Vraag nr. 322
van 16 september 1998
van mevrouw RIET VAN CLEUVENBERGEN Kwaliteitseisen zorgsector – Maatregelen
In december 1997 hebben de vakbonden uit de verzorgingssector een stakingsaanzegging bij de regering ingediend. Men vertrok vanuit kwaliteits-eisen, zowel voor het cliënteel als voor het perso-neel. Na de actie kwam het antwoord van de Vlaamse regering, wat naar buitenuit vooral werd vertaald in de kans op extra banen.
Kwaliteit houdt echter meer in. Personeelsmanage-ment, bijscholingskansen, aangepaste en op voor-hand bekende uurregelingen, aanpassing van de werkomstandigheden, vakantieregeling, kinderop-vang, openbaar vervoer aangepast aan werkuren, opleidingskansen, enzovoort, zijn hiervan een onderdeel.
Heeft de minister bevoegd voor Welzijn vanuit zijn bevoegdheid initiatieven genomen om de klachten van de sector te helpen wegwerken ? Zo ja, welke ? Welke maatregelen staan eventueel nog op stapel ? N.B. Deze vraag werd eveneens gesteld aan de heer Luc Van den Brande, minister-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenhe-den, Wetenschap en Technologie, de heer Luc Van den Bossche, minister vice-president van de Vlaamse regering, Vlaams minister van Onderwijs en Ambtenarenzaken, de heer Theo Kelchtermans, Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling, mevrouw Wivi-na Demeester-De Meyer, Vlaams minister van Financiën, Begroting en Gezondheidsbeleid en de heer Eddy Baldewijns, Vlaams minister van Openbare Werken, Vervoer en Ruimtelij-ke Ordening.
Gecoördineerd antwoord
Hieronder wordt een overzicht gegeven van de maatregelen die binnen Welzijn werden genomen, om tegemoet te komen aan de verzuchtingen en bekommernissen van de welzijnssector. Een aantal initiatieven heeft rechtstreeks betrekking op de gebruikers, andere hebben betrekking op de werk-omstandigheden van het personeel van de welzijns-voorzieningen. Het is een gegeven dat indien het personeel in kwaliteitsvolle omstandigheden zijn werk kan doen, het ook in staat zal zijn om met een grotere arbeidsvreugde een kwaliteitsvolle hulp- en dienstverlening te leveren aan de gebruikers.
De hieronder opgesomde maatregelen verwijzen naar de diverse acties ondernomen door de diverse bevoegde Vlaamse ministers.
Vlaams minister van Cultuur, Gezin en Welzijn 1. Vlaams Intersectoraal Akkoord voor de Social
Profitsector Paritair comité 318 Gezins- en bejaardenhulp
Er werd 100 miljoen vrijgemaakt voor het verlagen van de werkdruk. In het paritair comité 318 werd een collectieve arbeidsovereenkomst (CAO) afge-sloten die het grootste deel van deze middelen voorbehoudt aan de verlaging van de werkdruk van het middenkader, met name het maatschappe-lijk werk, wat intensievere begeleiding van zowel de gebruiker als van het verzorgend personeel moet toelaten.
Daarnaast is er in een andere CAO 82 miljoen bestemd voor het wegwerken van anomalieën. Hiermee werd het toekennen van anciënniteitsver-lof, de betaling van een carensdag, de verhoging van de syndicale premie en de verhoging van de eindejaarspremie mogelijk.
In 1999 komt er 200 miljoen vrij voor de uitbrei-ding van het urencontingent van gezins- en bejaar-denhulp. Dit bedrag zal volledig worden omgezet in bijkomend verzorgend personeel (laaggeschool basispersoneel). In 2000 zal nog eens 200 miljoen worden omgezet in bijkomend verzorgend perso-neel.
Paritair comité 319
Centra voor integrale gezinszorg
De sociale partners sloten een CAO af die een stij-ging van 3 % voor de subsidiebedragen vanaf 1999 toelaat. Die aanpassing is nodig om de kosten van de stijgende gemiddelde anciënniteit te compense-ren en om het behoud van de afspraken omtcompense-rent barema's staande te houden.
