zaag me zaag me was ik een plank MAAK VAIJ MIJ fi(h LBDIKANT en slaap de hele dag an slaap de hele nacht

pitiotWA p ^{negei t}

k

zaag me zaag me was ik een plank

MAAK VAIJ MIJ fi(H LBDIKANT en slaap de hele dag an slaap de hele nacht

Het ie winter, de sfeer in de keuken is boerderesk. Het is winter en iedereen ^{zegt dat} het winter is. 'koud h*', zeggen ^{ze dan,} terwijl het winter is. Of is het nu zo- mer! ik zeg dat het isomer is ^' joepie, gelukkig ^is het eoraer* ^. *nee ^nc;e het is winter ^'

In het kader van mijn strevcn naar ^een zekere innerlijke reinheid hen ik minder koffie gaan drinken. ^{Bit is} ba- langrijk, want het peppend effect versterkt ^de bijwer- kingen bij onkarig gebruik. Terwijl ik dit schrijf re- aliseer ik mij dat ik de laatste tijd lang niet meer so rein hen als bijvoorbeeld een half jaar terug. Tocn leg- de ik zeker drioraaal per wesk nicotineloos 7% km af sen- der ook maar een hijgje. ^tfaarom dan nu die eeuwige slap- hcid? door ^de winter ^! Somers is het te warm, ja, te warm om gesond te leven en swinters ^is hot al te vroeg donker: het risico dat js tijdens hot joggen uitglijdt over een hoop stront is nogal groot. Het wegbrengem van mijn inkomstenverklaring was altijd een goede aanloi- ding om mijn conditie Wat ^{op te} vij&elsn. Bij het ge- bouw van de sociale dienst ^{alwa^-T} ik wekelijks mijn net-

jes gehouden kaart ^(niet kreuken anders wordt nw uit- kering ^etopgezet ) handig in de brievenbus werp, -hopla

, denk ik weer 175 piek subsidie - staan altijd noncha- lant wat Araerikanen geparknerd met te grote motorblok- ken en meneren met dikke armen erin. Het zijn snelle jon gens- on tea autoos b.-nnen hsel hard. MlzdV \iel zestig !

u, sjl&iertjss als ik knnncn uaar boter eeti goods condi- tio hebben, zeg maar, Je most goed om je heen kijken an- d^rs grijpen ^se jc. Da kans dat je in do poep stapt is nu wel erg groot geworden, temeer het af te leggen par- coars een geliefde hondenaitlaatroute is. Hou ja somers ligt er eigenlijk ook uel veel posp op straat hoor.

31 maart

Het ia aiet do epset de matthaus Passion _£$ persiflerarij we hebb a ask ni ^r! de prsteatia ^{de pr;.sai-.: nJ}o perfect mo- gel ijk it te vo^r^n.

Op dc Haagse socialo ncademio vraajt men i,ich af ua?.r men aan toe is. De posters roepen allcen nog maar moer vrag tl

op dan er al sijn. Voor de zekerheid sijn er op net podi- um grote bakksn met water geplaatst. Voor ala net menes wordt

.

De kaken gaan snel in de geimproviseerde kleedkamer. Waar zijn toch die spiegsls met lampjes eromheen? het Dos Duy- vels Doedelsackteam sohaart zich rond de cleine tafel _in de verlaten lerartihkamer. Te ontdekken sijn Ed Maenhout, de Jvagelist. Tonie: muziek & elktronika. Boogieman: Joun tertenor, muziek.

In panisk wordt gesocht naar paperclips voor het vinden van de juiste bladaijden. Alledrie moeten we tegelijker- tijd plassen, ik plassen en poepen . Leerlingen

dmppe-

len binnen, vragend hoc dc kelder te bersiken- de ouders zijn ook zeer benieuwd.

- Heb jij ook je ouders m^e gebracht ^?

- Ja joh dan kunnen ^ze gelijk de school Hien !

17-30 Ik stel voor 10 minuten te wachten, het worden ^«r 5-

Cveral in het geboaw plakksn de opsichtige DDD- stickers.

De kaarsen worden aangestoken. wan.rdoor een geweide sfeer ontstaat. Dc elektriese piano wankelt vervaarlijk in de richting van het olievat, waar uiteindelijk minder op is geslagen dan wij hadden gehoopt.

Het openingslied ^' kommt ihr Tochter klagen ^' komt ;r ver vormd en gespannen ait* Haar blijft die allesverliehten- de echo ? Ik durf niet de zaal in te kijken, hot kan ook niet! het is stikdonker en ik raoet opletten. Vergsten do kaasetterekorder aan te set-ten ! Opletten, het verhaal volgen, naar Tonie kijken. Het is haast onmogelijk maat te houden zonder ritraesectie.

De achtergrondteep met een zweverige tweekorige uitvee- ring van het oornpronkelijke vrerk soest roesig door het geheel heen, de gewilde sfeer op het podium is bereikt, benadord eigenlijk. Ed leest aeer gedisciplineerd de versen _26-1 t/m ^2t huppeldepup voor ( ongeveer juist )

terwijl ik naast mij iemand hear die flarden van door mij gesongen melodieen lustig me«zingt, ^{ik kail} zijn ge- zicht niet zien. De spanning is groot, alles moet op tijd, maar gelukkig gaat de aria ^' konnen tranen'op biz

177 van de partituur goed. De stem over de p.a. klinkt prima, soms iets beverig, arabies zelfs.

De muziek wordt chaotieser: klusters en dissonanten il- lustreren ^da meedogenlose passages voor ^en tijd^ns de kruisiging.

Ik permitteer het me even de zaal in te kijken en kon- stateer dat er tvree , misschien drie mensen geboeid staan ta kijken. De rest van de toeschouwers stopt een pijpje of flipt omdat de tafeltennistafel nog steeds be- zet is. Tijdens het emotie oproepende slotkoor, waarbij ik de globale pianopartij speel, blazen Ed en Tonie de kaarsen uit: een mager maar gemeend applaus weerklinkt

. Hen besnorde jong^man beweert de hele Hatthaus uit zijn hooft te kennen. Nu, dat geloven wij meteen ale blijkt dat hij de geheimEimiige ^{neiirier j.s} van daarnet. Tevre^

denheid bij het uitvoerend drietal. We moesten het doen in het kader van de toenemende goddeloosheid onder het volk. H*i was heel spannend allemaal. Spannonder dan

Jilagnum.

- _{het volk is} blind, Jan!

-

( -J

Heb je DDD niet gezien dan gisteren ^!

- gingen ^ze niet de Mattaus verkrachten of ^{zo ?} - _ze maken Jezusmuziek ^!

- Jezusmuziek ^? gelukkig kwma ik pas om kwart voor seven - Heb jij wat te blowen?

- Nee ik heb alles vanmorgen in de fmitotomaat gegooid, gel oof mij, het zijn kankerdingun ^!

- nou ja er is tooh nergens wat tc belevan.

.

tfilAWS

MM®

^{IK DCUi BE} &£}&!

VHUCH'ftSL: 3830) UTT JB

HAM

Lilt JE WONJJEi* , KUIP Jii 8A3SK

Zii'P 1,1JK

atWSW

AAii DUl iCAHT.

IK SRtlifO 31* IK BUIK 74K MIJJ IOSEN EJ DE KOUDS ilfflrSENZSB

) )

Natalja glimlacht vanuit de stationair draaiende taxi en betaalt. Haar mpjiier van spreken doet ^rnij steeds weer denken aan hoe men pleegt ^te converseren in het huis van Karjolein. Marjolein woont in dazelfde stad als Watasja:

Amsterdam. 3e wil erkend word^en als sen stoere kunstena- res { marjolein ). Op een of andere manier gaat ^ze dan heel bekakt praten. Karjo he eft een splinternieuwe witte yamahapiano tegen ^de muur staan met een esthetics gezien juist gedose-srd academies kleuraccent^je: een vers bosje liatris, dat fel afsteekt tegen ^de spierwitte muur. Daar hoort een goed glas wijn hi^{j !} 10 of 11 is eigenlijk beter Een praatje over een weekendje weg in histories gezien

seer interessante gebieden, allemaal heel sappig verteld.

Natalie praat honderd nit over haar gebeitelde situatie.

