de marge van ’t Ui- lenkot, een jeugdhuis in Herzele waar Filip de Bodt van in zijn jonge jaren de drijvende kracht is. Nu heeft zijn partner Hutse de fakkel in ’t Uilekot overgenomen.
Op hetzelfde adres als vzw ’t Uilekot is dus de vzw Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid (KSR) gevestigd. Bij de oprichters zijn er twee met een duidelijke link naar de PVDA: Nick Dobbelaere, de voorzitter van de PVDA Ou- denaarde en Matthias Lievens, in oktober 2018
moet daar een drukke bedoening zijn, want we vinden volgende verenigingen op hetzelf- de adres: Gents MilieuFront vzw, het Gents Ecologisch Centrum cvba, de Kinderrechten- coalitie Vlaanderen en de Milieuadvieswinkel Gent. Verder is er nog een biologisch eetcafé (Lekker GEC) en een Oxfam Wereldwinkel.
Filip de Bodt is een betaalde werknemer bij Climaxi. Hij is het die de toespraak van Joke Schauvliege filmde bij het Algemeen Boe- rensyndicaat en de toespraak nadien online zette.
Een links potje
Op 24 april 2018 verschijnt een nieuwe akte in het Staatsblad, waar gemeld wordt dat de mandaten van Sarah Hutse (partner van Fi- lip de Bodt), Wiebe Eeckman (PVDA-kader- lid) en Lieve van Dijck zullen eindigen. Van Dijck is sinds 2015 voorzitster van Climaxi. Ze is tevens tewerkgesteld bij de vzw Vrede, een vereniging die we nog kennen van de anti- rakettenbetogingen in de jaren tachtig.
Dezelfde akte in het staatsblad vermeldt de namen van drie nieuwe bestuurders: Denoix Kerger, docent bij de Arteveldehogeschool,
webstek lezen we: “In de strijd tegen klimaat- verwoesting zijn directe acties en burgerlij- ke ongehoorzaamheid onontbeerlijk en le- gitiem.” Op de webstek van ‘Act for Climate Justice’ is geen adres te vinden waar de orga- nisatie te vinden is maar de url werd geregis- treerd door de vzw Les amis du Réseau ADES in Sint-Joost-Ten-Node. Bij de bestuurders van de vzw vinden we o.a. Edith Wustefeld terug.
Zij is ook actief bij Geneeskunde voor de Derde Wereld (zie hoger) maar treedt vooral naar buiten als woord- en actievoerster van de beweging ‘TIPP Game Over’. Het TIPP (voluit Trans-Atlantisch Vrijhandels- en Investerings- verdrag) gaat over het handelsverdrag tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie. De linkerzijde en ook de klimaatactivisten verzet- ten zich tegen dit verdrag.
Een andere dame in de vzw ADES is Cla- risse van Tichelen; zij is eveneens bestuurslid bij ‘Tout autre chose’, en dat is de Franstalige tegenhanger van ‘Hart boven Hard’. De grote verdediger van de ‘cyberaanval’ aan Neder- landstalige kant is ene Arno Kempynck. Hij dook op in meerdere televisieprogramma’s om de actie te rechtvaardigen. Kempynck is de betaalde actievoerder van Hart boven Hard, betaald met subsidies van Sven Gatz (collega van Schauvliege), maar vooral betaald met uw en mijn belastinggeld. Nu, het zou fout zijn om te beweren dat Hart boven Hard achter de ‘cy- beraanval’ zit, maar het is wel hun werknemer.
Zou die echt die actie opgezet hebben na zijn werkuren?
Zijdelings kan ik melden dat Arno Kempyn- ck de kleinzoon is van Paul Kempynck, de op- richter van Marnixring Veurne. Soms valt de appel wel heel ver van de boom…
Groen pestgedrag
Op scholen, in bedrijven en bij de overheid worden campagnes georganiseerd tegen pesten. In mei vorig jaar werd ook nog eens een strenge Europese richtlijn van kracht (de GDPR) met betrekking tot uw privacy. Eén ongewenste mail in uw berichtenbox, en er wordt gedreigd met boetes. Alle bedrijven, verenigingen en de overheid hebben verle- den jaar grote inspanningen geleverd om te voldoen aan die GDPR-richtlijnen.