Centra kinder- en gezinsondersteuning
Er komt een stijging van 3 % voor de subsidiebe-dragen vanaf 1999 om de kosten van de stijgende gemiddelde anciënniteit te compenseren en om het behoud van de afspraken omtrent barema's staan-de te houstaan-den.
De zorgvoorzieningen voor opvang en begeleiding en de voorzieningen inzake de professionele inte-gratie van personen met een handicap hebben in Vlaanderen bewezen dat zij reeds jaren werk maken van een deskundig en kwaliteitsvolle dienstverlening. Het aantal werknemers in de sec-tor blijft sterk aangroeien, hetgeen betekent dat de zorg en de bijstand aan personen met een handicap voor heel veel – ook jongere mensen – een uitda-ging vormt.
Het werken in deze sector heeft in het afgelopen decennium zeker aan maatschappelijke waardering geworven, wat zich ook heeft vertaald in een aan-zienlijke verbetering van het geheel van primaire en secundaire arbeidsvoorwaarden. De maatrege-len voor de sector gehandicaptenzorg in het kader van het Intersectoraal Akkoord zijn een antwoord op een aantal punctuele problemen uit het verle-den en de vaststelling dat in specifieke subsectoren en afdelingen binnen voorzieningen de werkdruk moest worden verlaagd.
Hiervoor werd voor de sector in een budget voor-zien van 497 miljoen voor de uitvoering van de vol-gende maatregelen die het beschikbare instrumen-tarium noodzakelijk voor een modern en coherent personeelsmanagement nog verder zullen verster-ken :
– een verdere invulling van de personeelsnormen ; – de verhoging van de weekend- en vakantienorm
in de tehuizen voor werkenden, de internaten en de centra voor opvang en behandeling ; – bijkomende toeslagen voor weekendprestaties ; – bijkomend personeel voor de opvang van
kin-deren en jongeren met gedragsproblemen ; – bijkomende omkaderingsfuncties in het
alge-meen management, de sociale diensten en de permanente diensten ;
– het ontkoppelen van de functies wonen en wer-ken in de tehuizen voor werwer-kenden.
Daarnaast worden ook middelen ingeschreven om bijkomende dienstverlening mogelijk te maken in het kader van de maatschappelijke evoluties (390 miljoen in 1999 ; 510 miljoen in 2000).
Bijzondere jeugdbijstand
Voor de residentiële instellingen en de diensten voor pleegzorg werd 206 miljoen ter beschikking gesteld voor de werving van bijkomende ders die hoofdzakelijk ondersteunend en begelei-dend moeten optreden naar het thuismilieu van de geplaatste jongeren. Voor het wegwerken van
ano-malieën werd 23 miljoen uitgetrokken.
De afgesloten CAO's bevatten daarnaast een aan-tal bepalingen die, zonder bijkomende subsidiëring, de kwaliteit van de tewerkstelling voor de werkne-mers verbeteren, zoals onder meer :
– de veralgemening van de arbeidsduur tot 38 uur per week ;
– de toekenning van twee bijkomende, conventio-nele verlofdagen ;
– de uitbreiding van het statuut van de syndicale delegaties.
In het kader van nieuwe noden als gevolg van maatschappelijke evoluties is voor 1999 in een bud-get voorzien van 95 miljoen en in 2000 een budbud-get van 100 miljoen.
Algemeen Welzijnswerk
Er komt vanaf 1 januari 1999 een verhoging van het budget met 44 miljoen, zijnde 20 miljoen voor de nodige financiering om alle werknemers van de autonome centra algemeen welzijnswerk in één pc onder te brengen, en 24 miljoen om de enveloppes van de centra te verhogen die zogenaamde "werk-drukverlichters" te werk stellen (verhoging van enveloppe met 300.000 frank per werkdrukverlich-te).
Verder wordt nog een extra budget uitgetrokken voor noden als gevolg van maatschappelijke evolu-ties : 35 miljoen in 1999 en 40 miljoen in 2000. Vertrouwenscentra kindermishandeling
Voor de problematiek van de kindermishandeling komt er in 1999 en 2000 telkens 10 miljoen extra bij.