Ik boor het gebabbel maar half allemaal. lets met hot hoofd van de tiepkamer en zo. Be uitgestaldc etenswaren en de pijpjes grolsch houden mij geinteresseerd. Voor de gezelligheid hoef ik niet te blijven. Joepie ^{I ze} begint over de dagwaarde van haar oude singer naaimaejine ^{! en} dat howdt ze dan drie kwartier vol, Ik moet ook nog mijn jas opruiraen die ik nonchalant op de grond heb gtgooid.

Ik denk ^' oho ik ga weg ^' maar ^ze heeft wel een voile ijskast. Een goede reden om nog wat ^te blijven rondhan- gen: ik besluit nog een paar dagen te blijven.

3r wordt gebeld. Is het Connie': neerij hut is Hans de ar- sjitekt uit het hofje, Al lopend over de boekhorststraat besloot ik -als ik Connie bij mij thuis zou treffen- haar

met rust te laten. Vooral niet nadenken over hoe het sou zijn als «• weer naast me lag; ik ben tenclotte niet rascr

verliefd op haar. Nu wil het feit dat ik al een tijdje huilerig ben. Sen paar dagen of zo. Bang. Be wijk waarin ik woon en mij altijd heb thuis gevoeld is veranaerd in sen te voile voliere, waar grenzeloos en gei-'etenloos mis- bruik wordt gemaakt van macht, waar met gevoslens wordt gespeeld alsof het een atrandhal is die niet lek kan.

onwetendheid verandert in wanhoop, wanhoop maakrfc plaats voor onbegrip, omdat het allemaal echt bestaat. Onbegrip omdat je weet dat je zelf vroeger ook zo'n klootzak had kunnen worden als je niet net op tijd tot de ontdekking kwam dat lief zijn beter ia dan stout, hoe lekker 'stout' ook mag klinken. Onbegrip omdat bijna iedereen om je been anders denkt dan jij omdat de meeste mensen zo denken.

Omdat da meeste mensen zeggen dat het het be3te is om zo te denkeni maak je daar maar eens van los. Onbegrip om- dat de volierevergelijking ao bevestigend is. Het onder- streept de angst die je altijd hebt gehad om beschadigd te worden. Lichamelijk of geestelijk. Be route is veran- derd. Voortaan loop ik via de rfagenstraat naar huis. Tic

ben een scheiterd van huis uit. In gezelschap zou ik esn lafaard zijn. Als een vriend gegrepen wordt sal ik hem dan te hulp schieteia? laat het mij niet overkomen dat ik als een klein kind sta te huilea terwijl mijn maat in el- kaar geslagen wordt! Je weet hoe sommige mensen zijn. Als ze zestig pilsjes ophebben worden het fascistoide zwijnen die nergens" voor tenigdeinzen. Plotseling overvalt een verhelderende nuchterheid me; overvalt? bevrijdt. Wat ig

erger: aen klap voor je bek krijgen en een paar dagen ron d lopen met een paars oog of dag in dag uit te werken in een steriel kantoor of: een iraanse vrouw zijn.

De nawaeen van een onfris tropies virus en het baric zuidhollanrlse weer ( als je op de grond spuugt bevriest het ) noopt mij mij te hullen in ongemakkelijke KLeding, wat mijn stemming deze ochtend voornaraeli jk bepaalt. 3n laten we asjeblieft ttiet de aanwezige kater vergeten, op- golopen na ojn bewogon weekend in de hoofdata!. U weet wel, waar remmingen taboe zijn en nuchterheid een kwaal is.

- _soooo, woon je nu in Amsterdam ^!

- _Ja, hoor, tien minuten van ^hot Vondelpark.

r gelijk midden ^{in de} heavia kraakscene ^sekerl - ja joh lekker stappen daaro

- nou ^je heb het wel weer bokeken he, funbeest haha

!

- doe ^je nog wat ^le.iks verder.

- vjat bedoel je.

Hfee hoor, geef mij de gezellige sittie van Kijmegen.

Heerlijk even ueervleien voor het gewelf^, kopje hele- maal verkeerd ( ik kan er onmogelijk aan vennen, die mo- derne drankjes ) me even af proberen te trekken op de w.

c. Ik wordt echt so onuitsprekeli^{jk geil van Hijm-agen !} ook daar lukt het ^me steeds weer sonder geldig plaatsbe- wijs een ritje te maker, naar Hijmegen oost, het lean ook net so goed west zijn. iirgens in Mijmcgen oost ₍ het

kan nat 20 goed west eijn offe noord ) woont Hanny met haar vriend ^en twee Mad@£en«

^

^hebbon een prachtige

tuin vol bloemen ^er. nlanten. In het middan is een arti- ficiel vijvcrtjs aangelegd waar ^een eendje lustig in rondzwerat. Hij kwaakt niet en est niet _de prachtige wa- terlelies ^op die net vijvertje rijk is. Zo op het cerate gezicht een eendje waar anderen een voorbeeld aan fcunnen ncmen. Waren wc maar allemail van plastic. Ala je van plastic bent kun ^je ook geen ielefboncellen ^slopen.

Nijmegen. 3en vakantievriendinttet^js: dochter van Hannie, smsje van Stefan. Dag moeder van Marleen ! ( en dan heb ik het tegen Hannie ⁾ dag, vader en broertje van Karleen Ik kan me niet herinnt-ren dat er meer menaen in Hijmsgen woaan.eh ^Ineke. Ke*p mensen wonen ^er ee&t niet. ^Ik ben er toch zelf peweest. Marleen ^ontmofitte ik op een familie- kemping. Zd ^B

^

^us vakantieplekje ^{waar je gezellig k}

mt

bingofen in de smr-.kelijk Isgerichte kantine. De kantine van de krimin^el Gerrit uonende te K ( Fr. ) met sijn a-

sociale bek te Fr. was in Vakantietijd onze stek. Meer- d^re malen per dag zaten ^wij te schelden op G. Hij zat met aijn smerige hebberige klauwen in de op te dienen maaltijden te graaien. Nu nog: ik kan goen reden verzin- nen waarora hij minder sleoht is geworden dan afgelopen seisoenen. Hij sal wel altijd 20 sleeht blijven, denk ik.

In de kantine van S. met sijn giarige gezioht ₍ ja dat md*et er gevioon even bij ) kun js ook de heerlijksta maal- tijden bestellen tsrwijl je de skoetsjes voorbij siet va- ren . Op deze fantastiese kemping sijn ook alle voorsie- ningen aanwezig voor uw kind: wat dacht u van een heer- lijk bord patat met een kroket voor de kleine. denkt U

er wel aan een draagbare televisio mee te nemen, want de direktie kan onmogelijk instaan voor het ontbreken van oen gosde sfeer, De familie Keunig of ^so met die waanain- nige stakerreven komt zojuist de kantine uitgedribbeld.

Ze hebben ;;eer ve^l te dure menuus uitgekozen: hadden se nu maar alle vijf een kindermenu genomen maar nee, vati had belooft dat iedereen vrijdags iets lekkers nit mocht kiezen, natuurlijk mag daar een stuk biefstuk bij zitten, het is maar een keer in het jaar vakantie. Holl^n n&ar d»

stakerreven, de reclame begint ^zo, Lekker hangen met een zak pelnootjes voor oma*s draagbare gmndig, die zij best een paar maandjes kan missen. 2« ligt al een half jaar in Bronovo te pussen en te kwijlen: laat se nou maris eerst beter worden he.

hoe voel je je bo>i oma ? zijn de zusters aardig voor je ?

-ze kunnen me toch wel een spuitje geven ^? laat ze me een spuitje geven ^! dat rotuitsicht op die vieze kale muur

!

oma heeft er genoeg van. Dat ellendige infuus en dat gips bed komt haar strot nit. Nou ja, jalocrs op haar kleinkin- deren hoeft ze niet te sijn.

- jij wordt lekker betsr morgen. Dan is Karin jarig en daarna koraen we weer terug en dan ben je weer helemaal de o-ide !

T( rug naar ds knusse familiekemping, waar iedereen vri

j

a ontspannen is. In de kantine staan wat jongelui ge- schaard rond de flipperkast, geven er een klap op, of

roepen heel hard ^' _kat ! ^' c mcer van dat _soort vertier.

