• No results found

PCOB-Nieuwsbrief april - mei 2021

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "PCOB-Nieuwsbrief april - mei 2021"

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)
(2)
(3)

NIEUWSBRIEF PCOB

AFDELING

KRIMPEN AAN DEN IJSSEL e.o.

IN DIT NUMMER

Voorwoord van de voorzitter ... 3

De viering van Pasen ... 5

Uit eigen kring ... 5

Meditatie... 6

Kennismaking Klaas Star ... 6

Hoe God verdween uit Jorwerd .. 8

Kennismaking Marjan Tromp ... 9

Ik geef de pen door aan ... 10

Gezond in beweging ... 11

Hulp bij belastingaangifte 2021 .. 12

De oude doos……….….……..12

Puzzel……….….13

Colofon…….…………..…………..……...14

April - Mei 2021

Voorwoord van de voorzitter

Nog steeds mogen wij geen contactmid- dagen beleggen, dat is erg jammer wij missen u en dat gemis wordt steeds sterker.

Als bestuur komen we heel spaarzaam bij elkaar, alleen voor de hoogst noodza- kelijk dingen.

Ook in dat opzicht missen wij elkaar als bestuursleden, wij hebben hoofdzakelijk contact via E-mail.

Dat is niet altijd de meest efficiënte manier van communiceren en levert ook wel eens kleine misverstanden op.

Dan is er een telefoontje nodig om het een en ander te verduide- lijken.

Ook in groter verband gebeuren er dingen die ons verontrusten . Dan denk ik aan gebeurtenissen rond het corona virus, het niet meer willen voldoen aan de opgelegde maatregelen, de aansla- gen op de vaccinatie punten, het aanspannen van rechtszaken, het massaal bij elkaar komen in parken waar de politie dan weer tegen op moet treden.

Zaken die we niet direct kunnen plaatsen of begrijpen.

Dat is dan alleen nog maar, voor een deel, de situatie in ons eigen kleine landje.

Daarmee ga ik voorbij aan de problemen die zich voordoen op mondiaal niveau.

Ondanks al deze verontrustende gebeurtenissen en problemen gaat de tijd voort, en gaan we op weg naar de heilsfeiten van Pasen.

Daar aan de voet van het kruis mogen we al onze moeiten neerleggen, in de weten- schap dat de Here Jezus daarmee bekend is. Hij heeft daarvoor aan het kruis geleden, maar hij is ook weer opgestaan en Hij pleit nu voor ons in de Hemel bij zijn Vader.

Vanuit die troost mogen en kunnen we verder leven.

Vele van u wandelen of fietsen om in beweging te blijven.

Het zal u zeker zijn opgevallen dat de lente met al zij pracht en praal is aangebroken.

(4)

Hij manifesteert zich in de bollen die de grond uit komen in de struiken die uitbotten, de bomen die al voorzichtig laten zien dat zij uit gaan lopen en de vogels die weer gaan nestelen.

Het geeft aan dat onze Vader in de hemel nog steeds en weer opnieuw deze wereld onder- houd ondanks alle moeite.

Hij laat zich niet weerhouden door niets en ook niet door een corona virus.

Dat is een geweldige troost waarmee we het leven aankunnen.

Laten we Hem daarvoor loven en prijzen.

Rond de heilsfeiten van Pasen is door het bestuur een digitale uitzending samengesteld.

Alle bestuursleden hebben daar met plezier aan mee gewerkt.

Ook een aantal muzikanten hebben zich ingezet, om het geheel met muziek te omlijsten.

Deze uitzending kunt u vanaf vrijdag 26 maart op YouTube bekijken.

In het vervolg van de nieuwsbrief vindt u de benodigde informatie om deze uitzending te volgen.

Als bestuur waren we blij verrast met het bericht dat onze nieuwsbrief op de vijfde plaats is geëindigd in een landelijke verkiezing van het mooiste verenigingsblad.

U heeft daarover het een en ander kunnen lezen in het magazine van de KBO-PCOB.

Wij hebben deze verkiezing ervaren als een een bekroning op ons werk.

Degene die zich daar het meest voor hebben ingezet, Fija Zwijnenburg en Frans van Rij hebben we beloond met een mooie bos bloemen.

Mochten we in vorige nieuwsbrief melden dat het bestuur is versterkt met een tweetal nieuwe bestuursleden nu moeten we tot onze spijt u mededelen dat een tweetal bestuursleden, Anneke den Hartog en Johan Geneugelijk hun bestuursfunctie hebben neergelegd.

Deze bestuursleden hadden een taak op zich genomen, namelijk de voorbereiding van een digitale viering omtrent de heilsfeiten van Pasen.

Beide zijn van mening dat ze te weinig ruimte kregen, met name van de voorzitter, om hun taak daarin naar behoren te kunnen uitvoeren.

De diversen gesprekken die met hen zijn gevoerd hebben er niet in geresulteerd dat zij op hun besluit zijn terug gekomen.

Als bestuur vinden we dit pijnlijk, zeker omdat ook de gesprekken en de toenaderingen daarin geen verandering teweeg konden brengen.

Als bestuur zullen we hierin wel moeten berusten.

Het bestuur spreekt haar dankbaarheid naar hen uit voor de werkzaamheden die zij in het bestuur hebben verricht.

Wij wensen Anneke en Johan alle goeds toe in hun verdere leven.

Dat betekent dat we onze zoektocht naar nieuwe bestuursleden onverdroten zullen moeten voort zetten.

