• No results found

Drieluik. Pasen. Protestantse Gemeente Amersfoort. 22 e jaargang - nr 2 - maart 2021

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Drieluik. Pasen. Protestantse Gemeente Amersfoort. 22 e jaargang - nr 2 - maart 2021"

Copied!
36
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Drieluik

22e jaargang - nr 2 - maart 2021

Protestantse Gemeente Amersfoort

Pasen

(2)

Drieluik verschijnt tien keer per jaar als officieel orgaan van de Protestantse Gemeente Amersfoort

Redactieadres

drieluik@pkn-amersfoort.nl Inleveren kopij

Voor het nummer van 7 april: 26 maart.

Redactie

Anita Groenendijk (hoofd- en eindredactie), Corinne van Dis, Baart Koster, Helma Maas, Christel Eijkelenboom, Gert de Pijper, Mariëtte Christophe, Martien Hoekzema.

Protestantse Gemeente Amersfoort Algemene Kerkenraad:

Scriba algemeen: Leo Koffeman, scriba@pkn-amersfoort.nl

Medewerker PR & Communicatie PGA: Anita Groenendijk, communicatie@pkn-amersfoort.nl tel. (06) 53527047.

Diaconie Amersfoort

Diaconaal opbouwwerker: Jennie Harmelink, Noordewierweg 131, 3812 DD Amersfoort, tel. (033) 4637795, dow@pkn-amersfoort.nl Kerkelijk Bureau

Groenmarkt 19, 3811 CP Amersfoort, tel. (033) 4610441, info@pkn-amersfoort.nl Voor: ledenadministratie, abonnement Drieluik, collectebonnen en kerkelijke bijdragen.

Open: dinsdag t/m donderdag van 09.00-12.00 uur.

Bankrekeningen NL25 INGB 0005 1344 59 t.n.v. Kerkelijke Bijdrage PGA NL34 INGB 0005 8046 64

t.n.v. Protestantse Gemeente Collectebonnen NL20 INGB 0003 4205 59

t.n.v. Protestants Kerkblad Drieluik NL20 INGB 0000 1396 31

t.n.v. Diaconie Protestantse Gemeente Productie

Vormgeving, opmaak en druk:

Drukkerij De Gans BV Amersfoort

www.pkn-amersfoort.nl

COLOFON

Van de

redactie

Vrouwen en Pasen

Deze Drieluik wilden we, de redactie, graag laten gaan over wat Pasen voor ieder van ons betekent, juist in deze tijd nu we de hoop en opstanding zo hard nodig hebben. Het bleek gaandeweg dat het verhalen over vrouwen en hun geloof in de hoop werden.

Zelf was ik altijd blij als de predikant op Paasmorgen koos voor het Paasverhaal uit het evangelie waar Maria Magdalena en de andere vrouwen in alle vroegte op pad ging naar het graf en daar de opgestane Heer ontmoetten. In een kerk, die in de loop der eeuwen zo gedomineerd werd door mannen, raakte mij dat verhaal van liefde, zorg, ontmoeting en hoop. De vrouwen zijn daar, in alle vroegte, ze wilden er heen, ze moesten er heen, zie hielden intens van Jezus.

Twee jaar geleden was ik voor een cursus twee weekenden in en vlak bij de kathedraal van Chartres. Regelmatig kon ik even naar binnen lopen, voor het labyrint, de prachtige ramen maar ook voor de stenen sculpturen in de wand van Maria Magdalena en Jezus, helemaal achter in de kathedraal. Maria geknield maar haar hoofd en hand opgericht en Jezus staande, zich half omgedraaid en zijn hand ook uitreikend. Onze gids vertelde dat dit ooit één gebeeldhouwd plateau was maar in tweeën gedeeld en nu staat Maria Magdalena aan de ene kant van de kapel en Jezus aan de andere kant. Voor eeuwig naar elkaar uitreikend.

Tussen mijn twee cursusweekenden in kampeer ik een paar dagen in Vézalay, de stad van Maria Magdalena. Ik bezoek haar kathedraal en laat de stilte en lichte ruimte op mij inwerken. In mijn protestantse verleden heb ik weinig met haar kennisgemaakt, maar daar in Frankrijk is zij zo levendig aanwezig. Terwijl ik dit schrijf krijg ik een lief appje van één van de redactieleden, hoe het met ons

‘paaskindje’ gaat? Ik vertel haar dat de vrouwen in dit nummer mij raakten en over Maria Magdalena. Zij stuurt me de YouTube link naar het prachtige Lied van Maria Magdalena van Stef Bos ‘Zoals Licht’. Ja, precies dat! (hoe God ook via moderne communicatie middelen trouwens echt prima kan communiceren)

Jij was altijd verwonderd Met open armen Jij liet mij zien Dat samen bestaat Jij hebt je dromen Nooit verraden Jij hebt de wereld De liefde verklaard

De vrouwen in deze Drieluik volgen Jezus, ze gaan met open armen de wereld in om hun dromen te volgen, samen met anderen, in volle liefde voor de wereld. Niet groots, niet iets maatschappelijk relevents, maar vanuit hun hart.

Ik hoop dat we, met onze tweede Pasen in coronatijd, iets van de kracht van de liefdevolle relatie van Maria Magdalena met Jezus mogen laten doorklinken in ons leven door te leven en werken vanuit ons hart, door open te staan, onze dromen te leven en de wereld net zo lief te hebben als Jezus dat deed en doet!

Anita Groenendijk

Beeld voorkant: ‘Noli me Tangere’ van Fra Angelico

(3)

3. Licht op de liturgie

De veertigdagentijd, wat is dat?

4. Wat betekent Pasen voor jou?

Drie vragen aan zeven vrouwen in de leeftijd van 12 tot 90 jaar. Hoe vieren zij Pasen en wat maakt het een belangrijk feest voor hen?

6. Geen plan is het beste plan

Channa van der Horst, 21 jaar, woont en werkt tijdelijk in een christelijke woongemeenschap voor vluchtelingen in Calais, Frankrijk. Zij neemt ons mee in wat haar bezielt.

7. Uit de praktijk

Leonard van Aalst werkt voor zijn predikantsopleiding een half jaar mee in de Adventkerk. Hij vertelt ons regelmatig over zijn ervaringen.

8. Jouw verhaal met Annemarie Geersing

Baart Koster in gesprek met Annemarie Geersing naar aanleiding van haar boek ‘Oog in oog’ en haar favoriete Bijbelverhaal.

9. Het moederbrein

Christelijke opvoeding in een complexe wereld. Martien Hoekzema deelt haar overpeinzingen over de christelijke opvoeding van haar 3 kids.

10. Stichting over de Brug koopt werken van Otto de Buijne aan

In de Brugkerk hangen zeven werken van kunstenaar en theoloog Otto de Bruijne. DE kunstenaar vertelt over het maakproces.

11. De Hoeksteen bestaat 50 jaar

Ter ere van dit feestelijke feit wordt er een mooi boek uitgegeven.

12. De stadsdominee 14-32 De wijken beeld

In de wijken klopt het hart van de PGA

#inspirerenddichtbij

33. Bericht van de Algemene Kerkenraad

34. Kerkdiensten en column Jennie Harmelink 36. Lezenswaard

inhoud Maart

Veertigdagentijd

Aan Pasen gaat de zogenaamde veertigdagentijd vooraf. Deze periode wordt ook wel vastentijd of lijdenstijd genoemd. Dat vasten moet overigens niet al te serieus worden opgevat. In de kerken van de Reformatie vindt het nauwelijks plaats en in de Rooms-Katholieke Kerk (RKK) heeft het een milde vorm. De Nederlandse Bisschoppenconferentie in een nog altijd actueel decreet: “Wij bepalen dat

Aswoensdag en Goede Vrijdag dagen van verplichte vasten en onthouding in spijs en drank zijn en dat verder het bepalen van de wijze van de beoefening van boete en onthouding aan het eigen geweten en initiatief van de gelovigen wordt overgelaten. (…)”

Aswoensdag, dat is de dag waarop traditioneel de veertigdagentijd begint in de RKK. Deze dag valt altijd in de zevende week voor Pasen. Geteld vanaf de daaropvolgende zondag volgen er dan nog zes volle weken tot Pasen. Vanaf Aswoensdag zijn dat dan vier dagen plus zes weken is 46 dagen. Maar de zes zondagen worden niet meegeteld, want dan hoeft er niet te worden gevast. Blijft over: 46 min 6 is 40 dagen. In protestantse kerken begint de lijdenstijd op de zondag na Aswoensdag. En in meer behoudende kerken vaak op de zondag ervoor. Zodoende duurt deze periode dan zes of zeven weken tot Pasen. En een publicatie van de Protestantse Kerk in Nederland, als hulp bij bezinning in de veertigdagentijd, laat deze beginnen op Aswoensdag.

In deze weken staan we stil bij het leven, lijden en sterven van Jezus Christus. En dan blijkt het getal veertig van symbolische waarde te zijn. Het staat in de Bijbel voor een lange onbepaalde periode.

We komen het tegen wanneer we lezen over het aantal jaren dat het volk Israël door de woestijn trok, op weg van Egypte naar Kanaän. En ook Jezus verbleef veertig dagen in woestijn: … waar Hij door

Satan op de proef werd gesteld. Hij leefde er te midden van de wilde dieren, en engelen zorgden voor Hem

(Markus 1).

Ook ons eigen leven past in deze symboliek. Een tijd, voor ons onbepaald, en toch door God bepaald.

Een tijd waarin we door de woestijn trekken en op de proef worden gesteld. In liefde God en mens mogen dienen en door engelen worden omringd (Hebr. 1:14). Deze reis eindigt niet met de dood.

In de verte gloort Pasen. Dankzij Christus!

Gert de Pijper is lid van de Joriskerk

door: G ert de Pijper

Licht op de liturgie

(4)

Wat betekent Pasen voor jou?

