Foto Nand Fiems
Afscheid betekent de geboorte van de herinnering
(Salvador Dali)(uit de brochure van het afscheidsconcert Kamermuziek Houtland 10 november 2015)
Moge bovenstaande quote het thema zijn van de hele inhoud van dit eerbetoon dat Vriendenkring Kunst Houtland wil brengen aan de overleden stichter-bezieler- voorzitter-organisator van het Festival Kamermuziek Houtland dat hij gedurende 36 jaar en 33 seizoenen lang met in totaal 116 concerten met topmusici van over de hele wereld voor het ruim geïnteresseerde melomane publiek van Torhout, het Houtland, de provincies West- en Oost-Vlaanderen (en nog ver daarbuiten) organiseerde.
Niettegenstaande hij ook een door velen gewaardeerd (doch veeleisend en soms wat excentriek) wiskundeleraar geweest is, en een gerenommeerd kuntscriticus die tientallen tentoonstellingen van internationale en ook erg kwalitatief
hoogstaande Belgische en lokale kunstenaars heeft ingeleid, willen wij ons in deze hommage in het bijzonder focussen op de onnavolgbare, door niemand in onze regio, in Vlaanderen, zelfs nationaal, ooit georganiseerde concerten Kamermuziek en op zijn visie op de klassieke muziek in het bijzonder.
In 1957 schreef de componist Igor Stravinsky: “Luisteren kost inspanning. Horen is geen enkele verdienste – een eend hoort ook.”
LUISTEREN … precies dat begrip ligt aan de grondslag van het ontstaan van het festival Kamermuziek Houtland. Want in alle werken voor kamermuziek – welke de bezetting ook is – valt er zeer veel te ontdekken en te beleven. Via dit medium heeft de componist zijn ware aard en zijn ziel, zijn verwachtingen en zijn
ontgoochelingen, zijn artistieke visie en sociale frustraties, kortom: zijn unieke ZIJN in de partituur vastgelegd. Daarom is de inbreng van elke partner
evenwaardig, en resulteert in een totaalbeeld waarbij “het geheel méér is dan de som der delen.”
Eerbetoon aan
Roger Deceuninck
Stichter-bezieler-organisator van het festival Kamermuziek Houtland
° 26 mei 1938 – + 24 oktober 2020
Alles wat een mens in zijn leven ervaart, wordt uiteindelijk gekristalliseerd tot “herinnering”
De groei van het festival KAMERMUZIEK HOUTLAND verliep in twee concertgolven: een eerste die startte in 1979 en eindigde in 1986, een tweede die aanving in 1991 en eindigde in 2015.
De eerste concertgolf eindigde op 4 maart 1986 met een onvergetelijk pianorecital door de Libanese pianist Abdel Rahman El Bacha, 1ste prijs van de Internationale Muziekwedstrijd Koningin Elisabethwedstrijd 1979. Het was het 25ste concert van het festival.
In 2007 vierde het festival zijn zilveren jubileum. Het 25ste seizoen dat eindigde met een jubileumconcert met het “Charlemagne Orchestra o.l.v. dirigent
Bartholomeus-Henri Van de Velde, alsook met de jonge Koreaanse violiste Esther J. Yoo en de Schotse pianist Martin Cousin. Het werd een grandioze avond.
De grote en mooie doelstelling van het festival “KAMERMUZIEK
HOUTLAND”: het publiek laten delen in datgene wat voor elk van hen essentieel is: de gelukkige ervaring van het onafscheidelijk samengaan van “lichaam, ziel en geest”. Dit is een persoonlijk innerlijke beleving, versterkt door de energetische kracht van de groep!
“De maatschappij wordt immens beheerst- zowel in haar denkpatronen als in haar gevoelswereld- door vier nieuwe goden: TV, computer, internet en GSM.
Hoe belangrijk en waardevol hun aandeel ook zijn in het economisch en sociaal- maatschappelijk verkeer, toch zijn zij medeverantwoordelijk voor het creëren van stress, onrust, oppervlakkigheid en egocentrisme. Precies daarom moeten er krachten aanwezig zijn die een tegengestelde inwerking hebben opdat rust en harmonie opnieuw hun plaats kunnen vinden in het innerlijk belevingsveld van de mens. Welnu, het is een vaststand feit dat het festival “KAMERMUZIEK
HOUTLAND” effectief heeft bewezen dat het daarin volkomen slaagt. Dit betekent terzefdertijd dat- niettegenstaande de grote mondiale crisis op vele domeinen: ethisch, klimatologisch, financieel, economisch en politiek – de historische one-liner YES, WE CAN! via het festival een realiteit wordt.”