Wij houden ons aanbevolen voor suggesties van uw kant.

Van 6 april tot en met 13 april wordt u uitgenodigd voor een digitale stemming betreffende de ledenraad van de landelijke PCOB

U wordt daar t.z.t. per e-mail voor uitgenodigd door het PCOB-kantoor in Nieuwegein.

De voorinformatie is u per e-mail, eveneens vanuit Nieuwegein, verstrekt op 16 maart 2021.

Heeft u geen internet, dan ontvangt de informatie en het stembiljet per post.

Wij wensen u goede Paasdagen toe, in de hoop dat u mogelijk met wat meer familie deze dagen mag vieren.

Vergeet ook elkaar niet, u weet een kaartje is een kleine moeite maar geeft veel plezier.

Met een hartelijke groet van mij, Gert van Middelkoop, voorzitter

(5)

Uit eigen kring Overleden

Op 24 januari jl. is overleden ons lid, mevrouw G. ’t Hart, Weegbree 44, 2923 GM Krimpen aan den IJssel.

Op 30 januari jl. is overleden ons lid, de heer F. van der Plicht, Hoogstade 26, 2922 AT Krimpen aan den IJssel.

Onze bede is dat de troost en nabijheid van de Here God uitgaat naar mevrouw N. van der Plicht-Korver en de familie van mevrouw ’t Hart.

Nieuw lid

Mevrouw R.J. Schäfer, Pluim-es 65, 2925 CL Krimpen aan den IJssel, telefoon:

06-10286650. Hartelijk welkom binnen onze afdeling.

Verhuizing

Mevrouw E. Alderliesten-de Leeuw is verhuisd van haar tijdelijke adres in Nieuwerkerk aan den IJssel naar haar nieuwe adres: “Crimpenersteyn” (afdeling Waalsteen, kamer 58), Zandrak 66, 2924 BC Krimpen aan den IJssel.

Haar telefoonnummer is ongewijzigd: 0180 - 513564.

De viering van Pasen, hoe mee te beleven?

Hierboven heeft u in het voorwoord kunnen lezen over de uitzending rond het thema “Vertellingen rond Pasen” aan de hand van het boek van Joke Verweerd.

U kunt die uitzending van ongeveer 55 minuten zien en horen op 2 manieren:

1. Op uw laptop of computer maakt u verbinding met internet waarna u intypt:

www.pcobkrimpen.nl. U komt dan terecht op de website van de afdeling en daar vindt u een link om toegang tot de uitzending te krijgen. Na het aanklikken ervan start de uitzending via YouTube vanzelf.

2. Wanneer uw TV-toestel niet al te oud is, kent het toestel zogenaamde App’s. Met het knopje “menu” op uw afstandsbediening kunt u dit ontdekken. Als dit het geval is, zoekt u de App van YouTube op en klikt die aan (het is dit plaatje: )

Bij de knop “zoeken” typt u in: pcobkrimpen en vervolgens, als de betreffende video nog niet geselecteerd is, doet u dat met de pijlen van uw afstandsbediening en drukt u daarna op OK.; dan begint de uitzending.

De LOK (Lokale Omroep Krimpen) zal op zondag 4 april om 10.00 uur deze viering uit- zenden. Het spreekt vanzelf dat u dan geen beelden ziet.

U kunt overigens ook anderen attenderen op deze uitzending. Familie, vrienden, kennis- sen, buren, kerkleden etc. zullen net als u de Paasdagen sober beleven. Geen fysieke kerkgang, geen of nauwelijks bezoek aan huis en dan is een dergelijke uitzending wel- licht een welkome afleiding. Ook kerken zullen over de uitzending geïnformeerd worden.

Voor alle duidelijkheid, het bekijken van de uitzending kunt u doen, wanneer het u schikt, vanaf vrijdag 26 maart a.s. Het bestuur hoopt dat u de uitzending op prijs stelt.

Wij wensen u een fijn uur toe bij het kijken en luisteren.

Het bestuur

(6)

Meditatie

Gesloten deuren

... en de deuren … gesloten waren (Joh 20: 19)

Door de coronacrisis moesten onze huisdeuren gesloten blijven. Maar een enkeling mocht ons bezoeken. Niet alleen de buitenkant, ook de binnenkant van de deur zat dicht. Door de gebreken van de ouderdom en het gevaar van besmetting waren we aan huis, soms zelfs aan ons kamertje, gebonden.

Dat doet wat. Het geeft gevoelens van eenzaamheid, leegte, doelloosheid, neerslachtigheid.

Het geeft ook geestelijk gesloten deuren. Anderen kunnen je hart niet raken met hun lijfelijke aanwezigheid vol liefde, aandacht. Jij hebt niemand om je voor open te stellen met je vragen, onrust, verdriet.

De filosoof Jean Paul Sartre schreef een toneelstuk met de titel: “Huis clos”. Gesloten deu- ren. Wie een beetje over het leven nadenkt, loopt tegen gesloten deuren aan. De werkelijk- heid om ons heen zit vol raadsels. Je wilt wel achter het 'waarom' ervan komen, vooral het 'waarom' van zoveel leed, maar je stoot je neus tegen een gesloten deur.

Verder zorgen de natuurwetenschappen voor een gesloten wereldbeeld. De doorsnee mens gelooft alleen in wat zichtbaar is. De rest is onzin. Geen plaats voor het wonder, voor de onzichtbare wereld, die achter de zichtbare schuil gaat. Geen plaats voor God. Het algemene levensgevoel is: de hemel heeft een gesloten deur.

