Postural control during reaching in typical and atypical development
van Balen, Lieke Cornelia
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date: 2018
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
van Balen, L. C. (2018). Postural control during reaching in typical and atypical development: Mapping the maze of roads leading to Rome. Rijksuniversiteit Groningen.
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Dankwoord
De aanhouder wint; mijn proefschrift is eindelijk een feit. Maar dat ik nu eindelijk de finish bereikt heb, is niet alleen maar mijn eigen verdienste. Het zou niet gelukt zijn zonder de hulp en ondersteuning van vele anderen. Ik wil iedereen die me direct of indirect geholpen heeft met deze klus hartelijk bedanken.
Allereerst wil ik de kinderen en hun ouders bedanken die hebben deelgenomen aan dit onderzoek. Het zal tijd en moeite hebben gekost om de vele metingen te volbrengen. Mijn hartelijke dank daarvoor. Jullie hebben meegeholpen de kennis over de ontwikkeling van houdingsregulatie te vergroten. Ik wens jullie veel geluk en een fijne toekomst toe.
Beste Mijna, er zijn vele momenten geweest waarop ik heb getwijfeld of ik het proefschrift ooit zou voltooien. Dat het toch gelukt is, heb ik aan jou te danken. Alle woorden die ik op papier zette, beloonde je met positieve feedback. Zelfs als je vond dat het geheel anders moest, bleef je toon altijd positief en enthousiasmerend. Dat heeft me er op vele momenten doorheen gesleept. Misschien nog wel het meest bewonderenswaardige, is dat je die feedback vrijwel altijd binnen 48 uur wist te geven. Ik heb in mijn leven nog niemand ontmoet die jouw planning en zelfdiscipline kon evenaren. Daarnaast ben je ook begaan met de persoonlijke omstandigheden van je promovendi. Ik heb dat onder andere mogen ervaren toen je uit eigen beweging extra financiering voor me regelde, om het inkomensverlies te compenseren dat ontstond toen mijn aanstelling slechts ten dele werd verlengd na mijn zwangerschapsverlof. Bedankt voor je betrokkenheid, je begeleiding, je geduld en je positieve benadering.
De leden van de beoordelingscommissie, Prof. dr. B. Steenbergen, Prof. dr. J.G. Becher en Prof. dr. O.F. Brouwer wil ik hartelijk danken voor het beoordelen van het proefschrift.
De data voor dit proefschrift zijn verzameld in het kader van het Vroegtijdige Interventieproject (VIP) en LEARN 2 MOVE project. Dank aan alle kinderartsen,
kinderneurologen, fysiotherapeuten, consultatiebureaumedewerkers en research-medewerkers die hebben bijgedragen aan de inclusie van kinderen voor dit onderzoek. Ook dank aan de sponsoren die deze projecten mogelijk hebben gemaakt. In het bijzonder wil ik de drie sponsoren bedankten die hebben bijgedragen aan mijn onderzoeksaanstelling: de Junior Scientific Masterclass (JSM) van het UMCG, Stichting De Drie Lichten, en Stichting Fonds de Gavere.
Mijn dank gaat uit naar alle medewerkers en studenten van de ontwikkelingsneurologie met wie ik heb mogen samenwerken. Cornill, Victorine, Hanneke, Tjitske, Elisa, Anke, Ilse, Rivka, Siebrig, Claire, Marjan, Marije, Mirjan, Saskia, Patricia: bedankt dat ik met de data mocht werken die jullie met veel moeite hebben verzameld.
Ook de andere promovendi en studenten die hebben meegeholpen met het analyseren van mijn data ben ik veel dank verschuldigd. Marieke, Jill, Monique, Kim, Thomas, Peeraya (P), Tom, Inez, Janneke, Jenny, Johan, Gerdien, Anne Claire en Henrike: bedankt voor jullie hulp!
Tineke, als mede-vormgever van het COPCA-programma nam jij op de afdeling natuurlijk een bijzondere plaats in. Je betrokkenheid en enthousiasme waren inspirerend.
Mede-auteurs Arie Bos en Heleen Reinders-Messelink, evenals de andere co-auteurs die elders genoemd worden: bedankt voor jullie kritische commentaren op de manuscripten.
Linze, samen schreven wij in matlab het programma PedEMG waarmee de EMG-data geanalyseerd konden worden. Ik vond het een hele plezierige samenwerking en ben blij met het resultaat. Bedankt daarvoor en ook voor alle andere technische ondersteuning.
De statistiek voor dit project was een grote uitdaging. Ik wil Edwin van den Heuvel hartelijk bedanken voor de hulp bij de statistische analyses. Dankzij de syntaxbestanden en feedback heb ik gebruik leren maken van Linear Models,
Generalized Estimating Equations en SAS. Mariette Lokate, dank voor je hulp met R, hoewel ik de analyses uiteindelijk toch in SAS en SPSS heb gedaan.