Op de eerste paasmorgen stonden vrouwen op voor dag en dauw om de laatste eer te bewijzen aan Jezus. Zij waren de eersten die ontdekten dat het graf leeg was en dat Jezus leefde. Daarom vroegen we voor deze editie van de Drieluik aan zeven vrouwen wat Pasen voor hen betekent en hoe Pasen leeft. Net als bij de eerste vrouwen gaat het over verwondering, twijfel, natuur en uiteindelijk feest.

door: de redactie, foto's: uit privébezit

Marith Balk (12)

de Adventkerk

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Aan paaseieren en de paashaas, maar ook dat Jezus is opgestaan uit de dood.

Hoe vier je Pasen? Normaal hebben wij een Paasontbijt en komen familie en vrienden op bezoek. Dit kan nu niet vanwege Corona, maar we bellen wel veel. En we lezen ook altijd het Paasverhaal, gaan naar de kerk en doen we mooie kleren aan.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je dat met mensen om je heen? Ja, natuurlijk omdat het gezellig is, maar ook dat Jezus voor jou aan het kruis is gegaan en toen is opgestaan en nu bij God in de hemel is. We delen het met de mensen die dan op bezoek zijn, of door de kaartjes die we soms naar iemand sturen.

Coby Karman (50)

De Bron

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Opstanding. Kerst en Pasen vind ik persoonlijk de belangrijkste christelijke feesten.

Hoe vier je Pasen? Eerste Paasdag naar de kerk(dienst kijken) en met familie samen zijn.

Tweede Paasdag vaak iets ondernemen met ons gezin.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je dat met mensen om je heen? Ja! Pasen betekent voor mij dat wij eraan denken dat Jezus aan het kruis stierf voor ons, maar ook weer mocht opstaan uit de dood, zo leg ik dat uit aan mensen om mij heen. Jezus leeft voor mij in alles wat ik van Hem ontvang, alles wat Hij mij leert. Hij leeft voor mij in mensen om mij heen die ik tot steun mag zijn, maar ook die mij tot steun mogen zijn. In de natuur, in heel het leven. Want door Hem mogen wij leven hier en nu en in eeuwigheid.

Sanne den Uijl (30)

de Adventkerk

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Ik denk dan aan verlossing! In een moeilijke periode in mijn leven vond ik het paasfeest altijd het mooiste feest van het jaar. Het is een hoopvol feest, zeker wanneer je gebukt gaat onder moeiten. Ik vind het nog altijd mooi hoe hij je verlost en ben blij dat ik daaraan herinnerd word. Nu ik in een rustig vaarwater in mijn leven zit is het goed om weer even stil te staan bij de diepte van die verlossing, en de grootsheid van de bevrijding.

Hoe vier je Pasen? We beginnen met een feestelijk ontbijt, daar verheug ik me altijd op. Daarna

(tenzij er Corona is) naar de kerk en verder met familie zijn en als het weer het toe laat lekker de

natuur in. Wanneer ik dan door de natuur wandel doe ik dit bewuster rond Pasen. Ik denk dan

vaak aan hoe mooi de symboliek is die je in de natuur zien. Van de dorheid in de winter, naar

bloei en nieuw leven in het voorjaar. Die schoonheid troost mij.

(5)

Inge Borst (52)

de Hoeksteen

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Bij Pasen denk ik uiteraard aan de opstanding van Jezus.

Toen ik enkele jaren terug in Jeruzalem was heb ik daar de Garden of the Tomb bezocht. Een gevon- den graf, waarvan een deel van de Christenen meent, dat dit HET graf is. Het is een oase van rust; ik kon er Jezus zo uit zien wandelen in mijn verbeelding.

Hoe vier je Pasen? Ik probeer met Pasen naar de kerk te gaan. Door mijn werk lukt dit niet altijd, maar dan lees ik op mijn werk, tussen mijn bezigheden door, online de bekende teksten uit de Bijbel.

Ook denk ik altijd terug aan de Paasjubels, die jarenlang georganiseerd werden door mijn vorige kerkgemeenschap in Velsen-Zuid. ’s Morgens om 6:00u op het voorplein bij de kerk onder begelei- ding van een trompet zingen. En dan was er één gemeentelid, dat hardop riep: “De Heer is waarlijk opgestaan! Halleluja!”. Ooit heeft mijn opa dat gedaan. Als kind vond ik dat geweldig.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je erover met de mensen om je heen? Zeker vind ik het een belangrijk feest. Omdat ik samenwerk met mensen uit alle windrichtingen, die zeker niet allemaal een Christelijke achter- grond hebben, vind ik het fijn om hen, die het interesseert, uit te leggen wat de betekenis van de verschillende Christelijke feesten is.

Margriet van den Berg (75)

de Hoeksteen

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Het wordt lente! Er gaat iets nieuws beginnen! Alles ontwaakt. Je kunt weer openbloeien na een winterstille tijd. Na de lijdenstijd vroeger, is er nu gelukkig de 40-dagentijd. De zondag blijft zondag, een dag om van te genieten! Je mag vasten, je mag bezinnen, consuminderen en om anderen denken. Het is net als met Advent: Verwach- tingsvol uitkijken naar het goede, dat God voor ons in petto heeft. Even alle leed vergeten.

Hoe vier je Pasen? De kerk, wandelen met familieleden in de natuur en het samenzijn. Soms ben ik jarig. Altijd de blauwe druifjes bij de ontbijttafel, van kinds af aan. Vanaf de jaren ‘80 met het door oma geborduurde kleed en grootmoeders servies. En de mooie Paasliederen.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je erover met de mensen om je heen? De druk van vroeger is er af, niets moet of hoort. Vroeger dacht men precies te weten...wat niet in de bijbel staat. Het mag gewoon fijn zijn! Het is feest en bij vieren hoort versiering. Eieren uitblazen

en beschilderen, beplakken en versieren. Dat deden we toen de kinderen drie, vier jaar oud waren en vele jaren daarna. Er kwamen wat bij, er viel wat stuk, alles aan draadjes van de truien van toen, een stofje of bandje. Elk jaar wordt alles opgehangen. Er zijn nu nog zo’n tien eitjes over. De kinderen zijn rond de vijftig jaar. Straks hangen ze weer, de eitjes! Nu ben ik thuis alleen, maar de ritue- len gaan door en God met ons!

Tine Lingen (90)

de Bron

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Waar denk ik aan als ik aan Pasen denk: ‘De Heer is waarlijk opgestaan’. Maar ja, dat is gemakkelijk, gedacht, gezegd, geschreven, ook echt geloofd?

Zo moeilijk... dat kan toch niet waar zijn... Maar toch... een verhaal dat door de eeuwen als waar wordt beleefd, wat betekent dat dan voor ons ieder jaar opnieuw? Altijd denk ik terug aan een preek die ik jaren geleden hoorde uit Ezechiel 37. Het verhaal over de doodsbeenderen die weer tot leven kwamen. Wij worden opgeroepen op te staan, tot leven te komen en het goede te doen. Dat is voor mij de betekenis van Pasen en daarmee het belangrijkste Christelijke feest.

Altijd een nieuw begin.

Hoe vier je Pasen? Wel we leven in een nare tijd. Misschien zit ik wel helemaal alleen, maar misschien mag er weer wat meer en word ik nog ergens uitgenodigd.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je dat met mensen om je heen? Als ik uit moet

leggen wat Pasen betekent dan zou ik het bovenstaande vertellen. Jezus leeft voor mij als een groot voorbeeld om na te leven; nooit haalbaar, maar altijd een streven.

Ingrid Schippers (65)

de Hoeksteen

Waar denk je aan bij het woord Pasen? Ik ervaar Pasen als het belangrijkste Christelijke feest. Want Jezus heeft voor onze zonden geleden en alle schuld op zich genomen. Ik dank God regelmatig dat hij zijn zoon gegeven heeft om ons te bevrijden.

Hoe vier je Pasen? Ik vier het meestal met mijn kinderen door te gourmetten. Door de beperkingen van de overheid moet ik even kijken wat er in april mogelijk is. Ik hoop dat het mogelijk is.

Vind je het een belangrijk feest? Zo ja, hoe deel je het met de mensen om je heen? Ik kan het niet

delen met anderen want helaas zijn mijn kinderen niet meer gelovig en gaan nooit meer naar de

kerk. Dat vind ik heel erg maar ik kan ze natuurlijk niet dwingen. Ik ben zelf ook niet zo’n prater over

het geloof.

(6)

Geen plan is het beste plan

Als ze tijdelijk weer in Nederland is spreek ik Channa van der Horst.

Ze is 21 jaar, gemeentelid van de Joriskerk. Ze woont tijdelijk in een christelijke woongemeenschap voor vluchtelingen in Calais, Frankrijk.

Het is een plaats van gemeenschap, gebed en gewoon huishouden.

Channa, wie ben je? En hoe kom je in Calais terecht?

‘Ik ben student International Studies. Na het halen van mijn bachelor was ik wel even klaar met de academische wereld.

Vorig jaar bad ik voor het jaar dat voor me lag. Ik kreeg een liedje aangeraden door een vriend. Het ging over je levensplannen overgeven aan God. Daaruit kwam mijn plan voor dit jaar: geen plannen hebben maar gaandeweg ontdekken wat er voor me is.

Niet weten wat de dag me gaat brengen en dat dat okay is.

Ik begon met lesgeven op een surfschool. Toen dat klaar was googelde ik op community/christelijk/Calais. Ik kwam op een site terecht waar ze aangaven vrijwilligers te zoeken. Ik heb mijn spullen gepakt en ben er heen gegaan. Mijn studie en eerdere stage sluiten perfect aan bij deze plek. Ik ben er 4,5 maand geweest en sinds 1 maart ben ik er weer.

Kan je me meenemen naar deze plek?

