Red Galaxies at High Redshift
Wuyts, S.E.R.
Citation
Wuyts, S. E. R. (2007, September 27). Red Galaxies at High Redshift. Retrieved from
https://hdl.handle.net/1887/12355
Version: Corrected Publisher’s Version
License: Licence agreement concerning inclusion of doctoral thesis in the
Institutional Repository of the University of Leiden
Downloaded from: https://hdl.handle.net/1887/12355
Note: To cite this publication please use the final published version (if applicable).
Stellingen
behorend bij het proefschrift Red Galaxies at High Redshift
1. Rode sterrenstelsels op hoge roodverschuiving vormen geen uniforme populatie.
Hoofdstuk 3 & 5 2. Sterrenstelsels met een rode kleur in het UV, optisch en nabije infrarood domineren de ge¨ıntegreerde
totale infrarood emissie op hoge roodverschuiving.
Hoofdstuk 3 3. Bij het bepalen van de massa van een sterrenstelsel op basis van fotometrie kan de opeenstapeling
van foute aannamen tot goede resultaten leiden.
Hoofdstuk 6 4. De hoeveelheid zware passieve en stervormende sterrenstelsels op hoge roodverschuiving is in overeenstemming met een theoretisch model dat een belangrijke rol toekent aan botsingen tussen sterrenstelsels die gepaard gaan met activiteit rond een superzwaar zwart gat. De waargenomen kleurverdeling van stervormende stelsels wijkt echter af van de door dit model voorspelde verde- ling.
Hoofdstuk 7 5. Niet de fouten op de individuele fotometrische meetpunten, maar het beperkt aantal meetpunten vormt de grootste belemmering bij het karakteriseren van de sterpopulaties van sterrenstelsels in het vroege heelal op basis van diepe breedband waarnemingen.
6. Iedere waarnemer wordt gelimiteerd door het licht dat hij/zij ontvangt.
7. Als het waarneembaar heelal zo groot was als alle oceanen tezamen, dan zou de Orionnevel in
´e´en druppel uit die kosmische oceaan passen. Als de Orionnevel zo groot was als alle oceanen tezamen, dan speelden de maanreizen zich af binnen ´e´en druppel. Sinds de laatste maanreis in 1972 is het experimenteel onderzoeksgebied van de astronaut een miljoen maal kleiner geworden.
8. Na de mens is de indigovink het best gedocumenteerde voorbeeld van een diersoort die tijdens haar aardse levensloop gebruik maakt van hemellichamen buiten ons zonnestelsel.
zie bijvoorbeeld Emlen, S. T. 1967, The AUK, 84:309-342 9. Vooralsnog lijkt intelligentie noch een noodzakelijk gevolg van evolutie, noch een garantie voor
succes in de struggle for life.
10. Veel reizen vergroot niet noodzakelijk je wereld.
11. Het wordt hoog tijd dat het wereldrecord op de honderd meter sprint in duizendsten van seconden wordt uitgedrukt.
12. “Whatever you do, don’t do it halfway.”
Bob Beamon
Leiden, september 2007 Stijn Wuyts