(Roger Deceuninck)
Alles wat een mens in zijn leven ervaart, wordt uiteindelijk gekristalliseerd tot
“herinnering”. Sommige daarvan vervagen gewoon en worden opgeborgen in de vergetelheid. Andere hebben een eerder bittere nasmaak, en proberen wij dan ook zoveel als mogelijk uit ons herinneringsboek te weren.
Maar daarnaast zijn er ook herinneringen waar we telkens opnieuw met vreugde en dankbaarheid op terugblikken. Bij deze horen ongetwijfeld de concerten van het festival KAMERMUZIEK HOUTLAND.
Toen de CONCER-TEN-TOONSTELLINGEN in 1979 opteerden voor de kamermuziek, was dat héél doelbewust omwille van de drievoudige rijkdom die deze muzikale vorm kenmerkt.
1. Nergens beter dan daar ervaart en doorziet men de genialiteit van de componist aan de perfect uitgebalanceerde muzikale architectuur.
2. Geen enkele andere muzikale conceptie is een beter klankbord van de individualiteit van de kunstenaar, met zijn krachtlijnen van geluk en verdriet, angst en hoop, overtuiging en vertwijfeling.
3. De variatie op het instrumentale vlak biedt bovendien een rijk palet om via diverse instrumenten – elk met zijn eigen typische klankkleur – een grote verscheidenheid als klankgeheel op te bouwen, zonder de essentie van elk instrument afzonderlijk te schaden.
(Frans-Italiaanse tenor Roberto Alagna)
Festival Kamermuziek Houtland: 33 seizoenen - 116 concerten Op dinsdag 27 februari 1979 organiseerde hij in het Centrum Virgo Fidelis (vandaag Diocesaan Dienstenhuis Groenhove) zijn eerste concert in combinatie met een tentoonstelling van een beeldend kunstenaar. Het was het begin van een lange reeks Concer-Ten-Tentoonstellingen , later het Festival Kamermuziek Houtland. Voor deze eerste organisatie bracht hij niemand minder dan “Het Vlaams Kamerorkest van Brussel” bestaande uit 20 strijkers o.l.v. Arie van Lysebeth en de Hongaarse alt Margit Jeremias en in première voor België het grafisch oeuvre van de wereldvermaarde Hongaarse graficus Lajos Szalay waarvan musea over de hele wereld tekeningen beschikken.
Hoewel Roger Deceuninck, altijd al een flamboyant buitenbeentje ,vooral binnen doch ook buiten het Houtland, in het kunstgebeuren bekend was, niet terug- deinsde om merkwaardige, doch erg hoogstaande realisaties, tentoonstellingen en kunstenaars te brengen, toch geloofden weinigen dat het uitzonderlijke hoge peil van deze concerten een lang leven beschoren was, vooral niet in het Houtlandse Torhout. Ook het tweede geplande concert datzelfde jaar met de laureaat van de Internationale Wedstrijd Koningin Elisabeth voor piano 1978, de Hongaar Attila Nemethy, werd een klapper van formaat voor een laaiend enthousiaste overvolle zaal. Vriend en vijand fronsten de wenkbrauwen. Wat in Brussel kon, kon ook in Torhout. Ongeloofwaardig. En na een eerste golf van 25 concerten, met een recital van de 1ste laureaat IWKE , gebracht door de Libanese pianist Abdel Rahman El Bacha,nam de Concer-Ten-Toonstellingen voor onbepaalde tijd afscheid. Maar zoals reeds in de brochure vermeld zou dan niet voor lang zijn.
De “herbronningsperiode” zou echter toch 5 jaar duren. De organisatie werd een vzw met een nieuwe naam: Festival Kamermuziek Houtland en in de
mecenaats-wervingsbrochure in 1991 stond te lezen:
de bedoeling is om thans blijvend een kamermuziekfestival bestaande uit 3 topconcerten per seizoen, uit te bouwen tot één van de belangrijkste culturele aantrekkingspolen in het Houtland en de ganse provincie West-Vlaanderen.