Paritair Comité 327 Beschutte werkplaatsen
Voor het wegwerken van werkdruk en actuele pro-blemen in de beschutte werkplaatsen werd in het Intersectoraal Akkoord in een budget voorzien van 50 miljoen. Voor het wegwerken van anomalieën wordt 77 miljoen uitgetrokken. De maatregelen die zullen worden genomen dienen nog de vorm van een CAO aan te nemen.
Gezins- en bejaardenhulp Maribel NV
De diensten voor gezins- en bejaardenhulp vallen onder de toepassing van de industriële Maribel. De maatregel tot verhoging van de werkgeversbijdra-gevermindering, die inging op 1 januari 1997, werd omgezet in bijkomend urencontingent ten belope van 270.000 uren, wat ongeveer 2,7 % uitbreiding betekent voor heel Vlaanderen. Hieraan zijn geen meerkosten verbonden.
Sociale Maribel
In dit verband werd een protocol afgesloten met de diensten voor gezins- en bejaardenhulp om alle middelen die vrijkomen via de Sociale Maribel-maatregelen, te investeren in verzorgend perso-neel. De sociale partners hebben in die zin een CAO afgesloten. Tegen het jaar 2000 zal de Sociale Maribelmaatregel ongeveer 350.000 bijkomende uren opleveren.
Paritair comité 319
Centra voor integrale gezinszorg Sociale Maribel
Een fonds werd opgericht om de middelen oppor-tuun te kunnen aanwenden voor bijkomende tewerkstelling.
Centra kinder- en gezinsondersteuning
Een fonds werd opgericht om de middelen oppor-tuun te kunnen aanwenden voor bijkomende tewerkstelling.
Gehandicaptenzorg
De middelen uit de federale lastenverlichting Sociale Maribel werden via een sectoraal fonds door de sociale partners zelf ingezet met het oog op de werkdrukverlichting, het opvangen van spe-cifieke problemen en het versterken van het perso-neelskader.
Bijzondere jeugdbijstand
Met het oog op werkdrukverlichting in de residen-tiële voorzieningen met een capaciteit kleiner dan 10 en voor de projecten werd 5 miljoen ter beschik-king gesteld. Hierdoor kan per begeleide jongere op jaarbasis 0,05 voltijdse equivalent aan bijko-mend personeel worden ingezet.
Algemeen welzijnswerk
Een fonds werd opgericht. De middelen zullen worden aangewend voor bijkomende tewerkstel-ling.
Paritair comité 327 Beschutte werkplaatsen
De federale regering zal via een verlaging van de sociale lasten bijdragen in de financiering van het optrekken van de lonen van de personen met een handicap tot het minimumloon.
3. Het Vlaams kwaliteitsdecreet en het sectoraal overleg
Het decreet inzake de kwaliteitszorg in de voorzieningen bepaalt dat elke erkende welzijns-voorziening en elke welzijns-voorziening die een erkenning aanvraagt een kwaliteitsbeleid moet voeren. In essentie zegt het decreet dat de welzijnsvoorzienin-gen op een systematische wijze moeten werken aan het verbeteren van de door haar geleverde hulp-en dihulp-enstverlhulp-ening. Het decreet somt ook ehulp-en aan-tal kwaliteitseisen op waaraan de hulp- en dienst-verlening minimaal moet voldoen. Deze minimale kwaliteitseisen zijn tevens erkenningsvoorwaarden. Dit betekent dat een voorziening die het mini-mumniveau niet kan garanderen haar erkenning kan verliezen.
Minimaal moet de geleverde hulp- en dienstverle-ning gebruikersgericht, maatschappelijk aanvaard-baar, doeltreffend, doelmatig en continu worden aangeboden. Het zijn vijf veeleer algemene eisen, die verder werden vertaald naar de diverse secto-ren binnen Welzijn.
Om deze vertaling te realiseren, zijn er voor elke sector sectorale overleggroepen opgericht, waarin zowel de overheid als de sector vertegenwoordigd is. De algemene opdracht van deze overleggroepen is de vertaling maken van de bepalingen opgeno-men in het kwaliteitsdecreet naar hun sector. Eind juli 1998 hebben de meeste sectorale overleggroe-pen de vertaling van de minimale kwaliteitseisen, zoals opgenomen in het decreet, naar sectorspeci-fieke minimale kwaliteitseisen afgerond. In de nabije toekomst wordt gestart om die sectorspeci-fieke minimale kwaliteitseisen op te nemen in de regelgeving.
bestaande regelgeving, eventueel worden geïnte-greerd in de regelgeving of als minimaal element van een te ontwikkelen kwaliteitssysteem.