Jezus’ volgelingen zitten na de opstanding ook achter gesloten deuren. Bang voor de Joden.

Die hebben Jezus gekruisigd. Logisch, dat zijn volgelingen ook niets goeds van hen verwach- ten. Ondanks de opstanding redeneren ook de discipelen nog steeds volgens de wetten van deze wereld. Die van haat en geweld bij de een en van je angstig verbergen en opsluiten bij de ander.

Maar Jezus breekt daar doorheen. Hij komt door gesloten deuren bij hen. Hij dringt wonderlijk van buiten naar binnen. Ook door een gesloten raadselachtig levensgevoel. Door een

gesloten wetenschappelijk wereldbeeld. Door een gesloten vreesachtig hart.

Geen deur is er zo dicht als die van dood en graf. Niet alleen in de ogen van de moderne mens, maar ook in die van de mensen toen. En toch heeft Jezus die op Pasen opengebro- ken. Het bewijs, dat er geen enkele deur meer 'veilig' voor Hem is. Hij komt dwars door alles heen. Hij, de verpersoonlijking van Gods liefde, vergeving en trouw, komt dwars door alle voor ons gevoel zo gesloten deuren naar ons toe. Hij dringt zelfs door de dichte deur ons hart binnen. En geeft vrede. Zoals Hij tegen zijn discipelen zegt: Vrede zij u! Dat is een vrede met God, die zo ver weg scheen. Een vrede met je levenslot, dat zo hard en meedogenloos scheen. Een vrede met de naaste, die zo vreemd en vijandig scheen. Het is de vrede van God, die alle verstand te boven gaat. Dan wordt het Pasen bij een mens. Dichte deuren? Er is voor Christus doorkomen aan. Er is daarom ook mét Christus doorkomen aan.

Ds. A. Tromp

Kennismaking Klaas Star

Als nieuw lid van het bestuur wil ik me op verzoek van de voorzitter graag aan u voorstellen.

Ik ben in 1950 in Rotterdam geboren, mijn ouders woonden toen aan de Capelseweg in Capelle aan den IJssel, maar om redenen van huisvesting kon mijn moeder niet thuis bevallen en moest dus naar de toenmalige kraamkliniek, vandaar de geboorteplaats Rotterdam.

Tot grote opluchting van mijn ouders kregen zij toen al snel een huis toegewezen aan de Bloemensingel, daar ben ik dus de eerste jaren opgegroeid, na jaren sparen konden zij een huis kopen aan de Berm- weg oost en daar heb ik bijna 60 jaar gewoond.

Ik heb de kleuterschool aan de Fresiastraat bezocht en later de school

(7)

met de Bijbel aan de Bermweg west, vanaf de vijfde klas werden we overgeplaatst naar de Gereformeerde school aan de Duyststraat in Rotterdam en omdat mijn ouders dat toch wel te gevaarlijk vonden, 10 jaar en dan zo’n eind fietsen dwars door de stad, moesten we fietsen tot Kralingen, daar onze fiets stallen bij een dominee en dan verder met de tram naar school, echter al na een paar maanden fietsten wij het hele eind naar school zonder dat onze ouders dat wisten.

Na de lagere school ging ik naar de toenmalige ambachtsschool aan de Gordelweg, en na deze M.T.S. aan de Vaandrigstraat waar ik de richting werktuigbouwkunde volgde, en toen ik daar het diploma van in mijn zak had vond ik het welletjes en solliciteerde bij scheepswerf Vuyk in Capelle aan den IJssel waar ik werd aangenomen op de tekenkamer.

Toen ik 18 jaar was ontmoette ik een leuk meisje die Elly van Krimpen heet en na een paar jaar verkering zijn we op onze 20e getrouwd, er was echter geen huis, maar ook daar was een oplossing voor, we gingen wonen in een zandscheepje in de IJssel bij scheepswerf Vuyk, ik kreeg toestemming van Dick Vuyk om het scheepje in een baai naast de werf te leggen, er werd zelfs een stopcontact aan de buitenkant van de lasloods aangebracht waar wij onze stroom vandaan konden halen, maar als groentje had ik geen benul van vergunnin- gen en het duurde geen twee maanden of daar stond de politie aan mijn bureau op het werk, of dat schip van mij was, nu u raad het al dat mocht daar niet liggen zonder toestem- ming van provincie en hoogheemraadschap.

Nu was mijn moeder er al niet gerust op dat dit een goed einde zou krijgen en ging op onderzoek uit voor een mogelijke woning, juist toen kwam er een bovenwoning aan de kanaalweg vrij, dat was dus ook weer opgelost, daar is onze oudste zoon geboren.

Al vrij snel konden wij een huis huren aan de Buizerdhof en daar zijn eerst een dochter en daarna nog een 2e zoon geboren, een jaar later konden wij een huis aan de Gerard Douw- straat kopen, waar een 2e dochter en een 3e zoon werden geboren.

Aangezien het huis aan de Bermweg vrij oud was en er altijd aan gebouwd en verbouwd moest worden en mijn vader dat niet meer kon mannen, werd besloten te ruilen, ik kocht het huis van mijn vader en mijn vader kocht ons huis, zo kwam ik dus weer op mijn oude stek aan de Bermweg te wonen. Hier werd de 3e en jongste dochter geboren.