Dat alles vormde voor ‘Act for Climate Jus- tice’ blijkbaar geen probleem. Maar de actie van ‘Act for Climate Justice’ heeft een omge- keerd effect gehad bij het grote publiek. De site ‘wakeupyourministers.be’ werd verleden week offline gehaald. En Arno Kempynck haalde zijn eigen gsm-nummer van de site van Hart boven Hard.
En Kempynck werd duidelijk gemaakt dat niet elke groene klimaatactivist even gelukkig was met de pestactie (maar de reacties kwa- men er pas nadat Joke Schauvliege gebroken was onder de stortvloed).
Nu is het wachten of Joke Schauvliege en de drie andere ministers de moed hebben om klacht neer te leggen. Ze hebben alle kans om de rechtszaak te winnen, en bovendien hebben ze de morele steun van de openbare opinie.
Kaping?
Zijn de klimaatbetogingen gekaapt door extreemlinks, zoals Wouter Beke beweerde?
Van een kaping is geen sprake. De beweging is altijd al in handen geweest van extreem- links. Climate Express vzw heeft rechtstreek- se bindingen met de PVDA, Climaxi vzw heeft bindingen met Groen, PVDA en linkse orga- nisaties.
De kaping waar Beke naar verwijst, is niet vandaag gebeurd; ze is al jaren geleden in gang gezet. Veel van de organsities die nu actief zijn rond het klimaat, vinden hun oor- sprong in de jaren tachtig, eerst met de raket- tenkwestie, en daarna met het antiracisme.
En nog iets, dat ik graag zou meegeven aan de heer Wouter Beke: de webstek van ‘Hart- bovenhart.be’ is geregistreerd door de vzw Samen. Die vzw is gevestigd in de Haachtse- steenweg 579 in Schaarbeek. Dat adres zul- len Beke, Crevits en Schauvliege wel kennen.
Want op hetzelfde adres is de hoofdzetel van de CM gevestigd, het nationaal secretariaat van ACV-Nationaal, en heel de zuil van … Beweging.net.
Op zondag 24 mei wordt opnieuw betoogd, nu in Gent. De organisatie is in handen van Greenpeace en een rist linkse milieuvereni- gingen uit Gent. We zijn benieuwd of Beke zijn leden gaat oproepen niet deel te nemen aan de door-links-gekaapte klimaatbetoging.
Maar terwijl we deze zin typen, kennen we het antwoord al…
KARL VAN CAMP verruimingskandidaat op de Gentse lijst van
de PVDA. Lievens is professor aan de KU Leu- ven en coauteur van het boek “De mythe van de groene economie”, och ja, toevallig uitge- geven bij EPO, de uitgeverij van de PVDA. Hij was zelfs even voorzitter van de vzw KSR.
Op 25 april 2011 organiseerde die vzw een betoging tegen Kernenergie in Brussel. Op fo- to’s is duidelijk te zien dat het spandoek van Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid omringd wordt door leden van PTB en PVDA. Overi- gens, er is nog een link naar een andere voor- zitter van KSR, Wiebe Eeckman, en ook hij is een gekende PVDA’er.
Friends of the Earth
Op 11 juni 2015 smelt de vzw Klimaat en Sociale Rechtvaardigheid samen met de vzw Friends of the Earth. De samensmeltende vzw’s gaan verder onder de naam Climaxi vzw. Filip de Bodt, Famke Vekemans en David Dessers komen in dienst van de vzw die door de Vlaamse overheid (Sven Gatz) gesubsidi- eerd wordt.
Ook de oorsprong van vzw Friends of the Earth is interessant. In 1991 wordt die vzw op- gericht onder de naam ‘Voor Moeder Aarde’.
In 2008 verandert de vereniging haar naam in
‘Friends of the Earth’. Bij de bestuurders van de vzw vinden we de naam van Natan Herto- gen, actief in de vzw Samenlevingsopbouw maar ook ‘onafhankelijk’ kandidaat bij de PVDA.