Anke, jij hebt een hele grote bijdrage geleverd aan mijn proefschrift. Bedankt dat ik jouw data mocht analyseren. Ik heb veel waardering voor je schijnbaar grenzeloze bereidwilligheid om anderen te helpen en vond het heel leuk en gezellig om met je samen te werken. Met hetzelfde enthousiasme help je me nu ook als paranimf. Dankjewel!
Loes, Anneke, Mira, Michiel, Jeroen van der Eb, Leo van Eykern, bedankt voor jullie hulp en ondersteuning in logistieke en technische zaken. Loes, bedankt voor de leuke gesprekjes en ook voor de steun die je me in de loop der jaren gegeven hebt. Ik kan nog steeds lachen om jouw zesde zintuig, dat mijn zwangerschappen bijna net zo snel detecteerde als de zwangerschapstest. Anneke, bedankt voor je hulp bij de figuren, dat heeft me heel veel tijd bespaard!
Het was op de ontwikkelingsneurologie altijd goed vertoeven, dankzij het gezelschap van alle collega’s. Kirsten, Karin, Corina, Hylco, Marjolein, Hedwig, Lieke Peters, Pamela, Jorien, May, en alle eerdergenoemde collega’s: bedankt voor jullie gezelligheid en input als ik sparring partners nodig had. Dat geldt ook voor mijn collega’s in de microbiologie: Yanka, Julia da Silva, Julia Kovaleva, Marleen van Oosten, Marleen van der Vusse, Xuewei, Edwina, Claudy, Loredana, Joppe, Carolien, Théke, Lisa, Esther, Fleur, Anne, Julius, Suzanne, Daniëlle, Michiel, Alaa en Leonie.
Mijn opleiders in de medische microbiologie, Alex Friedrich, Annelies Riezebos, Frank van Tiel en Inge van Loo wil ik hartelijk bedanken voor hun begrip en flexibiliteit, waardoor ik ook tijdens de opleiding enige tijd heb gekregen voor het afronden van het proefschrift. Dat heeft me enorm geholpen.
Ook in mijn persoonlijke omgeving heb ik veel steun gekregen. Corry en Henri, ik kan mezelf gelukkig prijzen met jullie als ouders. Jullie staan altijd voor me klaar en helpen me met alles wat in jullie bereik ligt. Bedankt voor de vele uren oppassen op de kinderen als ik aan mijn proefschrift wilde werken. In dezelfde adem moet ik dan ook Noud en Ellen noemen, voor wie exact dezelfde woorden van toepassing zijn,
met alleen vervanging van ‘ouders’ door ‘schoonouders’. Daarnaast heb ik twee lieve zussen (Erna en Anja) en zwagers (Tristan en Robert-Jan) bij wie ik altijd terecht kan. Bedankt dat je mijn paranimf wilde zijn Erna, ik weet dat ik het organiseren van dat soort dingen met een gerust hart aan jou kan overlaten! Anja, met bewondering kijk ik naar jouw avontuurlijke leven. Ik wilde dat ik net zo goed naar mijn hart kon luisteren.
Mijn twee kinderen hebben het schrijven van het proefschrift natuurlijk meer vertraagd dan geholpen, juist omdat ze voor mij belangrijker waren dan het proefschrift. Lieve Thomas en Maarten, bedankt voor het geluk dat jullie me geven, ik kan met recht zeggen dat jullie mijn leven verrijken. Mijn excuses voor het feit dat mijn aandacht regelmatig door het proefschrift werd opgeslokt.
Het laatste dankwoord is gereserveerd voor degene aan wie ik het meest te danken heb. Lieve Jean-Paul, wat zou ik zonder jou moeten? Jij heb zoveel voor me gedaan om het mogelijk te maken het proefschrift af te ronden. Tijdens het promotietraject zijn we getrouwd en hebben we twee kinderen gekregen, en ontwikkelde mijn carrière zich van co-schappen geneeskunde, via een 2-jarige aanstelling voor onderzoek, naar de opleiding tot medisch specialist, eerst in Groningen en daarna in Maastricht. In deze roerige periode ontwikkelde jij je tot ultieme ondersteuner, en dankzij die ondersteuning kon ik tijd vrijmaken om aan het proefschrift te werken. Bovendien herinner je me eraan dat er ook andere dingen zijn dan werk en zorg je dat er momenten zijn om van te genieten. Bedankt voor je opofferingen, je geduld, je relativeringsvermogen, je liefde en je gezelschap. Ik hoop dat we na de promotie wat vaker als gezin van onze weekenden kunnen genieten.