Na een aantal jaren werd scheepswerf Vuyk verkocht aan V.d. Giessen de Noord in Krim- pen aan den IJssel en ook het personeel werd overgenomen.

Echter daar was de mentaliteit zo dat ik het er niet langer dan een paar maanden uithield en

“bijzonder hoe je leven geleid wordt” toen kwam de vraag naar me toe of ik koster in de Gereformeerde kerk wilde worden, deze kerk staat aan de Bermweg schuin tegenover ons toenmalige huis, dus dat was kat in het bakkie.

Dat kosterschap heb ik met veel elan 25 jaar uitgeoefend, waarna mijn vrouw Elly het overnam, zij heeft het 15 jaar met veel plezier gedaan, samen dus 40 jaar.

Na die 25 jaar heb ik het tekenvak weer opgepakt en ben een eigen bedrijf begonnen n.l.

een scheepsbouwkundig tekenbureau, en omdat er al snel medewerkers nodig waren werd de ruimte te klein, eerst de schuur verbouwd tot kantoor, maar omdat we daar ook uit groeiden en het huis zoals gezegd 100 jaar oud was hebben we besloten het te ontmante- len en op dezelfde plek een nieuw huis met ruim kantoor te laten bouwen, we konden toen met zeven man werken en hadden ook nog een vergaderruimte.

In 2009 heb ik het bedrijf aan mijn oudste zoon overgedaan, ik ben daar onder zijn leiding blijven werken tot heden, maar omdat het huis voor ons beiden veel te groot was heb ik huis en kantoor in 2013 verkocht en een nieuw huis laten bouwen in

Ouderkerk aan den IJssel alwaar we nu met veel plezier wonen, uitkijkend over de akkers van de Krimpenerwaard.

Als ik deze levensloop zo overzie, dan valt mij op hoe wonder- baarlijk ons leven wordt geleid, ik zou het zelf nooit zo hebben kunnen laten lopen zonder de leiding van onze Hemelse Vader.

En nu word ik uw nieuwe penningmeester, ik hoop dat tot uw aller tevredenheid te mogen doen.

Klaas Star

(8)

Geert Schuphof vertelt……

Jullie zullen wel denken: hoe komt hij nu aan dit opschrift boven het verhaal voor ons PCOB-blad? Ik zal het uitleggen. Als je het hele verhaal leest kom je er vanzelf achter.

Zoals jullie wel weten ben ik een wandelaar. Al vele jaren wandel ik door het hele land. Vaak in een groep, maar ook alleen. Zo kom je nog eens ergens.

Het is alweer een tijd geleden dat ik het Friese Jabikspaad liep. Dit pad loopt van Sint Jacobiparochie over de vette klei op het Bildt, door de wijde verten van de greidhoek in Midden-Friesland langs Oranjewoud en de waterrijke wereld van Noordwest Overijssel naar Hasselt. Het is een van de aanlooproutes op de pelgrimstocht naar Santiago de Compos- tela in Spanje. En zo kwam ik ook in het kleine boerendopje Jorwerd en ik bracht daar een bezoek aan de historische kerk midden in het dorp.

Deze kerk vervult een belangrijke rol in het boek dat Geert Mak schreef: “Hoe God ver- dween uit Jorwerd”.

In dit boek beschrijft hij hoe dit Friese dorp onder de rook van Leeuwarden een stille revolutie beleefde. De landbouw was niet langer de economische kurk waarop het dorp eeuwenlang dreef. Het boerenbedrijf brokkelde in amper 30 jaar tijd af. De schaalvergroting sloeg toe en daarmee ook de afhankelijkheid van machine, subsidies en banken. Boeren werd een eenzaam vak. Boeren die het niet meer konden bolwerken verkochten hun bedrijf aan gepensioneerden uit het westen die zich nauwelijks met de dorpsgemeenschap be- moeiden. Maar er vond ook een soort van stille revolutie plaats. Het dorp veranderde van een ouderwets boerendorp in een modern dorp voor mensen uit de stad. Na 1945 komt de eerste melkmachine in het dorp. Het gevolg daarvan is dat de boerenknecht wordt ontsla- gen en de andere boeren verplicht zijn om ook een melkmachine te kopen om de concur- rentie bij te blijven. De zogenaamde import komt er vooral wonen om er een rustig leven te gaan leiden. Maar er gebeurt nog veel meer. De buslijn komt niet meer door Jorwerd, de politieagenten komen niet meer zo vaak en de slager, het postkantoor en de kruidenier verdwijnen uiteindelijk ook.

Het boek gaat over dingen opbouwen, maar ook over dingen afbouwen en over de mooie dingen van het dorp. In het boek gaat het vooral over een tiental personages. Er zijn er bij die wat vaker voorkomen dan anderen, zoals Peet, Folkert en Hendrik Meinsma. De laatste was schilder. Hij pleegde zelfmoord omdat hij over veel dingen tobde. Maar vooral over zijn werk omdat het niet zo ging als hij het wilde. Dat kwam omdat hij zich aan tradities wilde houden. Maar de mechanisatie ging voor hem te snel.

Geert Mak is vooral verteller. Hij vertelt het verhaal grotendeels, maar houdt ook gesprek- ken met mensen die er wonen. Het verhaal speelt zich de hele tijd af in het dorp Jorwerd.