2e willea de hole dag hetzelfde soort ijsju ^-3ten. IJu da kleintjes van Keuftig wat extra f-old van oma liebben gekro- gen ( wat maakt _die nou op in zo'n iiskejihuis _J om wat versnaperingen _te kunncn kopen. Hoed.tr Keunig vind het al

laag beat, Kadat ze op vakantie aijn gegaan is er voor haar niets veranderd. Jiir raoet toch koffie op tafel komon, en wie gaat naar het washok ? Jan vertikt het. Hij voelt sich niet 20 op aijn gemak tussen al die vrouwen, _aegt hij dan. Al het huishoudelijk werk komt wser neer optT&e

schojdcrs van mo»der.

- Als ^-,j; timis sijn niaak je einielijk eens het touwtje in

, de doesj he !

Jan laat raoeder in de waan dat hij de hint heeft verstaan en sukkelt lekker verder in ::ijn klapstoel.

- He ga even hier zitten, so wordt je alleen aan de lin- kerkant bruin ! oppert moede* beaorgd.

Jan laat moeder in de waan de boodschap in aich op geno- men te hebben. Als moe op sen verdraaide toon opmerkt dat de kantine ideaal is voor de kinderen, strompelt Jan de tent in en slaapt verclsr.

Als de kindsren weer naar school raoeten blijkt het gros ondervoed verwilderd, selfs krimineel te zijn geworden.

De ouderavond op de 20^e is miElukt: niemand wil briga- diertje worden. ledereen praat over hun heerlijke weken in Tormelinos, aan _de ^edersee, de Cote d'asnr, Waar is het belang van het kind gebleven ? Het bestaat niet. Al- lsen de afstand bestaat. Hoe verder weg des te stoerder.

1 hoe was het bier daar ^?'

- kunnen wij de vergadering openen ? - buldert het hoofd der school. De bruin met wit gestreepte ouders lijken niets te horen, misschien doen se net alsof^. tfr is niots dan het shc/en mst de opgelopen wespesteken en het patsen over de extreem hoge temperatnren.

- Na ICees, sweten op grand Canaria, zeker 45 graden ^! - Jon bij ons in Tunis was het 65 graden !

- Dat kan niet - zegt Hiep. - _dat bestaat niet. ^- Ze denkt dat Jan liegt en overdrijft.

- Je liegt Jan ^I en je overdrijft !

11

Ik graaf en graaf en met het teveel aan zand gooi ik eer- dcr gegraven kuilen dicht.

De opperkuilgraver schudt zijn hoofd. Hii moet ervoor zor gen dat iedereen graaf_t; hoe is niat terEak* : gravth is graven. Ik kijk schuin omhoog en knipper met de ogen. 3e felle son doet sen sojuist genaderd persoon voorkomen als een silhouet.

- graaf eens een behoorlijke kuil, j3h ^! - watte ?

- een UCH'PE kuil graven, met water erin ^!

ik moet even nadenken voordat ik antwoord. Hat is niet de eerste keer dat hij met so *n opmerking aankomt.

- ik, ik wil d'- horizon blijven zien.

fteesch.iddend maakt _d« graver eon rondtrekkende b«w«giag om d« kuil. Zou net nou so lekker klinken,dat degelijke, dat stevige an sen kuil ? vraag ik mij even af. Iedereen wil maar dieper en dieper, en maar graven, en maar stut- ten die handel, laddertje derin, laddertje deruit. Ieder- een propageert alsmaar die diepe koude, donkere kuilen, werken er weken aan en vinden nic-ts. Goon duppie. Ieder- een segt dat diepe kuilen oke zijn, waarora zouden se dan niet oke sijn ? Als iedereen net zegt dan zal er toeh

vrel I3TS eke aan zijn ? 3tel dat ze niet Oke zijn, Dan kan je zc maar betsr afSL oke vinden anders val je uit de toon: dat is niks natuurlijk, Duidelijk voor mij is dat het overgrote deel van de gravers diepe kuilen graaft en dat de voornaamste reden is voor de graver aan de rand van de kail om^bovenstaande opraerkingen te plaatsen.

- J ij graaft jou kuilea, ik de mijne, zo liggeu do zakan.

De graver lacht en veraoht daarmee mijn eigenzinnigheidj ik weet na zo 'n drie jaar graven wel hoe hij is.

Ik beBluit hat graven te onderbreken en thuis uit te rue- ten; het _{is lm.it de son is} bijna onder.

De volgende dag, vroeg in de morgen, begeef ik mij op weg naar de graafplaats, om het werk te hervatten. Ala p-e-^

wonlijk

v.-rplaats ik mij op een handige wijae van de°be-

gfi&a grond de kuil in. Ken schaduw verduistert _de niet al te brede kuil, die _{ik aan het} graven ben. Het is de man die ik de voriga dag geeproken had. Met zijn voet gooit hij kleine hoeveelheden _{sand van de rand de kuil in.}

12

- _He, niet doen ^! - roep ik verschrikt. fen aantal and gravers eoharen siph rondom de kuil en volgen het voorb ^{I I} van de graver, die inmiadels flinke ladingen zand ^{de kuil} in schopt

.

Ik kan de kuil ^onrriogulijk verlaten, het zand om no.3 neun maakt het bewegen van da voeten moeilijk .

- ISigenwijze snotneus, jc zal het nouit leren, he ^! zegt de een.

- Altijd wat anders ^! zegt de ander.

- _Dit is wat wij srvan denken, buitensporig joch !

segt een deree. Ilierbij smijt hij een aantal opgestapeldu stutbalkjes van de kuilrand, waarvan er »nkelen terecht komen deels op mijn schouder, deels op mijn hoofd, wat een pijnlijke arvaring is. Sen sympati sant van de luid- ruchtigc balkjesgooior schopt zdveel aand de kuil in, dat ik er tot aan mijn nek ^{in sta.}

Ik voel de druk van het zand op mijn hele lichaam en de hcte zon verwan?.t mijn hoofd, dat nog als enige lichaama- deel boven hot sand uitsteekt. De gravers vertrekken.

1:

'kt-

Sen niet gerealiseerde videofilm

Zuster Theresia veraekert hut o'lderpaar dat er niets font kan gaan tijdens de bevalling . Het is niet haar eerste patient en het kind ligt goed. Be treses duren al een tijdje:

- Nu zal die toch wel snel komen ! - zegt pa ongeduldig.

Tegenwoordig _{mag pa bij de} bevalling zijn, 20 vinden da ziekenhuismsneren. Dat is toch allemaal goed geregold, he daar _in die ziekonhuissn.

Leootje, zo hebben ma en pa besloten dat hij moat ho ten, kan elk moment geboren worden ; waren oma en opa er 00k maar bij

,

KLeine, onschuldige Leo raag nog heel even koppeltje dui- kelen daar in die knussebuik, Af en toe een flinke schop Tegen de baarmoederwand, even hard trkken aan de navel- etreng en hem tegen het niteinde van jen der eileiders la-

ten echieten als een ongespannen snaar.

Hand in hand lopsn sij in de richting van het vanteland.

Leo en Klara bewegen zich _laagzaaifl voort in het water, hun tcngere jonge licharoen worden langsaara zichtbaar aaar- mate Bij di^hterbij het vasteland komen. 3e aflandige wine

Maast

het rlroge zand in de richting van de zee, doet de lange meisjesharen wapperen, _{doet de} gezichten drogen.

Ze nemen afscheid van de vissen _{en de} wierenj afscheid vai

14

de eem.'ige zee, ae moeder van hat leven, de bron van al

het bestaan.

Het is bijna winter, de ijzige kou doet de kinderen r'il- len: Klara kijkt angstig om zich heen, ulsof er ieder mo- ment een ramp kan gebeuren. Het dichtgespi jkerde koffis- huis op de "boulevard staat daar, alsof er in geen jaren meer mensen sijn geweegt; zandverstuivingen maken het on- mogelijk binnen ts treden «n de multiplex platen zitten goed vast. Op dezelfde boulevard staat een oud vissers- schip met daarnaast een telefooncel. In de verte 21 jn da contouren te ontdekken van wat hotels kunnen zijn, de ho- rizon is kaarsrecht en wordt niet onderbroken. Het vasta- land komt als een koude douche na het heerlijke vertoeven in de armen van moeder 2ee. V^cj schelpen doen pijn aan de voeten, het zand waait in de ogen en prikt venijnig in d«

kleine, mollige beentjes van de verkleumde kinderen.