Het is een huis van een christelijke stichting die hulp wil geven aan vluchtelingen die in Calais zijn gestrand. In dit geval aan kwetsbare vrouwen en hun kinderen. In het huis kunnen 14 men- sen wonen, verdeeld over 2 slaapzalen. Er zijn ook een keuken en een huiskamer/gebedskamer. Hier komen we als vrijwilligers 3 keer per dag bij elkaar om te bidden. Om 8 en 12 uur en voor het slapen gaan. Dit is echt de dragende kracht achter deze gemeen- schap. De bewoners zijn hier ook welkom, maar niet verplicht

om mee te bidden. De bewoners komen uit de Jungle, een terrein waar tenten staan en verder niet veel is. Hier wonen vluchtelin- gen die gestrand zijn op hun weg naar Engeland.

Mijn basic taak is het huis managen: het huishouden runnen, zorgen dat de gasten om de beurt koken, corvee doen, naar het dagcentrum in Calais gaan of naar de Jungle. Het is heel prak- tisch werk. Ook doe ik intakegesprekken en overleg ik over het COVID-beleid. ’s Avonds eten we samen. Veel vluchtelingen sla- pen namelijk overdag omdat ze ’s nachts proberen de overtocht naar de UK te maken in een bootje of op andere manieren.

Welke ontmoeting zal je bijblijven en waarom?

Ik moet denken aan een vrouw uit Eritrea*. Zij woonde er 3 maanden tegelijk met mij. Ze is 5 jaar ouder dan ik en ze was 7 maanden zwanger. We konden samen bidden en zij bad altijd vol overgave. Ze had een rotsvast geloof, ook als iets niet lukte. Ze kwam een keer terug met tweedegraads brandwonden na weer een poging om de oversteek te maken. De buitenboordmotor was ontploft en zij zat daar in de buurt. De brandwonden waren net niet op haar buik, de baby had er gelukkig geen schade van overgehouden. Toen er een echo van de baby gemaakt werd ter controle was er dankbaarheid naar God voor alles. Zij had alle recht om te vragen ‘God, waar bent u?’. Maar zij voelde vrede en dankbaarheid. Ik vond dat heel bijzonder om mee te maken.

door: Christel Eijkelenboom, foto's: privébezit Channa

De woonkamer die ook functioneert als gebedskamer.

Alle relikwieën zijn geadopteerd nadat de kerk in de jungle van 2016 gesloopt werd.

Met mijn vriendin uit Eritrea uitwaaien en bidden aan zee.

(7)

Heb je inmiddels toch plannen?

Calais laat me nog niet los. Daarom ben ik teruggegaan. Het leven in de gemeenschap heeft me veranderd. Het doet me denken aan het leven van de eerste gemeente uit Handelingen.

Het gaat over radicale gastvrijheid, mijn angst niet het laatste woord geven, openstaan voor het andere in de ander, juist als het tricky is. En er valt zoveel te genieten van andere culturen.

Ik heb de taal een beetje geleerd want het is tof als mensen zich welkom voelen.

Moeten wij er iets mee als lezers van Drieluik?

Deze situatie is natuurlijk veel breder dan Calais. Het gaat ook over de kinderen uit Moria, de vele vluchtelingen over de hele wereld. Over politieke keuzes. Dus misschien ook over wie je je stem geeft bij de verkiezingen. Maar het begint bij je buren.

Verdiep je in je medemens. Doe eens wat engs. En specifiek voor Calais: er is een tententekort. Donaties aan Care4Calais zijn welkom of meld je aan als vrijwilliger, in je eigen stad of dorp of voor Calais.

Wat mij inspireert is de houding van Abraham. Er komen drie echt vreemde mannen bij hem langs. En hij wil hun dienaar zijn.

Zo wil ik ook mensen dienen. Daaruit leven. Met of zonder plan.

*naam bekend bij de redactie

Na het kerstdiner uitbuiken en genieten van elkaars gezelschap en de cadeautjes.

*de mannen op de foto’s zijn vrijwilligers

Mijn vriend uit Eritrea komt na de dienst de kerk uit.

Op de kerk is in alle talen geschreven:

'to the victims of this border'.

Het bekendste lied van de Canadese singer-

songwriter Leonard Cohen is zondermeer Hallelujah.

Op het eerste oog lijkt het een moderne lofpsalm.

Maar laat je niet op het verkeerde been zetten. Als Cohen over God dicht, gaat het stiekem vaak ook over de lichamelijke liefde. Daardoor weet je nooit helemaal waar je met Cohen aan toe bent.

In zekere zin draagt Hallelujah dezelfde gelaagdheid als het Hooglied met zich mee. Is dat nu een bundel literaire liefdesliederen? Of gaan die liederen ook nog over de verhouding van Christus tot zijn kerk?

Het schijnt dat Cohen meer dan tachtig kladversies van Hallelujah schreef. Pas na een jaar zweten, zwoegen, schrijven en vooral schrappen, was hij tevreden. Althans niet helemaal, want uiteindelijk heeft hij het niet bij die ene albumversie gelaten.

Voor concerten heeft Cohen nog een aantal

‘apocriefe’ verzen erbij geschreven.

Interessant genoeg zingt hij in die apocriefe verzen niet meer over een rechtstreeks Hallelujah. Hij kwalificeert die Hallelujah nu nader als een gebroken Hallelujah: ‘but love is not a victory march, it’s a cold and it’s a very broken Hallelujah.’

Cohen zingt met een gebroken hart zijn loflied. Het zingen gaat niet meer vloeiend en vanzelf. Er is een hapering, een stotter ingeslopen. Maar ondanks die stotter blijft Cohen wel het loflied zingen.

Het doet me denken aan wat mijn docent Van Ekris tijdens het college homiletiek zei. Hij daagde ons uit na te denken waar onze spreekwoordelijke stotter zit. Preken over God is een stamelend gebeuren. Je spreekt over geheimen waar je met je taal niet bij kan. Daarom haper je soms even.

Het doet me ook denken aan die opperzaal in Jeruzalem. Jezus gebruikt met zijn discipelen de laatste avondmaaltijd. Ondertussen zingen ze trouw aan de tradities de psalmen 113 tot 118. Dat zijn lofpsalmen. Ze worden ook wel het Hallel genoemd.

Dat betekent ‘loof’ of ‘prijs’. Het woord Hallelujah is daarvan afgeleid.

Terwijl Jezus het brood breekt en zijn wijn schenkt, zingt hij het Hallelujah met zijn leerlingen. Of hij tijdens het breken van zijn lichaam even haperde, weten we niet. Wel weten de laatste woorden die hij zong: ‘Loof de Heer, want hij is goed, eeuwig duurt zijn trouw’ (Psalm 118:29).

Leonard van Aalst, Predikant in opleiding, Adventkerk

door: L eonar d v an Aalst

Uit de praktijk

(8)

Jouw verhaal

Welk Bijbelverhaal inspireert jou en wat betekent het voor je? Drieluik vroeg het Annemarie Geersing, schrijfster van het boek ‘Oog in oog’ en lid van Doorbrekers in Amersfoort. Ze voelt zich door Romeinen 8: 38-39 aangesproken en bemoedigd.

Deze editie van Jouw Verhaal draait om twee boeken en niet alleen, zoals gebruikelijk, om de Bijbel. Want Annemarie schreef het boek ‘Oog in oog’ waarvoor de Bijbel overigens de grote in- spiratiebron was, zo blijkt tijdens

een coronaproof telefonisch interview.

Annemarie groeide Gere- formeerd Vrijgemaakt op in

Enschede. Ze vertelt hoe zij de eerste vijftien jaar samen met haar zus en twee broers trouw meeging naar de kerk. “Maar dat was niet blijmoedig, het was meer een moetje. Bij mijn ouders zat helaas die blijheid niet en ze hebben dat dus ook niet op ons kunnen overbrengen.” En een verstandsgeloof alléén bleek vruchteloos. Annemaries ouders haakten af en geloof werd niet langer beschouwd als iets dat terzake deed. Uiteindelijk behield alleen Annemarie haar geloof en was de Bijbel haar houvast.

Doorbraak

“In mijn twintigers worstelde ik vooral met alle verplichtingen van kerk en religie. Dat voelde voor mij helemaal niet prettig.

Het studentenleven was dan ook een verademing, want ik kon het zo allemaal een beetje naar de achtergrond laten zakken.” De Bijbel bleef op schoot, ook toen ze Anthon ontmoette met wie ze trouwde en twee dochters (19 en 17 jaar) en een zoon (bijna 1 jaar) kreeg. “Voor onze dochters, die inmiddels al wat ouder zijn, wilden we toch wat structuur in ons geloof brengen en zodoende kwamen we uiteindelijk weer in een traditionele kerk terecht.

Maar we vonden het er gewoon niet. Terwijl we bij vrienden blij- heid zagen, voelden we die zelf niet.”

Er volgde een intense periode van zoeken, zowel naar de juiste kerk als naar aansluiting bij andere christenen en gemeentele- den van kerken waar zij en haar man geprobeerd hadden om te aarden maar die ze vaarwel hadden moeten zeggen. Uiteindelijk zou het geschreven woord weer richtinggevend blijken. Toen An- nemarie in ‘Goed genoeg?’ las hoe auteur Harry Coffman de blij- heid had gevonden, stond die doorbraak ook voor haar deur. “Op een avond, vier jaar geleden, hadden Anthon en ik een ervaring.

De Heilige Geest viel op ons en opende ons de ogen. Dat was een mooie, krachtige en heel realistische ervaring, die een totale om- mekeer veroorzaakte. Wat op zich weer surrealistisch was, maar hoort bij de kracht van Gods liefde en genade. Hij zegt ook niet voor niets ‘als je Mij zoekt, dan laat ik Mij vinden’.

Op die overweldigende ervaring volgde een tijd van veel Bijbel lezen en gesprekken met gemeenteleden van Doorbrekers, de kerk die haar en haar man helemaal bleek te passen omdat het

er draait om geloven met het hart. Die gesprekken hielpen haar ook te begrijpen wát er op die bijzondere avond gebeurd was.

