Op reis naar Roemenië
2021
MAANDAG 13 DECEMBER
De voorbereidingen voor de reis naar Roemenië worden gedaan. Een zestal vrouwen zijn gekomen om de gekregen spullen te helpen uitzoeken. Ondertussen hebben we de vrachtwagen in IJsselmuiden opgehaald.
Daar vandaan zijn we richting Driel gereden om daar 18 pallets met conserven op te halen. Even voor alle duidelijkheid dat zijn in het totaal 32.000 potten groenten.
Daarna zijn we richting de GBS gegaan om daar 250 Bijbels en 250 boekjes van Mary Jones en haar Bijbel op te halen.
Dag 2:
DINSDAG 14 DECEMBER
We zijn begonnen met het laden van de
vrachtwagen. De vrachtwagen hebben we langs de weg laten staan en zo konden we makkelijk alle spullen bovenop de pallets kwijt. Om half vier waren we klaar voor vertrek. De hele oplegger zit vol! We hebben voor deze dag professionele stapelaars geregeld. Het betekent ook dat er werkelijk niets meer bij kan. We zijn gaan rijden en in Duitsland hebben we een stop gemaakt om te gaan slapen.
Dag 3:
WOENSDAG 15 DECEMBER
De toiletten op de parkeerplaats zagen er niet erg schoon uit. Er liepen zelfs ratten in het gebouwtje dus zo schoon was het. Na 3,5 uur rijden moesten we tanken in Duitsland. In Oostenrijk zijn we gestopt voor een nachtrust.
DONDERDAG 16 DECEMBER
Toen we Oostenrijk uit reden mochten we iets opmerken. Want toen we Oostenrijk binnen reden stonden ze aan de andere kant te controleren. Een hele teststraat was ingericht langs de snelweg. Toen we Oostenrijk uitreden stonden ze weer aan de andere kant te controleren. Zelfs het leger was hierbij actief. Wij konden doorrijden en hadden geen controle. Wie het verstaat die merkt het op! Bij de grens van Roemenië stond een zeer lange rij met vrachtwagens te wachten. We hadden van evangelist Florin te horen gekregen dat we de baan moesten hebben voor voedsel en dieren. Dat hebben we gedaan en konden in een kortere rij aansluiten. Stukje bij beetje kwamen we dichterbij de controle. We hebben samen nog een smeekbede gedaan of de Heere ons wilde helpen en ons bij wilde staan.
Bij de grens kregen we eerst controle voor de papieren en paspoorten. Het was gelijk akkoord. Toen moesten we doorrijden naar de weegbrug. We reden de weegbrug op en keken op het bord van het gewicht. We waren een halve ton te zwaar en het stoplicht bleef op rood staan. Simon stapte alvast uit en liep naar het kantoortje en ik reed de vrachtwagen een stukje door. Toen ik uit wilde stappen kwam er een boze agent op mij af en riep dat ik door moest rijden. Ik heb Simon geroepen en we zijn als een speer er vandoor gegaan.
Achteraf mochten we het zien, het was geen agent maar de Heere had Zijn engel gezonden.
Op een parkeerplaats kwam een man naar ons toe en begon de ramen te zemen. We hebben hem een boekje gegeven van Mary Jones en haar Bijbel en hij was er blij mee.
Nadat we in de cabine gestapt waren hebben we de overige rijtijd berekend en de kilometers die we nog moesten rijden. We zouden tien minuten overhouden. Met toch wel veel stress zijn we vol gas verder gegaan. Toen we op het losadres aankwamen gaf de tachograaf precies 10.00 uur aan het maximale wat ik mocht rijden. Florin was hier al. Met z’n zessen hebben we de helft gelost.
VRIJDAG 17 DECEMBER
Een prachtig gebied waar we door heen reden. Bergen, bossen, platteland en langs de Donau. Prachtig maar ook indrukwekkend om te zien hoe de Heere alles gemaakt heeft. Daar wordt je klein van als je daar over nadenkt. In Gruia aangekomen hebben we de andere helft gelost. We werden door een groot aantal mensen verwelkomd en we zagen de dankbaarheid van de mensen afstralen! De vrachtwagen hadden we snel leeg ze hadden een manitou geregeld zodat de pallets eruit gehaald konden worden. Prachtig om te zien hoe jong en oud bezig was. Iedereen stak de handen uit de mouwen. Wat was het toch ook een heerlijk gevoel dat alles leeg was maar dat heerlijke gevoel werd snel anders! Etenstijd was het! Het enige moment waar ik altijd tegenop zie! Brrrrrr. Maar goed toch doorzetten en doen wat ik mezelf gezegd heb. Alles een keertje eten. Die mensen zetten alles op tafel wat ze hebben en proberen het zo goed mogelijk te doen. Nou dat heb ik geweten. Koolrolletjes hebben we gegeten. Na het eten waren we uitgenodigd in een kinderdienst. De kinderen zongen en we hebben hen nog een klein woordje toegesproken. Na dat alles zijn we naar Hinova gegaan. Een prachtig plaatsje aan de Donau.
