Vraag nr. 54
van 22 oktober 2004
van de heer STEFAAN SINTOBIN Autokerkhof Desselgem – OVAM
In Desselgem, deelgemeente van Waregem, is een autokerkhof al jarenlang een doorn in het oog van de buurt. Een 170-tal wagens (wrakken) liggen tot ver in de omliggende weilanden verspreid. Blijk- baar worden er nu ook al dode schapen begraven.
Het autokerkhof met bijbehorende autohandel wordt uitgebaat zonder vergunningen en ligt in agrarisch gebied. De voorbije jaren werden voor het autokerkhof al acht processen-verbaal opge- maakt en naar het parket van Kortrijk gestuurd.
Ze bleven allemaal zonder gevolg.
Op een aanmaning (aangetekend schrijven) van de stad Waregem om de terreinen te laten schoon- maken, reageerde de eigenaar niet. Daarom werd de Openbare Afvalstoffenmaatschappij voor het Vlaams Gewest (OVAM) aangesproken. Tot ieders verbijstering weigert OVAM om de wrakken te verwijderen, omdat "de omvang van de afvalstof- fen beperkt is en er momenteel geen acuut gevaar dreigt voor de gezondheid …".
Niemand in de buurt echter gelooft dat er geen gevaar dreigt voor de gezondheid van vooral kin- deren en senioren. Stalen van een nabijgelegen beek wezen reeds uit dat het water stilaan ernstig vervuild raakt door zware metalen en olie.
1. Gaat het hier om een ernstig of toch minstens een verontrustend geval van milieuvervuiling ? 2. Kan een gemeentelijke overheid zich, wanneer
een eigenaar weigert op te ruimen, wenden tot OVAM ?
Zo ja, waarom weigert OVAM in dit geval dan om de wrakken te verwijderen ?
3. Welke middelen heeft de minister om OVAM ertoe te bewegen alsnog over te gaan tot verwij- dering van de wrakken ?
4. Welke stappen kan een gemeente zelf nog ondernemen in zulk een geval ?
5. Hebben de diensten van de minister een verkla- ring gekregen voor het feit dat de processen-ver-
baal zonder gevolg bleven ?
Antwoord
1. Dat het hier om een ernstig geval van milieu- vervuiling gaat, kan vanuit het perspectief van de omwonenden en de gemeente zelf verdedigd worden.
Op basis van de gegevens beschikbaar bij OVAM betreft dit een opslag van autowrakken die mogelijk nadelige invloed hebben op het milieu; evenwel moet OVAM de ernst van de milieuvervuiling afwegen op Vlaams niveau, waardoor de relatieve ernst van de milieuvervui- ling minder hoog wordt ingeschat.
2. De gemeentelijke overheid kan zich tot OVAM wenden wanneer de eigenaar weigert de afval- stoffen te verwijderen.
OVAM (zoals in punt 1 reeds uiteengezet) kan echter niet ingaan op alle verzoeken van de gemeenten, vanwege beperkingen in budget en middelen waardoor een zekere prioriteitsstel- ling noodzakelijk is. Indien een bepaald dos- sier als laagprioritair wordt ingeschat, worden alternatieve oplossingen gezocht, waaronder het herinneren van de gemeente aan de moge- lijkheid om zelf op te treden tegen de inbreu- ken in het kader van artikel 54 van het decreet van 2 juli 1981 betreffende de voorkoming en het beheer van afvalstoffen, zoals herhaaldelijk gewijzigd.
Dit werd dan ook gedaan in dit specifieke dos- sier.
3. Ook voor een minister is het een verplichting om de beschikbare middelen optimaal in te zet- ten.
Wanneer, op basis van de beschikbare gegevens, een administratie adviseert dat een dossier niet prioritair is, is het aangewezen dat een minister dit advies volgt.
4. Verwijzend naar punt 2 kan de burgemeester van de gemeente waar de afvalstoffen worden achtergelaten of worden aangetroffen in over- treding met de bepalingen van dit decreet of de uitvoeringsbesluiten ervan, de verwijdering
ervan bevelen en alle nodige maatregelen hier- toe nemen (artikel 54 van het afvalstoffendec- reet).
5. In de processen-verbaal zijn vaststellingen van een toestand opgenomen, waarna verdere actie eventueel wordt uitgevoerd naargelang de ernst en prioriteit van deze toestand.
De verdere behandeling en aanpak van proces- sen-verbaal behoort tot de bevoegdheid van de parketten.