“We werden toen opnieuw geboren en begrepen wat we daar- voor niet konden bevatten.” Die ervaring, in combinatie met de Bijbelkennis die ze opdeed, gaf haar inzicht in de diepte van Gods hart en de essentie van Jezus’

offer. Het bracht de blijheid waar zij en haar man zo naar verlangden. Een aanvankelijk opgelegd verhaal werd zo tot een levende en bevrijdende waarheid.

Doordat Mijn Zoon met jouw zonden heeft afgerekend, blijft er maar één vraag over: wil je Mij of wil je Mij niet?

“In kerken hoorde ik altijd dat we uit onszelf zondig en tot niets goeds in staat zijn, en op zich klopt dat ook. Alleen is Jezus juist dáárvoor aan het kruis gegaan. Wanneer je dit als centrale waar- heid in je leven aanneemt, bén je niet meer die zondige mens.

De vraag hoe je leefde en wat je fout deed, is daarmee irrelevant geworden. Anders gezegd; zonde is het issue niet meer. Dát is nou het goede nieuws! Zonde zou ons van God scheiden, maar God zegt juist ‘nee, jij bent niet meer van Mij gescheiden, want doordat Mijn Zoon met jouw zonden heeft afgerekend zie ik jou als heilig. Daardoor blijft er maar één vraag over: wil je Mij of wil je Mij niet?”

door: Baart Koster; foto: Archief Annemarie Geersing

Doordat Mijn Zoon met jouw zonden

heeft afgerekend, blijft er maar één

vraag over: wil je Mij of wil je Mij niet?

(9)

Christelijke

opvoeding in een complexe wereld

De wereld was simpel toen ik nog jong was. Ik zat op een gereformeerd (vrijgemaakte) school in een klein dorp. Er waren meer scholen, iets met ‘vrijzin- nigen’ en ‘heidenen’. Daar hoefden we niet zoveel mee, behalve af en toe langslopen en uitschelden, wat ze andersom dan ook weer bij ons deden. Ik kende ook een paar niet-gelovigen via korfbal, maar religie bespraken we niet. Dat vonden zij achter- haald en bespottelijk, ik niet. Mijn dochter is elf en zit in groep acht van een katholieke basisschool, in Amersfoort. Ongeveer 2/3e is niet religieus en 1/3e moslim. Één jongen ‘doet iets met de Ethiopische kerk’ en dan hebben we dochterlief die een christe- lijke opvoeding van haar moeder en een areligieuze opvoeding van haar vader krijgt. Haar wereld is iets complexer dan de mijne op haar leeftijd.

Vrijheid om te geloven

Afgelopen week vroeg ik haar over Pasen op school.

Ze antwoordde: ‘Iedereen in mijn klas weet wat Pasen betekent, want daar hebben we het wel eens over gehad. Toen heb ik iedereen vertelt dat Jezus dan doodgaat en weer opstaat.’

Ik vroeg door, want ik vond dat wel bijzonder dat ze dat zo verteld had (m.a.w. ik had dat nooit gedaan, want wat zouden ze wel niet van me denken): ‘Wat zeggen ze dan daarover? Of dat jij naar de kerk toegaat?’ ‘Niks, want het kan niemand iets schelen wat je wel of niet gelooft. Iedereen heeft zijn eigen geloof en dat vinden we prima. De moslimkinde- ren leggen soms uit wat zij geloven. Wat moet ik daarvan vinden? Dat is toch gewoon hun leven. Ze vragen me soms wat ik geloof enzo en dan vertel ik dat.’ Ze haalt haar schouders op, zo simpel is het.

Ik realiseer me dat de complexe wereld mogelijkhe- den geeft om vrij te zijn om te geloven wat je wilt.

Best simpel

Als kind was ik bang voor vijandige reacties van niet-gelovigen. We veroordeelden elkaar over en weer over ons geloof en hadden geen contact met elkaar. Dochterlief groeit op met kinderen van verschillende achtergronden. Ze staan niet vijandig tegenover elkaar en hebben gewoon contact. Religie hoort wel of niet bij iemand en dat is oké, je kunt er zelfs nieuwsgierig naar zijn of wat van leren. Wat een simpele wereld is het soms.

Martien Hoekzema is lid van de Adventkerk

door: M artien H o ekz ema

Het moederbrein Oog in oog

En kies je voor God, dan kan niets, echt helemaal niets, je schei- den van Gods liefde. Die bevrijdende conclusie bracht Annema- rie de blijheid waarnaar ze zo verlangde. De onscheidbaarheid van Gods liefde komt dan ook terug in de Bijbeltekst die ze koos, Romeinen 8:38-39. Nu roepen die prachtige, bemoedigende woorden inhoudelijk geen vragen op, maar wat dat wél doet is het feit dat Annemarie de tekst voorafgaand aan ons gesprek in het Engels naar me appt. Waarom? “Omdat nieuwe woorden een Bijbeltekst weer helemaal voor je kunnen laten leven. Al sinds de middelbare school koester ik een grote liefde voor de Engelse taal en de periode waarin ik zo veel gelezen en gestudeerd heb, deed ik dat in een Engelse Bijbel. Die kocht ik direct de dag nadat Anthon en ik door de Heilige Geest aangeraakt waren.”

Naast de behoefte om dagelijks uren Bijbel te lezen, ontstond nóg een verlangen. “Van binnenuit groeide de behoefte om een boek te schrijven over wat ik van God mocht leren.” Dat kwam er ook, bleek een vertroosting voor de velen die het al lazen, werd oorspronkelijk in het Engels door haar op papier gezet en ging voor de Nederlandse markt ‘Oog in oog’ heten. De ontstaansge- schiedenis ervan is al een klein wonder op zich. “Ik kreeg sterk het gevoel dat ik met de talenten die me zijn gegeven de goede boodschap aan anderen moest vertellen. Ik ben van nature al heel talig, heb daarnaast een tijdje Nederlandse taal en let- terkunde gestudeerd en in het onderwijs gewerkt. Dat maakte me geschikt om de boodschap over te brengen en ik voelde ook die roeping. Alleen: ik had géén idee hoe ik zoiets groots als een boek moest aanpakken.”

Boek van boven

Annemarie bad dagelijks om inspiratie en schrok op een nacht plots wakker. “Ik ging rechtop in mijn bed zitten en realiseerde me dat de structuur van het boek ineens compleet in mijn hoofd zat, inclusief de titels voor de zestien hoofdstukken die het telt!

De volgende ochtend ben ik naar mijn bureau gerend en noteer- de ik alles wat me was ingegeven in een notitieboekje. Daarna ben ik begonnen met schrijven. Het is ook bij die zestien hoofd- stukken gebleven. Ik heb er geen woord meer aan veranderd.”

Veel lezers haalden al kracht uit ‘Oog in oog’, dat de vorm kreeg van een heel persoonlijke monoloog van God tegen de mens.

Waarin zit de kracht van haar boek? “Dat ik laagdrempelig in heldere woorden vertel dat God liefde is en dat die liefde eruit bestaat dat jouw zonden er niet meer toe doen. De Bijbel is in essentie een liefdesverhaal, wat je ook in Romeinen ziet. Jezus waste onze zonden weg, en zonder die zonden kunnen we bij God komen én blijven. En natuurlijk, ook als christenen worden we aangevallen en verleid, want de duivel wil ons aanklagen.

Maar als je weet dat God je als puur en heilig ziet, dan ben je veel beter in staat om buiten die aanklacht te gaan staan. Zijn liefde maakt vrij.”

Romans 8: 38,39 ‘For I am convinced that neither death nor

life, neither angels nor demons, neither our fears for today

nor our worries about tomorrow – not even the powers of

hell can separate us from God’s love. No power in the sky

above or in the earth below- indeed, nothing in all creation

will ever be able to separate us from the love of God that is

in Christ Jesus our Lord.’

(10)

Stichting Over de Brug koopt werken van

Otto de Bruijne aan

In de Brug hangen zeven werken van kunstenaar en theoloog Otto de Bruijne. Ze hangen er al langere tijd en omdat ze zo goed passen in de liturgische ruimte zijn ze aangekocht door de Stichting Kom over de Brug (SKB), zodat ze er nu defi nitief kunnen blijven hangen. Tijd voor een afspraak met Gijsbert van de Hoogevest (SKB), Nan van der Waal-van der Wolf (kunstcommissie De Brug) en kunstenaar Otto Bruijne.

door: Corinne van Dis; foto's: Otto de Bruijne

Wat is en doet SKB

‘Op dit moment ben ik voorzitter van SKB’, vertelt Gijsbert. ‘Er zijn soms mooie projecten waar geen geld voor is op de begro- ting van wijkkerkenraad. Daarom hebben mensen, al voor mij, de SKB opgericht. Het is een stichting van wijkgemeente De Brug zelf, die met geld extra projecten kan steunen. De koop van de panelen van Otto de Bruijne is onze eerste grotere en zichtbare ondersteuning. Wij kennen allemaal de aanwezigheid van schil- derijen of afbeeldingen in oudere kerken om door middel van beeld de kerkgangers de bijbelverhalen te vertellen’. Gijsbert is blij weer iets van deze traditie in De Brug in ere te herstellen.

Hoe zijn deze schilderijen ontstaan?

Otto: ’Ik heb in mijn leven ervaringen van succes en burn-out gehad. In een crisistijd ben ik een oud talent gaan oppakken:

schilderen. Werken daaraan voelde voor mij aan als een credo in moeilijke tijden. En die komen er altijd, zoals ze ook weer gaan.

Na het voltooien van 14 tableaus ontdekte ik dat er in de werken een thema te zien was: paradox. Theologisch gezien een mooi thema’.

Wat versta je precies onder de paradox?

‘In de schilderijen zijn twee waarheden te zien die elkaar tegen- spreken maar ook weer leiden tot een nieuwe waarheid. Zo heb ik ook de crises in mijn leven ervaren. Uit ieder lijden komt een nieuwe waarheid, die je nu nog niet kunt zien. Dat kan pas in de terugblik. ‘Je komt er sterker uit’ is misschien wel waar, maar pas later en in de terugblik op de crisis. De ultieme paradox is voor mij Golgotha’.