Leootje houdt de hand van Klara goed vast en spreekt haar bemoedigend toe, terwijl een traantje biggelt langs zijn vuurrode wangetje.

- moeder See, neera me terug ^! -

roept Klara, wild om zich heen slaand, met het oogmerk I03 te komen uit de grcep van Leootje, die haar stevig vast houdt. Ze is los, rent in de richting van do zee maar blijft plotseling staan. De zee is bevroren, waar je 00k kijkt, een grote gladde vlaktej moeder Zee heeft haar kinderen geworpen op het vastelan|*

Vanaf nu is er g«en warme jas meer die als van?.elfsprekend om je lijf heen slobbert, die zichaelf herstel'', die je

als het nodig moet zijn nog van een binnenvoering ^kan voorzien 00k. Je maakt je eigen jas maar ! zegt moeder ^Zee'

. Bwam ^! daar ligt Leootje in een van hagelwitte lakens voorzien bed ^{met een} glimlachende vrouw ^{erin. Wat een zoo-} tje hier ^seg, denkt Leo als ^hij om zich heen kijkt. Alle- maal mensen die zich met hem bemoeien. Joepie ! Hij ademt al en wat heeft hij leuke kuiltjes ⁱⁿ zijn wangen ! wat een stelletjc kwallen. ^{Het is} nog geen tijd voor Klara, Leo. Laat haar gaan en aie eerst maar eens hier weg te ^ko- men uit dit plakkerige nest. tegen moeder aan lig-

15

gen, een beetjc krijsen, _ai8maar datselfde plafond waar je tegenaan moet kijken, dat telraam, dat verschrik- kelijke telraam, en je kan niet eens tellen. Misselijk,

Lm

is K0TSMI3SELIJK en zuster Theresia gaat met haar er- varen praatjes en haar toedietoedietoegedoe de wieg heen en weer bewegen. Het lijkt wel of ze me kapot wil hebben.

Ik wordt alsmaar misselijker. Gat ferdamme, nu stopt ze 00k nog een speen in mijn mond, denkt _Leo.

- Toedietoedietoe ! -

zegt

zede

hele tijd. Af en toe wisselt ze het eens af met

•

poedipoetiepoe ! —

daar heeft Leo wat aan. Hij blijft huilen _tot zuster The- resia eindelijk weg is. Met Leo is niets te beginnen, zuch

t ze. Straks nog even kijken. Ze sluit de dear achter zich

. Daar verschijnen twee handjes boven de wieg. Leo besluit hier so snel mogelijk te vertrekken. Hij richt zich op, ontdoet aioh van de ongemakkelijke gebreide kledingstiikkea en jumpt de wieg uit, op naar de vrijheid, weg uit die verschrikkelijke zwitsal-lttcht. De kamerdeur is vrij ge- makkelijk te openen. In de hal _{op de} eerste _etage, waar Leo inmiddels is aanbeland is weinig licht. Logies ge- dacht van kleine Leo: de begane grond prober_{en te} bereiken om vervolgens via de achterdeur onopgemerkt te verdwijnen.

Kruipend de trap afgaan is menigeen opgebroken; 00k Leo komt niet zonder scrammen _en blauwe plekken beneden. Iet- wat beduuad kijkt Leo om zich heen en bedenkt dat zijn ontsnappingspoging alleen kan slagen indien er juist en snel wordt gehandeld. De eerste de beste deur, gelukkig op een kier staand, is de voorlopige bestemming. Uenmaal aangekomen in de daarachterliggende

mimte

wordt Leo ^'3 aandacht getrokken door al het moois wat staat uitgestald op de eikenhouten tafels _{en in de} eveneeng eikenhouten kasten. Op de schoorsteen staan aeker een dozijn familie- fotoos, een beeldje van een blote grieks aandoende man, een paar kandelaars met ongebruikte kaarsen erin, hele- maal mooi vindt Leo het schtlderijtje wat erboven hangt.

3en boer met eenvork, een hooischuur, een kudde koeien.

Wat lief, denkt Leo. Het landelijke sfeertjes oproepende schlilderij doorbreekt de steriele vormgeving van _{de met} wit en rood- doorspekte kamer. _{Op de} lage tafel in het mid- den van de kamer staat een fruitschaal _met wat trossen

16

druiven erop. Hij basluit deze van een prachtige glanzen- de klour voorziene vrucht eens te gaan bekijken. Ze zijn lek-'er zacht, en als je er

wer

wrijft verdwijnt het dof- fe laagjo dat op de druif Sit. Als je erop slaat boor je een raar blubber_ig geluid en zie je de hele tros nab lub- bers*, Helemaal leuk is om er ao hard op te slaan dat het beschersiende laagje van de druif barst. Er zit allemaal water in, en niet in eentje maar in allemaal. Hfven uit- testen of dat werkelijk zo is. Sr zitten ook harde bol- letjes ins die kan je in je nene doen, of in je mond. In je neus is leuker.

£r is van alles te beleven in de huiskamer, waardoor de plannen te ontsnappen worden uitgesteld. Tabak in een pakje sjek ? wat heb je daar nu aan ^! mmm, het voelt lek- ker aan| het ruikt lekker, en ala je de samengeperste klomp uit elkaar trekt komen er een helboel kleine sjek- jes ^! Het worden er alsmaar meer en meer, is het niet wonderbaarlijk ?

Even kijken wat er in de prullenbak sit. klokhuizen, heel veel papier: heel mooi is als je het in de lucht gooit,

( je pakt gewoon een handje uit de bak of uit de aktetas van pa die naast ^het leren banketel staat. ) dan duurt het heel lang voordat het beneden is, in tegenstelling tot de serie Delftsblauwe borden die heel snel beneden zijn, ondanks de afstajnd die ze moeten afleggen voor ^ze beneden zijn. Ze maken wel een fantasties geluid net als de kast waar ^ze in gestaan hebben. Hoe kan zo 'n klein jongetje nu ^{zo 'n} grote kast omgooien ^! gewoon de kat met een touw aan het h&ndvat van de kastdeur binden en dan een bakje wiskas in de gang zetten. Ho ho hS

- L30GTJE ^{! -}

krijst moeder, die zojuist binnenkomt met aan iedere arm een boodschappentas. Ze trekt lijkwit weg bij het aan- schonwen van de verschrikkelijke door ^Le° aangerichte ra-

vage. Ze pakt hem stevig beet nadat duidelijk is gewor- den voor haar dat het door hem gebouwde feestje ^een financiele ramp ^is, aaast de wetenschap dat Leootje vanaf nu geen seconde meer alleen g-alaten mag worden.

- _jij kolerekind, moeten we je soms vastbinden, he ^!

17

Leolief begrijpt echt niet wat moeder nu zo boos maakt.

Hij heeft nicmand pijn gerUian; de poes is er he-lhuids vanaf _{gekomen en Leo aelf is 20}

gezond »ls een vis, nee

, veel gezonder nog. Vol levenslust en leergierigheid.

Leo zal het nog ver schoppen had mama eigenlijk moeton denken. Net uit de wieg en meteen al experimenteren.

Wat doet mama, ze haalt _{uit en} sleept hem raee naar bo- ven, «k gebiedt:

- Haar bed, doeiak on waag het niet met een rotsmoesje oeneden te komen ^!

Moeder, nog moe van het rondhangen op ds markt, pakt hij- gend de beide boodschappentassen uit 211 bedenkt dat

de lol van het moeder zijn er even af is. Ze heeft altijd gedacht dat de i;ekerheid van een vaste baan, een liove man _{on eon} kind, een voortuintje en een daiha-tsu haar al- tijd bij zou staan. Als het voortuintje er niet is, d_m is de daihatsu or naS^{, ie di} gestolon 01 in a« ^;,- n , fo B

is er nog het ECIalxionnenont

.

Bij elkaar sottcn wat or in de ijskast moet: de korn-onzola de sterrekers, _het netje paprikaas.

mar

is altijd voor- gespiegelt alsof het huwelijk lets hoogstaands was, iets waar anderen jaloers op sijn jhet huwelijk voor haar is een grote teleurstelling; was ze maar dood en dan nog die alcoholverslaving en dan nog die mislukte avond bij 3avid toon _{Leo met} sijn broek naar beneden de huiskamer in ki;am

lopen om te vragen of iemand ^ijn bips wou doen, toon zei die wie wil mijn bips doen en toon liet hij

z^

_viese

bips zien aan Gerda, nou daar kan zs helemaal niet tegen.