De vzw is aangesloten bij de vzw ‘Friends of the Earth International’ en de ‘Friends of the Earth Europe’, beide gevestigd in Brussel en opgericht in 2005. Het betreft een Europees en internationaal netwerk van klimaatorgani- saties onder dezelfde naam. Op internationaal vlak vertaalt de doelstelling zich vooral in lob- bywerk.
Filip: de man van Climaxi
Door de samensmelting van de twee or- ganisaties, krijgt Climaxi vzw er een kantoor bij, in twee aanpalende herenhuizen op het Koningin Maria Hendrikaplein 5 te Gent. Het
Stefaan Verbeek, actief in de PVDA, en Stépha- nie Staiesse, werkzaam bij Samenlevingsop- bouw vzw. Mevrouw Staiesse is ook het boeg- beeld van ‘Plasactie.be’, voor het breken van het taboe rond de beeldvorming rond urine- rende vrouwen.
De betoging van 2 december werd dus georganiseerd door mensen van Climate Ex- press, dat op allerlei manieren duidelijk kan gelinkt worden aan de PVDA.
Opnieuw betogen
De beslissing om opnieuw een klimaatmars te organiseren, werd amper enkele dagen na de betoging van 2 december genomen. Let wel: van Anuna de Wever is dan nog geen sprake, zij komt pas opduiken op 8 januari.
Bij de nieuwe betoging wordt Greenpeace volop betrokken. De Klimaatcoalitie is er op- nieuw bij. Die organisatie overkoepelt allerlei verenigingen, van Chiro tot ACOD, van Broe- derlijk Delen tot de Gezinsbond, en is gehuis- vest in de Tweekerkenstraat 47. Dat is ook het thuisadres van Bond Beter Leefmilieu vzw en van de vzw Arbeid en Milieu. Voorzitter van Bond Beter Leefmilieu is Vera Dua, voormalig voorzitter en oud-politica van Groen.
Cyberaanval
En dan was er nog de georganiseerde ‘cy- beraanval’ op de vier klimaatministers in dit land. Niet alleen Schauvliege kreeg de volle laag, ook de drie andere Belgische klimaat- ministers, Frémault (cdH), Crucke (MR) en Marghem (MR). Zij kregen op enkele dagen tijd duizenden e-mails en sms-berichten. Joke Schauvliege was de eerste die de druk niet langer aankon. De gegevens van de ministers waren te vinden op de webstek ‘wakeupyour- ministers.be’. Vorige week werden in ver- schillende grote steden ook nog eens affiches geplakt met alle gegevens van de webstek en een QR-code.
Via die webstek kon iedereen op een sim- pele manier een bericht sturen naar de vier ministers. Er is een duidelijk link naar de organisatie ‘Act for Climate Justice’. Op hun
Toshiba Boys 2.0
Steeds meer wordt duidelijk dat Brussel in financiële ademnood verkeert. Het moment dat erover gesproken zal moeten worden, komt dan ook met rasse schreden nader. Maar zal Vlaanderen daar voldoende op voorbereid zijn?
Er zijn van die wetmatigheden, inherent aan het unieke financieringsmodel waar deze federale modelstaat mee begiftigd is. Beslist men op federaal vlak iets aan de fiscale druk te doen, dan levert dit au- tomatisch minder inkomsten op voor de
‘deelstaten’. En zo geschiedde onder de regering-Michel I. Dat er minder midde- len voorhanden zijn, is een last. Want elk ingrediënt van de federale cocktail kost centen. Alleen, het gemis komt niet overal even hard aan. Vlaanderen kan wel tegen een stootje, maar Wallonië en zeker Brussel beduidend minder.
Fiscale autonomie
Uiteraard, zo merken critici op, zou het allemaal veel transparanter zijn in een sys- teem van volledige fiscale autonomie. In een dergelijk systeem beslist één en de- zelfde instantie over de inning en de uit-
gaven. Alleen is dat onwerkbaar in België, want daarvoor missen Wallonië en zeker Brussel een voldoende breed fiscaal draag- vlak.