Je komt bij boeren binnen, in de kerk, op het land, in winkeltjes, het café en in de tuin van de notaris. Het verhaal speelt zich af in de periode tussen 1945 en 1995. De mooiste

gedeelten in het boek zijn die waar de schrijver laat zien hoe anders dat vroeger was. Zoals het verhaal van boerin Gais Meinsma. Ze leerde hoe je koeien in het land kon terugvinden,

‘s ochtends vroeg, in het najaar, als alles potdicht zat van de mist en je eerst een kwartier moest luisteren waar ze ergens waren.

Ik eindig mijn bespreking van het boek met nog iets te vertellen over het instorten van de toren van de kerk. Op zaterdagochtend van 25 augustus 1951, om zeven minuten over vijf, stortte de toren van Jorwerd met donderend geraas in. Zo maar, uit zichzelf, na negenhon-

(9)

derd jaar sneeuw, regen en wind, gewoon uit pure torenmoeheid. Het was een voorteken of een keerpunt, of gewoon slecht onderhoud – het is maar hoe je het wilt zien.

Die minuut waarin de toren instortte en die iedereen heeft onthouden geeft ons meer dan alleen een krantenverslag en een puinhoop. Dankzij deze ramp hebben we een bepaald tijdstip uit de augustusmaand van 1951 in handen, die vertraagd afgedraaid, van alles vertelt over het dorpsleven van toen. Dit moment is belangrijk omdat hier duidelijk wordt dat er veranderingen optreden die je wel tegen kunt werken maar die toch gebeuren.

Jorwerd is een aantrekkelijk dorp met een fraaie oude kerk, ten dele uit tufsteen opgetrok- ken. Het schip is vroeg 12e eeuws. De ingestorte toren werd snel weer herbouwd.

In 2012 werd in Jorwerd het Nijkleaster geopend. Een klooster Nieuwe stijl. Het is een niet- traditioneel klooster waar mensen ongeacht hun geloof terecht kunnen. Het klooster is in de loop der jaren uitgegroeid tot een begrip in kerkelijk Nederland en daarbuiten. Jaarlijks komen duizenden mensen af op de activiteiten van het klooster. Overal op het platteland wachten leegstaande boerderijen en kerken op een nieuwe bestemming. Nijkleaster heeft die bestemming gevonden, even buiten Jorwerd.

Geert Schuphof

Kennismaking Marjan Tromp

Als nieuw lid van het bestuur van de PCOB in Krimpen aan den IJssel is me gevraagd mezelf voor te stellen. Dat doe ik graag.

Ik ben in 1947 in Rotterdam geboren. Tijdens de weder- opbouw zat ik daar op de lagere school en in de 1e klas van de HBS op het Henegouwerplein. Mijn ouders verhuisden daarna naar Rijssenhout, een klein dorp aan de ringvaart net onder Aalsmeer. Ik ging in Amstelveen naar het lyceum en had het daar erg naar mijn zin.

Helaas gingen mijn ouders na anderhalf jaar weer verhui- zen, en nu naar Boven -Hardinxveld. Dus was het weer overnieuw beginnen op een andere middelbare school. Daar kwam bij dat ik erge heimwee had. Dat lukte zo dus niet zo goed.

Na een paar maanden in Engeland bij een gezin te hebben vertoefd, deed ik in Rotterdam de vormingsklas. Naast huishoudelijke vakken, kregen we ook kunstgeschiedenis, en dat soort vakken. De vormingsklas bestaat niet meer, het was eigenlijk wat we nu een

“tussenjaar” zouden noemen.

Ik wist al wat ik wilde worden: fysiotherapeut! De opleiding daarvoor ging ik in Amsterdam doen. Dus: op kamers en hard studeren. Heerlijke tijd. In die tijd leerde ik ook Arie Tromp kennen, een Utrechtse theologie student die in de weekenden ook naar zijn ouders in

Hardinxveld ging. En wel tegenover ons huis, aan de andere kant van de dijk. Spannend!! U begrijpt dat het dus niet missen kon. Dichterbij huis konden we het niet vinden.

In 1969 zijn we getrouwd en zijn we in Amsterdam op een woonboot gaan wonen. Een eigen onderkomen! Arie studeerde nog en ik was fysiotherapeut in het VU-ziekenhuis.

Maar…. Er kwam een gemeente naar Arie vragen: Daarle. Een klein dorp in Twente, vlakbij Den Ham en Hellendoorn. Dat werd onze eerste gemeente. Veel boeren. We hebben er ontzettend veel geleerd. Onze drie kinderen zijn daar geboren. Ik kwam toen in aanraking met bestuurswerk. Ik was o.a. lid van het bestuur Welzijn Ouderen in de regio. Ik herinner me nog een allereerste vergadering, voorgezeten door de huisarts uit Den Ham: hij gebruik- te een voorzittershamer! Gewéldig vond ik dat, ik had dat nog nooit meegemaakt! Er was nog geen peuterspeelzaal in het dorp en onze oudste had de leeftijd dat ze daar wel heen zou kunnen. Dus hebben we een speelzaal opgericht. Organiseren is ook leuk, ontdekte ik toen. U begrijpt dat er een wereld voor me open ging. Ondertussen nam ik waar in een fysiotherapiepraktijk en gaf ik op diverse plaatsen “bejaardengymnastiek”. Daarna zijn we nog een aantal malen verhuisd: naar Renkum, Krimpen aan de Lek, Rijnsburg en Hattem.