Dat baantje bij Kodak kan _de moeder van Leo ook wel v er - geten. 3n dan nog die puinhoop in de huiskamer: _het duurt zeker een paar dagen eer alles weer op orde is.

Heel hard gaan huilen helpt niet, dat hitft Leo wel ge- merkt: dan moet hij nog langer in zijn kamertje blijven.

De hele nacht bleren en mam* roepen hielp alleen in het begin. Nu is mama erachter dat Leo niet built omdat hij verdriet heeft maar om zuiver praktiese redenen; Leuke teevee, oma op bezosk, trek in snoep. Toch dan maar we'l

ontsnappen aan de onverlegbare tirannien die een blijde en smaakvolle je^gd onrnogelijk maken. _Het raam.

Als Pippi langkous van driehoag naar beneden kan springen,

ie

dan kan Leo het wel van een hoog. Hops, middenin de paagc- anoeide ligusterheg. De eerste bGze woordon van pa zullen biiiten al vailen.

lien hfterlijke frisse wandeling in de heerlijke meizon, dat had Leo nou net nodig. ."lochelende ouwe mannetjes , handjes vol Marokkanen in prachtige gewaden en lange baardsn, klei ne en grote kinderen die him hond uitlaten ( hadden z« nu maar wat anders voor bin verjaardag gevraagd J , die tol- len en hoepelen dat het een lieve lust is. Bit moois aan- schouwt de wandelaar, dit moois doet de jonge, ongehoor-

zarae wandelaar glunderen en in de handen klappen van ple- zi«T, Veel leuker dan het blankhouten kinderbedje en het B.T^behaag met dat stomme fietsje en die opstijgende vlie- gende schotel.

Vrolijk dartelt de jongeling door de nieuwbouwwijken. De doorsonwoningen, de kaarsrechte wegen; de paa geplante boompjes met hun evengrote gecarbolineumde palen ernaast, alles bepaalt de slechte sfeer die de goedkope ^vorrnen vnn stadsinrichting met sich mee hrengt. Sen drukbereden ro~-

tonde begrenst het stadsdeel samen met de rondweg die Leootje voorzichtig ^aan het oversteken is. iJerst naar rechts en dan naar links of zo, las hij onlangs in de ok- ki. De autoos rijdan hard, te hard, doch dit betekent niet het tragiese einde van Leoj integandeel , kleine Leo bereikt sonder maar een schrarametje de overkant . Het platte land, hoe heerlijk is het platte landl Leo is dui- delijk ontroerd door ^de onuitsprekelijke schoonheid van de weilanden met hun schapen en koeien,

Leo is nooit verder geweest dan het hekje van de tuin en nu is er die fantastiese wereld.

- _Dag, koei dag koetje ^I

Hij komt naar me toe, daar komt hij.

- Jij ben lief zeg koetje, ga je lekker grasjes eten ^? Een innige omhelzing volgt als Leo eindelijk dichtbij hem is; het prikl:eldraad is scherp, daaz- most je even on- derdoo* en zo, 3r wandelen wat vliegjes over beide ogen van de koe; Leo zwaait wat met zijn handje ( net so als Sinterklaas, nee.* net als het zeeuws meisje van de re-

l<

clame

) waardoor de pesterige kleine vliegjes _{opvliegen en} een rustigere koe zorken.

Steeds inoi betast Leo de zachte vacht van _{de koe,} minuten- lang _{omhelst hij} zijn lieve vriend, _o, kon hij znaar

SiM

hier

bU

_Dven. De wind doet _de stukken plastic _die als een den

IZ^Z ^\ ^IT ?*™ ^^ ^{^PP««.}

^{de han-}

den van _de jonge knuffelaar verdwijnen _{in de mouwen,}

Het warme lichaam van de gevlekte vriend _{behaagt kleine Leo} 1UJ lafft zijn hoofd tegen het dier aan en

bl^ft

in _e bonding

„ea

staan, kijkend naar _de ondergaandezon _en

L

^uto's die op de provincial* weg verderap voorbi jrijde*

Sin oMr

^+eaan

^{"'^1 "}

^{al °Ver Vi}

^{^"*}

^{**l zou t jd}

blapen _{in de} blubber, pissen in de prikkelboeies

- LSOOTJE, LE00 ?J3 , roept .oeder vanuit Je

"oSrip,

Dai-

pVotLf L^Lt^:i^^:^

_e

r

^{s die}

~

^s

-toeder stapt^Daar ait ie,_uit,de gebiedtdaugnietLeo! nou we sullenonmiddelijk _dehenautowel_{in te}

krifew

^>

'

stappen waarblJ

Ui km

1&ten

^ ^

^t v!rV opea die zo hard is dat Leo bewusteloos _{*n hevie-} bloP

ri^/^"1

motorkap tereoht komt_f feeder met haar

Zll ^d walrif

geklemd een flinke dot kinderhaar pakt het kind _bin at bo

IZT, ^IV

^0VSr

^{^}

:

tapel k0

^

^0li

^{^- ^-}

^{i- de}

^"oh!

a

wfarhit

zua

/^ntiefolders

van sporthuis oentr™, alwaar

mj

zwaar ademend en hoestend bliift

li^en

De reis aaar

^1

^is een stille reis. Vader

vlEaf

en toe

pm

doen stapt pa wel even uit omen beledigt medev/eggebruikers.zeAlsee„ knalae lulli* teru*

£

^v

1

atfh

i

aT,

^3E

f ^" ^

^{hiJ d°et het}

-S/jaaalbeha";

als hi₃ dronken is natuurlijk. ««Mwve

Sen stille reis, een saelle _{reis. Pa} ze^t alleen af .« * He joh vuile kut- _en 2ig _{j e} dat

Hermit

_{ch 1 w t^}

op de achterbank, _{Hermi en} draait van

krua.1«"JeU2

«raaP sjekkie. Be uitlaat va„ de Saihatsu _{sleept ovef de}

20

slecht onderhouden hoofdstraat

.

Door de weersomstandigln- zijn er grote gaten gevallen _ia net wegdek waardoor de uit- laat steeds met een flinke klap de onder kant van de auto raakt

.

- _{$9 rnoeten} scheiden, we passen niet meer so bij elkaar, vin je wel? zegt Hermien terwijl se een dikke rand lippen- stift tot ver over haar neus aanbrengt.

- en Leootje dan ? Wat zal je moeder ervan zeggen ^! antwoordt pa geschrokken.

- Neem _jij hem dan.

- Hou, kan hij niet bij jou ^? ik heb mijn baan.

- We gaan hem w-rgen - verdrinken.

- nee dat is gemeen !

- rfe binden hem vast aan eea. boom.

Hermien icnikt instenraend. Na al die kopzorgen is dit toch DE oplossing. Ze herinnert zich de mislukte abortus van zes en een half jaar geleden. Ze zaten met breinaalden in haar anus 20 van: "ou hier moet die kleine wel ergens zitten Toen ze haar cndeldarm bewerkt hadden met scharen en fcieer-

hangertjes kwam een van de twee aborteurs op het idee met aaaddodtafte pasta het embryo op te lossen. Buiten de onf

r;ein

van gescheurde bilspieren en kwaadaardige ontstekingen van de dij tot het mi&denrif _moest ze da vierhonderd en vijftig gulden aeortuskosten afwassend bijverdienen. Bn Loo kwam, of ze het wilde of niet.

De gouden leeuw is een restaurant waar je voor weinig geld lekker set, waar de obers altijd voor je klaar at aan, waar gezelligheid gaat boven buitensporig winstbejag.

Dat Henk tijdens het parkeren van de Daihatsu een betonner, paaltje meeneemt waardoor een kras van voor tot aohter ont- staat, doet geen afbreuk aan de uitstekende sfeer die het restaurant waarborgt door zijn prachtige ligging en zijn uitstekende service. Sn wat een keus: cordon bleus drape en sause de bayonaise avec des pois friches. Steaca du champioa avec pore du beouf et sause commode. Plats bu- reuas des petite orgattes au gains apetits et rose garni.