En net zoals in het verleden legde het festival zich drie strenge voorwaarden op:
1. Het organiseren van manifestaties ven internationaal niveau 2. Het presenteren van een zo groot mogelijke variatie in de beide
kunstvormen
3. Het garanderen (voor zoveel als mogelijk) van de jaarlijkse exclusiviteit van de concerten in de provincie
Roger Deceuninck, voortaan omringd door enkele gedreven medewerkers, was terug vertrokken voor vele jaren hoogstaand melomaan genot voor vele
muziekliefhebbers. En vanaf het 14de seizoen (1996) wordt het festival uitgebreid tot 4 concerten. Musici met een internationale naam en faam zouden tot in 2015 aan het Festival Kamermuziek Houtland een benijdenswaardige uitstraling bezorgen.
Gedurende 33 seizoenen over 36 jaar, 116 concerten lang heeft het festival steeds idealistisch geloofd dat de zware inspanningen als doel hadden de bestaande hang naar schoonheid, naar het raadselachtige en onuitspreekbare te bevredigen.
La musique est l’expression de l’idéal artistique le plus élevé: réflexion des Harmonies Célestes, elle place l’homme directement devant les Mystères les plus profonds de la vie.” (Charte spirituelle de l’humanité – 1946)
Uit de vier windstreken van ons eigen België, uit alle historische landen zijn de meest getalenteerde muzikale godenkinderen hierheen gereden en gevlogen: uit Rusland en Amerika, Guatemala en Libanon, Hongarije en Roemenië, uit het vroegere Joegoslavië en Tjechoslovakije, uit Zwitserland en Italië, Chili,
Frankrijk, Nederland, Japan, Duitsland, uit Israël, Bulgarije, Cuba, Spanje, Groot- Brittannië, China, enz.
Zoveel solisten hebben er opgetreden: pianisten, violisten, cellisten, zangers, klarinettisten, gitaristen, fluitisten, harpisten, trompetspelers, hoboïsten. En al die dirigenten! De vreemdste namen, de moeilijkste namen, de mooiste namen, de grootste namen, ensembles, hele orkesten, traden hier voor het voetlicht.
Roger, Esther Yoo en Marie-Joseph
Zonder het label ‘Cultureel Ambassadeur van Vlaanderen’ met de daarmee gepaard gaande subsidies, zonder enige financiële steun van staat, regio of provincie, heeft het melomane publiek van West-Vlaanderen en daarbuiten, toch kunnen genieten van de enorme muzikale talenten van musici die de
internationale podia betraden en betreden. Uit tientallen bijgewoonde concerten in binnen – en buitenland, wist Roger Deceuninck musici te contacteren die
beschikten over diepgaande muzikale kwaliteiten en een onberispelijk-technische beheersing van hun instrument; wist hij voldoende afwisseling te brengen in de aangeboden disciplines; originele en zoveel mogelijk exclusieve programma’s voor de provincie West-Vlaanderen aan te bieden, tegen een “betaalbare” prijs.
“Uniek aan het festival en waarmee het zich onderscheidt van alle andere, is dat het zo’n hechte en diepmenselijke band creëert tussen het talrijke en trouwe publiek, organisatie en musici. De concert- avonden verrijken de aanwezigen in “hart en ziel”; ze realiseren de essentie van de kunst, nl. “de mensheid verheffen”; waarbij het in de ether hangt dat de echte zinvolle doelstelling van het menselijk bestaan dieper gelegen is dan in het verwerven van aanzien, geld of macht.”
(Roger Deceuninck)
Waarom heb ik dat 33 jaar gedaan?
Uittreksel uit de afscheidstoespraak van Roger op het Afscheidsconcert 10 november 2015.
Omdat er vanavond heel veel mensen aanwezig zijn uit het Brusselse en het Waalse gewest en omdat veel van de musici van het orkest “Young Belgian Strings” geen Nederlands kennen, zal ik op die vraag antwoorden in het Frans,
… zodat iedereen mij kan begrijpen.
Pourquoi est-ce que je l’ai fait? La réponse est simple.
… Chaque sorte de musique a sa raison d’être. Et chaque sorte de musique a ses gens qui l’aiment. Pourquoi pas?
Mais ce que les gens oublient, c’est que la musique – comme chaque élément dans la terre et l’univers – envoi des vibrations.