Vertel eens wat meer over de verbeelding van de paradox van Golgotha

‘De kruisiging leek het einde van Christus. De mensen waren teleurgesteld en boos. Ze wilden hem weg hebben: kruisigt hem, kruisigt hem! Maar door de kruisiging kwam juist de opstan- ding. Dit is verbeeld in de wortels aan het kruis die opgroeien tot een volle wijnrank die veel druiven draagt. Het heet ‘Uit lijden vrucht’. Dit schilderij hangt in het midden van de zeven en dat is de juiste plek.

Bestemming

Otto geeft aan dat hij heel blij is dat de tableaus hier blijven hangen. Zij maken de liturgische ruimte mooier, zetten aan tot nadenken over de verhalen uit de bijbel en helpen ons om in onze eigen crises te zoeken naar een nieuwe waarheid.

De schilderijen hebben hier hun bestemming bereikt. De schil- derijen zijn, zeker als de coronamaatregelen versoepelen voor iedereen toegankelijk. Voor wie alvast wil kijken en luisteren:

https://stichtingkomoverdebrug.eu/Bestanden/OttodeBruijne/

Video/Paradox.mp4

Afbeeldingen van de schilderijen zijn te zien op pagina 21 van de Brug.

Otto de Bruijne

(11)

VERBINDING

50 JAAR DE HOEKSTEEN 1971-2021

In september hopen we het gouden jubileum van

wijkgemeente De Hoeksteen te vieren. Eén van de activiteiten is de publicatie van een boek met bijdragen van 50

gemeenteleden. Iets om te lezen en cadeau te doen!

De meeste wijken van de protestantse gemeente Amersfoort hebben een boek over hun geschiedenis; enkele zelfs verschillende. Maar voor De Hoeksteen is dit een primeur.

THEMA’S

Hoe is de wijk ontstaan, hoe verliep de prijsvraag voor de naam en waar is gekerkt vóórdat het kerkgebouw verrees?

Hoe kijken predikanten en kerkenraadsleden terug en vooruit? En al die jeugdwerkers, zangers en leden van commissies, kringen, sozen? Alle activiteiten van de wijk

komen aan bod in de woorden van betrokken leden, die er passende foto’s bij kozen. En dan zijn er nog bijdragen van negen Hoeksteners van 10 tot 90 jaar.

PRODUCTIE

De eindredactie wordt verzorgd door Gerard Raven.

Het boek wordt vormgegeven door Ronald Boiten uit Amersfoort. Hij heeft verschillende prijzen gewonnen.

Gerard en Ronald maken al bijna twintig jaar samen boeken, zoals de wandelgids Heilige huizen, het museumboek Schatten van Amersfoort en het historische jaarboek Flehite.

Meer op www.ronaldboiten.nl/boekprojecten.

REACTIES

Misschien zijn er oud-Hoeksteners of familieleden die ook belangstelling hebben. Stuur dit bericht dan vooral door.

Nog vragen of suggesties? Graag naar gerardraven@gmail.com.

HOE TE BESTELLEN

De prijs van het boek is: €15,– per stuk. Bestellingen uitsluitend door betaling op NL05 TRIO 0786 8292 22 ten name van G. Raven. De boeken worden verspreid via de kerk of thuisbezorgd. Voor wie niet in Amersfoort woont komt een oplossing op maat: graag even bericht met postadres naar gerardraven@gmail.com.

Technische gegevens Formaat 21 x 21 cm Aantal pagina’s 112

Uitvoering Hardcover

50 JAAR DE HOEKSTEEN 1971–2021

VERBINDING

VERSCHIJNT

IN

SEPTEMBER

2021

(12)

Stadsdominee

Een half uur onder de hoge gewelven in de stille kerk, tijd voor je eigen gedachten en gebeden. Ingang Zevenhuizen 3, opgeven niet nodig. Elke vrijdag 10-12 uur is Diederiek van Loo in de Kuiperij Meester (Hellestraat 7).

Iedereen is welkom om even binnen te lopen, voor een praatje, een vraag, een kennismaking.

Hou de website in de gaten wanneer dit weer opgepakt kan worden.

Stadsdominee: Diederiek van Loo, 06 40700966 stadsdomineeAmersfoort@gmail.com Rekeningnummer: NL 88 INGB 0009 2253 67 ten name van Stadsdominee PGA

Voorzitter kerkenraadscommissie: Corrie Buitendijk buitendijk.corrie@gmail.com, 033 465 0118

Stadsdominee

Soms is sneeuw net als God

Sneeuw bedekt verzoenend wat lelijk is:

alles is mooi met een laagje sneeuw.

Sneeuw is samenbindend: het maakt vrolijk en uitgelaten. Jong en oud willen buiten spelen. Ze hebben samen plezier in het bewegen en ze lachen samen om

wat er misgaat, met die slee in volle vaart, halverwege de helling.

Sneeuw is soms ook heilzaam lastig, vertraagt en bevraagt het gewone leven, doet je terugtrekken in je binnenkamer, maakt stil en meditatief.

Ik neem deze sneeuw-week aan als Gods koude, prikkelende cadeautje.

Een goddelijke knipoog en een godde-

lijke 'boks': hou vol, blijf mens, leef!

(13)

De kerk is open om binnen te lopen en een kaarsje op te steken: elke zaterdag tussen 12-16, elke zondag tussen 12-15 uur.

Bij bijeenkomsten: toegang vrij, aantal plaatsen i.v.m. coronamaatregelen beperkt.

Amersfoortse Zwaan: Langestraat 61, 3811 AC Amersfoort, amersfoortsezwaan@gmail.com

Koster en kerkverhuur: Melina Böhne, 06 20088265 amersfoortsezwaanverhuur@gmail.com NL13INGB0000542598 t.n.v. Amersfoortse Zwaan

Amersfoortse Zwaan

De kerk heeft de mogelijkheid om met verschillende kleuren de tijd te markeren. En dat is dit jaar extra belangrijk – zodat niet elke dag hetzelfde saaie grijsbruin is. Sinds het jaar 1000 kent de kerk de kleur wit, paars, rood en groen. We wisselden de kleden in de Amersfoortse Zwaan nu van groen naar paars en straks van paars naar wit/goud. Want er is een tijd van bladeren, niets bijzonders, maar in zichzelf toch mooi en bijzonder. En een tijd van bloemen, prachtig en feestelijk – maar bloemen blijven nooit zo lang. Bloemen zijn er niet zomaar. Eerst zijn er knoppen, en wachtend mag je je alvast verheugen op wat komt. Goede weg naar Pasen, iedereen!

foto antependia

We weten niet meer dan een week vooruit wat er binnen de corona-regels mogelijk zal zijn. Dus we blijven herhalen: kijk op de website en op de facebook-pagina's voor de actuele informatie, zodat u niet tevergeefs naar de kerk komt maar ook zeker niets mist als het weer mag.

PASEN

Bach's Passion dichterbij de mensen Op Goede Vrijdag, 2 april, zal er een viering/concert zijn met een Mini Mat- thäus. Dat is een intieme, solistische versie van Bach’s Matthäus Passion, met slechts tien zangers en één instrumen- talist. Zij brengen een sterk verkorte ver- sie van Bachs meesterwerk, waar toch geen van de bekende delen in ontbreekt en waarin het aangrijpende verhaal van de Passie van Jezus dichterbij komt dan ooit. De Mini Matthäus brengt in anderhalf uur de prachtige en krach- tige muziek van Bach - voor kenners en liefhebbers, voor gelovigen en zoekers.

Het is dit jaar misschien wel de enige Passion die uitgevoerd wordt. Misschien

kunnen we een klein aantal mensen ontvangen, maar zeker kunt u 'live' digitaal aanwezig zijn.

Op Paasmorgen zal er een viering zijn in de Zwaan en we hopen dat er meer mensen dan het minimum aanwezig mogen zijn om mee te vieren en de opgestane Christus te ontmoeten. Maar ook als de viering nog niet open zou mogen: de kerk is in ieder geval tussen 12 en 15 uur open voor inloop. De ruimte is versierd en er ligt voor ie- dereen een klein paaswake- kaarsje klaar. Dus kom langs,

neem een bloem mee, deel in de vlam van Pasen op de grote nieuwe kaars, en wissel een Paasgroet uit. In veel landen hoor je die groet de hele dag:

De Heer is opgestaan! En de ander ant-

woordt: Hij is waarlijk opgestaan!

(14)

kerk: Ringweg Kruiskamp 74, tel. 4720031 predikant: Ds. H.S. Mosterd,

predikantadventkerk@gmail.com scriba: Gert Simons, tel. 06-51441043, scriba@adventkerk.nl

penningmeester wijkkas: Hanna Bontenbal, penningmeester@adventkerk.nl, ING NL59 INGB 0001 6321 47

kopij wijkberichten: Anne Strijker & Felix de Fijter, drieluik@adventkerk.nl

Protestantse wijkgemeente

Adventkerk

A d ventk er k

Kerkdiensten

We zijn in februari vanwege de zevende lijdenszondag begonnen met een serie preken over de zeven kruiswoorden. Over deze woorden wordt meestal alleen maar op Goede Vrijdag gepreekt. Door het over zeven weken te verspreiden krijgen we extra gelegenheid om tot ons door te laten dringen wat ons gegeven is in het kruis van onze Heer. Ter ondersteuning daarbij zou u iedere week kunnen luisteren naar een deel van Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze van Joseph Haydn.

Deze compositie is geschreven met het oog op de liturgie van een kerkdienst die gehouden werd op Goede Vrijdag. Haydn schreef zelf over deze dienst: "De muren, ramen en pilaren van de kerk waren in zwart gedrapeerd, en slechts één grote lamp in het midden verlichtte de heilige duisternis.