Nu ja, dat euvel weegt ook in het huidig financieringssysteem door. Laten we ons even tot Brussel beperken: goed voor 10,53 procent van de totale bevolking van ‘het Rijk’, maar het derde gewest tekent slechts voor 8,27 procent van de opbrengsten uit de personenbelasting. “Een rijk gewest met een arme bevolking”, klinkt het soms wat sloganesk. De cijfers schragen echter de realiteit. Om de scheve situatie wat recht te trekken, is er een solidariteitsmechanis- me ingebouwd. Dit voorziet in een bijpas- sing van het verschil tussen beide cijfers.
Alleen droogt het systeem op termijn op.
Eerst gaat het naar 80 procent om in 2034 volledig weg te vallen. Een probleem, aan- gezien nagenoeg niets erop wijst dat de
scheeftrekking van vandaag enigszins weg- gewerkt wordt.
De middenklasse vertrekt
Het voorgaande en meer kwam ter spra- ke in één van de afscheidsinterviews van Didier Gosuin (Défi), burgemeester van Ou- dergem, jarenlang Brussels minister, maar in mei geen kandidaat meer. In Le Soir leg- de hij de vinger op de wonde. Brussel heeft een demografisch probleem. Eigenlijk is dat het alfa en omega van het financierings- verhaal. Brussel kent een bevolkingsexplo- sie, jammer genoeg onvoldoende van het type welgestelde burgers en (dus) stevige belastingbetalers. Meer nog: de midden- klasse trekt weg. Het is al jaren een trend, die maar niet omgebogen raakt en die de hoofdstedelijke moeilijkheden aanscherpt.
Vergadering voorbereiden
Het is een terugkerend verhaal. Men voert een koehandel rond een financie- ringsmodel, steunend op een aantal para- maters, veelal veronderstellingen. Kloppen doen die nooit helemaal, maar als de dis- crepantie tussen de realiteit en de progno-
Dwars door Vlaanderen 14 februari 2019
6
se te groot wordt, tja, dan is er een serieus probleem. Zoals nu. En ook al in het verle- den.Het roept de herinnering aan de Toshiba Boys op. De cabinettards van Jean-Luc De- haene die op hun gelijknamige computer allerlei prognoses tevoorschijn toverden waar dan de bijzondere financieringswet op gebaseerd werd. De primitieve laptop straalden veel overredingskracht uit. Com- puters vergissen zich immers niet. Althans, voor zover de parameters kloppen, wat nooit helemaal het geval zal zijn, wegens door de mens gemaakt.
Het zou toch een belletje moeten doen rinkelen. De Brusselse geldnood is een rea- liteit die enkel maar zal toenemen. Noodge- dwongen zal er een moment komen waarop gepraat wordt, en dan kan men maar be- ter goed voorbereid zijn om die hefboom maximaal uit te spelen. Een Toshibacompu- ter komt hiervoor niet meer in aanmerking.
Het verging dat bedrijf een beetje als de Brusselse financiën: slechte cijfers. Maar er zijn IT-alternatieven voorhanden. Nu nog het politieke vernuft.
KNIN.
BRUSSEL
Illegalen aan het werk?
De Brusselse tewerkstellingsdienst Actiris wil illegalen een vorming geven om hen aan de slag te laten gaan in knelpuntberoepen.
Het beheerscomité van Actiris heeft daar- over eind januari een voorstel goedgekeurd, zo blijkt. De grote baas van Actiris, Gregory Chapelle, is niet toevallig een door de Parti Socialiste benoemde pion.
In een gewest met een werkloosheidsgraad van nog steeds meer dan 16 procent wil Ac- tiris zich dus gaan toeleggen op opleidingen voor personen die zich illegaal op ons grond- gebied bevinden. Voor het Vlaams Belang on- aanvaardbaar. “Hoe kan Actiris opleidingen geven aan mensen die zich niet eens op ons grondgebied mogen bevinden? Dit is werke- lijk de wereld op zijn kop. In plaats van zich te focussen op de grote groep Brusselse werk- lozen wil Actiris integendeel illegaliteit nog wat gaan belonen.” aldus Belanger Dominiek Lootens die alvast beloofde hierover in het parlement te interpelleren.