ZATERDAG 18 DECEMBER
We zijn naar een dorpje in de bergen gegaan.
We hebben eerst Jantina opgehaald. Zij is deze hele dag onze tolk geweest. We mochten veilig en wel aankomen bij het kerkgebouw. Prachtig gebouw! Nog wel in aanbouw maar het zag er keurig uit. Ze bouwen iedere keer verder als ze weer bouwmaterialen gekregen hebben. Ze zijn begonnen met een hokje van 3,5 bij 3,5 meter en daar zaten ze opgepropt met 20 man. We hadden daar nu een ochtend dienst. Simon mocht naar voren komen om een bijbel gedeelte te overdenken. Daarna mocht ik een getuigenis geven hoe de Heere het gegeven heeft dat de harten van alle gevers met liefde vervuld mochten worden en wij veilig en met een bijzondere leiding van de Heere naar Roemenië zijn gebracht. Daarna heeft evangelist Aurel nog een woord gesproken. Na de dienst kreeg een jarige job die 20 geworden was een taart en felicitatie van de gemeente. Hij werd toegesproken en toegezongen.
Het was daarna tijd voor de maaltijd! Ik griezelde want wat zou me nu weer te wachten staan. Nou dat werden weer koolrolletjes. Na het eten zijn we drie bezoekjes wezen doen. Ten eerste kwamen we bij twee broers. Ze waren beide verstandelijk
gehandicapt. Het was daar werkelijk een grote zooi. De ene broer sliep in de keuken (als je het een keuken noemen mag) en de andere in de woonkamer waar alleen een bed stond met dekens en smerigheid! Het tweede bezoek hebben we gebracht aan een blinde vrouw.
Zij woonde in een huisje van vijf bij twee meter en daar had ze ook nog eens vijf kinderen
grootgebracht! Daarna zijn we bij nog een blinde vrouw geweest die lag samen met haar zoon op één kamer. Deze zoon was enkele jaren geleden verlamd geraakt en lag heel de dag op bed. Maar wat mooi wat we daar mochten horen. Twee maanden voordat deze man verlamd werd kwam hij tot geloof in Jezus Christus.
ZONDAG 19 DECEMBER
We werden hartelijk verwelkomd in de dienst.
Jantina was weer onze tolk. Daar waren we erg blij mee anders hadden we ons moeten redden met broeder Google Translate. Aurel die begon de dienst en vroeg of de Heere aanwezig wilde zijn in Woord en Geest. Daarna was ik aan de beurt om een tekstgedeelte te verklaren. Ik had de tekst genomen uit 1 Kronieken 11 : 17. Na mij heeft John de evangelist gesproken over Galaten 5 de vruchten van de Geest. Daarna was Simon aan de beurt en die sprak over Johannes 3 : 14 - 16. Na de dienst hebben we zakken snoep uitgedeeld en de kleurplaten die de kinderen uit Holland gemaakt hadden.
Erg leuk vonden ze het! Ik moest jullie allen hartelijk dank zeggen daarvoor! Daarna zijn we bij een echtpaar wezen eten. Een schaal heerlijke vis uit de Donau en dat was lekker! We hebben ongeveer drie uur aan tafel gezeten en gesproken met elkaar over tijdelijke en geestelijke dingen. We mochten getuigenissen horen hoe de Heere hier dode zondaren levend maakt. Na de maaltijd zijn we naar Gruia gegaan. Daar was ook een dienst alleen moesten we het nu doen zonder Jantina. Dus nu waren we enkel aangewezen op broeder Google Translate. In deze dienst heb ik op eenvoudige wijze getuigenis gedaan hoe ik moest sterven aan mijn ik en hoe de Heere ook in mijn hart en leven geboren mocht worden. Daarna hebben we een samenzang opgezet van Andre Nieuwkoop van Psalm 25 : 3 en 6. We hebben ook meegezongen en de mensen vonden het mooi! Daarna zijn we naar huis gegaan.
MAANDAG 20 DECEMBER
Naar Gruia zijn we gegaan om daar mensen te bezoeken. En wat een armoede hebben we gezien! Verschrikkelijk! Er is hier weinig tot geen werk en de meeste mensen hebben geen vaste baan! Eerst zijn we bij een familie geweest met vijf kinderen twee kamers één was de keuken en één de slaapkamer. Een derde kamer was in aanbouw. Hoe slecht de huizen er aan toe zijn. In één woord verschrikkelijk! We kwamen bij een andere familie en daar bleken drie generaties in één huis te wonen. Als je het huis binnenkwam dan kwam je eerst in een gang. Deze gang diende ook als keuken en woonruimte. De slaapkamer stond een tweepersoonsbed in en een slaapbank. En de tweede kamer stond vol met rotzooi en werd niet gebruikt omdat het dak daar al naar beneden kwam zakken. De wc buiten was ook een verschrikkelijk oud hokje met een gordijn ervoor. Buiten stond ook nog een betonnen waterbak waar die fungeerde als wasmachine. We zagen kippen lopen en vaak ook een varken.
