• No results found

‘Een basisopleiding palliatieve zorg is de taak van de universiteiten’

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "‘Een basisopleiding palliatieve zorg is de taak van de universiteiten’ "

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

NIEUWS 5

VRIJDAG 11 DECEMBER 2009 DE MORGEN

“Elke dokter krijgt een basiscursus gynae- cologie, maar een degelijk basispakket pal- liatieve zorg ontbreekt vaak. En dat terwijl toch elke arts met stervende patiënten te maken krijgt.” Paul Vanden Berghe van de Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen vindt dat die situatie niet meer houdbaar is. “In het postacademische circuit zijn er oplei- dingen palliatieve zorg en dus redeneren de universiteiten dat ze die moeite zelf niet meer moeten doen. In elke opleiding is er wel een beetje aandacht voor de materie, maar veel te weinig. Palliatieve zorg wordt nog al te vaak beschouwd als het handje vasthouden en een kaarsje branden, terwijl het wel degelijk een wetenschappelijke dis- cipline is met de nodige techniciteit.”

Om de situatie recht te trekken, heeft de federatie nu verregaande maatregelen genomen. “We hebben net overlegd met de vertegenwoordigers van de universiteiten en de beslissing genomen om zelf alleen

nog een cursus palliatieve zorg voor gevor- derden aan te bieden. Op die manier hopen we de universiteiten te verplichten zelf een basisopleiding te voorzien.”

“Dat klopt”, bevestigt Marc Cosyns, ver- bonden aan de opleiding huisartsenge- neeskunde van de UGent en gespeciali- seerd in palliatieve zorg. “Op dit moment zijn er wel initiatieven, maar het is te veel verspreid. Persoonlijk vind ik dat palliatie- ve zorg een integraal deel zou moeten uit- maken van de opleiding. Bij elke ziekte die we bespreken zou het niet alleen over pre- ventie, diagnose en behandeling moeten gaan, maar ook over het palliatieve aspect.

Hoe de universiteiten erop zullen reageren, weet ik nog niet. Ook niet voor de Gentse universiteit, nee. De beslissing is nog maar net genomen en moet nu gecommuni- ceerd worden, dus voor maatregelen is het te vroeg.”

Overleg en communicatie

Er zijn op de werkvloer overigens wel al maatregelen genomen om problemen zoals die in Oostende te vermijden, meent Vanden Berghe. “In de meeste rusthuizen is er sinds een paar jaar een zogenaamd

‘controlerend en raadgevend arts’. Hij moet alle neuzen in dezelfde richting doen wijzen. Dat is niet vanzelfsprekend:

in een rusthuis met pakweg honderd

patiënten heb je al snel 35 huisartsen. Die hebben natuurlijk ook allemaal hun the- rapeutische vrijheid. En dan zijn er nog de patiëntenrechten.”

Met andere woorden: als een progressie- ve arts en patiënt per ongeluk in een con- servatief rusthuis terechtkomen, kan het moeilijk worden. Toch meent Vanden

Berghe dat overleg veel moet kunnen oplossen. “Dat is de weg die wij kiezen, ja.

Ik ken het dossier uit Oostende niet in detail, maar ik kan me voorstellen dat het vooral om een probleem van communica- tie ging. Als dit soort beslissingen in groep genomen wordt, als gepraat wordt met de verpleegkundigen, die de patiënt vaak beter kennen dan de huisarts die eens in de twee weken langskomt, zijn er nauwe- lijks problemen. Daarnaast moet ook de patiënt goed geïnformeerd worden. Voor velen staat morfine nog steeds gelijk met het begin van het einde. Het is een hard- nekkige misvatting dat pijnbestrijding levensverkortend werkt. Als er met juiste dosissen gewerkt wordt, komt dat echt uiterst zelden voor.”

Het voorstel van onder meer Wim

Distelmans, voorzitter van de federale Commissie Euthanasie, om ook voor onder meer pijnbestrijding met een commissie te werken, ziet Vanden Berghe niet zitten. “Ik denk niet dat meer wetten hier iets uitha- len. Bel naar gelijk welke anesthesist en hij zal zeggen dat het niet werkbaar is om altijd via een of andere commissie te moe- ten passeren. Dit soort beslissingen moet vaak snel genomen worden.”

Meer info op www.delaatstereis.be

Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen gelooft niet in extra wetgeving omtrent pijnbestrijding

‘Een basisopleiding palliatieve zorg is de taak van de universiteiten’

De Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen meent dat overleg en opleiding debacles als dat met de ten onrechte beschuldigde huisarts uit Oostende (DM 10/12) kunnen vermijden. De

federatie stopt nu met de basiscursus palliatieve zorg en wil de universiteiten zo dwingen de studenten beter op te leiden.

DOOR KIM HERBOTS

De vzw Sint-Monica schikt zich naar het oordeel van de raadkamer om de huisarts uit Oostende vrij te stellen van vervolging die verdacht werd van vijfvoudige moord door onterechte euthanasie. Dat maakte de vzw, die in 2005 een klacht indiende tegen de huisarts, zelf bekend. De arts diende vijf, hoogbejaarde, dementerende vrouwen morfine toe. De vrouwen stier- ven kort daarna.

De raadkamer heeft beslist om de arts buiten vervolging te stellen, maar de vzw meent dat dat niet hetzelfde is als een vrijspraak. Volgens de vzw heeft het gerecht “goed en grondig werk geleverd in het dossier en levert het dossier van de experts een correcte en genuanceerde conclusie”. Uit dat verslag blijkt onder meer dat de communicatie tussen de arts en de andere zorgverleners vaak niet vlot verliep, aldus vzw Sint-Monica.

De zaak van de Oostendse arts draait voornamelijk om het gebruik van pijnstil- lers, zoals morfine, en niet om euthanasie, oordeelt de vzw.

Sint-Monica legt zich neer bij beslissing raadkamer

Volgens de Federatie zijn palliatieve zorgen een wetenschappelijke discipline, met een eigen techniciteit, een realiteit die de universiteiten veronachtzamen.

PAUL VANDEN BERGHE (PALLIATIEVE ZORG VLAANDEREN):

Elke arts krijgt een basis gynaecologie, maar geen basis palliatieve zorg

FOTO HOLLANDSE HOOGTE

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Als de eigen huisarts, een collega uit de HOED of hagro onverhoopt niet beschikbaar zijn, dan kan – afhankelijk van de lokale situatie – de zorg worden geboden door een kleinere

De Academie Levenseinde, de vzw die streeft naar een waardig levenseinde voor iedereen, geeft de epo- behandeling als voorbeeld om de onredelijke kosten van

Bovendien stonden vele artsen die in België ijverden voor legalisering voor euthanasie tegelijk aan de wieg van de palliatieve zorg.. En van alle Europeanen nemen Belgen veruit

"Dan kan de zorg bij het levenseinde veel meer à la carte gebeuren en zal hun angst voor de dood afnemen", verduidelijkt Arsène Mullie, voorzitter van de Federatie

Leif-artsen die voor een vergoeding in aan- merking wensen te komen, moeten geregi- streerd zijn, de vereiste opleiding gevolgd hebben en via regelmatige intervisies kwali-

‘Ik heb er op zich geen moeite mee als iemand anders oordeelt dan wij, maar ik vind het moeilijk

De CD&V-kamerleden Els Van Hoof en Nathalie Muylle willen komaf maken met de verenging van palliatieve zorg tot stervensbegeleiding... LEES

Het is belangrijk om met deze zorgverleners in gesprek te gaan over de laatste fase van uw leven.. Door dit tijdig te doen, kunnen zij u goed begeleiden en zoveel mogelijk naar