4. De managementsopleidingen
In de begroting van 1999 wordt het bedrag voor vorming, training en opleiding verhoogd van 2 mil-joen naar 12,9 milmil-joen.
Tegen juli 1999 zullen 4 sessies "Leertraject voor managers uit de welzijnssector" afgerond zijn. In totaal zullen er 70 leidinggevenden deze cursus gevolgd hebben.
Voor elk leertraject wordt er ondersteuning voor een natraject geboden. Dit houdt in : het aanbieden van relevante thema's, het ter beschikking stellen van lokalen en het vergoeden van de honoraria van sprekers.
Door middel van het toekennen van niet-geregle-menteerde subsidies worden vormingsinstellingen die zich op de doelgroepen van Welzijn richten, ondersteund.
Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling Wat de bevoegdheid tewerkstelling betreft, richt het beleid zich in de eerste plaats naar acties rond de integratie van langdurige en laaggeschoolde werkzoekenden. Het accent ligt hierbij enerzijds op het creëren van bijkomende arbeidsplaatsen waar de doelgroep kansen krijgt om werkervaring op te doen via een tijdelijke tewerkstelling en anderzijds op het geven van opleiding aan de doelgroep. In dit kader keurde de Vlaamse regering het Werk-ervaringsplan-plus of WEP-plus goed, waarmee Vlaanderen inspeelt op de mogelijkheden van de federale maatregel inzake de doorstromingspro-gramma's. Deze federale maatregel voorziet in de activering van de werkloosheidsuitkeringen bij tewerkstelling van langdurig werklozen. De werk-gevers uit de verzorgingssector ressorteerden onder de Sociale Maribel werden in eerste instan-tie echter uitgesloten. Er werd een regeling uitge-werkt binnen het bestaande gescostelsel die deze werkgevers tijdelijk heeft opgevangen. Vlaanderen bleef echter steeds aandringen bij de federale over-heid om het systeem van de doorstromingspro-gramma's ook open te stellen voor werkgevers uit deze sectoren. Hieraan werd tegemoetgekomen via een nieuw samenwerkingsakkoord : in de toekomst kunnen ook werkgevers uit de verzorgingssector in het WEP-plus worden opgenomen.
1. Vlaams Actieplan Vorming in de social profit-sector
De Vlaamse regering heeft in de vergadering van 23 juli 1998 haar goedkeuring gegeven voor het Vlaams Actieplan voor de social profit. Dit actie-plan werd uitgewerkt door de Vlaams minister van Leefmilieu en Tewerkstelling. Het Vlaams Actie-plan voorziet in extra middelen voor bijkomende vorming en opleiding in de non-profitsector, dit met het oog op de bijkomende arbeidsplaatsen die in kader van de Sociale Maribel en de bijkomende Vlaamse investering worden gecreëerd.
Dit vormingsactieplan voor werkzoekenden wordt bovendien geïntegreerd in de Vlaamse bijdrage tot het Belgisch actieplan in uitvoering van de Europe-se werkgelegenheidsrichtsnoeren.
De uitvoering van het bijkomend vormingsplan is een gedeelde verantwoordelijkheid van de Vlaam-se overheid enerzijds en van de sociale partners uit de verschillende social profitsectoren anderzijds. Daarom werd een "Overlegforum voor Vorming en Werkervaring in de Social Profitsector" opge-richt. In dit Overlegforum zijn de functioneel bevoegde kabinetten en de representatieve inter-sectorale werkgevers- en werknemersorganisaties van de social profitsector vertegenwoordigd. Dit forum moet een platform zijn tussen vraag en aan-bod binnen de social profitsectoren.
Om in te spelen op de recente tewerkstellingsmaat-regelen van de federale overheid (o.m. de verho-ging van de Sociale Maribel) en van de Vlaamse regering (het Vlaams Intersectoraal Akkoord) zal de VDAB zijn actueel opleidings- en begeleidings-aanbod social profit verhogen en afstemmen op de prioritaire opleidingsbehoeften, die bepaald wor-den door het Overlegforum.