Alles Kaat Koed in Brussel
Toch als we Groenen en socialisten in de hoofdstad mogen geloven. In de Vlaamse Ge- meenschapscommissie hadden de N-VA en het Vlaams Belang het over de Taalbarometer in Brussel en de positie van het Nederlands in de hoofdstad. Maar volgens rode Hannelore Goeman is het Nederlands steviger dan ooit verankerd in Brussel. Dat 9 op de 10 Vlamin- gen in de hoofdstad aan een loket noodge- dwongen overschakelt naar het Frans is deze hoera-socialiste weliswaar ontgaan. En vol- gens groene Bruno De Lille moeten we niet zorgen voor meer Nederlands in Brussel, maar moeten we onze laatste Vlaamse kinderen in de hoofdstad meer en beter Frans aanleren.
Zeebrugge onder druk
Wanneer ergens actiegroepen ontstaan, is het meestal omdat het er niet goed gaat. De in de titel vermelde groep kwam er door be- twisting over de plaats waar een hoognodige nieuwe zeesluis zal komen. Wie zijn zo ver- trouwd huis moet verlaten omwille van ontei- gening, zelfs als ze een hoge vergoeding be-
VLAAMS PARLEMENT
Joke
En het hoofd werd op de tafel gezet. Dat van Joke Schauvliege, een vaste ministeriële waarde die echter nooit een grote staat van genade mocht genieten, hoewel ze toch ze- ker de kwaadste niet is. In betere tijden be- trachtte men ridderlijkheid, vandaag is men meer van de crapuleuze campagnes. Wie zei daar “georchestreerd”? Exit Joke dus en en- ter Koen van den Heuvel (ook CD&V) voor de laatste zieltogende maanden.
Klimaat
Alras werd tot de dagorde overgegaan. Bij de actuavraagjes viel wel wat te rapen, maar we gaan er op een drafje doorheen omdat zwaarwichtiger punten ons roepen. Chris Janssens (VB) had het over politieke indoc- trinatie op school (klimaat!) en deed min of meer minister Crevits stelling daartegen in- nemen.
Hermes Sanctorum (onafhankelijk) vond de noodzaak om minder vlees te eten (kli- maat!) niet te rijmen met de regelmatige promotiecampagnes voor onze fijne Vlaam- se vleeswaren. Waarop Bart Caron (Groen) ervoor pleitte om onze veestapel te vermin- deren (klimaat!). De Gele Hesjes, die hun kin- deren slechts discountgehakt kunnen voeren, zullen hun dankbaar zijn.
De Dagen van Dit en de Dagen van Dat be- ginnen zo stilaan de aloude heiligenkalender te vervangen. Woensdag was het Dag tegen de Vrouwelijke Genitale Verminking, waar- in Lorin Parys (N-VA) aanleiding zag voor een vraag. Vanuit elke hoek werd genoemde praktijk hoogst onwenselijk geacht en minis- ter Vandeurzen beloofde de strijd hiertegen te blijven voeren. Anke Van dermeersch (VB) wees graag op de zuiderse herkomst van het verschijnsel (klimaat!).
Boefjes
De zesde staatshervorming, waarvoor aan de Almacht niet afdoende dank kan worden gebracht, geeft Vlaanderen de touwtjes van het jeugddelinquentierecht in handen en daar hoort natuurlijk een heus Decreet bij.
Iets is daarvoor zeker te zeggen omdat al te vaak is gebleken dat onze Franstalige broe-
ders het thema veel lichtvoetiger opvatten.
Naar goede Vlaamse decreetgevende ge- woonte is zeer uitputtend te werk gegaan.
Meer aandacht zou gaan naar de slachtoffers van jeugdig geboefte en een groter schot zou worden opgetrokken tussen jongeren in moeilijke omstandigheden en jongeren die zelf minder leuke feiten plegen. Dat mag wel een vooruitgang heten. Een politiek even- wicht had men echter moeten bereiken over de zogenaamde “uithandengeving”, waarbij de jeugdrechter de kwalijkste boefjes naar de grotemensenrechtbank stuurt. Een maat- regel die nu tot de allerextreemste gevallen zal worden beperkt. Een gruwel voor Elke van den Brandt (Groen) en de overige linkerzijde, die het “uithandengeven” helemaal wilden schrappen, zelfs voor massaverkrachtende en terrorismegeneigde kapoenen. Vlaams Be- lang vond het dan weer te slap, zodat werd besloten dat de kerk mooi in het midden was gehouden.