Op al deze plaatsen heb ik mijn steentje bijgedragen in de kerk, in de maatschappij (diverse

(10)

besturen, zoals jeugdnatuurwacht, verzorgingshuis, welzijn ouderen, hulpdiensten) en op verschillende manieren mijn beroep uitgeoefend. Hier in Krimpen aan den IJssel heb ik heel lang lesgegeven bij het NUT: bewegingscursus. Bij het Astma Fonds in Rotterdam heb ik heel lang sportlessen en voorlichtingscursussen gegeven voor patiënten.

Toen Arie in Hattem met emeritaat ging zijn we naar Krimpen aan den IJssel verhuisd. We kochten toen ons eerste eigen huis, we werden een starter.. we hadden tot dan altijd in een grote pastorie gewoond. Maar nu hebben we het heerlijk naar onze zin in de Populierenlaan, waar we alweer 13 jaar wonen. Toen we hier net woonden was het leuk om oud cursisten tegen te komen, dat gaf een beetje een “thuis-gevoel”. Dat thuisgevoel hadden we ook in de Rank, waar we ons bij aansloten. Daar heb ik de laatste jaren in de kerkenraad gezeten als kerkrentmeester. Dat was een nieuwe stap, weer veel geleerd! Daar ben ik sinds september uit.

De PCOB heeft me de laatste jaren na aan het hart gelegen. Ik heb in veel plaatsen in de omgeving voorlichting op middagen gegeven, bijvoorbeeld over valpreventie en ouderenmis- handeling. Ook hier in Krimpen aan den IJssel. Ook heb ik een paar jaar met het project

“Oefen je Vitaal” meegedaan. Daar ken ik ook een aantal leden van de PCOB van. Dus vreemd en nieuw is het zeker niet voor me. Ik heb zin om me te verdiepen in de werkwijze van het bestuur en de afdeling. Kijken waar ik mijn steentje kan bijdragen. En ik hoop u te ontmoeten als deze coronaperikelen weer achter de rug zijn, het is een lastige tijd. Maar we houden moed! We moeten niet vergeten dat God niet alleen het eerste woord heeft, maar ook het laatste!

Marjan Tromp

Ik geef de pen door aan…

Recent ben ik benaderd of ik mee wilde doen om een stukje over mijzelf te schrijven. Nu houd ik er helemaal niet van om in de belangstelling te staan, maar ja het is corona- tijd en we zitten allemaal aan huis gekluisterd en willen wat afleiding hebben.

Ik ben 74 jaar geleden geboren in de Hoflaan in Rotterdam -Kralingen. We woonden in een groot herenhuis en woon- den in bij mijn opa en oma. Zij waren verplicht na de oorlog mensen in huis te nemen, dus zijn mijn ouders die in 1944 getrouwd waren daar ingetrokken. Ons gezin bestond uit 2 zusjes en 1 broer. Het was een zorgeloze jeugd. We hadden een inwonende huishoudster, waar ik vaak op bezoek ging en als ik problemen met mijn huiswerk had, was het gemakkelijk om het even aan opa of oma te vragen. Elk jaar gingen we op vakantie naar Zwitserland omdat mijn oma daar geboren was.

Op mijn 20ste ben ik getrouwd met Paul en zijn kort daarna in Krimpen aan den IJssel komen wonen. Na mijn receptiewerkzaamheden bij notariskantoor Westbroek, ben ik bij scheep- vaartkantoor Vinke en Co in de Parkkade gaan werken. Na een paar jaar ben ik gaan solliciteren bij Transavia als stewardess. Heb daar 26 jaar gewerkt met heel veel plezier. Je wist als je ‘s morgens wegging nooit of je wel weer na jouw geplande vlucht thuis zou komen. Hoe meer het fout ging hoe leuker ik het vond. Gelukkig had ik een man en een zusje die op de 2 inmiddels geboren kinderen konden passen. Van kinderopvangtoeslag hadden we nog nooit gehoord! Tijdens een vlucht van Maastricht naar Malaga kregen we blikseminslag. Er ging een grote vuurbal door de

cabine, het licht viel uit. Het eerste wat door mijn hoofd ging (we zouden de volgende week op wintersportvakantie gaan) ik heb geen annulerings- verzekering! Gelukkig zijn we veilig geland. Op mijn 55ste moest ik stoppen en werd ik op wachtgeld gezet. Omdat ik niet thuis wilde gaan zitten, ben ik bij het Termaathuis in Kralin- gen gaan werken als receptioniste. Ondertussen werd ik door Reier Hoogendoorn gevraagd om in het bestuur van de PCOB te komen, wat ik met veel plezier 2 termijnen heb gedaan en tot vandaag de dag zijn mijn man en ik het distributiepunt voor de maandelijkse KBO- PCOB

(11)

magazines. De rest van mijn tijd vul ik met het deelnemen aan het seniorenplatform, het ambassadeurschap van de mantelzorg in Krimpen aan den IJssel, het brood snijden voor de voedselbank bij Casteleijn en elk jaar ga ik naar Madrid waar ik op een stand van de beurs "Nuevo Futura" sta. Dit is een beurs, die georganiseerd wordt om verschillende kinderhuizen te onderhouden in Spanje. Mijn laatste bezigheid is het secretariaat van EHBO-vereniging Krimpen aan den IJssel, waar ik 38 jaar lid van ben en 16 jaar secretaris.

