STEMPEL
BERICHT AAN DE PERSVERKOPER Verzamel de bonnen en stuur ze via uw ontvangen omslag terug naar De Morgen, PB 2000, 1730 Asse. Er gebeurt een controle tussen het aantal geretourneer- de cd’s en de bonnen die u terugstuurt.
Cd’s te kort?
Bestel ze na via
www.persgroep.be/persverkoper of 02/454 25 83.
BRUSSEL
BRUSSEL ● De meeste ongevallen met vrachtwagens gebeuren op kruispunten en op plaatsen met dwarsend verkeer, zo concludeert een proefproject van het Belgisch Instituut voor Verkeers veiligheid (BIVV), waarbij ongevallen met vrachtwagens en autocars werden onderzocht. Opvallend: in 3 procent van de gevallen gaat het om zelf-
moord.
Zo’n jaar geleden werd in het Observatorium voor de Verkeers veiligheid van het BIVV het BART-pro- ject gelanceerd.
BART staat voor B e l g i a n A c c i d e n t Research Team.
Bedoeling was om onderzoek te doen naar de oorzaak van verkeers- ongevallen. In het proefproject wer- den ongevallen op autosnelwegen en gewestwegen bestudeerd waar- bij minstens één vrachtwagen of ten minste één autocar betrokken was.
Zelfmoord
Uit de resultaten van het proef- project blijkt dat een kwart van de ongevallen gebeurt op kruispun- ten en plaatsen met dwarsend ver- keer. Voorts is in een kwart van de gevallen sprake van kop-staarton- gevallen. En een op de zes ongeval- len met een vrachtwagen of bus is een dodehoek ongeval. Daarbij zijn niet alleen ongevallen opgenomen van vrachtwagens die rechts afslaan, maar alle ongevallen die te wijten zijn aan een gebrekkige zichtbaarheid rond het voertuig.
Het gaat dus ook om ongevallen met vrachtwagens die achteruit rij- den en door een gebrekkige zicht- baarheid iets of iemand aanrijden.
Tot slot blijkt in 3 procent van de ongevallen sprake van zelfmoord.
Het BIVV blijft evenwel voorzichtig met conclusies, omdat het ‘maar’
om 125 ongevallen met vrachtwa- gens gaat.
Of het BART-project wordt voort- gezet is nog niet beslist. Vlaams minister voor Mobiliteit Hilde Crevits wil de verkeersongevallen - analyse alvast meer afstemmen op de verkeerssituatie in Vlaanderen, zo liet ze verstaan na een vraag van Vlaams parlementslid Jan Roegiers.
Ofwel gebeurt dat binnen BART, ofwel richt Vlaanderen een eigen instituut op, zoals overigens voor- zien is in het Vlaamse regeerak- koord. Die beslissing valt mogelijk in de loop van de zomer.
NIEUWS
2
ZATERDAG 3 JULI 2010DE MORGENSTANDPUNT
Parelhoen
Zalmmousse, parelhoen, een ijscoupe toe, met aangepaste witte en rode wijn.
Dat was het menu dat de bisschoppen tot zich namen tijdens de huiszoeking van de gerechtelijke politie. Dat ze negen uur lang zouden zijn ‘vastgehou- den’ zonder voedsel of drank, zoals het Vaticaan beweerde, is dus een klinkkla- re leugen. Dat zegt Glenn Audenaert, de chef van de gerechtelijke politie, in een interview met deze krant. De eni- gen die niet gegeten of gedronken heb- ben, waren de politiemensen die negen uur lang aan het zoeken waren.
De slachtoffercommunicatie van het instituut kerk zit de politiebaas duide- lijk hoog. Want wat hadden de gerech- telijke diensten, die ten tijde van de affaire-Dutroux nog laksheid werd ver- weten, anders moeten doen, zodra ze weet hadden dat er een slordige 500 dossiers over pedofilie bij de commis- sie-Adriaensens lagen?
Pedofilie is een zeer ernstig misdrijf.