Il y a des vibrations entre les hommes, entre les animaux, entre les plantes, entre les cristaux, entre les éléments minuscules.
Même les physiciens le savent.
Et quand on départ de ce point de vue, il n’y a que deux sortes de musique: la musique qui envoie des vibrations positives, et la musique qui envoie des vibrations négatives.
…
La musique qui envoie des vibrations positives, donne la paix au coeur; vous rend du bonheur; crée des possibilités pour
découvrir des émotions que vous ne savez pas. Comme j’ai dit et écrit: vous découvrez vous-même. Qu’est que je suis?
Qui suis je? Qu’est que j’ai fait?
Et quand on sent ça, c’est le début de devenir une personne plus bonne, plus noble, moins égoiste. C’est le début de créer un monde mieux que le nôtre.
Ce n’est pas le monde de la politique aves ses différentes points de vue qui va réussir à créer un monde mieux que le nôtre. Ce n’est pas le monde des finances avec ses différents point de vue qui va réussir à créer un monde mieux que le nôtre. Une chose peut faire ça: améliorer le coeur: de moi, de vous, de tous les êtres humains? Ca c’est le but de la musique classique. C’est pour ça que mon épouse et moi je l’ont fait.
”Nous avons essayé de donner un peu plus de sens à notre existence, en donnant un peu plus de sens à la votre .”
DE CONCER-TEN-TOONSTELLINGEN NEEMT AFSCHEID OP 10 NOVEMBER 2015
Dank aan Roger en Marie-Joseph Deceuninck
- De muzikale herinnering blijft nazinderen, mede dankzij uw
onvergetelijke toewijding en ambitie, waarvoor onze hartelijke dank.
( Patrick Dedeyne, mecenas, Torhout)
- Wij willen jullie beiden extra bedanken voor de vele muzikale avonden die we met “Kamermuziek Houtland” mochten beleven. Het zijn
avonden die wij in onze herinneringen zullen blijven koesteren. Dank je, Roger, voor je motivatie, je mooie inleidingen, je ideeën, je liefde voor de muziek en de kwaliteit die je ons gaf. (Raes-Moreau, Brugge) - Dank jullie voor alle mooie, zalige, betoverende muziekmomenten die
wij dank zij jullie beiden mochten beleven… Dat valt niet te evenaren.
We hebben het grote geluk gehad om erbij te mogen zijn.
( Albert Vandecasteele, mecenas, Torhout)
- Bij deze wil ik jou en jouw echtgenote van harte feliciteren voor wat je in al die jaren in het Houtland op muzikaal gebied – en aanvankelijk ook op het terrein van de plastische kunst – gebracht en gerealiseerd hebt. Je hebt in al die jaren een groep mensen de kans gegeven om hun liefde voor kunst, meer bepaald voor muziek, te beleven en te ontwik- kelen en dit met musici die alleen maar in de centrumsteden op het podium komen.
( Norbert Nolf, Torhout)
- Wat een onvergetelijk afscheidsconcert op 10 november. De bloemen- waterval, de dankwoorden, de geschenken en de uitverkochte zaal, getuigen dat jullie het ‘artistiek kloppend hart’ van Torhout en ver daarbuiten zijn. (Bonte-Cafmeyer, Torhout)
- Sedert 1979 gaf u jaren lang het beste van zichzelf om hoogstaande klassieke concerten naar onze stad en streek te halen.
- Mijn oprechte en dankbare gelukwensen voor uw onverdroten inzet om velen te laten kennis maken met deze schitterende kamermuziek.
U hebt ongetwijfeld veel mensen aangename en gelukkige momenten bezorgd.
( Hilde Crevits, Viceminister-president van de Vlaamse Regering en Vlaams Minister van Onderwijs)
- Na 32 jaar intense activiteit op muzikaal internationaal niveau, ten dienste van de bevolking van het Houtland en de ganse provincie West-Vlaanderen wenste Roger Deceuninck dat Kamermuziek Houtland op een prestigieuze wijze zou afscheid nemen.
Ik meen dat hij hierin te volle geslaagd is.
166 concerten op internationaal hoog niveau. Enorm veel herinneringen zijn hem ten deel. De Stad Torhout en het Cultuurcentrum hebben mogen genieten van zeer hoogwaardige uitvoeringen gebracht door musici uit alle continenten.
