MART EN EVELIEN. 88 Mijn verhaal corona raakt ons allemaal

MART EN EVELIEN

“Duidelijkheid geven is

belangrijk”

INTERVIEW

mer en restaurant Eight voor de tweede keer dicht. Nu kunnen we wel naar ons werk, ook al is het restaurant gesloten. We gaan nu koken zodat mensen eten kunnen afhalen. Minister Rutte heeft dit keer expliciet genoemd dat de dagbesteding geopend kan blij­

ven. Dat gaf rust, dat was bij de eerste uitbraak heel onduidelijk.

Tijdens de eerste uitbraak werd de begeleiding van de dagbeste­

A

Evelien had op het moment van de lockdown even geen werk en dat kwam achteraf gezien goed uit zodat ze er in alle rust voor Mart kon zijn.

Mart: “We zijn net goed en wel weer aan de gang, en nu gaat het restaurant van de Postka­

Mart houdt van sporten en is enthousiast over zijn werk. Er zijn de afgelopen

maanden veel activiteiten van Mart weggevallen.

“Duidelijkheid geven is

belangrijk”

Mart de Jonge

Werkt bij de Postkamer, restaurant Eight in Nijkerk en de Nije Veste

Nijkerk

Evelien de Jonge

Moeder van Mart

Ik schrijf raps waarin ik mijn emoties kwijt kan.

ding ingezet op de woonlocaties, dus was er te weinig begeleiding over voor ons. Ik was wel welkom bij restaurant Eight om daar allerlei klusjes te doen, maar daar mocht ik niet naartoe van Careander. Ze wilden één lijn trekken, dus hield het jammer genoeg op voor mij.”

De eerste coronagolf

“De eerste coronagolf was voor mij héél, héél moeilijk! Ik ver­

veelde me, wist niet wat ik moest

doen. Ik ben bijna vijf maanden thuis geweest. Ik heb flink veel Netflixseries gekeken. We hebben wel een schema gemaakt, dat is voor mij belangrijk, anders zat ik veel te lang voor de buis.”

Jobcoach

“Met Heidi, mijn jobcoach, had ik iedere week even contact. We maakten samen een schema waarin stond hoe laat ik op moest staan en welke klusjes ik in het huishouden moest doen.

Ik ging meestal samen met mijn moeder lunchen en daarna fietsen of wandelen. Pas daarna ging ik series kijken. We hebben

de klompenpaden ontdekt, wan­

delen en fietsen werd echt een uitlaatklep om mijn frustraties kwijt te raken.”

Boos

“Ik kon de persconferenties van de minister­president niet zien en niet aanhoren. Ik kan het woord corona niet meer horen. Ik was er veel mee bezig en moest mij inhouden om niet steeds op mijn telefoon te kijken hoeveel besmettingen er waren. Ik was soms zo boos en teleurgesteld over alles, dat ik naar boven ging, naar mijn eigen domein, en met dingen ging gooien van nijd.

Wel met zachte dingen hoor”, voegt Mart toe.

Dagbesteding geeft structuur

Evelien: “Als moeder was het heel lastig om Mart zo te zien, de frustratie moest er gewoon uit, en ik kon er geen andere situatie van maken. Mart was vaak boos en dat beïnvloedde de sfeer in het hele gezin. We merkten toen hoe belangrijk de dagbe­

steding is. Het biedt structuur, het geeft Mart een doel, het is belangrijk voor hem om lekker bezig te kunnen zijn. Gelukkig was het mooi weer in die tijd, en konden we er veel op uit. We hebben veel spelletjes gedaan om te proberen uit het negatieve gevoel te komen.”

is het een heel heftige peri­

ode geweest. Je kind, die veel ondersteuning nodig heeft, is opeens hele dagen thuis. Het geeft een machteloos gevoel, dat je je kind tekort doet omdat je werk ook de nodige aandacht vraagt. Wij misten een stukje aandacht en een luisterend oor, met wie wij onze behoeften en

frustraties konden delen. We hadden dringend behoefte aan activiteiten die thuis opgepakt konden worden, dat had ons als ouders geholpen. Videobellen met elkaar zou ook geholpen hebben. De cliënten hebben elkaar ook gemist en hadden behoefte aan onderling contact.

Gelukkig worden onze ervarin­

gen nu meegenomen, blijft de dagbesteding deze keer open en lopen de activiteiten zo veel mogelijk gewoon door.”