Om 12.00 uur ’s middags werden alle deuren gesloten en begon de muziek. Na een toepasselijke prelude beklom de bisschop de kansel, sprak een van de zeven woorden en gaf er dan een meditatie over. Als die beëindigd was, kwam hij naar beneden en viel knielend voor het altaar neer. Deze tijd werd gevuld door muziek. De bisschop besteeg weer de kansel en verliet hem dan, een tweede, derde keer, enzovoort, en orkest speelde iedere keer aan het eind van zijn preek. Ik moest met deze situatie rekening houden in mijn muziek.”

Er zijn meerdere versies van dit muziekstuk.

Een versie voor orkest, voor orkest met koor, en een versie voor strijkkwarter. U kunt op YouTube eindeloos veel opnamen vinden.

Zelf vind ik de opname van het Quatuor Terpsicordes prachtig.

Op zondagmorgen 7 maart luisteren we naar het kruiswoord: “Mij dorst” (Johannes 19:28).

Op woensdag 10 maart is het biddag voor gewas er arbeid. We herinneren ons dat dit vorig jaar de laatste normale kerkdienst was voor dat de lockdown werd afgekondigd.

We volgen het leesrooster van het NBG en lezen in deze dienst Psalm 126. Die Psalm gaat over God die een keer brengt in het lot van ballingen. Wij vanuit onze crisis zien ook uit naar zo'n ommekeer. We verwelkomen in deze dienst broeders en zusters uit de Bron.

Op zondagmorgen 14 maart verwelkomen we in de morgen- en avonddienst

gastvoorgangers. Daarmee valt er een klein gat in de serie over de kruiswoorden maar dat maken we goed door ook op Goede Vrijdag een kruiswoord te lezen.

Op zondagmorgen 21 maart pakken we de draad van de kruiswoorden weer op en staan we stil bij “Het is volbracht!” (Johannes 19:30).

Op zondagmorgen 28 maart lezen we dat Jezus een Psalmwoord in de mond neemt:

mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten (Mattheüs 27:46).

In de overige diensten verwelkomen we gastvoorgangers, al dan niet uit eigen kring.

U kunt hun namen vinden in het rooster van de diensten achterin Drieluik en op de website.

Hendrik Mosterd

Huwelijksjubilea

In de maand maart hopen drie echtparen uit onze wijkgemeente een bijzonder huwelijksjubileum te vieren.

Op 5 maart gedenken de heer J.H. de Groot en mevrouw A. de Groot-van den Brink hun veertigste huwelijksdag.

De heer A.J. Teunissen en mevrouw M.

Teunissen-van Winsum trouwden op 8 maart 1956, en vieren dit jaar hun 65e huwelijksjubileum.

Op 24 maart is het de beurt aan de heer W.

Bergsma en mevrouw G.H. Bergsma-van Bokhorst. Het is dan 55 jaar geleden dat zij in het huwelijk traden.

Giften

In januari zijn verschillende giften binnengekomen. Voor het diaconaat een gift van 20 euro, ter bekostiging van de predikantsplaatsen 40 euro en een gift van 120 euro, evenredig verdeeld tussen de diaconie, de wijkkas, de kerkvoogdij en de ZOA (Eritrea).

Via de Advent Attent Groep zijn eenmaal 50, en eenmaal 25 euro binnengekomen.

In memoriam

Op donderdag 28 januari 2021 overleed op 89-jarige leeftijd mevrouw Van de Streek-van den Bosch. Ze was een vriende- lijke, bescheiden vrouw vol liefde en zorg voor mensen om haar heen. In de eerste plaats voor haar kinderen, klein- en achter kleinkinderen maar ook iedere bezoeker kon rekenen op haar rustige en vriendelijke belangstelling.

Mevrouw Van de Streek en haar man be- hoorden tot de eerste generatie Adventers.

Samen hebben zij een actief aandeel gehad in de opbouw van de gemeente. Mevrouw Van de Streek hield van zingen en was een enthousiast en trouw lid van het koor

Cantate Deo. Het geloof betekende veel voor haar hoewel zij daar niet veel over sprak. Zij hield ervan om samen de Bijbel te lezen, te zingen en te bidden.

Het overlijden van haar man in 2014 viel haar erg zwaar. Het gemis is in de jaren erna altijd gebleven. Toch lukte het haar om de draad van het leven weer op te pakken. Zij vond daarbij troost en bemoediging in de woorden van hun trouwtekst uit Mattheus 28:20 “En zie Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld.” Tot het laatst toe bleef ze zich betrokken voelen bij ‘haar’

Adventkerk.

(15)

Zoeken, tot de God die is, zal zijn

Wat betekent geloven anno 2021? En hoe geven gelovigen hier invulling aan? Verschillende gemeenteleden van de Adventkerk vertellen in de komende edities van Drieluik iets over hun geloofsleven. In dit tweede deel Martien.

Wat is uw enige troost in leven en sterven?

Dat ik …. het eigendom ben, niet van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus.

Dit begin van de Heidelbergse Catechismus kunnen de goede gereformeerden vast en zeker met mij mee dromen. Wat is de standvastigheid die je leven overeind houdt? Waarom blijf je geloven? Waar hoop je op met geloven?

Het zijn essentiële vragen, en ik begrijp daarom ook dat de Catechismus ermee begint. Waarom geloof je eigenlijk?

Met het antwoord van de Catechismus kan ik op het moment wat minder.

Als mijn kinderen aan mij deze vraag stellen, zeg ik niet: ‘want Hij heeft met zijn kostbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald en mij uit alle macht van de duivel verlost. Hij bewaart mij zo, dat zonder de wil van mijn hemelse vader geen haar van mijn hoofd kan vallen, ja zelfs zo, dat alles dienen moet tot mijn heil. Daarom geeft Hij mij door zijn Heilige Geest ook zekerheid van het eeuwige leven en maakt Hij mij van harte bereid om voortaan voor Hem te leven.’

Eigenlijk kan ik niks hiervan nog van harte onderschrijven. Ben ik dan nog wel goed genoeg voor de kerkelijke banken?

Ik ben die ik ben en ik zal er zijn Ik was dan ook blij toen ik dominee Mosterd een nieuwe suggestie hoorde doen voor het antwoord op deze eerste catechismusvraag. Hij stelde voor om het verhaal van Mozes die geroepen wordt te noemen. God noemt hier zijn naam en eigenlijk is dat alles wat we nodig hebben.

Ik ben die ik ben en ik zal er zijn.

Meer is het niet, God staat los van ons, en boven onze ellende en tegelijk midden in onze ellende. Hij neemt het niet weg, laat ons het leven leiden en lijden, hoe unfair dat soms ook lijkt.

Ik snap verder helemaal niks van God meer. Kan niet zoveel met het idee dat alles moet dienen tot mijn heil. Maar ik wil wel graag dat God erbij is. Dat geeft mij rust, dat geeft mij de moed om door te blijven gaan. Geloof ik dat altijd? Nee, er zijn dagen dat ik zelfs dat niet meer kan geloven. Of zogezegd: ‘de meeste mensen hebben er verdriet van … dat hij zwijgt. En dat ze daardoor zelf in zekere zin tot zwijgen vervallen.’ (Mintijteer, p. 200)

Toch blijf ik met Augustinus hopen op de vrede en rust die alleen God ons kan

geven. Hij zei ‘Onrustig is ons hart tot het rust vindt in God.’ (naar psalm 62). Mensen en liederen die daarbij aansluiten of eenvoudigweg wijzen op de aanwezigheid van God, zonder alle ellende op te willen lossen. Ja, dat zijn de stukjes rust en vrede die ik ervaar en toelaat in mijn hart.

Ik heb alles geprobeerd, met én zonder God Vrede en rust in mijn hart, dat is wat ik zoek.

Ik heb hiervoor van alles geprobeerd, met én zonder God. Kerk, boeken, meditatie, drank, werken, sporten, dates, dus eigenlijk zo’n beetje alles waar de schrijver van het boek Prediker over praat als hij zegt: ‘Laat ik proberen de genoegens van het leven te smaken en te genieten van het goede.’ Maar net als de

Prediker kwam ik tot de conclusie: ‘Maar ook dat ontdekte ik, is enkel leegte.’

Bij en door dit alles ontdekte ik iets wat groter en machtiger was dan mijzelf.

De God die zegt: ‘Ik ben die ik ben en ik zal er zijn.’ Dat te weten, te kennen en te doorleven brengt mij rust en vrede die alle verstand te boven gaat. Ben ik daar?

Nee, maar ik zoek het en ik blijf zoeken, tot de God die is, zal zijn.

Dit verhaal is in aangepaste vorm verschenen op de website Lazarus.nl

Deze foto is ter illustratie en bevat geen beeld van de auteur

beeld Unsplash

(16)

Vieren

Zondag 7 maart, oculi, ‘Mijn ogen zijn bestendig op de Heer’(Ps.25,15), 3e zondag van de 40-dagen. Evangelielezing Johannes 2,13-25

Zondag 14 maart, laetare, ‘Verheugt u met Jeruzalem’(Jes.66,10), 4e zondag van de 40-dagen. Evangelielezing Johannes 6,4-15 Open kerk

Na de dienst zal vanaf 11.30 uur de kerk openblijven tot ca. 13.00 uur.

U bent hartelijk uitgenodigd om naar de kerk te komen, in de kerk is er muziek en gelegenheid om elkaar op gepaste afstand te ontmoeten. Ook willen we met elkaar in de lege kerk een lichtkruis maken. Vooruit- wijzend naar Pasen.

Zondag 21 maart, judica, ‘Doe mij recht o God.’ (Ps.43), 5e zondag van de 40-dagen.

Evangelielezing Johannes 12,20-33. Gast- voorganger dr. Albert Jan Stam uit Leusden.

Zondag 28 maart, Palm-passie, 6e zondag van de 40-dagen. Op deze zondag van de feestelijke intocht begint de Stille Week.

Een dubbelzinnige zondag: de feestelijke hulde aan de Messias en de eerste lezing van zijn lijdensweg en dood. ‘Heden hosanna, morgen kruisigt hem!’