Hoe jonger het slachtoffer, hoe zwaar- der de straf. Als de dader bovendien misbruik maakt van zijn vertrouwens- of gezagsrelatie tot het slachtoffer – als ouder, leider van een jeugdbeweging, leraar of bedienaar van een godsdienst – is dat nog eens een verzwarende omstandigheid. Waarom, vraagt de chef van de politie zich af, moest dan ditmaal precies die categorie buiten de klauwen van het gerecht blijven.
Pedofilie is een misdrijf. Niet alleen door degene die de daad uitvoert, maar ook door diegenen wier vorm van hulp verlenen erin bestaat de straffeloosheid van het misdrijf te verzekeren. Vanuit een wettelijke logica is het dus niet meer dan normaal dat onderzocht wordt in hoeverre die kerk actief heeft meegewerkt aan het in de doofpot stoppen van de dossiers.
Tekenend in dat verband is dat de bis- schoppen op het ogenblik dat de speur- ders binnenvielen aan het vergaderen waren over het punt of ze al dan niet nog meer dossiers aan de commissie zouden overdragen. Op grond van welke wettelijke of morele autoriteit kunnen zij zich eigenlijk zo’n beslis- sing toe-eigenen, die van niemand anders getolereerd zou worden?
Volgens een lid van de commissie- Adriaensens zouden priesters minstens 5.000 slachtoffers hebben gemaakt en er tot hiertoe straffeloos mee weggeko- men zijn. Vijfduizend. Wie kan dan nog in ernst zeggen dat de kerk zelf het best geplaatst is om dit onderzoek te voeren, en de slachtoffers te begelei- den?
Pedofilie is een misdrijf. En wie de straffeloos heid ervan helpt te verzekeren pleegt ook een misdrijf
YVES DESMET
Politiek commentator
BRUSSEL
BRUSSEL● Dat is vDat is veel in veel in verergelielij- king met eut
king met euthanasiecihanasiecijfjferers bis bij volwassenen, al golwassenen, al gaat het nu saat het nu striktrikt genomen niet om eutenomen niet om euthanasie.hanasie.
Hoe
Hoewel ouderel ouders doors doorgaans betrokaans betrok- ken waren waren bien bij die beslissingj die beslissingen,en, gold dat am
gold dat amper of niet vper of niet voor oor de kinder
de kinderen zelf. Ook niet als hetn zelf. Ook niet als het uitdr
uitdrukkukkelielijk de bedoeling wasjk de bedoeling was hun le
hun leven tn te beëindig beëindigen.n.
Hoewel er al enkele wetsvoorstellen over ingediend zijn, is in ons land euthanasie bij minderjarigen niet wettelijk geregeld.
Dat levensbeëindigende ingrepen wel gebeuren bij kinderen, is zeker. De studie van onderzoeker Geert Pousset van het Bio- Ethics Institute van de Universiteit Gent en van de vakgroep zorg rond het levenseinde van de Vrije Universiteit Brussel toont nu voor het eerst hoe vaak. Pousset vroeg alle artsen die betrokken waren bij de 250 kin- deren tussen 1 en 17 jaar die in een periode van 1,5 jaar overleden in Vlaanderen in hoe- verre sprake was van levensverkortende medische beslissingen. Dat was bij 36 pro- cent zo, concludeert zijn studie in Archives of Pediatrics & Adolescent Medicine.
In 10 procent van de gevallen werd beslist om een behandeling niet meer op te star- ten of een behandeling stop te zetten. Het vaakst werd beslist om de pijn- en symp- toombestrijding op te voeren wat levens- verkortend werkt (18 procent van de geval- len). Die beslissingen werden doorgaans in
overleg met de ouders genomen, de min- derjarigen zelf werden hier echter zelden of niet bij betrokken.
Controversiëler is dat in 8 procent van alle sterfgevallen een middel werd toege- diend met het uitdrukkelijke doel het leven van het kind te beëindigen. Dat cijfer ligt dubbel zo hoog als euthanasie bij vol- wassenen. Al kan je hier niet echt spreken van euthanasie, omdat de levensbeëindi- ging in geen enkel geval gebeurde op uit- drukkelijk verzoek van de patiënt. Bij euthanasie staat het verzoek van de patiënt normaal centraal. Het cijfer is ook dubbel zo hoog als de euthanasiecijfers bij minderjarigen in Nederland, waar eutha- nasie wel wettelijk is vanaf twaalf jaar.
