Wenters Plus 50-plusvereniging voor Winterswijk en omstreken

Wenters Plus

50-plusvereniging voor Winterswijk en omstreken

14e jaargang - februari 2022

2

Voorzitter a.i. Otto Geesink

Lindenstraat 10 - 7101SW Winterswijk 0543-450 223 - voorzitter@wentersplus Penningmeester: Gerda Hoekstra

Sleeswijkstraat 101 7101 GM Winterswijk tel. 0543 840144

penningmeester@wentersplus.com Secretaris/ Riekie Bussman

Ledenadministratie Misterweg 17 - 7102 BD Winterswijk en Reiscommissie: 0543-519430

secretariaat@wentersplus.com ledenbeheer@wentersplus.com Bestuurslid: Nel van ‘t Zand

Bestuurslid: Wilma Dondergoor

algemeenbestuurder@wentersplus.com Redactie: Cor Verhaaff

Landbouwstraat 7-01 7101 EK Winterswijk corverhaaff@wentersplus.com Otto Geesink,

Lindenstraat 10 - 7101 SW Winterswijk tel. 06 12 15 43 07

activiteitenalgemeen@wentersplus.com Vormgeving, opmaak Arjan Ligtenbarg

en realisatie: Jasmijnlaan 39 - 7101 ZE Winterswijk 0543-52 28 62 -

redactie@wentersplus.com

Ereleden: Hans Soutendijk sinds 24-02-2018 Nel van ‘t Zand sinds 16-02-2019 Hemmie Sonderen sinds 16-02-2019 Bernard Rave sinds 28-09-2021 Dagelijks bestuur: Publiciteit en belangenbehartiging

Voorzitter, secretaris en penningmeester Bank Rabobank: NL05 RABO 0148 8025 24

seniorenvereniging Wenters Plus p/a Sleeswijkstraat 101

7103 GM Winterswijk ANBI ANBI status sinds 29-01-2019

Gehele of gedeeltelijke overname van artikelen is alleen toegestaan na toestemming van de redactie.

Wenters Plus

50-plusvereniging voor Winterswijk en omstreken opgericht 5 januari 2009

Van de redactie

Gisteren is verleden, morgen is toekomst, vandaag is nu….Met frisse moed is de redactie het nieuwe jaar gestart en hoopt dat de lezers weer veel plezier mogen beleven aan ons Verenigingsblad.

De redactie heeft niet stil gezeten en komt deze maand met een paar al bestaande rubrieken, zoals de verhalen van Anja Geesink over haar belevenissen in Costa Rica, het artikel van Cor Verhaaff over oude beroepen en natuurlijk is er weer een nieuwe puzzel die u mag oplossen. Wim Schepers verrast ons natuurlijk weer met een nieuw verhaal, deze keer over de gulden middenweg. Blader snel door naar blad 21.

De redactie heeft ook een nieuwe rubriek bedacht:

poëzie met een knipoog. Wij hebben leuke gedichtjes en limericks voor u verzameld, die vast een glimlach en misschien wel een schaterende lach opleveren. Volgende maand hopen wij ook uw gedichten en zelfgemaakte limericks te mogen opnemen in deze nieuwe rubriek!

Doe mee, bedenk een leuke limerick en stuur het naar de redactie! Wij zijn erg benieuwd naar uw limericks.

Nel van ’t Zand is bestuurslid en een van onze leden van het allereerste uur. De twee redacteuren van dit blad zijn op een grijze decemberdag bij haar op bezoek geweest en daar heeft Nel haar verhaal verteld. Het werd een gezellige morgen met koffie en koekjes en een hoop kabaal toen bij de buren een bouwvakker met een grote drilhamer een gat in de vloer ging hakken. Nadat wij die man tot stilte hadden gemaand ging het gesprek weer verder. Hoe dat afliep en wat Nel ons te vertellen heeft leest u op bladzijde 15.

Veel leesplezier.

3 Heeft u fijne feestdagen gehad en heeft u het met uw

dierbaren toch nog kunnen vieren?

