UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl)
UvA-DARE (Digital Academic Repository)
Early neurological delopment, growth and nutrition in very preterm infants
Maas, Y.G.H.
Publication date
1999
Link to publication
Citation for published version (APA):
Maas, Y. G. H. (1999). Early neurological delopment, growth and nutrition in very preterm
infants.
General rights
It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Disclaimer/Complaints regulations
If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You will be contacted as soon as possible.
Graag wil ik al diegenen die op enigerlei wijze betrokken zijn geweest bij het tot stand komen van dit proefschrift bedanken voor hun bijdrage. Bij een aantal mensen wil ik dat met name doen:
Allereerst natuurlijk wil ik alle kindjes bedanken die "zo geduldig" aan het onderzoek hebben deelgenomen, samen met hun ouders, die ik met nadruk wil bedanken voor hun positieve houding t.a.v. het onderzoek en het in mij gestelde vertrouwen, onder veelal zware omstandigheden.
Prof.dr.ir. H. Spekreijse, beste Henk. Jij was het die reageerde op mijn wens om de invloed van voeding op de (vroege) ontwikkeling van het menselijk brein te onderzoeken. Van jou kwam de suggestie om deze relatie te onderzoeken in de levensfase waar de ontwikkeling het snelst verloopt - namelijk bij baby's en eigenlijk reeds voor de geboorte -, en jij introduceerde mij op de afdeling Neonatologie. Ondanks alle hobbels en tegenslag, bleef ik mij door jou gesteund voelen in mijn pogingen om met het onderzoek "voor goud te gaan". Het was een waar genoegen om in de analyse fase jouw zeer snelle, analytische geest mee te maken. Bedankt voor alles.
Prof.dr. J.G. Koppe, beste Nannie. Het vraagt een "open mind" om op een afdeling als de jouwe, de neonatologie, een niet-klinicus zoals ik ben, binnen te laten om onderzoek te doen. Jij liet mij alle ruimte in het vertrouwen dat ik wat goeds af zou leveren. Bedankt hiervoor en voor alles watje verder nog voor mij gedaan hebt de afgelopen jaren.
Dr. M. Mirmiran, beste Majid. Jij nam mij op sleeptouw toen ik op een zeer dood punt zat in de voorbereidende fase voor mijn onderzoek. Jouw enorme enthousiasme, jouw positieve houding t.a.v. mijn ideeën, jouw kennis en kunde van de neurofysiologie van
pasgeborenen, jouw beschikbaarheid voor en bemoeienis met het onderzoek waren van essentieel belang. De vele uren die we zij aan zij hebben doorgebracht op de IC zal ik niet snel vergeten. Het was fantastisch om te mogen werken met iemand die zo op dezelfde
174
golflengte zat. Ook jij bleef mij steunen al was het de laatste jaren op intercontinentale afstand. Dank voor dit alles.
Drs. A.A.M. Hart, beste Guus. Vooral in de laatste fase (van analyseren en opschrijven) hadden wij intensief contact. Er gingen nog maar weinig AMC-dinsdagen van jou voorbij zonder een bezoek van mij aan afdeling B2, later J2. Het was een eer om door "de meester" zelf begeleid te worden. Onze gesprekken, die vaak verder gingen dan de wereld van de cijfers, zal ik mij met genoegen blijven herinneren.
Ir. J. Gerritsen, beste Jeanet. Jou wil ik graag bedanken voor je unieke rol in de
totstandkoming van dit boekje. Je werd, na je stage vanuit Wageningen, echt een maatje en daar had ik zeker behoefte aan. Dank voor de ontelbare zaken die je voor me gedaan hebt. Niet voor niets heb ik je gevraagd mijn "ene" paranimf te zijn.
Ook de andere stagiaires, Fernie van Beest, Paula Koot, Annemarie van Dorp, Esther Hofland an Annet te Velde, wil ik graag bedanken voor hun onmisbare bijdrage, de gezelligheid en alles wat ik van/door hun heb geleerd.