Van het varken maken ze worsten en ander vlees wat ze eten bij de maaltijd. Vanmiddag aten we bij de diaken in Gruia en daar kregen we ook stukjes varkensworst. In de middag zijn we nog met de diaken op een prachtig punt wezen kijken en dat was het drielandenpunt. Roemenië, Bulgarije en Servië. Daarna zijn we weer naar Hinova gereden. Daar gingen we een familie bezoeken en dat was echt het ergste wat ik gezien heb tot nog toe. Een gang dat was tegelijkertijd de keuken. Het dak van de gang was lek! Een slaapkamer voor het zoontje met zijn moeder, een slaapkamer voor haar dochter en een slaapkamer voor
de vader. De vader was met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Hij heeft een gezwel in de buik. We hebben
vernomen dat deze vader op Oudejaarsdag gestorven is. De moeder heeft psychische klachten. Dochter moet alles doen en zoontje is nog te klein. Het raakte mij zeer! Na dit bezoek zijn we richting de kerk weer gegaan en hebben daar een maaltijd gehad. We hebben nog gesproken met elkaar en daarna afscheid genomen.
Dag 9:
DINSDAG 21 DECEMBER
We hebben ons klaar gemaakt voor de reis en zijn 4.00 uur Nederlandse tijd weggereden. We hadden een andere grensovergang gekregen van Johan die het vervoer geregeld heeft. Toen we daar aankwamen was het er zo rustig dat we binnen een half uur klaar waren. In Hongarije mochten we nog riet laden voor een bedrijf uit Genemuiden. Daarna konden we nog een 1,5 uur rijden voordat we aan onze verplichte pauze moesten beginnen. We kwamen aan bij een tankstation waar we gaan overnachten. Eerst naar het toilet ik zag ook een douche. Ik was benieuwd hoe dat eruit zag en dat werd bijzonder goed beoordeeld door mij. We hebben ons weer heerlijk gedoucht na 1,5 week. Toen we klaar waren hebben we gegeten in het restaurant daar. Een schnitzel van ongeveer 30 bij 15 cm en daaronder patat!
WOENSDAG 22 DECEMBER
Eerst een vlak landschap Hongarije en Slowakije.
Daarna in Tsjechië de uitgestrekte bergen. Overal zagen we herten en reeën lopen. Wat mooi om te zien hoe dorpen gebouwd zijn tegen de bergen aan. Vanavond kwamen we in Duitsland aan en natuurlijk een beste parkeerplaats uitgezocht! Want toen we gingen kijken voor het eten bleek dat ze curryworsten hadden dus dat was geweldig! We stonden zonder mondkapje in het restaurant en toen we het eten bestelden moesten we onze gegevens invullen. Nou dat heb ik gedaan kijk maar op één van de foto’s. Mark Rutte was mijn naam. Toen we zaten te wachten op het eten kwam er een chauffeur binnenlopen en vroeg waar is Mark Rutte? Ik zei nou hier zittie!
We hebben nog even gewinkeld daarna weer heerlijk gedoucht.
De Heere alleen de eer van de hele reis! Hij heeft ons er elke keer weer opnieuw doorheen willen helpen. Als het voor ons onmogelijk was heeft Hij het mogelijk gemaakt.
En daarom Hem alleen de eer en de heerlijkheid in der eeuwigheid.
We reizen allemaal naar de rechterstoel van God. Die zal oordelen de levenden en de doden.
Mag u weten dat Christus toegepast is in uw hart en leven? Haast u en spoed u om des levens wil!
Hij komt, Hij komt om de aarde te richten. En wat zou het vreselijk zijn als het dan voor ons voor eeuwig te laat is! Stel het niet uit want zie Hij komt haastiglijk!
Dag 11:
DONDERDAG 23 DECEMBER
Vanmorgen ging de wekker al om 4 uur. We hebben ons
klaargemaakt voor vertrek. De vrachtwagen startte nog. Onderweg zagen we de oude grens van oost en west Duitsland. Ach dan gaan even de gedachten naar de mensen die bijbels over de grens smokkelden. We konden lekker doorrijden net voor de Nederlandse grens moesten we onze verplichtte pauze weer houden. Eenmaal aangekomen in Lunteren stond daar het
ontvangstcomité klaar van vrouw en kinderen. Op Urk stond er ook een ontvangstcomité klaar en dat waren de gezusters Erna en Williene tja iedereen zal ze wel kennen. Leuk was dat! Even gepraat want ze moeten alles weten daar zijn het nu eenmaal ook vrouwen voor. Toen het verhooruurtje voorbij was kon ik weer vrij gaan.
Bij Janssen Transport hier op Urk heb ik de vrachtwagen mogen wassen in de truckwash. Helemaal schoon en netjes om weer af te leveren aan Johan Boomsma.