Vakantie

Mart: “Ik zou dit jaar voor het eerst met een jongerenreis op vakantie gaan, dat kon niet doorgaan. Toen heb ik van dat geld voor mijzelf een elektrische fiets gekocht. Ik heb er heel wat kilometers mee gefietst. Wat ik wel fijn vond, is dat Heidi er voor mij was. Als de perscon ferentie was geweest, belde Heidi mij een dag later op, omdat zij wist dat ik het dan moeilijk had. Ik had net een vriendinnetje, daar kon ik niet mee afspreken. We hebben toen maar via video­

bellen contact gezocht.”

Uitgerust

Evelien: “Mart is gewoon gewend om veel te doen en van veel doen naar helemaal niets was een grote overgang.

Ik merkte dat Mart wel meer uitgerust was, en doordat hij

Vergeten groep

“Ik zit in de verwantenraad en aan die contacten heb ik veel gehad. Wij voelden ons als ouders in die tijd een verge­

ten groep. Dat hebben we wel geventileerd. Het was voor mij een geluk bij een ongeluk dat ik tijdelijk geen werk had, want voor de werkende ouders

Ik zit hier op me kamer me boosheid van me af te schrijven ik hoef alleen een paar woorden en kan alles voor je beschrijven.

Het is op dit moment een vervelende periode Vanwege het corona ze zeggen pas op voor je oma Ik zie hoe het virus mensenlevens afneemt.

Maar hun naaste zijn niet alleen op deze planeet We leven met ze mee

Het virus heeft ook m’n verjaardag verpest Want er konden geen mensen komen

Maar we doen het nog een keer over in de zomer ben blij als het zover is gekomen

Ik bel elke dag met me vriendin En dan heeft mijn leven weer zin

Met muziek kan ik mijn boosheid en me gevoelens uiten het is heel rot want we mogen niet meer zomaar naar buiten Ik word gek hier binnen

Ik moet elke dag wat nieuws verzinnen Om de dag door te komen

Hopelijk is het Corona snel afgelopen Dat is wat we allemaal hopen

En samen komen we hier door heen Want we zijn nooit alleen.

En hebben elkaar om ons heen

Dus hou vol dat is wat we allemaal hopen Je boy mc Mart dikke So naar jullie allemaal

Ik heb mezelf een elektrische fiets cadeau gedaan.

uitgerust was, pakte hij de dingen sneller en makkelijker op dan voorheen. De gemeente heeft er lang op aangedrongen dat Mart, waar mogelijk, naar het arbeidsproces begeleid moest worden. Ik heb gemerkt dat overvraging op de loer ligt als Mart op zijn tenen moet lopen. Het heeft ons doen besluiten om versneld een WLZ indicatie aan te vragen. Deze situatie heeft laten zien hoe belangrijk structuur is, alles kwam versterkt naar buiten. We waren lang dicht bij elkaar, we maakten elkaar heel intens mee.

Ik heb gezien wat belangrijk is.

Structuur en regelmaat, maar ik heb ook zijn sterke sociale karakter gezien.”

Careander Journaal

Mart: “Ik keek graag naar de film­

pjes van het Careander Journaal.

Ik kon daar zien hoe anderen met de situatie omgingen. Ik heb zelf ook meegewerkt aan het journaal door mijn zelfgeschreven rap op te nemen en in te zenden. Ik schrijf de tekst uit mijn hoofd en kan er goed mijn emoties in kwijt.”

Feest

Net voordat de tweede corona­

golf begon, hebben we een klein feestje gegeven in de tuin, om toch nog een beetje de verjaar­

dag van mij en van mijn zus te vieren. Ik heb gemist dat ik mijn

opa en oma kon knuffelen, mijn kleine neefjes en nichtjes moch­

ten dat wel. Ik vond het fijn hen weer te zien.”

Genieten van de kleine dingen

Evelien: “We hebben in deze tijd geleerd van de kleine dingen te genieten. Lekker fietsen, kof­

fie mee en gewoon in Limburg op vakantie in plaats van naar het buitenland. We zijn door zo intensief als gezin met elkaar om te gaan, heel hecht gewor­

den. We zijn veel meer op elkaar

gericht en dat is echt mooi. Ik ben heel veel dingen gaan waar­

deren en kijk heel dankbaar naar de dingen die ik wél heb en heb gehad. Ik ben blij dat ik er voor Mart kon zijn in deze tijd.”

Mart: “Als ik terugkijk en mag zeggen wat ik belangrijk vind, is dat ik duidelijkheid krijg, dat ik weet waar ik aan toe ben.”

•