Die actieve levensbeëindiging gebeurde meestal vlak voor het verwachte overlijden van de patiënt en bij patiënten zonder enig uitzicht op verbetering. In drie kwart van de gevallen verzochten de ouders om de levensbeëindiging.
De onderzoekers maken zich wel zorgen
over dat hoge cijfer actieve levensbeëindi- ging. Pousset ziet enkele mogelijke verkla- ringen. “Als een arts geconfronteerd wordt met een nodeloos lijdend kind, is de emoti- onele betrokkenheid wellicht groter om die pijn te verlichten. Ook staat de pijnbe- strijdingsmedicatie bij kinderen mogelijk niet even ver als bij volwassenen. Boven - dien worden artsen in zulke situaties ook geconfronteerd met een sterk appel van de ouders om een einde te maken aan het nodeloos lijden.”
“Ook al hebben we de indruk dat die actieve levensbeëindiging op een zorgvul- dige manier gebeurt, na overleg met de ouders en andere zorgverleners en dus allerminst overhaast, toch blijft het een controversiële en zeer ingrijpende gebeur- tenis”, vervolgt Pousset. “We hebben de indruk dat de alternatieven zoals palliatie- ve zorg en pijnbestrijding voor kinderen
misschien ontoereikend zijn vandaag. Het maatschappelijk debat moet hierover ver- der gezet worden.”
Niet alleen is euthanasie bij minderjari- gen in ons land wettelijk niet geregeld, dat de minderjarigen zelf doorgaans niet betrokken werden, doet wenkbrauwen fronsen. “Artsen die echt actief levensbeë- indigend ingrijpen, begeven zich toch op erg glad ijs. Er geldt een grote rechtsonze- kerheid.” De artsen gaven verschillende redenen aan waarom ze de situatie niet bespraken met de minderjarigen. “Ofwel was de minderjarige al comateus waar- door het niet mogelijk was hen te betrek- ken. Ofwel was de patiënt volgens de artsen te jong. Alleen werd dat soms ook aangege- ven voor patiënten die al twaalf jaar of ouder waren. Dat is toch in conflict met allerlei aanbevelingen om het kind te betrekken bij zulke beslissingen.”
Kinderen zelf worden amper of niet betrokken bij levensverkortende beslissingen
BRUSSEL
BRUSSEL ● Glenn AGlenn Audenaerudenaert, c, chefhef gererecechthtelielijkjke politie e politie Brussel, is erussel, is erg misnoegd o
misnoegd over de neger de negatieatieve re reac-eac- ties op de zog
ties op de zogenaamde Operenaamde Operatieatie Kelk van velk van vorigorige we week. Dat blieek. Dat blijkt uitkt uit een int
een intervieerview in w in ZenoZeno. P. Peter Adriaenssens kririaenssens krijgt de vjgt de volle laag. olle laag.
Diens Interdiocesane Commissie tegen Seksueel Misbruik in de Parochiale Sfeer (ICSMPS), ondertussen door zichzelf opgeheven, kreeg speurders over de vloer, die de dossiers die de commissie had verzameld in beslag namen.
Adriaenssens was daar bijzonder onte- vreden over. “Ik dacht dat er duidelijk afspraken waren met justitie”, zei hij.
“Maar blijkbaar gelden die niet.”
Audenaert heeft het daar duidelijk moeilijk mee, maar spreekt te persoonlij- ken titel niet in naam van de gerechtelij- ke politie. “Men kan geen afspraken met justitie maken die niet conform de wet zijn.” Hij gaat zelfs nog verder: “In een wettelijke logica is het zo dat degene die ervoor zorgt dat de dader buiten de klau- wen van het gerecht blijft, medeplichtig
is aan wat de dader heeft gedaan.” Op de vraag of Adriaenssens dan medeplichtig is, antwoordt Audenaert: “In sensu stric- to is dat niet uitgesloten.”