De VDAB heeft daarom reeds voorstellen uitge-werkt van bijkomende trajecten, zowel voor werk-zoekenden met voorstudies in de social profit (zogenaamde arbeidsreserve) als voor werkzoe-kenden zonder voorstudies in de social profitsec-tor.
2. Permanente vorming van werknemers van de social profitsector
Daarom heeft de dienst Training en Opleiding van de VDAB twee arbeidsmarktonderzoeken uitge-voerd, in kader van het Europees Sociaal Fonds, Doelstelling 4.
a) Een onderzoek rond de effecten van de invoe-ring van geïntegreerde informatiesystemen bij de zorgverstrekking in de ziekenhuizen (alge-mene ziekenhuizen, psychiatrische ziekenhui-zen), de rusthuizen voor bejaarden en RVT's (rust- en verzorgingstehuizen) en de orthopeda-gogische voorzieningen.
Op basis van dit onderzoek uitgevoerd in 1998, zijn per deelsector de functies en de taken vast-gelegd die het meest door de invoering van geïntegreerde informatiesystemen (op korte termijn) worden beïnvloed. Momenteel ontwik-kelt de VDAB sector- en functiegerichte modu-les, die in 1999 zullen worden georganiseerd. b) Op vraag van de Sociale Fondsen onderzoekt de
VDAB in 1998 welke de andere prioritaire opleidingsbehoeften zijn van de werknemers van de social profitsector.
De betrokken deelsectoren bij dit onderzoek zijn :
de (algemene, psychiatrische) ziekenhuizen ; de rusthuizen en RVT's ;
de gehandicaptenzorg : de (semi-)residentiële voorzieningen ; de ambulantie ;
de bijzondere jeugdzorg ;
de integrale gezinszorg/centra voor kinderzorg ; het algemeen welzijnswerk.
De conclusies wat de prioritaire opleidingsbehoef-ten per deelsector en per functiegroep betreft, zul-len in de loop van november 1998 worden gefor-muleerd.
In 1999 zullen op basis van dit onderzoek sector-en functiegerichte opleidingsmodules wordsector-en ont-wikkeld en georganiseerd voor de werknemers van de betrokken deelsectoren social profit.
De opleidingen zullen in 1999 worden gecofinan-cierd door het Europees Sociaal Fonds Doelstel-ling 4 en door het Hefboomkrediet.
Minister-president van de Vlaamse regering en
Vlaams minister van Buitenlands Beleid, Europese Aangelegenheden, Wetenschap en Economie Op de begroting voor Wetenschapsbeleid is een budget van 400 miljoen ingeschreven voor de uit-voering van het programma beleidsgericht onder-zoek. In dit programma vraagt de Vlaamse rege-ring aandacht van de academische wereld voor de behoefte aan wetenschappelijk onderzoek die op beleidsniveau bestaat.
Dit programma probeert vraag naar en aanbod van wetenschappelijk onderzoek aan elkaar te koppe-len : aan onze universiteiten en hogeschokoppe-len bestaat er immers heel wat expertise, die ook voor het beleid interessante inzichten kan opleveren. Daarom wordt jaarlijks een oproep uitgeschreven die de thema's aangeeft waarover de Vlaamse regering onderzoek wenst te laten uitvoeren. De oproep bundelt onderzoeksthema's over de meest diverse beleidsdomeinen van de Vlaamse overheid heen. De onderwerpen komen tot stand op basis van overleg tussen de leden van de Vlaamse rege-ring en de minister voor Wetenschap en Technolo-gie.
In de oproep van het programma beleidsgericht onderzoek van 1997 waren onderzoeksthema's met betrekking tot de welzijnssector opgenomen. Dit heeft geleid tot de goedkeuring van twee onder-zoeksopdrachten, met name :
– hulpmiddelen voor thuiswonende ouderen met chronische beperkingen : noden, aanbod en gebruik ;
– het ontwerpen van een kwalitatief evaluatie-in-strument voor de hulpverlening aan armen. Het eerste onderzoek bestudeert een aspect uit de thuiszorg. Naar analogie van de Katz-schaal die disfunctionaliteit meet, wordt in het kader van dit onderzoek een instrument ontwikkeld om de uit-gangspositie van hulpbehoevende ouderen te bepa-len ten aanzien van het gebruik van hulpmiddebepa-len. Het gaat hier om hulpmiddelen die het functione-ren en de levenskwaliteit van thuiswonende oude-ren met beperkingen beogen te verbeteoude-ren. Doel is om sneller en effectiever in te spelen op de noden van de zorgbehoevenden en onder meer de dien-sten Gezins- en Bejaardenhulp en de diendien-sten voor Thuisverpleging een evaluatie-instrument voor het gebruik van hulpmiddelen door ouderen te bezor-gen.
