Vraag nr. 134 van 7 maart 1996
van de heer EDDY SCHUERMANS Personenvervoer – Airportservice
Airportservicediensten, georganiseerd onafhankelijk van luchthavens, hotels of reisorganisaties, brengen en halen klanten naar en van luchthavens. De klanten worden met een busje aan huis opgehaald en betalen elk een bijdrage. Het busje doet per rit meerdere stop- plaatsen aan.
De reglementering op de taxibedrijven laat de geschet- ste aanpak niet toe.
Welke reglementering bepaalt dan of en onder welke voorwaarden airportservice in de bovenvermelde vorm mogelijk is ?
Antwoord
Ten eerste moet worden opgemerkt dat een groot deel van de airportservicediensten "gratis" aan de klanten worden aangeboden. De kosten van deze service wor- den hierbij indirect aan de klant doorverrekend, die voor zijn reis een all-in prijs betaald. Het gaat dus dui- delijk over onbezoldigd vervoer, dat niet valt onder de reglementering op de taxibedrijven. Enkel de wetten van de vrije concurrentie zijn erop van toepassing.
Zoals het Vlaams parlementslid echter terecht in zijn vraag stelt, vallen enkel de airportservicediensten die onafhankelijk van luchthavens, hotels of reisorganisa- ties worden georganiseerd onder de reglementering op de taxibedrijven.
Het vervoer van personen wordt gereglementeerd door : – enerzijds de wet van 27 december 1974 (taxidien-
sten) en
– anderzijds de besluitwet van 30 december 1946.
De wet van 27 december 1974 reglementeert de taxi- diensten. Overeenkomstig artikel 1 § 1 van deze wet zijn taxidiensten de bezoldigde vervoerdiensten van personen, met bestuurder, door middel van automobie- len die aan de volgende eisen voldoen :
1° het voertuig is, naar constructie en uitrusting, geschikt voor het vervoer van ten hoogste negen personen – de bestuurder inbegrepen – en is daar- toe bestemd ;
2° het voertuig wordt ter beschikking van het publiek gesteld, hetzij op een bepaalde standplaats op de openbare weg in de zin van het algemeen reglement op de politie van het wegverkeer, hetzij op welke andere plaats dan ook die niet voor het openbaar verkeer is opengesteld ;
3° het voertuig en niet elk van de plaatsen ervan wordt ter beschikking gesteld ;
4° de bestemming wordt door de cliënt bepaald.
In § 2 wordt gesteld : "Als taxidiensten worden niet beschouwd de door de Koning bepaalde diensten voor het verhuren van voertuigen met chauffeur".
Het KB van 19 maart 1975 geeft uitvoering aan § 2 van artikel 1 van de wet van 27 december 1974 en legt de voorwaarden vast waaraan voldaan moet zijn om "als dienst voor het verhuren van voertuigen met bestuur- der" te worden beschouwd. Deze zijn :
1° het voertuig wordt ter beschikking gesteld van het publiek voor hetzij een ceremonie, hetzij een ver- plaatsing van ten minste drie uren ;
2° het voertuig is voor het vervoer van de cliënteel van een bepaald hotel bestemd ingevolge een met de directie van het hotel afgesloten schriftelijke over- eenkomst, waarvan een afschrift aan boord van het voertuig is ;
3° het voertuig is een ziekenwagen of wordt, bij gebrek aan een beschikbare taxi, voor een vervoer met medische doeleinden gebruikt ;
4° het voertuig werd ter beschikking gesteld van een bepaalde persoon ingevolge een schriftelijke over- eenkomst, waarvan een afschrift aan boord van het voertuig is, en die werd aangegaan voor een geheel van tijdens een periode van ten minste één week te verrichten prestaties. In dit geval moet de huur op het voertuig en niet op elk der plaatsen slaan (art. 1 § 2).
Airportservicediensten georganiseerd zoals voorge- steld in de vraag voldoen inderdaad niet aan de voorwaarden van een taxidienst of een verhuring van voertuigen met bestuurder (het voertuig wordt niet in zijn geheel afgehuurd, doch elk der plaatsen wordt verhuurd).
Overeenkomstig artikel 1 van de besluitwet van 30 december 1946 betreffende het bezoldigd vervoer van personen over de weg met autobussen en met autocars, mag niemand bezoldigd vervoer van personen over de weg met behulp van automobielen verrichten, zonder een overeenkomstig deze besluitwet verleende machti- ging te hebben verkregen.
In artikel 2 van dezelfde besluitwet zijn de vervoersvor- men opgenomen die vallen onder toepassing van deze besluitwet, namelijk :
– A : Het geregeld vervoer
– B : De bijzondere vormen van geregeld vervoer – C : Het ongeregeld vervoer.
Onder "geregeld vervoer" wordt het gemeenschappe- lijk vervoer van personen verstaan, volgens een fre- quentie en in een bepaalde relatie, waarbij reizigers aan de eindpunten en eventueel onderweg, op vooraf gekende stopplaatsen, kunnen in- en uitstappen (art. 3.
§1 van de besluitwet van 30/12/46). Het geregeld ver- voer, ongeacht de tractiewijze van de aangewende ver- voermiddelen, wordt uitsluitend aan de Vlaamse Ver- voermaatschappij De Lijn opgedragen (art. 24 §1 van het decreet van 31 juli 1990 tot oprichting van de Vlaamse Vervoermaatschappij).
Onder bijzondere vormen van geregeld vervoer wordt het gemeenschappelijk vervoer van personen verstaan, wie dit ook organiseert, van bepaalde categorieën per- sonen met uitsluiting van andere reizigers, voor zover het vervoer geschiedt op de in artikel 3 bepaalde wijze (art. 11 § 1 van de besluitwet van 30/12/46). Deze vor-
men van vervoer omvatten hoofdzakelijk het vervoer van werknemers en scholieren.
Onder "ongeregeld vervoer" wordt het gemeenschap- pelijk vervoer van personen verstaan dat noch aan de definitie van het geregeld vervoer van artikel 3, noch aan de definitie van de bijzondere vormen van geregeld vervoer van artikel 11 beantwoordt (art. 14 § 1 van de besluiten van 30/12/46).
Het ongeregeld vervoer behoort tot de bevoegdheid van de federale overheid.
In antwoord op de vraag van het parlementslid bestaan er twee mogelijkheden :
– het bedoelde vervoer wordt uitgevoerd met een machtiging voor een "bijzondere vorm van geregeld vervoer" ;
– het vervoer wordt georganiseerd onder dekking van een machtiging voor ongeregeld vervoer (autocar- dienst).
Om te oordelen over deze mogelijkheden ontbreken concrete gegeven zoals :
– aantal aangeboden plaatsen in het voertuig ; – gegevens m.b.t. de vervoerder, meer bepaald of hij
voldoet aan de voorwaarden inzake de toegang tot het beroep van ondernemer van personenvervoer- der over de weg ;
– inlichtingen over de bestuurders (RSZ).
