AKTE 1 - HET VERHAAL BEGINT
EXT. TUIN SARAH
1 1
Pianomuziek begint te spelen. We zien een montage. SARAH zit achter haar ezel te schilderen. Close-ups van bloemen. Close- ups van hoe ze haar penseel subtiel beweegt in haar handen.
Ze schildert op een vers doek. Drie penseelstreken boven elkaar. De eerste penseelstreken - in diep rood - worden intens in beeld gebracht. De credits lopen klein over de montage.
EXT. TUIN SARAH - CONTINUED
2 2
SARAH's telefoon gaat af, ze schrikt en laat haar penseel vallen. Ze staat op en neemt op. Ze lijkt uit haar droom wakker geschrokken en verbaasd dat iemand belt. Het is haar vriend: ELIAS. Terwijl ze aan de telefoon is ijsbeert ze, maar ze richt haar blik om de zoveel stappen weer naar het doek alsof ze er niet van los kan komen.
SARAH Hey.
SARAH Thuis.. Wat is er?
SARAH
Ik kan morgen. Is het goed als ik je vanavond bel?
SARAH Joe.
SARAH hangt op en staart naar haar doek. Ze lijkt er in weg te dromen.
EXT. ONAFGEBOUWD HUIS - DROOMBEELD
3 3
Droombeeld. SARAH en ELIAS staan voor een onafgebouwd huis.
Ze lijken dromen en potentie te zien in het huis en het
omringende land. Ze kunnen het huis en land nog niet kopen, maar ooit. Ze strelen het beton van het huis en het hoge gras van het land, alsof het daarmee echter wordt.
EXT. FIETS - DROOMBEELD
4 4
SARAH fietst over straat, ELIAS probeert erop te springen maar SARAH fietst steeds net weg. Ze lachen en hebben een
goede tijd.
AKTE 2 - DE DRAMA BEGINT
INT. HUIS SARAH
5 5
Er wordt hard geklopt - niet gebeld. SARAH schrikt wakker uit haar droom. Het bonken op de deur voelt als een indringing.
Er staat een elektriciën voor de deur.
GERARD
Goedemiddag mevrouw: "Gerard Meurs".
U had een afspreek gemaakt?
SARAH
Ehh. Ik weet van niks?
GERARD
Stationsweg 21 toch zeker?
SARAH
Ja dat wel.. Maar ik heb niet gebeld en voor de rest is er niemand thuis.
GERARD
Dan ga ik maar weer eens op pad hè..
GERARD draait zich om maar bedenkt zich halverwege.
GERARD
Voordat ik ga, kent u dan misschien dit nummer dat mij gebeld heeft?
GERARD komt heel dichtbij de opening van de deur en SARAH is van slag van zijn gedwongenheid. Ze beginnen tegelijk te praten.
SARAH
Ik ken het nummer niet..
GERARD
Mag ik zeggen dat je een geweldig plaatje bent?
SARAH Sorry hoor ik..
SARAH doet een stap achteruit en wil de deur dichtdoen.
GERARD doet nu echt een stap naar binnen en houdt de deur tegen.
GERARD
Waarom zo snel!? Ik ben hier voor niets gekomen, het minste wat je kan doen is een babbeltje!
SARAH zet nu meer kracht achter de deur en drukt hem naar buiten. Terwijl ze dat doet raakt GERARD haar hand aan. Als de deur dicht is zakt ze neer tegen de muur en krimpt ze ineen. Ze kijkt walgend naar de hand die de elektriciën net heeft aangeraakt.
EXT. PARK
6 6
SARAH en ELIAS zitten tegenover elkaar - het is de volgende dag en ze hebben een afspraak kunnen maken. ELIAS is gelukkig om haar weer te zien en goed gestemd, SARAH is blij om hem te zien maar afwezig. Ze lijkt wat te willen vertellen maar
slikt haar woorden weer in als hij niet kijkt. Langzaam
wisselen SARAH's perspectieven af met flashbacks naar wat er gebeurd is met GERARD en een vroegere traumatische ervaring (verkrachting).
ELIAS Hier moet je zien..
ELIAS laat trots een foto van zijn nieuwgeboren neefje zien.
SARAH
Haha.. Hij lijkt op je. Iets knapper en iets volwassener.
ELIAS springt op en schreeuwt theatraal alsof hij in een circus staat.
ELIAS
Dames en heren! Ik presenteer u SARAH! Grappenmaker extraordinaire!
De leukste thuis!
EXT. PARK - INTERCUT MONTAGE
7 7
ELIAS gaat door met zijn voorstelling. We zien een close-up shot van SARAH die lacht maar afdwaalt - het geluid en
achtergrondbeeld wordt wazig. Heftige intercuts van een
traumatische ervaringen springen door de close-up heen. Op de momenten dat we terugkomen naar de close-up horen we de
dialoog van de ELIAS weer wazig.
ELIAS
Nog nooit waren de spanningen zo hoog gespannen! Maar ze is nu echt bij u in de stad.. Voor al uw
grappen en grollen. Komt dat zien, komt dat zien!
IT/EXT. TRAUMATISCHE ERVARING - INTERCUT MONTAGE
8 8
We zien een montage. Beangstigende shots van een man (zonder jas) die in de deuropening staat. Een harde krijs onder een statisch beeld van een lege kamer. Een penseel dat door de rode verf wordt gedrukt. Een gesloten bloem en een open bloem.