Zonder Kamermuziek Houtland en de medewerking van het Cultuur- centrum zou dit nooit mogelijk geweest zijn. Wij en het kamermuziek- minnend publiek blijven wat verweesd achter. Maar ook wij allen zullen leven met herinneringen: de stiltes in de zaal, de machtige uitvoeringen, gevolgd door de staande ovaties, de gracieuze buigingen van dirigenten, solisten en uitvoerders zullen ons bijblijven, ook al is het Festival van nu af cultuurgeschiedenis van Torhout en het hele Houtland. Als burgemeester wil ik de tolk zijn van het cultuurminnend publiek van onze Stad en ook van hen buiten onze stadsgrenzen.
Uiteraard een grote merçi aan de man die cultuurgeschiedenis schreef in Torhout, Roger Deceuninck.
Nobert De Cuyper, burgemeester
Muziek was voor Roger …
- … een mentaliteit. Zij geeft een ziel aan de wereld, vleugels aan de
geest, kracht aan de verbeelding, charme aan de treurigheid, vreugde en leven aan alles op aard.Zij ligt aan de oorsprong en is deel van al hetgeen dat goed, waar en schoon is. (Plato)
- Als je de moeite neem om met hart en ziel te luisteren, vind je ieder gebaar in de muziek terug. (Maria Callas)
- Een muziekstuk zit vol woorden. Het is te lezen als een brief. Iedereen leest het verhaal anders. Ik ben er nu aan toe om muziek re gaan brengen zoals ik het lees. (Martin Oei, piano, Classic young master)
- Muziek, poëzie, religie – ze ontstaan allemaal in de ontmoeting van de ziel met een aspect van de werkelijkheid waarvoor de rede geen begrippen en de taal geen namen heeft. (AbrahamJoshua Heschel, 1907-1972)
- Muziek heeft iets enigmatisch. In feite gaat het om geluid en klanken die perfect beantwoorden aan fysische wetten beschreven door de wetenschap.
Maar wanneer geniale muzikale scheppingen op pakkende wijze worden uitgevoerd, wordt een fysisch gebeuren omgezet in een bijna transcendente ervaring. De muziek overstijgt de klanken waaruit ze is samengesteld. Muziek wordt dan ook een metafysica die de fysica van het geluid een totaal andere dimensie geeft.
- Muziek drukt uit wat niet in woorden kan worden gezegd, maar wat onmogelijk verzwegen kan worden. (Victor Hugo)
- De heerlijke muziek is niet te definiëren; het is iets dat de ziel verrukt, ons pakt, ons aangrijpt, om zich op te lossen in een gemengd gevoel van vreugde en droefheid. (Dargaud)
- Het onuitsprekelijk innige van alle muziek, waardoor zij als een zo geheel vertrouwd en toch eeuwig ver paradijs aan ons voorbijtrekt, zo geheel
begrijpelijk en toch zo onverklaarbaar, berust hierop: dat zij alle roerselen van ons innerlijkste wezen weergeeft, doch geheel zonder de werkelijkheid en ver van haar leed. (Schopenhauer)
- Muziek is hogere openbaring dan alle wijsheid en filosofie. (Ludwig van Beethoven)
Muziek brengt ons nader tot elkaar, maakt ons één in onze passie, ongeacht ras, cultuur, leefomstandigheden. Dat is zeker waar vandaag, en hopelijk ook morgen. Muziek spreekt onze zintuigen aan en raakt ons hart. Zij doorloopt de tijd en stijgt er bovenuit, in een voortdurende verwijzing naar wat niet meer in tijd en ruimte te vatten is.
(Koningin Fabiola) -
De tafel van de musicus ( Georges Braque)
ERE WIE ERE TOEKOMT …
Laureaat Gouden Spar 1985 Persprijs van de Houtlandse Persclub
Uittreksel uit de huldigingsrede door de voorzitter van de Houtlandse persclub, de heer Frans Vandewalle.
De gevierde voor 1985 is Torhoutenaar Roger Deceuninck, organisator van de talrijke Concer-Ten-Toonstellingen, die op 4 maart ll. De 25ste en zilveren editie bracht in het rustige kader van Virgo Fidelis te Groenhove.