Audenaert was zelf niet in het land ten tijde van de huiszoekingen naar gehei- me pedofiliedossiers, waarbij invallen plaatsvonden in het bisschoppelijk paleis in Mechelen, in de Sint-Rombouts - kerk en in de privévertrekken van oud- kardinaal Danneels, maar vindt wel dat het gerecht nu onheus bejegend wordt.
“Ik ben ervan overtuigd dat in dit land een meerderheid vindt dat je het mis- drijf pedofilie als zeer ernstig mag beschouwen. Als een man een kind mis- bruikt, wordt hij daar terecht erg zwaar
voor gestraft. Hoe jonger het slachtoffer, hoe zwaarder de straf, want hoe groter de gevolgen voor het slachtoffer. Als de dader bovendien gebruikmaakt van een vertrouwens- of gezagsrelatie tot het slachtoffer heeft, is dat extra zwaar. Maar precies die categorie moet buiten de klauwen van het gerecht blijven. Dat is toch de wereld op haar kop?”
Audenaert wil nu dat de slachtoffers van de misbruiken geholpen worden door de dienst slachtofferhulp, en dat de daders van de misdrijven vervolgd kun- nen worden. Dat was voor hem een pro- bleem met de commissie-Adriaenssens:
“Zijn commissie is in leven geroepen door de kerk. Om wat te doen? Om te beslissen wat er moet gebeuren met kin- dermisbruik in de sfeer van die kerk. Op grond van welke in de grondwet gestelde bevoegdheden? Op grond van welke cri- teria, moreel of wettelijk, beslist die com- missie dat?”
Politiechef haalt hard uit naar Adriaenssens
PERUWELERUWEL ● Er loopt een gerechtelijk onderzoek naar de verkeerspolitie van de zone Bernissart-Péruwelz, nabij Doornik.
De aanleiding is een klacht van een agen- te die een geslachtsoperatie onderging.
Zij vond dat ze ongepast behandeld werd door haar oversten. Het onderzoek zou gesjoemel met verkeersboetes binnen het korps hebben blootgelegd.
Het was de krant Nord Eclair die het onderzoek gisteren onthulde. Het dag- blad zegt dat de vrouw na haar geslachts- operatie af te rekenen kreeg met moeilij- ke oversten. Ze diende een klacht in wegens morele stalking. Haar bazen zou- den hebben gedreigd met een sanctie omdat ze niet langer een vrouw was.
Marie-Claude Maertens, de procureur des Konings van Doornik, bevestigde dat het Comité P op 15 juni binnenviel op het commissariaat. “Maar het onderzoek zit nog in een beginfase. Een aantal mensen is al verhoord. Het is nog te vroeg om te spreken over een grootschalige fraude- zaak.” (BJM)
Omgebouwde agent stuurt Comité P af op collega’s
Vaak waren minder - jarigen al comateus of achtten artsen hen te jong om te worden betrokken bij beslissing
■ Euthanasie bij minderjarigen is ons land niet wettelijk geregeld. Nochtans komen levensbeëindigende ingrepen bij kinderen wel voor.
Meeste ongevallen met vrachtwagens op kruispunten
www.demorgen.be
Reageren op dit standpunt?
Acht procent van sterfgevallen bij minderjarigen is ‘euthanasie’
Bij meer dan een derde van de sterfgevallen onder Vlaamse minderjarigen wordt vooraf beslist door een arts om het leven te verkorten, zo blijkt uit een studie van de Universiteit Gent en de Vrije Universiteit Brussel. Controversiëler is dat het bij 8 procent van die overlijdens expliciet de bedoeling was om het leven van het kind te beëindigen.
DOOR NATHALIE CARPENTIER
FOTO PHOTONEWS
Zeno >61
Interview Glenn Audenaert Glenn Audenaert:
‘In sensu stricto is het niet uitgesloten dat Adriaenssens medeplichtig is’