Stille Week

Maandag-, dinsdag-, woensdagavond, vesper om 19.30 uur, een moment van stilte, gebed, meditatie, in de Goede of Stille Week.

Witte Donderdag, 1 april, 19.30 uur We gedenken het laatste avondmaal dat Jezus met zijn discipelen aan de vooravond van zijn lijden heeft gevierd.

Goede Vrijdag, 2 april, kruispasen, 19.30 uur Op Goede Vrijdag gedenken wij dat Jezus

“heeft geleden onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, neder- gedaald ter helle”. Stil staan bij het duister in de wereld en het duister in onszelf.

Paaswake, 3 april, 22.00 uur.

De stilte van de Paasnacht is een waken.

Hoelang is de nacht wachter? Hoelang? De morgen komt, maar nog is het nacht. Dit is de nacht van het Paasmysterie. De dood

heeft zijn macht verloren, de liefde over- wint! Het licht van Christus!

Paasmorgen, 4 april, 10.30 uur feest van op- standing van de Heer Jezus Christus. Lezing van het Paasevangelie uit Johannes 20.

Open kerk

Na de dienst zal vanaf 11.30 uur de kerk open blijven tot ca. 13.00 uur.

U bent hartelijk uitgenodigd om naar de kerk te komen, in de kerk is er muziek en ge- legenheid om elkaar op gepaste afstand te ontmoeten en een vrolijk Pasen te wensen.

U kunt deelnemen aan een Emmaüswande- ling. Bij een Emmaüswandeling gaan men- sen twee aan twee wandelen. Al wandelend leer je elkaar beter kennen en ontstaat een gesprek. En wellicht een bijzonder moment, zoals in het verhaal van de Emmaüsgangers.

Zondag 11 april, 2e van Pasen. We sluiten deze zondag de Paasweek af en tellen 7 zon- dagen tot Pinksteren, de vijftigdagentijd.

Evangelie op ‘Beloken Pasen’ is Johannes 20,19-33. Gastvoorganger ds. Sytze de Vries.

Beperkende maatregelen

Op moment van schrijven is niet bekend hoe de ontwikkelingen zullen zijn i.v.m. de covid19 pandemie. We hopen op iets meer ruimte om bij elkaar te komen, maar veel is onzeker. De laatste informatie commu- niceren we via de wekelijkse Nieuwsbrief en via de website van de Bergkerk. Mocht u nog geen Nieuwsbrief ontvangen, meldt u aan bij de scriba met uw e-mailadres (scribaat@bergkerk.nl), dan ontvang u elke zaterdag per e-mail het laatste nieuws uit de Bergkerk.

Online Bergkerkcafé - koffie en napraten na de dienst

Nu de diensten in deze ‘coronatijd’ alleen online te volgen zijn, organiseren we aansluitend op de kerkdienst een ‘online Bergkerkcafé’. Fijn om elkaar, al is het langs digitale weg toch even te spreken en te zien.

In de wekelijkse nieuwsbrief vindt u de mogelijkheid om mee te doen. Met uw eigen kop koffie in de hand, kunt u inloggen bij het online Bergkerkcafé. Zo kunnen we toch wat meer contact met elkaar hebben. Er is een groeiend aantal deelnemers aan het online Bergkerkcafé, mooi om in contact te blijven.

‘Klagen mag’, wekelijkse podcast in de 40-dagen tijd

Komende weken op weg naar Pasen ver- schijnt elke week een luister podcast met teksten en muziek van het boek Klaagliede- ren. In de Bijbelse bibliotheek is een aparte

plek ingeruimd voor de klacht. Klagen mag.

Klagen helpt ons om woorden te geven aan wat wij ervaren. Ruimte voor tranen, voor klagen, voor verdriet, voor onmacht. We hoeven niet altijd stoer te zijn. De klaagzan- gen nemen alle ruimte om te doorleven en het voorlopig uit te houden bij alle vragen, zonder een antwoord in zicht. De lamen- taties zijn troostend in taal en muziek. De schoonheid van de klacht. Elke week ver- schijnt er een nieuwe podcast te beluisteren via de website van de Bergkerk ‘klagen mag, zeuren niet’.

Open kapel en gesprek

In de lockdown periode zal de kapel van de Bergkerk elke woensdagavond van 19 tot 20 uur en elke donderdagmorgen van 10 tot 11 uur open zijn. De kapel staat open voor wie individueel een moment van stilte zoekt en misschien een lichtje wil aansteken. Als u graag iemand wilt spreken dan kunt u bellen met de predikant 06-83951074 of met het pastoraal meldpunt 06-19945139.

Huispaaskaars bestellen

Ook dit jaar is het weer mogelijk een kleine versie van de Paaskaars te bestellen voor bij u thuis. Juist nu de kerkdiensten online gevierd worden, kan het erg fijn zijn thuis een huispaaskaars aan te kunnen steken.

De Huispaaskaars is 30 cm lang en heeft een doorsnede van 7 cm. De afbeelding bevat een rood kruis, een alfa en omega teken en het jaartal 2021. De kaars is te verkrijgen voor de kostprijs van € 23,58. Opgeven per e-mail bij joannevanrossum@gmail.com . Gelieve ook uw adres op te geven, omdat de kaars bij u wordt thuisbezorgd. Na opgave krijgt u een rekeningnummer toegestuurd waarnaar u het bedrag kunt overmaken.

Avondgebed op woensdag in coronatijd

Het woensdagavondgebed is sinds half de- cember jl. weer gestopt. Maar het team van voorgangers heeft, in overleg met de predi- kant en de commissie eredienst, besloten elke week weer een ‘avondgebed-op-papier’

te verzorgen. Dit document – een korte uitgeschreven liturgie voor de eerstvolgende

Bergkerk

kerk: Dr. A. Kuyperlaan 2, tel. 4617917

beheerders: Annemarie van den Biezenbos/Dik Sanders, beheerder@bergkerk.nl

predikant: ds. J. van Baardwijk, tel. 06-83951074 (te bereiken ma t/m vr van 9.00-9.30 en 18.00-18.30 uur), predikant@bergkerk.nl

pastoraal meldpunt: mw. I. van ‘t Eind, tel. 06-19945139 (op werkdagen van 18.00-19.00 uur)

scribaat: mw. M. Beuckens-Vries en mw. S.J van de Minkelis, scribaat@bergkerk.nl penningmeester: dhr. B. de Vries, penningmeester@bergkerk.nl, NL22 INGB 0000 5259 46 diakonie: NL77 INGB 0004 9582 44 internet: www.bergkerk.nl Autodienst: dhr. W.A. Koop, autodienst@bergkerk.nl, tel. 06 41123253

Be rg k e rk

Protestantse wijkgemeente

(17)

woensdag – is te downloaden. Tevens zullen enkele papieren exemplaren in de kapel worden gelegd. Zie op de website: bergkerk.

nl/kerkdiensten/avondgebed

Pastoraat

Telefooncirkels voor onderling contact Nu de lockdown nog langer gaat duren en we elkaar voorlopig niet in de kerk kunnen ontmoeten, is het pastoraat gestart met het opzetten van telefooncirkels. Er draaien momenteel al zo’n 5 groepen, maar er kun- nen er nog meer gevormd worden. Het idee is om wekelijks contact te onderhouden met een groepje van maximaal acht gemeente- leden.

U wordt op een vaste dag, 1x per week, gebeld door een gemeentelid. U belt op uw beurt weer een ander gemeentelid en zo bellen we met een vaste groep de cirkel rond. Vindt u het prettig om hieraan deel te nemen, dan kunt u contact opnemen met het pastoraal meldpunt.

Dit is bereikbaar op werkdagen van 18.00 tot 19.00 uur via 06-19 94 51 39 of per e-mail:

pastoraat@bergkerk.nl

Laten we onze contacten warm houden.

Laten we blijven omzien naar elkaar!

Onderweg

Onwillekeurig gaan mijn gedachten terug naar vorig jaar, een periode die we nu ‘de 1e lock down’ noemen. We hadden niet kunnen vermoeden, dat we een jaar later nog steeds niet of zeer beperkt als gemeente bij elkaar kunnen komen. Veel is onzeker. Blij ben ik met de veerkracht en de creativiteit van de gemeente van de Bergkerk. Er zijn mooie ini- tiatieven om elkaar digitaal toch te kunnen ontmoeten, er zijn podcast’s te beluisteren, filmpjes voor de kinderen, we kunnen zelfs digitaal koffiedrinken na de kerk. Natuurlijk is het behelpen, thuis een kerkdienst beluis- teren is toch anders als naar de kerk gaan, maar toch we doen wat we kunnen. Ons geduld wordt wel op de proef gesteld, dat merk ik ook, onze lontjes zijn soms wat kor- ter en er sluipt wat gelatenheid in ons. Heel begrijpelijk. Tegelijk ontvang ik gelukkig ook veel verrassende moedgevende reacties en dat doet goed. Laten we aangesloten blijven.

Met goede moed. Goede opgang naar Pasen.

In verbondenheid, ds. J. van Baardwijk

Uit de kerkenraad

Dankbaar is de kerkenraad voor de uitslag van de actie Kerkbalans. Ondanks de Coro- natijd met de vele beperkingen bedraagt het geheel aan toezeggingen E 162.097.

Rekening houdend met toezeggingen die na sluitingsdatum nog binnenkomen betekent dit dat de opbrengst van Kerkba- lans de begroting dekt, aldus Bas van’ t Eind coördinator Kerkbalans 2021 in de februari vergadering van de kerkenraad. Een verheu- gend resultaat! Dank aan alle vrijwilligers, de schrijvers en bellers, van wie de inzet tot dit resultaat leidden.

Dankbaar is de kerkenraad ook voor de vrijwilligers die sinds februari Drieluik rondbrengen, hetgeen een flinke kosten- besparing vormt voor de Bergkerk. Allen die hiervoor benaderd werden reageerden onmiddellijk positief. De kerkenraad waar- deert dat zeer.