Roger voorstellen is voor ons persmensen niet zo moeilijk. Sommigen van ons volgen hem reeds jaren in zijn betrachtingen om in Torhout kultuur met een grote K te brengen. Roger is een groot organisator, heeft een enorme werkkracht en kan doorzetten.
Laureaat Gouden Feniks, Cultuurprijs van het Houtland, 2002 Vriendenkring Kunst Houtland i.s.m. Stadsbestuur Torhout, AXA-Torhout en de Dienst voor Cultuur van West-Vlaanderen
“ … voor zijn bezielende inzet om al gedurende 20 jaar hoogstaande kamermuziekconcerten, gebracht door muzikanten met wereldfaam te organiseren in en voor het West-Vlaamse Houtland.”
Fragmenten uit de lezing van Roger Deceuninck ter gelegenheid van de uitreiking van de Gouden Feniks, Cultuurprijs van het Houtland 2002 op zaterdag 1 februari
2003 Dames en heren,
Uiteraard voel ik mij vereerd met de toekenning van de Gouden Feniks, Cultuurprijs van het Houtland 2002.
Het betekent vooreerst een erkenning van de impact van het festival
Kamermuziek Houtland in het provinciale cultuuraanbod. Meteen bevestigt deze erkenning dat het festival als cultuurevenement duidelijk beantwoordt – zowel naar inhoud als naar vorm – aan een leemte die er voor heel wat liefhebbers van kamermuziek bestond. Zeer veel melomanen uit het Houtland alsook uit diverse uithoeken van West-Vlaanderen, ervaren in een tijdspanne van één maand vier avonden als één kostbaar en verrijkend geheel. Gedragen door het geestelijk testament van de componisten, en inspirerend begeleid door de overtuigende kracht van de uitvoerende musici, verlaten zij als het ware voor enkele uren deze probleemwereld om er een andere – een puurdere – te betreden.
Maar het betekent vooral voor mij en mijn echtgenote, dat de filosofie en de levensinstelling die wij aankleven en die wij wensen te delen met anderen via de kamermuziek, ingang heeft gevonden. Het ontstaan en de groeiende
ontwikkeling van het festival is immers geënt op een bezorgde analyse van het sterk veranderende maatschappijbeeld.
…
Roger, Marie-Joseph, Ning Kam en Luc Devos
Waar is de maatschappij mee bezig? Een maatschappij kan enkel maar waarde(n)vol functioneren als politiek, religie, economie, onderwijs, weten- schap, kunst en media - elk vanuit zijn eigen geaardheid – hun activiteiten vanuit drie basiscriteria richting geven: ethisch besef, respect en
verantwoordelijkheid. En dat zowel bij het individu als bij de groep. In deze drie-eenheid ligt de sleutel vervat die de deur opent naar een samenleving waar rust, vrede, evenwicht, harmonie, zuivere schoonheid, kortom
“WELZIJN”
in de breedste zin van het woord de bakens zijn. Dat daarbij een cruciale rol voor de kunst is weggelegd, lijdt niet de minste twijfel.
Er wordt immers vaak beweerd dat de kunst door de eeuwen heen, een spiegel voorhoudt van het gedachtengoed dat kenmerkend is voor de tijd waarin het zich ontplooit.
Maar indien dit gedachtengoed op velerlei gebieden de verheffing van de mens in zijn totaliteit niet meer dient of zelfs belemmert, is het dan niet de opdracht van de kunst – precies vanuit dit ethisch besef, respect en verantwoordelijkheid – zich daaraan te onttrekken en er zich tegen te verzetten? En wanneer zij dit niét doet, is het dan te verwonderen dat er zoveel uitingen in zoveel disciplines – o.a. plastische vormgeving, theaterproducties, operaregie, film, poëzie en
ook in de muziek – als decadent, schizofreen of ontoegankelijk worden ervaren?
Of wordt aan die gewrochten het label “kunst” toegekend omdat een of andere kunstgoeroe de goegemeente als naïef en achterlijk beschouwt? In het tijdschrift
“Nieuwe Vlaamse Muziekrevue”, 9de jaargang, nr.3/2002 schrijft de voorzitter André Posman: “ … Een kast van kunstcritici maken van het vormloze een
“concept”, dat zij bewaken en exclusief en totalitair van uitleg voorzien als een nieuw corpus christi.”