INT. XEL PRAKTIJK
9 9
SARAH zit met haar therapeut in stilte. Het contrast met de vorige scene is groot. SARAH zit met haar hoofd in haar handen, met haar ellebogen op haar benen. Haar therapeut kijkt naar een andere kant op. Na een relatief lange stilte begint SARAH te spreken. Ze kijkt niet op maar praat tegen de grond, ze heeft haar handen tegen haar voorhoofd.
SARAH
Hij staat in de deuropening. Hij heeft geen jas aan. Een pet. Maar meer zie ik niet.. Godverdomme ik haat dat beeld.. Dat is ook het enige wat ik nog weet.
MARIE En nu gister..
SARAH kijkt op.
SARAH
Ja! Ik heb dit niet verdiend. Echt niet. Ik..
MARIE breekt in.
MARIE
Luister. Ik weet dat dit niets goed maakt. Maar je MOET sterk zijn nu.
Het verwerken komt met de tijd.
Geloof me.
SARAH Fuck de tijd!
MARIE SARAH!
SARAH
Luister.. Nu niet.. Ik weet dat je het goed bedoeld, maar nu niet.. Ik app je morgen.
MARIE
Je moet de tijd haar werk laten
doen.. Er is hoe dan ook niet aan te ontkomen..
SARAH Ik weet het..
SARAH loopt de deur uit.
INT. HUIS ELIAS - SLOWMO
10 10
We zien een sfeervolle slowmotion scene van ELIAS die op zijn drumpad speelt. We horen een donkere beat met
808's/kickdrums. Hij leeft zich wild en emotioneel uit en breekt op een gegeven moment uit in emotie/huilen boven z'n drumpad.
INT. HUIS SARAH
11 11
SARAH zit verslagen op de grond voor haar TV, ze drukt een VHS band in de speler en gaat languit op de vloer liggen - een teken dat ze de band al vaak heeft gezien en alleen het geluid nodig heeft. We horen mooie familiegeluiden. Het
geluid wordt echter langzaam duisterder en intenser. Alsof ze begrijpt dat deze keer dat ze de video kijkt, die mooie
tijden voorbij zijn. Inmiddels zien we haar recht van boven en haar relaxede languit liggen wordt langzaam een
ongemakkelijke houding.
AKTE 3 - DE TRAGEDIE BEGINT
EXT. TUIN SARAH
12 12
ELIAS en SARAH zitten in de tuin. Er hangt een trieste sfeer.
De ezel met het schilderij staat er nog. Er vind een dialoog plaats. SARAH streelt het gras. Op het moment dat ELIAS de hand van SARAH wilt pakken trekt ze haar hand weg. Ze schrikt er zelf van, hij nog meer. Er vindt een intens oogcontact plaats alsof beiden willen begrijpen wat de ander denkt - een intense stilte klinkt. Het gesprek wordt vervolgens intens, escaleert en de schuldvraag rijst. Het perspectief van SARAH verandert steeds van ELIAS naar het schilderij.
INT. HUIS SARAH
13 13
SARAH komt onder de douche vandaan. Ze kijkt diep naar haarzelf in de spiegel en krijgt kotsneigingen. In een tragische slowmotion sfeer beweegt ze zich om haar aan te kleden [denk JOKER]. De scene eindigt met dat ze de deur achter haar dichttrekt - met haar vingers op de plek waar GERARD ze raakte.
INT. HUIS ELIAS - SLOWMO
14 14
ELIAS staat voor de spiegel (op dezelfde manier als SARAH).
Wat hij denkt is onduidelijk. In een one-shot scene loopt hij vanuit de badkamer naar de woonkamer, gaat zitten en pakt een pistool van tafel. Hij richt het op zichzelf. Op het moment dat hij zijn hand stabiel heeft komt SARAH binnen met sleutel binnen. De chaos barst los. Hij houdt het pistool tegen zijn hoofd.
SARAH ELIAS!
ELIAS NIET DICHTERBIJ!
SARAH ELIAS!
ELIAS NIET DICHTERBIJ!!
SARAH
IK WILDE ZEGGEN DAT.
ELIAS
DAT IK JE NIET WAARD BEN? DAT IK MIJN EIGEN VRIENDIN NIET AAN KAN RAKEN? WEET JE WAT IK ALLEMAAL MEE HEB MOETEN MAKEN? DENK JE DAT DIT EEN GRAPJE IS VOOR ME?
SARAH NEE! NEE IK..
ELIAS
JIJ. JIJ SPEELT MET ME ALSOF IK SARAH
NEE ELIAS, IK..!
SARAH loopt naar ELIAS toe. Op het moment dat zij haar hand uitsteekt richt hij het pistool op haar. Een laatste
oogcontact en doodse stilte volgt. SARAH barst in hysterisch janken uit en loopt verder op hem af, zij pakt de arm waar hij zijn pistool op heeft en ze raken in een strubbeling. Het
geluid is nog steeds stil. Wat volgt is een pistoolschot en een oorverdovende en nare suis...
EXT. TUIN SARAH - DROOMBEELD
15 15
De suis klinkt nog steeds. Op de achtergrond zien we een laatste droombeeld van 'wat had kunnen zijn'. Ze zijn samen in de tuin, SARAH zit achter haar schilderij. Het herinnert terug aan de openingsscene waar alles goed was, en de dialoog waar de tragedie begon.
"Als de liefde goed is, is de pijn het dan niet waard. Je weet niet hoe mooi je me aankijkt en hoe pijnlijk dat het maakt."