Leo prikt een willekeurig gerecht en wacht af terwijl ma en pa bij elk gerecht vragen wat er precies inzit. Ma lust namelijk absoluut geen ansjovis en ze moet 00k wat rustig

21

aan doen met zout. £r moet snel gehandold worden, vindt de ober, er zijn nog meer klanten ! moeder is het er roee eens, tenicer zij spoedig even het maandverbandje moet verwisselen dat scheef in haar onderbroekje zwabbert. Zenuwachtig graai- en in haar tasje, tot de ontdekking koraen dat er geen reserve is. Sn dan die natte zweterige jeuk, Kapot ga je.

Krabben in een restaurant, _{dat is een} afschuwelijke gedachte.

En dan het idee. Het ideedat iemand je siet krabbelen, 00k al zit je bxj het raam, 00k al doe je het snel en gernisloos.

Henk, hoe heeft Henk het nu. Die vette haartjes in zijn broek het is onmenselijk. Vanmorgen was _{er al} over gedacht om die stap gewoon even te nemen. Cfewoon even wassen. Dan sta je oen- maal onder de does, dan voel je het heerlijke _warcie water over je vette lichaam, je waant je onder een waterval in een tro- pies land en dan ga je hoor ! rukken tot je leeg bent, niets kan je meer wat schelen, do waterval verdooft je en je wordt pas wakker als je de ravage ziet die je aangericht hebt. Over- al in de does plakkaten drab en sleb en met water krijg je 'het er moeilijk af. De boiler is leeg en je won nog _{even ver-}

der doesen. Geeft niet, denk je dan, vanavand na het badrciin-

tomien maar eventJes alles meteen goed, haren wassen, tussen je tenen ₍ dat was je de vorige _{keer 00k} al vergeten );stom eigenlijk denk je dan, nou heb je je afgetrokken bij Svelien

(. die kan zo uitdagend de blokjes kaas op tafel zetton.ao van lekker smullen Honk, en als Kees weg is gaan we nog even van hopfalderiere ^' ) terwijl Hermien straks weer met een zak sjips in bed zit omdat je niet raeer kan spuiten. _Die nachten zijn voorbij, dat Henk nur in uur uit ligt te deinzen terwiil er niks gebeurt.

- je haot zeker weer leggen trekken he, viezerik ! zegt ze dan.

In een restaurant kan je HIKE krabben. Op kantoor kan het nog net wel maar in een restaurant niet.

- ik wil naar de schommels,probeert Leo op een seurderige toon.

- nee, eerst opeten, _Leo.

- ik wil niet opeten, hoor !

- wat wil je dan, zeikert !

- naar buiten, hoor !

- je moet hier blijven > Koeten we je soms weer een hengst - verkopen ? he, kmippel, idioot ?

- wat is dat, een hengst ? wat is dat mama ^!

Leo rukt aan moeder_s mouw waardoor de te consumeren hap ver-

22 23

sierd rundvlees in plaats van in haar mond op haar jurk tereclit korat.

- DIT is een hengst, pleurisjoch ^!

moeder slaat Leo op zijn gczicht waardoor hij met zijn ge- zicht in de schaal rStisaus hapt en huilend de rooie smur- rie van zijn gezicht veegt met een servetje. Mensen aan in de buurt gelegen tafeltjes kijken geirriteerd op en bekij- ken het gehavende gezicht van de kleine eter, het is dui- dalijk *s aien dat deze klap niet de eerste was.

- Ihrft U wel, gamene mevrouw ^! roept een ree&aangelopen meisje dat met haar handen in de zij naast het tafeltje is komcn staan.

- Laat ons rustig eten, wil je en haal die cntevreden grijns van je gezicht. Je kan hier niet eens rustig eten zonder geouwehoer ^!

Het meisje verdwijnt en gaat zitten aan het tafeltjs naaGt hen, ze lijkt een wakende bonding aan te nemen.

- Ik wil naar buiten ^! schree wt Leo.

- sssjt ^! Sasaf', hoor je BTBN ^! Jij wil NIKS,

De kleine Leo kan zijn bill: niet afhouden van het meisje aan de overkant. Het is een prinses, denkt hij.

Ze bestndeert het etende gezinnctje, steeds kijkend in de richting van Leo, die zij af en toe lachend aankijkt, ter-

vfijl in haar lach een sterk medelijdond govoel scbnilt.

- _{wat is dat,} mama ? vraagt Leo ten/ijl hij naar de klomp biefst'ik wijst ^die- drijft in een vellerige kerriesa s.

- biefstuk jochie, biefstuk.

- wat is dat, biefstuk ?

- vlees van de koe, koeievlees. Die slachte.n ze, dan gaan de mense;': lekker vloes eten.

- K03ISVLBKS ^!

Daar schiet liem de outmeeting met de koe te binnen. Si^s adem stokt hij ^de gedachta dat hier op zijn bord het lijk ligt van sijn dierbare en enige vriend, ^Koe. £ijn vriend is flood, ze hebben hem vormoord, ^ie hebben hem vsrmoord ^! - JULLId HEBDJW EDS /SRMG0H3 ^!

Als een wilde slaat hij om zich heen, met zijn handen voor zijn geaioht bruit hij ^het hele restaurant hij ol- kaar. Tranen van wanhoop stromen en strctnen bij de ge- daclite aan zijn bests vriend.

- _{St el} je niet aan ^! probeert moeder die sich Bchaamt

voor haar ^{soon die stili:} een v;;:.norde atinricht.

- Pas on hoor of we zullen ju lai-en ! zegt Hermien weer, zenuwachtig ⁱⁿ het rondkijkend. 2e realiseert zioh olijk- haar dat de toestand aeer ergerlijk voor andere mensen kan zijn. Uit de boze gezicht^en staat te lezen dat de mensen in het restaurant het helemaal niet leuk vinden wat hier ge- beurt. Hat nu. 3en schreeuwend kind in een restaurant, een verechoven maandverbandje, ^een slecht huwelijk, een vieze

jurk, een eenzaam en ergerlijk levea.

- _{We mo}eten hier weg, Henk !

maar voor dat ze dit gezegt heeft spurt Leo al naar de \iit- gang, de woede is groot. Blindelings ^{snelt de} ongelukkige Leo in de richting van het bensinestation, ^{dat aan} dezelfde weg ligt als het restaurant. Hen bospad*

Met een klap dondert het ouderlijk juk op het bebeukenote bospad. De rust moedert kalm en zorgsaam ^een sluier van in

en in onwrikbare veiligheid over het sterfelijke jonge 11- chaam van de vluchteling. ^Het fluoriserende lentegras groent de langs het blubberige,door schapen vertrapte pad gelc- gen engelenhedden die als jonge zeurderigs vogeltjes ^{met o-} pen bekken het zonlicht tussen de eiken vandaan zuigen.

Gee:: honger, geen dorst zal hem kwellen, de stilte sal hem voeden, tot de genezing daar is.

- _se hebben ^je vermoord en gemarteld ^!

Leo slaat een half vergane stok tegen de stam van een boom kapot en weent bitter. ^De adem is awaar en het kinderlijk hart bonst.

- Iedereen is dronken, stomdronken en wezenloos, domme ge- dachteloze ^{sv;ijnen zi.in} jullie.

-Uc nussen vailen van het C.:'.:.

7 pet "bosjes.

>f« lachnn wat af net cijn driers _in hat _gdssellige bocr-

dcrijtjo op do friese tfcststellingwarf van Sia en Dirk.

Be1 is aan (sen opknapbourt toe; een reden om _de koffers te pakken en een paar daagjes to logeren bij dit lande- lijke stel.

Dirk woont al ticn jaar on de afeststdlliagswrf _en weet alios af van net Priea-drentsc boorenleven; bij iedere koe, bij iedere jonge boom, plant, iedere boerderij kent hij

ml

^ean of ander dwaas verliaal. Tijdens de na- zit, ale het etei: zakken raoet, kan _{hij de} tafelaars mee siopen in de ruige dorpse verbal_en die hij voorleest, ze betovoren _{on laten} genioten aoals een kleuterjuf dat kan.

We lachen wat af als we met gij* driten de meest herder- lijke landweggetjes bewandelenj Dirk koldert en buitelt en wij plukken bloempjes: opgaan in hat plezier dat we als weldoeners verstrooicn in de wijdsheid van het West- stellingwerfse platteland.