Wijlen de heer Aimé Desimpel schreef in zijn boek “Een ondernemer in de politiek”: “ … De cultuur in al haar vormen kenschetst het niveau van
beschaving in een maatschappij.” In dit kader is o.i. het aandeel van de kunst in het algemeen, en van de muziek in het bijzonder, van heel groot belang.
Vierentwintig eeuwen geleden reeds werd het belang van de kunst in het algemeen door de Griekse filosoof Aristoteles klaar en tijdloos geformuleerd: “ Het doel van de kunst is niet de uiterlijke verschijningsvorm van zaken weer te geven, maar hun innerlijke betekenis.” En het specifieke van de muziek werd in 1994 helder verwoord door de wiskundige Michael Schneider in zijn boek
“ A Beginner’s Guide to Constructing the Universe” waarin hij stelt:
“ … Mensen uit alle hogere culturen hebben het diep gevoel dat de wereld geordend is …De toonladder was een van de manieren om een model van het universum te presenteren, en diende als instrument voor het versterken van de harmonische relatie tussen men en universum … Muziek was dan ook bedoeld om de hogere principes in ons leven toe te laten door ons gehoorzintuig en ons gevoel …En zoals we ervaren door innerlijk heel stil te zijn en onszelf te observeren, heeft geluid invloed op ons innerlijke wezen.” En waarschuwend voegt hij eraan toe:” … Als we ons meer bewust waren van de effecten die geluid op ons heeft, zouden we voorzichtiger zijn met de frequenties waaraan we onszelf blootstellen.”
Het is deze ganse context die het uitgangspunt was – en nog steeds de stuwen- de drijfveer blijft – waarom ik méér dan 20 jaar geleden begonnen ben met de organisatie van concerten kamermuziek. Uiteraard was daar de maatschappe- lijke doelstelling om in die 69 concerten het schitterende en onuitputtelijke repertoire van de kamermuziek door het West-Vlaamse Houtland te laten ontdekken. En dat daarbij een beroep werd gedaan op musici van het aller- hoogste niveau, was en blijft een evidentie.
Maar de diepere en individu-gerichte doelstelling ligt in het leveren van een bescheiden bijdrage om via vier unieke avonden kamermuziek elke aanwezige te confronteren met de gelukkige ervaring van het onafscheidelijk samengaan van “lichaam, ziel en geest”; geen sociaal-uiterlijke vertoning, maar een persoonlijk-innerlijke beleving, gesterkt door de energetische kracht van de groep. En lichamelijk tevreden, de ziel verrijkt en geestelijk gevoed gaat het naar huis, opnieuw het dagelijkse leven in.
…
Daardoor kan het festival die enorme meerwaarde creëren die Wouter Paap zo treffend in 1952 heeft verwoord:
“Muziek kan ons veranderen. Zij heeft een bezielende invloed op de geest; zij kan ons overladen met ontroeringen; zij kan ons uitheffen boven onszelf en ons van een louterende kracht vervullen… Muziek herinnert er ons aan dat er roerselen in ons gemoed aanwezig zijn welke misschien zelden worden aangeraakt … En dat is de rijkste gave van de kunst: dat zij ons door middel van
schoonheidservaring tot de ontdekking brengt wie en wat wij zijn in het diepste van ons wezen.”
…
Dames en Heren,
Een adequatere erkenning dan met een “GOUDEN FENIKS” kunnen wij ons moeilijk indenken. Deze mythologische en fabuleuze vogel bezocht ééns in de vijfhonderd jaar de Egyptische zonnestad Heliopolis. Nadat hij zijn lichaam – gehuld in een ei van mirre – liet verbranden, verrees hij uit zijn as als een nieuwe, verjongde vogel met een stralend gouden verenkleed. Aldus werd hij het universele symbool van de steeds vernieuwende kracht die geen plaats laat aan gelatenheid, pessimisme en uitzichtloosheid.
Dit is dan de leidaard van deze lezing. De maatschappij moet nu eenmaal deze
“waarmee-zijn-we bezig-worstelingen” doormaken. Dit ligt immers besloten in haar cyclische evolutie. En net zoals bij de feniks zal er zich een nieuwe mondiale visie ontwikkelen die opnieuw vertrekt van de totaliteit van de mens als “lichaam, ziel en geest”. Wie vanuit deze invalshoek nauwkeurig toekijkt, stelt vast dat dit proces reeds begonnen is, op diverse plaatsen en in diverse domeinen.