laat toe om een sterkte-zwakteanalyse te maken van de werking van deze welzijnsvoorzieningen. Deze onderzoeken starten nog dit jaar. Intussen is reeds een tweede programma beleidsgericht onder-zoek opgestart. Ook in de oproep van het program-ma beleidsgericht onderzoek voor 1998 wordt ver-der geborduurd op het thema van de kwaliteitszorg in de verzorgingssector. De oproep nodigt onder-zoeksgroepen aan universiteiten en hogescholen uit om onderzoeksvoorstellen in te dienen met betrekking tot de onderwerpen "Management en organisatieontwikkeling in de welzijnszorg" en "Effectiviteit van de zorg".
Het onderzoek met betrekking tot management en organisatieontwikkeling heeft tot doel inzichten aan te reiken over de positie van de werknemer of hulpverlener in de organisatie (de opvoed(st)er, de bejaardenhelp(st)er, de maatschappelijk werk(st)er ... ). De aandacht gaat allereerst naar de grote zorg-sectoren met uitgebreide residentiële voorzienin-gen : de gehandicaptenzorg en de bijzondere jeugd-bijstand. In het bijzonder willen we meer informa-tie verwerven over de evoluinforma-tie van de taken, de arbeidsorganisatie en de personeelsbetrokkenheid, evenals over de mechanismen die deze toestand bepalen (de aard van het cliënteel, wachtlijsten, het personeelsbestand, ...)
Het tweede onderzoeksthema probeert antwoor-den te formuleren op vragen als : in welke mate is er een verschuiving waar te nemen van een aan-bodgestuurde zorg naar een vraaggestuurde zorg ? Onder welke organisatorische en methodische omstandigheden is er binnen een zorgsector sprake van meer maatzorg en meer trajectbegeleiding, van een meer bij de hulpvrager – bij zijn specifieke noden en mogelijkheden – aansluitende zorg ? Welke zijn bij deze ontwikkeling naar meer vraag gestuurde zorg, belangrijke determinanten ? In welke mate heeft het beleid greep op die determi-nanten ?
De oproep tot het indienen van projectvoorstellen is intussen bekendgemaakt. Onderzoeksgroepen hebben tot 30 oktober de kans om projecten in te dienen. Na een grondige evaluatie zullen wellicht tegen het einde van 1998 de onderzoeksopdrachten kunnen worden toegewezen.
Deze informatie kan door iedereen worden opge-volgd via de website van de Vlaamse overheid www.vlaanderen.be, onder de rubriek wetenschap, programma beleidsgericht onderzoek.
Vlaams minister van Openbare Werken, Vervoer en Ruimtelijke Ordening
Volgende initiatieven werden tot op heden geno-men die tot doel hebben de mobiliteit van en naar het werk te optimaliseren.
1. Er werd een stimulans gegeven om de werkge-vers ertoe aan te zetten bedrijfsvervoersplannen op te stellen. Via de opmaak hiervan wordt getracht te komen tot een optimalisatie van het woon-werkverkeer.
De verschillende maatregelen zijn verschillend van aard en specifiek voor elk bedrijf of instel-ling, rekening houdend met de lokalisatie. Bin-nen dergelijk bedrijfsvervoerplan worden de verschillende maatregelen aangepast aan de betrokken instelling. De werknemers die erom verzoeken, wordt individueel reisadvies ver-leend.
Tot op heden hebben binnen de verzorgingssec-tor reeds twee Antwerpse en een West-Vlaamse instelling gebruikgemaakt van dergelijke moge-lijkheid.