De zon gaat onder en het hete land walmt van de tropiese dag, Qin vooronweerse broeierigheid is voelbaar, Het vee huppelt onrustig iH onnoaele richtingen en als

je langsloopt kijken z« naar je de koeien. Alsof He wel even gedag willen seggaa maar lum mond toevallig vol hebtien.

Oldeholtpadc, Je hebt ook 2fijeoltpade. Tijdens da fran- ge revolutie was ®r slechts. rimboe met een houten pad waaraan een paar huisjes werden gebouwd.

Ik _sie er zoals gewoonlijk _{nogal etads uit, dose dag} ook

ween

Ik val uit de toon mat mijn opzichtigc vogel- tjesbroek en mijn gelcjnda klenrige overjas, ala wij de fclpine Oldeholtpaadse kroog biimvnga&n . nia heeit on- dor haar dokere jas eea ballotjeajurk, ook weer aeer fleurig. Vrouwon kaaaen rustig aoiats aantrekkon, rnan- nen behoren iets soberdcr gekleed, of stoorder.

Ik heb gecn zin ook maar lots to aonsufflorea of te aeg- gen, staar naar dm in elkaar geschovon biorglasen op het aanrecht en ik voel me zwevexig. Iliot van de drank;

ik vergeet te slikken.

25

- U bent toch ^: iet boos op me dat ik ni.jts asem he - verontscfcxldig ik me.

Do barvrouw haalt haar sobonders op.

- Aoh jong, of ik boos wordt of niet iigt helemaal aan jou. Al bestel je maar eon drankje, voor ^do geseliigheiu.

Ik besluit e'en kopje koffie ts drinken*

- Je wordt dik, Piet !- schalt Dirk door het loksal, Piet is de tappor _{ lees: kappor _J

- d'r zijn ^al heel wat kiloos af in die twee weken 'i'an-

tanuskoffie ! - Piet die kan zo zuur kijken he. kensen dio koffie aonder suiker drinken houden sich groot maar als je goed kijkt .ontdek je, als j« let op de verwrongen spiertjes rondom de mond, een verbetenheid die kenmerkend is voor iedere kwark met garaspte peen etende ueightwat- cher. Hij schenkt nog een bak koffie in.

- sonder suiker he ! - werp ik glimlaehend op, als een po iitieagent wijzend op het kopje koffie dat dampt van bit- terheid. Piet belt de lokale radio voor een smakelijk deuntje dat precies past bij het -aur en de sfeer.

Ik besluit op te stappen als Ria en Dirk nog een pilske gebruiken, Alle panorams,aB en revuus aijn doorgewerkt, ieder koperen toetertje of decoratief oud paardenzadel west ik te hangen.

Ondanks mijn stramme gewrichten en mijn stijve spieren, opgelopen tijdens de uitpnttende discoavond de dag tevo- ren moet en zal ik de weg terug naar het bails van Kia te- rngjoggen. Met opset neem ik een flinke omweg zodat ik meself niet kan betrappen op gemakzucht of vervrennerij

.

In de Oldehoitpaadse hoofdstraat flits ik vederiicht stoepje op, stoepje _{af. in de} grote atad doe ik het ook wel eens, midden in de nacht in looppas. _{Van het} jonge- rencentrum naar huis of na een niet al te wild feestje heerlijk is net om niet alleen blij maar ook heel fris je bed in te duiken. in soon grote stad is het sporten

' s naohts iets speciaals, Ub woinige veriiohte ramen, waar je al lopend even binnenkijkt, verbreken _{de laacaber} heid die zioh steeds bijna van de sporter meester maakt als er een slecht veriiohte straat is geweest waar je

26 ₂₇

doorheen moest. Ken spookstad is heel eng bij daglicht

raaar ala net donker is is hot _or nog engfr.

LnTtlT

^'

sonuer verlichte ramen, zonder straatlantarens, sonder oo< maar earn gebouw j Gen weiiand. Dat is echt superang vonral ala je nogal bang bent uitgevail.n _{goals ik. Su} wen je er heel snel aan hoor, arn joggcn _{in sen} onver-

iiciit gebied. Maar de £erste _{!:eer ! !}

SWM

oltjka jongeheren slingeren op "hun rijwislen door net dorp. San hardiopende gestaite _{niar in het dorp} veroorzaakt_{-iiar sen soort} schrikeffect. lets van: sat

^

nu aan de hand. Ala ze mij van dichtbij zien ont- dekken aij de 'onsc^ldigheid van mija actie. Er is geen roraka van oaraad. Nee hoor, ze weten het al. Dai is er zoeeatje die eaergie teveel _{he oft en} nit verve- ling een ommetje maakt, Ala er morgen wat _te doen was had le allang _{op bed} gelegen !

l'ooh vinden ze me een heetje zielig, bt«d*n me een lift arc die Ik afsla. Ik spreek ze lachend toe, stel _ze min of mear gerust door te aaggan dat _{ik de} weg _{ken en we«t} wat me te wachten ataa-fc. 3a denken natuurlijk _{dat ik}

met

weet ho. ver het _is naar Ter Idsard, waar Ria woont. _He wensen elka?,r aan goede nacht.

In het dorp branden de straatlantarens. Daar sijn de sjieke losstaande huizen met ranke sparaohtige boompjes en netjes gehouden grasmatten. Dicht opeea^eoakt, aon- der lets van een bedrijfje _of zo erbij. IkVerlaat de bewooxda sector en jog de duisternis _in; ala de twee fietsers verdwenen zijn wordt het stil om mij heen Dit soort nachten behoren _{heldar te zijn: ear onbewol-} kte herael met hier ea daar een _ster. Miet te veel ster- ren andars wordt het zoon ongedoseerde bende. Dez*

aacht is nevelig _{en dicht, de verharde}

landweg onzieht- baar en verraderlijk. In geen der aanliggende huisen brandt licht. Be straatlantarens, die het dorp hullen in een zachte sluier van licht, ontbrekea, waardoor ik als een halfblinde naar de rand van de weg _{tuur om niet} de greppel in te struikelen.

In d* yerte nad^rt een auto met bezopen tfolvegaase hardrockers, die misschien nog niet genoeg lol hebben gehad in da ruige dorpsdisko, waar ze₅ naar ik echat zojuist vaadaaa komea.

Als ze stoppsn en me in elkaar willen ragmen seg ik gewoon

- He jongens al3 je om vertier verlegen zit ga dan het dorp in, suip je lam maar laat mij met rust ^! - offe: -Milieu Jul lie me pakken soms, he 7 kom maar hier, ik maak appelmoes van jullie I -

je moet wel heel arg stoer zijn om dit soort dingen spontaan te zeggen, Tege-. kinderen durf ik zoiets wel maar iegen een stel van die bonken...

Een vuurtorenachtig licht spuit schuin omhoog vanaf het wegdek. Ket snijdt werkelijk _{door mijn kop, het} brandt in mijn ogen en maakt me stmirlooa blind. Eea auto raast voorbij en ik weet dat ik een gemakkelijke prooi ben voor funvarkens die geen onderscheid maken tussen joggers en eksters. Je ziet toch wel »ens van die ontlede joggers Langs de weg liggen.

Ik kijk minutenlaag omhoog en 2ie duisejden sterrea;

voel me nietiger dan ooit als ik mijn korte leven ea mijn geringe afmetingen relativeer aan de grootsheid die ik aanschouw. Als in een aoort trance begin ik een gebed of hoe je het noemen wil. Een machteloos gevoel maakt Kich meester van mijn hele weaen dat mij crtoe brengt te smeken om verloasing van het beperkte dimensionale laraa dat ik hier op aarde lijd, als een

gevangene die smeekt om vrijlating.

Kijn pas versmelt zich en de stappen herhalen zich alsof er eea reusachtige menigte mij vol^t. Ik kijk steeds achterem _{en opzij. De} stappen zijn overal, en steeds is er de duistemis.

I Overal om mij he«n geldt het rccht van de sterkste, de

; mooist uitgedoste, de brutaalste. Ik wil er niet

Mj

horen hoor !- ik schreeuw dat ik er niet bij wil ho- rea.

- U scliiep beesten ! kijk eena hier, overal mensen die zeggen geschapen te zijn naar uw beeld. Ze zija het

. niet wa^rd he, ze sijn het toch niet waard ^!