Bij deze ontwikkeling wil het festival “ KAMERMUZIEK HOUTLAND “ zich blijvend aansluiten, daarbij geïnspireerd door de woorden die Ludwig von Beethoven in 1824 noteerde:
“VANUIT HET HART – en moge het opnieuw gaan – NAAR HET HART”
Roger Deceuninck Voorzitter C.T.T.
29ste seizoen – 2011
Ambassadeur van de Klassieke Muziek - Radio KLARA- 2007
Het festival KAMERMUZIEK HOUTLAND werd in de persoon van zijn voorzitter tot Ambassadeur van de Klassieke Muziek” uitgeroepen.
Het festival Kamermuziek Houtland en Roger Deceuninck werden aan Klara voorgedragen door Guido Redant, een trouwe luisteraar van Klara maar
eveneens een trouwe mecenas met Cultureel peterschap van het festival. De tekst die hij op 16 april aan Klara verzorgde luidt als volgt:
“Reeds maar dan 14 seizoenen kunnen de inwoners van Torhout en ruime omgeving (het Houtland) genieten van het festival Kamermuziek Houtland.
De man die dit allemaal in eigen persoon organiseert, programmeert en realiseert verdient zeker een compliment, niet alleen voor zijn niet-aflatende inzet en zijn ongeëvenaarde gedrevenheid, maar vooral voor de zeer hoge kwaliteit die hij ons brengt tijdens de vier concerten die hij jaarlijks organi- seert en voor de begeesterende en educatieve inleiding die hij voor ieder concert verzorgt. … Roger Deceuninck ontving in 2022 de cultuurprijs van het Houtland, de Gouden Feniks, naar aanleiding van het 20ste festivalseizoen.
Dankzij een unieke mecenaatsformule van ‘Culturele Peterschappen’ en een steeds groeiende schare luisteraars, slaagt Roger erin het festival draaiende te houden op overtuiging, wilskracht en enthousiasme, zonder overheidssteun.
Het zou mooi zijn om het vijfentwintigste seizoen, zijn jubileumeditie, bekroond te zien met een ambassadeurstitel.”
Guido Redant, Roger en Marc Verkeyn
Jammer maar helaas, ondanks de door op elkaar volgende
schepenen van Cultuur, de Cultuurbeleidscoördinator en de directie van het Cultureel Centrum van de Stad Torhout uitgesproken
gewaardeerde samenwerking, had Roger Deceuninck, heel graag de volgende, specifiek voor de Stad Torhout, tweejaarlijks toegekende cultuurprijzen ontvangen:
Cultureel Ambassadeur van de Stad Torhout
De cultuurprijs voor een cultureel ambassadeur: een verdienstelijke persoon woonachtig of afkomstig uit Torhout die momenteel door zijn werk of inzet uitstraling aan het huidige socio-culturele leven
in Torhout geeft. De laureaat is een 'bezieler' op cultureel vlak.
OF
De Cultuurprijs Life Time Achievement
De cultuurprijs voor een carrière, de Life Time Achievement voor de loopbaan van een persoon woonachtig of afkomstig uit Torhout met een grote verdienste op het gebied van cultuur.
OF
Het Ereburgerschap van de Stad Torhout
Jammer maar geen van deze vereremerkingen zijn hem ten deel gevallen.
Maar in naam van Vriendenkring Kunst Houtland, de vele inter- nationale musici, de muzikale ensembles en orkesten die in die 33 seizoenen werden uitgenodigd om te komen concerteren, de talrijke mecenassen en de vele, vele aanwezige melomanen, willen wij met deze uitgave en dit eerbetoon de heer Roger Deceuninck postuum en
symbolisch de titel van Cultureel Ambassadeur van de Klassieke Muziek van de Provincie West-Vlaanderen en de Life Time
Achievement Award toekennen voor zijn uitzonderlijke organisaties.
Zo willen wij hem in de toekomst blijven herinneren!
Fotografisch eerbetoon door Nand Fiems
Colofon
Foto’s: Nand en Dieter Fiems Samenstelling: Marc Verkeyn
Realisatie: Vriendenkring Kunst Houtland, Revinzestraat, 24, 8820 Torhout www.vkhtorhout.be – vkh.torhout@gmail.com
Depotnummer: D/2820/2020/6