2. Met betrekking tot specifieke problematiek van de flexibele werktijden waarmee de bedrijven maar ook de instellingen in de verzorgingssec-tor kampen, werd door mij de carpoolbank opgericht.
Voor ondernemingen en instellingen met varia-bele werkregimes is carpoolen een aantrekke-lijk alternatief voor het alleengebruik van de auto. De instellingen kunnen eveneens via Taxistop aansluiten op deze databank, om zo voor hun werknemers te komen tot de meest aangewezen manier van verplaatsen.
3. Op mijn initiatief werd het aanbod aan open-baar vervoer uitgebreid. De uitbreiding van het aanbod van het openbaar vervoer gebeurt in het kader van het mobiliteitsconvenant dat wordt afgesloten tussen het Vlaams Gewest, de Vlaamse Vervoermaatschappij De Lijn en de gemeenten.
Hierbij wordt onder meer aandacht besteed aan de bediening van de verzorgingsinstellingen, dit zowel ten aanzien van de woon-werkverplaat-sing als naar de bereikbaarheid van deze loca-ties voor patiënten en bezoekers. In totaal werd ongeveer 1 miljard frank extra geïnvesteerd in het openbaar vervoer.
Vlaams minister van Onderwijs en Ambtenarenza-ken
wor-den genomen om de kwaliteit binnen de verzor-gingssector te verhogen, zijn van indirecte en pre-ventieve aard. Onderwijs heeft immers wel impact op de vorming en opleiding van toekomstige werk-nemers, maar niet op hun situatie eens zij zijn opgenomen in het arbeidscircuit, noch op het wel-bevinden van hun cliënteel.
De laatste jaren hebben de onderwijsverantwoor-delijken belangrijke inspanningen geleverd om het studiepeil van de verzorgende opleidingen te opti-maliseren ; daarenboven zijn nog projecten lopend die de vorming en de nascholing van verzorgenden flexibeler maken en de onderwijs- en beroepswe-reld dichter naar elkaar doen groeien. Hieronder volgt een niet-limitatieve opsomming van bedoelde kwaliteitsbevorderende initiatieven.
– Vertrekkend vanuit beroeps- en opleidingspro-fielen werd een nieuwe onderwijsstructuur geconcipieerd : in de derde graad beroepssecun-dair onderwijs komt een eerste en tweede leer-jaar "verzorging" voor, gevolgd door een spe-cialisatiejaar "kinderzorg" en een specialisatie-jaar "thuis- en bespecialisatie-jaardenzorg" ; in de vierde graad beroepssecundair onderwijs onderscheidt men als driejarige studierichtingen enerzijds "ziekenhuisverpleegkunde" en anderzijds "psy-chiatrische verpleegkunde".
In deze opleidingen worden actuele en goedge-keurde leerplannen gehanteerd die aandacht schenken én aan de technische verzorgingsas-pecten én aan persoonlijkheidsvorming, omgang- en communicatievaardigheid én aan verkenning van het toekomstig werkterrein. – Binnen het onderwijsdepartement loopt een
onderzoeksproject naar de modularisering van het beroepssecundair onderwijs.
Het is de bedoeling dat op termijn, naast het traditionele leerjaargebonden opleidingssys-teem, een modulaire onderwijsvariant wordt uitgebouwd waarin een leerling naar keuze en op eigen ritme kapitaliseerbare modules of leer-onderdelen volgt die, bij voltooiing, inruilbaar zijn tegen het eindgetuigschrift of -diploma. Modules moeten ook buiten het voltijds secun-dair onderwijs (deeltijds secunsecun-dair onderwijs, volwassenenonderwijs, ...) kunnen worden gevolgd ;
– Een belangrijk onderdeel van de opleiding zijn de stages. Duidelijke stageovereenkomsten gebaseerd op een algemeen geldend stageregle-ment, vooraf vastgelegde stageactiviteiten en een degelijke begeleiding vanuit de school,
staan borg voor een realiteitsgerichte opleiding. Stages zijn daarenboven een bindmiddel en feedback tussen scholen en verzorgingsinstellin-gen.
– Leerling-verzorgenden worden tijdens hun opleiding extra attent gemaakt op de noodzaak tot permanente vorming om up-to-date te blij-ven in een snel evoluerende branche.