Bom
In afwachting van de strijd tegen de “stads- boulevards” van Pascal Smet is ook nog han- gende het belangenconflict met Brussel over de decumulplannen die men door het hoofd- stedelijke sanhedrin wil jagen en die niet zonder impact zijn op de te verkiezen Vlaam- se volksvertegenwoordigers uit Brussel. De (meeste) Vlamingen zijn daar niet voor ge- wonnen, zodat Brussel (dat zich nergens wat van aantrekt) gebruik maakt van een andere leukheid van de zesde staatshervorming die de Vlaamse vetomogelijkheid eigenlijk vleu- gellam maakt.
Een “institutionele bom”, zoals Karl Van- louwe (N-VA) het noemde. Zelfs een Herman de Croo (Open Vld), die niet van overdreven Vlaamsvoelendheid kan worden verdacht, meende dat de delicate minderheidsbe- schermingsevenwichten in gevaar kwamen.
Het was alweer Elke van den Brandt die in het Brusselse optreden alleen maar oprechtheid zag en zeker geen anti-Vlaamse machinatie.
Voor iemand die toch al geruime tijd in Brus- sel actief is, heeft ze er toch nog maar weinig van begrepen. Dat krijg je als je nooit je tren- dy kosmobubbel uitkomt.
Wo ensdag staking,
volgende week Sander Loones
Beste lezer,
vorige week moest ik hier in deze kolommen aankondigen dat onze drukdag zou behouden blijven, ondanks de staking van woensdag. Vrijdagnamiddag kreeg ik telefoon van de druk- kerij: vermoedelijk wordt heel de toegangsweg geblokkeerd door stakingspiketten. Er kon me dus niet beloofd worden dat ’t Pallieterke wel gedrukt zou kunnen worden.
Opschuiven naar donderdag was uiteraard geen optie, een dag vroeger drukken kon nog wel. Dat betekende echter voor alle medewerkers dat er zondag moest gewerkt worden. Bo- vendien had ik aangekondigd dat Sander Loones een vrije tribune zou schrijven, maar die moest even passen door een overvolle agenda. In deze is dat enkel uitstel, geen afstel.
KARL VAN CAMP
loven en die waarschijnlijk ook zullen betalen, zoekt toch toenadering tot medeslachtoffers.
Samen staat men sterker om bezwaarschriften in te dienen en andere alternatieven voor te leggen. Het helpt echter bijna nooit, want vaak zijn de beslissingen al genomen voor de be- trokkenen er iets over te weten komen. Voor Zeebrugge opteerde de Vlaamse regering na vijftien jaar studies voor de Visartsluis. Komt er nog een definitief besluit voor de verkiezin- gen, of alweer uitstel?
Transillegranten
Nieuwe meesters, nieuwe wetten. De Brug- se burgemeester Dirk de Fauw, opvolger van Renaat Landuyt, wil humaner omgaan met de transmigranten die in Zeebrugge een klimaat van onveiligheid scheppen. Zo mogen ze niet meer lastiggevallen worden gedurende de soepbedeling die de plaatselijke pastoor in zijn kerk organiseert, en er moet een tref- punt voor illegalen komen. Jordy Commeyne, een gewezen havenarbeider uit Gistel, wil in samenwerking met Voorpost op 24 febru- ari in het Sint-Donaaspark van Zeebrugge een (reeds toegelaten) mars voor veiligheid.
Bruggeling Stefaan Sintobin van Vlaams Be- lang is uitgenodigd om er het woord te voe- ren. Het moet niet altijd Groen zijn dat gebruik (?) maakt van marsen of betogingen in het vooruitzicht van de verkiezingen…
Hoofdzetel:
Hoogstratenplein 1 2800 Mechelen
Beste lezer van
’t Pallieterke:
Voor een Vlaamse
sociale zekerheid!
Bel gratis 0800 179 75 of surf voor ons kantorennetwerk even naar vnz.be