28

•s

Pi jn bestaat he, God ! pijn is toch meer dan alleen raaar

eon chemiese reaktie of wat dar. ook ! IK V03L HET HOOR I

Sp wordt teveel geleden , or i-ordt veel te veel geledea _I Ik Hclirik als plotseling _{naast mij in net gras een} gerit- sel mijn gebed verstoort. Ik hoor ook hoefgetraopel. Het is de duivel ! Het aijr, de doden f Ik ben to ver gegaan, ben ik te ver gegaan ?

ien vcrkeersbord in I« verte is s©n spook. Hat wacht op me en straft me. Nu hoor ik ov-ral gesnuif en getranpel

.

Ik lean nauwelijks de silkouetten onderscheiden van her- kenbare vorrnen die cen laadweg als dit aards maken.

Hijn hard slaat behooi-lijk sncl, mijn regelmatige stan-

?en lijksn alsnaar trager te worden als in ecu slow

rao-fcim, Hijn zintuigen lijkcn alles overstuurd waar te nemen, als een cassette die te hard _{is ongouomen: ik voel} alle trill ingon in mijn bewegonde liehaata overdoidilijk.

act hnippcrcn van de ogen, hot ademan, do lucht langa mijn van hei; oggedyoog&a

zm&i

schraal geworden sangq»«

ieder kontakt met _{de aarde,} iedore fractie van een ae- conde, ik voel het heel intens, de gowaaruordin,^. _in als een ruit die steeds besmccrd wordt met blubber, die ik in paniek droogpouts om or weer doarheen te kunnen kijfcen.

Mijn lichaam is als oon ruimteschip dat heet wordt van ds

*

wrijving bij het terugkeren naar de aarde: de inzittenden

eitten muurvast gcketend stan hun stoel, wachtend op de klap die korat als de kegel van de raket parachuteloos te pletter slaat op het wateroppervlak.

Ik kijk achterom en sie niets. Hog steeds hoor ik om mij heen geltiiden die mij angstig maken, _en het houdt niet op en ik cie ook helemaal niets.

De weg is ongclijk, ik verswik steeds bijna mijn voet.

Hijn handen aijn nat van het zweet als ik mijn voorhoofd afveeg. Ic moet nu ongeveer drie kwartier aan het rennen aijn, schat ik. Het kan net 20 gocd een uur aijn. Hijn voeten zijn als lood en ik ben buiten adem. Niet stoppen!

Sr is iets wat mij voortstuwt, een kracht die mijn wil uitschakelt en mij als een

miter

de sporen geeft. Be weg wordt hobbeliger, het is nu meer strompelen.

- Boorgaan, l<5pen moet je !- Hijn tweede ik zweept me keer op kcer en ik moet imilen. Ik kan onmogelijk stoppen.

- Je bent te ver gegaan, Boogieman 1 Je probesH; to zweven

or. je tracht verboden werelden to botred^n ^{! -}

De naeht is van de awevers, zij hebben het lichaam verla- ten. De nacht is van de doden, en zij verbieden je te zwe- von.

- Niemand weet wat je denkt, niemand weet waar ^je het over hebt, Boogieman- antwoorden de zwevers.

- Voor jou is er nog geen plaats ^{! iin} de mensen horen je niet, ze slapen. Laat ons met rust, Boogieman ^!-

Ik moet harder lopen en mijn buik is koud. Mijn klarame, aweterige lichaam maalt en maalt maar door. uu wil ik ster- ven en eindelijk rust vinden bij jullie ¹ Verlost van de ee;wige rusteloosheid ^en de wanhoop die mij tergt.

Ik word kouder en kouder, mijn hart slaat smei, en een on- werkelijk gevoel neemt beait van mij. Niet mijn hoofd schudt bij iedere stap, de wereid schudt, sij is onherken- baar awart en ontastbaar.

hien afbebakening op de weg geeft asm dat het harde asfalt weer begint^. Zojuist liep ik over een stuk weg waarnog as- falt gestort moet v.'orden. 3r liggen ter versteviging van het wegdek scnerpe stenen ^die dwars door je schoenen neen

steken. Hen zwerm muggen krioelt om ^de gele verkeerslamp, die een macaber licht verspreidt over de in aanbouw sija- de weg. Ik moet er langs, ik kan niet torug, ik moot lopen, lopen. Be sweep slaat harder slaat harder en beukt en

beukt op mijn rug. Ik voel dat ik zweef en ik mag niet zwe- ven. Mijn geest schijnt steeds bijna mijn lichaam te ver-

laten. ik explodeer bijna, ^de spanning is te groot.

Ik sweef iioger dan ooit en ik wordt kouder ^en gevoellozer.

IK

msM,

^{HOSiilK DAN} 00 IT

m

^{ALLJi STOiaa TlJliKiiS}

W0RDE1J AANiJOKllLljKii; Ki»ElflJi; POJiiajJiS.

Si£ SNAKXiflr NA&tt

USfM,

WAAtv ZlS ZIjU z.0 VOLUEVRET^"

DAT i4B LlJBJdf

Ans aal v,*el denken, iat is zeker een inbreker. Ik sit mi-

10

nutenlang aan de deuxknop te morrcien als _ik thuiskom na het zweverige gebeuren in de nacht. Ze zit er nog, in de

keuken.

- io, veertig _minuten weggewcest he, netjes hoor ^! - Zu _lacJat wat om mijn verschijning. Ik heb een knalrooie kop en soon glimmend geaicht we at je wel.

- zijn Hia en Dirk al terug uit Oldeholtpada ? vraag ik aan AnB.

- Nee, ze hebben het zeker nogal naar h'ta ssia. De boiler leeg, duase... -

- Het is wel koud, de docsj ! - vul ik aan .

- Ik ga wel koud dan, zeg ik mannelijk.

- wat goed van je.

- tot so hi.

31

is

rtet is beet, £© beet _dat dat je billen onmcrkbaar laags ^el- kaar glijden. Wat soepel gaat het vandaag, denk j^. ii

je okgelhaartjes hlijven ook liet achter je schoudorbla- den hangen.

Molvega, ee>: stad zonder poeha, met een dijk van een ar- beidsbureauf een winkelstrazvt waar de konin.jin sich hoor- lijk zou moeten voelen als ae er doorheen liep.

Er liggen meer luxe ctenen in de in de wiiikelstraat dan er mensen in Amsterdam wonen. Iedereen ^ker.t elkaar en praat over de prachtige, pasgelegde tegela,

Ik ben op zoek naar een speciaal soort stofje. Croen met geel en het is eigenlijk een gordijnstof. liet vlindertjeg.

Toen ik het zag hangen dacht ik mateen: daar raoet ik een broek van hebbenl

Voordat ik de gezellig ingerichte mcubelsaak Menger binnen- ga, beslidt ik wat ansiehtkaarten te kopen van het pl&atse- lijke rusthuis. Sen walgelijke prcnt, maar tocb heel spre- kend. En om de waardeloosheid van soon kaart,met je weet wel ^' groetjes Gerard en Mien en do kinderen 'jinsestal la- ten se ^' groetjes ^' ook wog, even zo waardeloos mogel.jk te maken zet ik alleen ^' Hans ^' erop, met een nonchalante streep eronder. Je weet migscbien wel wat ik bedoel, Iede- reen krijgt per jaar tocb een stapcl vail die kaartjes.

Die worden aan de lopende band gemaakt. Ja, je hebt ook so veel kermissen ^! en als je er sontje overs laat dan willen

ze je nooit meer zien. Maar ja, als je soon stomme kaart in de bus krijgt dan is dat toch een belediging. Be verscheur se altijd metee^ , hoor.

De sTiperraarkt. Ik geniet van de koelte als ik De supermarkt binnenga. Ik haast me naar de rits winkelwagentjes die je

op ee;"! handige manier kunt loskoppelen. Doe ik,

Wanneer hou ik toch eens op met iedere klant maar voor de sokken te rijden. Ik heb al zoveel boodschappende mensen het ziekenhuis in gewinkeld. Ik vind het altijd zjo leuk om met een vaartje de s.permarkt door te sjeesen, vooroverha.n- gend over de handgreep. Door de onbesuisdheid bevangen reeg ik dan van rek tot rek en probeer dan niet met mijn voeten de grond te raken.

In het tijdscbriftenhoekje zit gehurkt een aardig meisje,