De laatste jaren zijn er veel veranderingen op het gebied van de EHBO en het verenigings- leven verdwijnt steeds meer. Er wordt steeds meer van de vrijwilligers gevraagd, terwijl de tijd een steeds grotere rol speelt, waardoor er steeds meer leden afhaken. Gelukkig zijn we met de gemeente bezig geweest om meer mensen op te leiden als hulpverlener bij een hartstilstand met behulp van een AED. Er worden daardoor meer levens gered. Dit geeft een heleboel voldoening. Ik hoop mij nog heel lang in te kunnen zetten voor anderen.

Emilie van der Kraan-Tijssens

Tips en trucs

Hoe gaat het met u? Ik hoop dat corona uw deur voorbij is gegaan. Maar dan nog… We zaten (zitten?) opgehokt: weinig beweging, weinig uitdagingen, weinig bezoek, weinig pleziertjes.

Hoe kom je dan aan de goede motivatie om toch zo nu en dan te bewegen? Want we weten natuurlijk wel dat dat goed voor ons is, maar ja… DOEN is weer heel iets anders! En poeh, sporten, je moet er niet aan denken! Fietsen, wandelen… komt het ervan?

Toch zijn er heel veel momenten thuis die je kunt benutten om zo maar een oefening te doen. En ja, heus, geloof me: je voelt je beter als je het regelmatig doet.

Ik zal zo nu en dan een paar oefeningetjes aan u doorgeven. De afgelopen jaren heeft de PCOB het “Oefen je Vitaal” programma zo nu en dan gegeven. Mensen die daaraan deel

hebben genomen, zullen deze herkennen.

Deze oefening kan heel goed gedaan worden terwijl je bijvoorbeeld naar de televisie kijkt! Leg deze nieuwsbrief open bij deze bladzijde, zodat je er regelmatig aan herinnerd wordt. Zou dat helpen?

A. Zittend in de stoel, het liefst voorop de zitting, uw rug los van de rugleuning. Strek het rechterbeen en houdt dat even vast. Begin met 5 tellen en probeer er elke keer een tel bij te doen. Goed gestrekt houden! Daarna het andere been (op één been kunnen we niet lopen).

B. Probeer hierna eens of u in deze houding uw voet kunt bewegen, tenen naar je toe en tenen van je af, of een rondje draaien in de enkel.

C. Als dat allemaal goed gaat, zou u ook eens kunnen proberen of het met twee benen tegelijk lukt…..! Dat is zwaar, hoor, goed doorademen! Vooral uitademen.

Oefeningen voor je heupspieren zijn het meest belangrijk. Hoe beter zij functioneren, hoe minder kans er is op vallen! En deze spier op ons bovenbeen is er één van.

Ga ook als het even kan naar buiten. Zelfs als de zon achter de wolken zit, maakt je li- chaam vitamine D aan. (niet achter het glas) En dat is een vitamine die

we heel hard nodig hebben. Het is goed voor je botten, je organen, zoals je longen en nog veel meer. Dat hebben we dus hard nodig!

Zit u met vragen over bewegen? Bel of mail me gerust. Mijn gegevens vindt u in de colofon.

Marjan Tromp

(12)

Hulp bij belastingaangifte in 2021

Wanneer u deze nieuwsbrief leest, heeft u de uitnodi- gingsbrief van de Belastingdienst om aangifte over het jaar 2020 te doen, al langere tijd in uw bezit.

U krijgt deze brief alleen, wanneer u volgens de regels van de Belastingdienst in aanmerking komt om aangifte te doen. U dient de aangifte tijdig, dat wil zeggen uiterlijk 30 april 2021 ingediend te hebben. Let u goed op deze datum!

Mocht u hulp nodig hebben bij het doen van aangifte, dan kunt u zich telefonisch melden bij KBO-lid de heer J. Jeurissen via telefoonnummer: 0180 – 515355. U kunt hem ook mailen via: jo.jeurissen@12move.nl

De aanmelding via KrimpenWijzer is dit jaar vanwege de coronamaatregelen niet mogelijk.

Na de aanmelding hoort u daarna wanneer, waar en door wie u geholpen wordt bij het doen van de aangifte. Wacht u niet al te lang met uw aanmelding. U begrijpt dat de maanden maart en april elk jaar weer drukke maanden zijn, waarin veel moet gebeuren om het doen van de aangiftes tijdig te verzorgen.

Ook in 2021 wordt dus de samenwerking met de vrijwilligers van de KBO gecontinueerd. Het landelijk bestuur van de PCOB in Nieuwegein besloot eerder dat de HUBA-activiteiten (hulp bij belastingaangifte) volledig als een verantwoordelijkheid van de afdelingen wordt be- schouwd.

Frans van Rij, secretaris

deze bijdrage vanuit de ‘oude doos’ worden In we nader geïnformeerd over de Algerabrug.

In 1998, ruim 23 jaar geleden schreef mijn oom dit artikel in zijn memoires.

Tot op de dag van vandaag blijft deze ‘brug der zuchten’, een gespreksonderwerp.

Al met al was 1958 een memorabel jaar.

Een jaar waarin het ‘veer van de Ruit’ uit de vaart werd genomen en de Algerabrug werd geopend!

Gijs Zwijnenburg

(13)

LENTEPUZZEL

De overgebleven letters vormen een zin.

U kunt deze zin doorgeven aan onze puzzelredactie via het mailadres:

pcobpuzzelredactie@outlook.com

of doorgeven via telefoonnummer 0180-520894. Uit de goede oplossingen wordt één PCOB-lid getrokken en die krijgt dan een mooie bos bloemen.

De winnaar van de woordzoekpuzzel in de PCOB Nieuwsbrief februari-maart 2021 is mevrouw Maria Vreven. De oplossing was: ARABICA.

