20 jaar ‘homohuwelijk’
Door Michiel Wopereis
Op 1 april 2001 schreef Nederland geschiedenis door als eerste land ter wereld het ‘homohuwelijk’ te legaliseren. Na een lange strijd voor open- stelling van het huwelijk voor partners van hetzelfde geslacht, gaven de eerste koppels elkaar het ja-woord. Kort daarna, op 22 mei, trouwde het eerste koppel in Winterswijk: de dames Tunnissen en Koens.
Michiel: “In september 2019 ben ikzelf met mijn man Arjen getrouwd. Nieuwsgierig naar de overeenkomsten en verschillen tus- sen onze huwelijken zocht ik de dames op in Winterswijk.”
Stiekem versus verre van geheim
“Na al die jaren kunnen we nog steeds heel goed met elkaar”, lacht mevrouw Tunnissen (86).
Beide dames herinneren zich hun huwelijk in 2001 nog goed. “We
trouwden in het geheim”, bekent mevrouw Koens (82). “Slechts en- kele mensen wisten ervan.”
Michiel: ”Het huwelijk van mij en Arjen in 2019 was daarentegen verre van geheim. Familie, vrien- den en kennissen wisten al ver van te voren van onze plannen. En we hebben het dan ook groots aange- pakt.”
Waarom trouwen?
De dames leerden elkaar kennen
in de jaren ’80 via bemiddeling.
Het was liefde op het eerste ge- zicht. Al snel gingen ze samenwo- nen. Over een huwelijk werd ei- genlijk nooit gesproken, totdat het legaal werd. Ze wilden van dat recht gebruik maken en trouwden.
“Zo is de boel ook goed geregeld voor later.”
Michiel: “Mijn man en ik leerden elkaar kennen via internet. En ei- genlijk om dezelfde redenen zijn wij getrouwd. Ook om onze liefde voor elkaar te vieren samen met onze dierbaren.”
Trouwring en aannemen van elkaars naam
De ceremonie voor de dames in 2001 was speciaal en offi cieel.
Ze dragen allebei een trouwring en een ketting. “Die ketting heb- ben we elkaar al ver vóór ons huwelijk gegeven, tijdens een heel romantisch moment in een bootje, op een meertje in Zuid-Frankrijk. ’s Nachts! Toen hebben we elkaar
eigenlijk al trouw beloofd”, vertelt een zichtbaar ontroerde mevrouw Koens.
Michiel: “Mijn man en ik dragen geen ringen, wij hebben elkaars naam aangenomen als teken van verbintenis.”
Acceptatie: heel belangrijk!
Vervelende reacties of negatieve ervaringen hebben de dames ge- lukkig nooit meegemaakt. Familie en omgeving accepteren hen zo- als ze zijn. “Het is wel belangrijk
om je te mengen in de gemeen- schap waar je woont, en te praten over wie je bent. Mensen mogen mij altijd vragen stellen”, aldus me- vrouw Koens.
Michiel sluit zich daar helemaal bij aan! “Mijn man en ik zijn out en proud en praten makkelijk over onze relatie en ons huwelijk. Ook ben ik dragqueen, wat vaak veel vragen oproept, die ik graag be- antwoord. Hoe ‘normaler’ wij over alles praten en doen, hoe makkelij- ker mensen dat accepteren.”
Het worden van Regenboogge- meente juichen de dames toe:
“Normalisatie is belangrijk. Door meer zichtbaarheid en voorlichting wordt acceptatie van LHBTIQ-ers vergroot en als ‘normaal’ gezien.
Het laten zien en vieren van diver- siteit, zodat iedereen zich welkom voelt in onze gemeentes, daar zet- ten wij ons graag voor in!”
GEMEENTEN OOST GELRE EN WINTERSWIJK SAMEN OP WEG NAAR
Links: mevrouw Koens en rechts: mevrouw Tunnissen
Een Regenbooggemeente zet zich actief in voor zichtbaarheid, emancipatie en inclusie van LHBTIQ-ers, met als doel het tegengaan van discriminatie en het bevorderen van acceptatie. Het streven van Oost Gelre en Winterswijk is om op 11 oktober 2021 (Coming Out Day) offi cieel Regenbooggemeente te zijn. Een klankbordgroep is daar in Oost Gelre en Winterswijk mee bezig. Op weg naar 11 oktober plaatsen we elke maand een achtergrondartikel, over zeer uiteenlopende onderwerpen.
Deze maand gaat het over het homohuwelijk. Onlangs is Michiel Wopereis, zelf getrouwd met Arjen Vermeulen, op bezoek geweest bij twee dames in Winterswijk. Zij traden in 2001 als eerste koppel van hetzelfde geslacht in Winterswijk in het huwelijk.
Regenboog gemeente
Michiel Wopereis & Arjen Vermeulen na hun huwelijksvoltrekking in 2019 (foto Anja Onstenk)