Dr.ir. F.H.C, de Jongh, beste Frans. Ook ik heb ruimschoots gedeeld in jouw enorme bereidheid andere mensen te helpen. Zonder jouw hulp had dit boekje er nu niet gelegen. Woorden schieten in ieder geval te kort om jou te bedanken voor je belangeloze bijdrage vooral in de laatste fase. Bedankt voor je vriendschap, morele en praktische steun!
Dr. R.M van Elburg, beste Ruurd. Jou heb ik leren kennen dankzij dit onderzoek op een klinische onderzoeksdag van Nutricia. In meerdere opzichten vond ik het zeer gepast jou als mijn "andere" paranimf te vragen. Terwijl Jeanet het "Wageningse" stuk representeerd, sta jij voor de kindergeneeskunde/neonatologie van mijn boekje. Bedankt datje er in deze hoedanigheid bij wil zijn en voor de steun en vriendschap de afgelopen jaren.
Prof.dr. H.F.R. Prechtl, hoewel wij uiteindelijk niet samen geanalyseerd hebben omdat uw emeritaat en vertrek naar Oostenrijk eerder kwamen dan ik mijn +. 1000 uur
video-opnames gemonteerd had, wil ik u hier bedanken voor het mij introduceren in de
fascinerende wereld van "behavioural states" en "spontaneous motility" bij pasgeborenen.
Dr. M. Hadders-Algra, beste Mijna. Heel hartelijk bedankt voor de wijze waarop je mij geholpen en begeleidt hebt bij het verwerken van mijn vele uren video-materiaal.
Prof. R.L. Ariagno from Standford University, dear Ron. Thank you very much for your invaluable last-minute support.
Alle leden van de 'thyroxine-voedings onderzoeksgroep', Anneloes van Baar, Judy Briët, Friedo Dekker, Joke Kok, Bert Smit, Pieter Tamminga, Aleid van Wassenaer. Bedankt voor de samenwerking die, ondanks vaak tegengestelde belangen, heeft gemaakt dat het onderzoek heeft kunnen plaatsvinden.
Alle medewerkers van de afdeling neonatologie; de artsen en arts-assistenten voor hun hulp bij het realiseren van het onderzoek. De verpleegkundigen wil ik hier apart bedanken voor hun bijdrage. Zij leverden regelmatig onmisbare bemiddeling met ouders, artsen of andere behandelaars, in het belang van het onderzoek.
Verder zijn er nog een heleboel mensen van het eerste uur tot vandaag aan toe die ik wil bedanken voor hun bijdrage, in de vorm van praktische steun, maar ook vaak morele steun of gewoon belangstelling. Een aantal wil ik graag met name noemen: van de afdeling neonatologie: Sri Soepatmi, Joyce Kempes, Mitra Dragicevic, José de Valk, Tiny Würth; van het IOI: André Hollants, Jan Ruijter, Frans Riemslag, Aad van den Ende; verder nog: Hans Oosting en van de CCA: Rob de Jongh en Berend de Vries.
Alle mensen die ik onbedoeld hier niet met naam genoemd heb, terwijl ze dat wel 'verdiend' hebben.
176
'Last' maar zeker niet 'least', het 'thuisfront':
Alle familie en vrienden die de afgelopen jaren regelmatig werden achtergesteld bij de belangen van het onderzoek.
Mijn ouders. Lieve pappa en mamma, aan jullie heb ik dit boekje opgedragen. Graag wil ik jullie daarmee speciaal bedanken voor alles wat jullie me hebben meegegeven en voor jullie
niet-aflatende en schier onbegrensde steun, opvang, meeleven en geduld.
Jim en Robin, mijn prachtige kindjes. Misschien gold in jullie geval wel: béter laat dan op tijd. Hoewel jullie komst het afronden niet gemakkelijker maakte, werd het wel stukker gemakkelijker om het te relativeren. Bedankt daarvoor en gewoon dat jullie erbij waren.
Ronald. Lieve Ronald, bedankt voor je eindeloze geduld en je vele begrip, voor je morele en praktische steun, voor de vele gesprekken in al die jaren die mede hebben gemaakt dat dit boekje hier nu ligt. Op naar betere tijden !