(14)

COLOFON:

Voorzitter:

De heer G. van Middelkoop Treviso 44

2921 BJ Krimpen aan den IJssel telefoon: 0180 - 523747

e-mail: g.vanmiddelkoop@caiway.nl Lief en leed:

Mevrouw J. Bakker-Barkmeijer Esdoornlaan 34

2923 EG Krimpen aan den IJssel telefoon: 0180 - 518075

e-mail: nicoicvjanneke@solcon.nl Websitebeheerder:

Ds. A. Tromp Populierenlaan 30

2925 CT Krimpen aan den IJssel telefoon: 0180 - 522828

e-mail: info@dsatromp.nl

Secretaris:

De heer F.P. van Rij Vijfkamp 5

2924 VP Krimpen aan den IJssel telefoon: 06-17405923

e-mail: fpvanrij.pcob@kpnmail.nl Lid:Mevrouw M.A. Tromp-de Graaff Populierenlaan 30,

2925 CT Krimpen aan den IJssel telefoon: 0180 - 522828

e-mail: matrompdegraaff@hetnet.nl Redactie nieuwsbrief:

De heer G. van Middelkoop De heer F.P. van Rij

De cartoons zijn van de hand van de heer G. (Gert) Blom Hulp bij klussen:

D. (Dirk) Bosch Cantharel 30

2925 DJ Krimpen aan den IJssel telefoon: 0180 - 553709

e-mail: boschd46@gmail.com

Penningmeester:

De heer K.W.C. Star Volière 3

2935 WV Ouderkerk aan den IJssel telefoon: 06 -29319162

e-mail: ksr@tabstar.nl Algemeen adjunct:

2e penningmeester::

vacant

Hulp/advies belastingzaken en thuis- administratie:

De heer F.P. van Rij Vijfkamp 5

2924 VP Krimpen aan den IJssel telefoon: 06-17405923

e-mail: fpvanrij.pcob@kpnmail.nl

Voor rijbewijskeuringen kan men contact opnemen met mevrouw José van den Berg via telefoonnummer:

036 - 7200911. Dit kan ook via de website: www.rijbewijskeuringsarts.nl. Leden van de PCOB krijgen korting op het tarief.

De kosten van de keuring bedragen € 40.

Het adres van het verenigingsbureau KBO-PCOB is: Seniorenorganisatie KBO-PCOB, Ringwade 67, 3439 LM Nieuwegein.

Telefonisch bereikbaar via nummer: 030 - 3400600. Wanneer u een e-mail naar het verenigingsbureau wilt versturen, kan dat via: secretariaat@kbo-pcob.nl.

Toegang tot de landelijke website: www.pcob.nl -> uw afdeling -> vul “Krimpen aan den IJssel” in bij “zoeken……”.

Onze afdeling kent sedert januari 2020 een plaatselijke website. Via www.pcobkrimpen.nl komt u hierop terecht.

Het IBAN/banknummer van de afdeling Krimpen aan den IJssel e.o. is: NL27RABO 0152 7958 12 ten name van:

Penningmeester PCOB Krimpen aan den IJssel.

De jaarcontributie bedraagt in 2021: € 55,00 voor partnerlidmaatschap en € 36,00 voor individueel lidmaatschap.

Het lidmaatschap van de PCOB loopt van 1 januari tot en met 31 december en wordt jaarlijks automatisch verlengd.

Opzegging van het lidmaatschap per brief of per e-mail bij de secretaris, en wel vóór 1 december.

Persoonsgegevens van de leden worden beheerd door de secretaris. De leden hebben het recht deze gegevens op te vragen en in te zien. Ook kan een verzoek tot wijziging gedaan worden. Er wordt binnen de afdeling verantwoord en ver- trouwelijk met persoonsgegevens gehandeld. Hiertoe heeft het bestuur een privacy statement opgesteld dat op 25 juni 2018 is vastgesteld.

(15)
(16)

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

We zien hier getrouwde vrouwen die door hun echtge- noot worden achtergelaten en (de tweede vorm) ongetrouwde jongeren die door hun ouders worden achtergelaten. Bij

Zoals hierboven al is toegelicht, is er in deze studie gebruikgemaakt van een combinatie van verschil- lende onderzoeksmethoden (triangulatie) om zo tot een landelijke educated

Buiten het verdriet dat we hebben om de zieken en de mensen die we door dat virus voor altijd moeten missen zijn de economi- sche, sociale en maatschappelijke gevolgen die corona

Voor stichting SCAG was 2013 een bijzonder jaar; er is afscheid genomen van de directeur, in de overgangsperiode is interim-management ingezet vanuit Theaters Tilburg en

Verder hoorde Connor Max bestraffend toe te spreken als hij dingen deed zoals het meubilair in sloophout veranderen, maar hem nu bestraf- fend toespreken had helemaal geen zin

Kijk deze week dus zeker extra goed in de agenda na of er al dan niet gevraagd wordt om een fiets, een fietshelm of een fluohesje mee te brengen naar school. Dit om te oefenen

Er zou best iemand zijn, die met die jongeren blijft contact houden: blijven aanspreken en blijven voorstellen doen, blijven onderhandelen, blijven spreken Iemand die al voor 18

Vandaag kijken we daar toch anders naar: het individuele krijgt al meer de nadruk – ‘Je loopt hier toch maar één keer rond.’ Wel blijft het een van onze diepste angsten