Onderzocht zal worden of we bij het Fonds van de classis Utrecht voor Kleine Investe- ringen subsidie kunnen ontvangen voor een voortzetting van het Godly Play project voor ouder- kind vieringen. Met het aanbod van Gertjan Schutte om het Twitter-account van de Bergkerk te gaan beheren en op termijn ook het facebook-account is de Bergkerk ook actief in de sociale media, een wens uit het beleidsplan. Beide vergaderingen, zowel die van januari als die van februari vonden plaats met het Zoom programma.

Martha Beuckens, scribaat

Ondanks jaar met hindernissen, ziet ‘Muziek op de Berg’ met dankbaarheid terug op een geslaagde concertreeks

Al jaren kent de Bergkerk een traditie van concerten op de zondagmiddag, ‘Muziek op de Berg’. De concerten zijn van hoog niveau en mogen zich verheugen in een groeiend aantal vaste bezoekers. Dat is vooral te danken aan onze cantor-organist Cees-Willem van Vliet. Hij programmeert de reeks en heeft meestal zelf ook een uitvoerende rol als pianist, organist of dirigent. De uitgevoerde muziek is klassiek van aard, soms van oorsprong kerkmu- ziek, maar Cees-Willem schuwt ook een uitstapje naar de jazz niet. De uitvoe- renden zijn gewoonlijk professionals, bij vocale ensembles zingt ook wel eens een geschoolde amateur mee.

Vier klavieren en een glas wijn Voor 2020 was er een reeks van negen concerten gepland – maar toen kwam Corona roet in het eten gooien. Ondanks de hindernis van steeds wijzigende voorwaarden waaronder de concerten wel of niet door mochten gaan, soms met een beperkt aantal bezoekers, soms zonder bezoekers, was het achteraf toch een succesvol jaar. Uiteindelijk werden acht concerten daadwerkelijk uitgevoerd;

alleen de Advent Carol Service, die voor

20 december gepland stond, moest op het laatste moment worden afgelast. We kijken onder meer terug op een prachtig Rosenmüller-concert met klein strijkorkest, twee Beethovenconcerten, waarvan er een later door Radio 4 werd uitgezonden, en een spectaculair Bachconcert eind juli met vier klavieren en een glas Rijnwijn toe (buiten).

Het jaar 2020 was natuurlijk voor alle uitvoerende muziek (en andere podium- kunsten) een rampjaar. Waarom heerst er dan binnen de Bergkerk-commissie dan toch tevredenheid? Omdat Cees-Willem altijd weer kans zag om een concert door te

laten gaan, door steeds in te spelen op de gewijzigde omstandigheden. En omdat een trouwe groep van bezoekers bleef komen, of bleef kijken via een live-stream of internet, en soms bereid was wat extra te betalen en te kennen gaf het ontzet- tend te waarderen dat deze concerten wél doorgingen. Hoewel door de beperking in het aantal bezoekers de jaarafrekening met een tekort werd afgesloten, bleef de schade toch beperkt. Met dank aan alle bezoekers, kijkers en luisteraars. Een prachtig programma 2021 is ondertussen alweer gestart!

Vier klavieren en een strijkkwartet bij Bach op de Berg, 28 juli 2020

(18)

Levensweg - Ik ben er voor jou

40-dagentijd rond De Bron

We zijn bij verschijnen van deze Drieluik twee weken onderweg naar Pasen. Hopelijk is het 40-dagenproject De Bron of ander materiaal stimulerend om welbewust en metterdaad deze weg te gaan.

Stille Week

In de Stille Week worden er vespers ge- houden samen met de Schaapskooi en de Adventkerk. De vespers worden vanuit de drie verschillende kerken uitgezonden: Op maandag uit De Bron, u kunt inloggen als gebruikelijk op zondag. Op dinsdag uit de Schaapskooi: http://www.deschaapskooi.

info/ Op woensdag uit de Adventskerk en is te volgen via http://www.adventkerk.nl/ves- per Donderdag 1 april is Witte Donderdag en kunt u weer meekijken via de website van De Bron. We gaan er vanuit dat de beper- kende maatregelen van de overheid ons nog niet toestaan om op Witte Donderdag Avondmaal te vieren, daarom is er dit jaar ook op Witte Donderdag een vesper samen met de andere genoemde kerken. Op Goede Vrijdag en Stille Zaterdag zijn er vieringen vanuit De Bron die uitmonden in de dienst op Paasmorgen.

Dienst door de week

Op woensdag 10 maart vieren we weer bid- dag. De dienst is samen met de broeders en zusters van de Adventkerk. Op die dag zelf kunt u via Welkom bij de Adventkerk Amers- foort (adventkerk-amersfoort.nl) klikken op de link naar de youtubeverbinding om de dienst te volgen.

Voor Pasen staat Heel De Bron Bakt op het programma. Nadere informatie volgt via de Nieuwsbrief.

IN MEMORIAM

Johanna Jacoba Hermina van Leuveren - Bosman (1946 – 1920)

Op 29 december is Johanna Jacoba Hermins ven Leuveren – Bosman overleden op de leeftijd van 74 jaar. Samen met haar man woonde ze sinds 2012 in de Burgemeester Molendijkflat, Verzetsplein 72, daarvoor vele jaren aan het Euterpeplein.

In november jl. was het echtpaar 55 jaar getrouwd. Dat is in kleine kring in dankbaar- heid gevierd. Lief en leed, gezondheid en ziekte, goede en kwade dagen – ze zijn er allemaal geweest in hun leven samen, in haar leven. Mevrouw van Leuveren heeft

zware perioden gekend van psychisch lijden.

Ggevolgd door perioden, zoals het laatste deel van haar leven, dat het lichter was. De broosheid van het leven liet zich bij hen beide gelden, vrij plotseling was daar heer levenseinde.

Helaas heeft mevrouw van Leuveren in het verleden zwaar teleurstellende ervaringen met de kerk gehad, waardoor ze nieuwe ker- kelijke contacten niet meer met vertrouwen aan kon gaan. Verdrietig en schrijnend dat dit is gebeurd. Bij de laatstgehouden senio- renmiddag, advent 2019, was zij wel samen met haar man aanwezig – en het was goed.

Als gemeente van Christus gedachten we haar in geloof dat God haar naam genoemd heeft bij haar doop, die ze met haar belijde- nis heeft bevestigd, en haar naam nu geroe- pen heeft en haar leven aan Zijn licht heeft gebracht. Ons gebed was en is voor haar man Cor, hun kinderen en kleinkinderen, nu zij verder moeten zonder deze lieve vrouw, moeder, oma.

ds. Rein van der Zwan

De Bron

kerk: De Bron, Vogelplein 1, tel. 4728167

koster en beheer/verhuur: Mw. M. de Koning-Timmer, tel. 4759941, koster@debronamersfoort.nl predikant: ds. R.G. van der Zwan, Australiëring 15, 3823 XK, tel. 4755158, rgvanderzwan@kpnmail.nl (maandag, dinsdag en vrijdag) en ds. B. Borger (parttime), Van Randwijcklaan 181, 3815 MS, tel. 4799080,

b2.borger@planet.nl scriba: Mw. B. van Eck, Gruttostraat 7, 3815 HG, tel. 4729730, scriba@debronamersfoort.nl wijkkas: NL05 INGB 0005 0407 29 tnv De Bron autodienst: G. Doornekamp, tel. 4720729 en H.J. Verbaan, tel. 4723682

kopij wijkberichten: naar de predikanten internet: www.debronamersfoort.nl

Protestantse wijkgemeente

De B ron

Levensweg

Alle kinderen ontvingen in een kleurrijk tasje het boekje Levensweg, met allerlei ver- werkingsbladen en de link naar een podcast.

Voor elke dag staat hier iets in, een Bijbel- verhaal, een doe-opdracht, een spelletje, een verhaal, een activiteit. Voor ouders ook zeer ondersteunend om met hun kinderen vorm te geven aan het toeleven naar Pasen. En hierbij geen opdrachten achter het scherm!

Levensweg is een uitgave van Kwintessens die ook Kind op Zondag uitgeeft, de metho- de die in de kindernevendienst en 12+-groep gebruikt wordt. Levensweg is ook het thema voor kindernevendienst en 12+ in deze tijd.

Het oecumenisch leesrooster wordt gevolgd en in de kerk lezen we mee:

7 maart: Johannes 2:13-22 14 maart: Johannes 6: 4-15 21 maart: Johannes 12: 20-33 28 maart: Marcus 11: 1-11

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Caroline Oosterveen tien jaar predikant in Ede Op zondag 6 maart 2011 vond de bevestiging en intrede plaats van ds. Caroline Oosterveen in de Taborkerk. Het was de start van

Het zijn 46  dagen, maar de zondagen worden niet meegeteld: de  zondag is namelijk een feestdag en dan hoef je niet te 

Wat mogen we blij zijn dat er steeds voorgangers bereid zijn om in De Open Poort - nu wat kortere - diensten te willen verzorgen en meer dan dat: steeds worden er tijdig

Het kan niet zo zijn dat mensen worden uitgesloten omdat ze geen of maar beperkt internet gebruiken.. Daar moeten overheden en bedrijven rekening

Inmiddels is het al weer bijna Pasen en hebben de diakenen ook dit jaar weer een groot aantal kaarten beschreven die in het kader van de paasgroetenactie van de PKN naar

10:00 uur Eucharistieviering dinsdag 6 april 2021 09:00 uur Eucharistieviering woensdag 7 april 2021 09:00 uur Eucharistieviering. Ter ere

Hij nodigt ons uit om één te worden met Hem; levend in zijn Verbond zullen ook wij over de dood zegevieren.. Zo brengt Jezus ons van het rijk van de dood, waar de Wet haar macht

Vorig jaar hebben we het gezien, dat een heel aantal mensen langskwamen voor een ster in de boom, er alle ruimte was voor gesprek en ontmoeting en er zelfs tijd was voor gebed.. En