Het nieuwe jaar is alweer een maandje oud, wij zitten midden in de winter en wij zijn op weg naar het voorjaar. En de lente is toch waar wij allemaal erg naar uitkijken omdat wij hopen dat de wereld er dan weer beter uitziet. Want er moet toch een moment komen dat het virus verdwijnt en wij weer vrij mogen zijn van alle beperkende maatregelen.

Op 11 november van het vorige jaar kregen wij te maken met een corona uitbraak bij ’t Gasthuus en werden de deuren gesloten. De ene na de andere persconferentie volgde, de maatregelen werden steeds strenger en ’t Gasthuus bleef gesloten.

Onze busreis naar Delft, georganiseerd voor de 24ste november ging helaas niet door. Wij hebben de busreis nu verplaatst naar 23 maart. Wij hopen dat wij dan samen gezellig op reis mogen gaan!

Onze bedoeling was om deze maand de Algemene Leden Vergadering te houden. De agenda is al samen- gesteld, de begroting voor het komende jaar staat op papier en ook het jaarverslag is geschreven. Maar door de huidige maatregelen heeft het bestuur besloten de

vergadering drie maanden uit te stellen naar mei 2022.

Onze penningmeester Gerda Hoekstra had tijdelijk het voorzitterschap op zich genomen na de vorige buiten- gewone Algemene Ledenvergadering in 2021. Het was echter gewenst dat iemand anders het voorzitterschap op zich zou nemen, zodat Gerda zich kan concentreren op de financiën van onze vereniging. Otto Geesink, oud bestuurslid en een van de redacteuren van dit blad, zal het voorzitterschap nu tijdelijk op zich nemen tot aan de Algemene Ledenvergadering in mei. Ook blijft onze redacteur Cor Verhaaff een van de adviseurs van het bestuur. Met deze samenstelling van het bestuur hopen wij de onderlinge lijntjes kort te houden wat prettig samenwerken zal bevorderen.

Natuurlijk blijven uw opmerkingen en vragen altijd van harte welkom. Wij kijken er naar uit!

Uit de bestuurskamer

Wist u dat onze vereniging ook een bridgeclub kent?

Er zijn momenteel 32 leden en, zij komen één maal

per veertien dagen samen in de Recreatiezaal van de Sleeswijk, Sleeswijkstraat 63 - 7101 GM in Winterswijk.

Mocht u ook belangstelling hebben om mee te spelen dan kunt u contact opnemen met mevrouw G. Kranenbarg, telefoon 0543-51 57 14.

4

5 In 1846 schreef de Engelsman Edward Lear het boek

A Book of Nonsense vol met onzinpoëzie, dat is dus poëzie die je niet zo serieus moet nemen. Daarna verschenen er steeds meer boeken met onzinpoëzie, niet alleen in Engeland maar ook op het vasteland van Europa. In Nederland waren het onder andere Van de Linde, onder de naam van de Schoolmeester en François Haverschmidt, onder de schuilnaam Piet Paaltjens, die de nonsenspoëzie naar het publiek brachten. Een van de bekendste grafschriften van de Schoolmeester is:

Hier ligt Poot, hij is dood.

Drs P. introduceerde het Ollekebolleke als een nieuwe rijmvorm en nam daarmee de plaats in van de limerick.

Drs. P beschreef de ollekebolleke zelf in een ollekebol- leke:

Dactylus! Dactylus!

Ollekebolleke Tweemaal vier regels Die rijmen aan ’t slot Kreet, thema, één woord met Zeslettergrepigheid

Moeilijk te maken Maar wat een genot!

Toch blijf ik even bij de limerick. Een limerick is niet zo moeilijk te maken. Een voorbeeld van zo’n limerick is:

Een dame, zo lelijk als de nacht Had haar man volledig in haar macht Maar verdorie wat bleek

Toen ze net niet even keek

Heeft hij toch weer zijn lief een bezoek gebracht.

Wat is een limerick? Een limerick is een kort versje met het rijmschema A-A, B-B, A. Het einde van de 1e zin rijmt op het einde van de 2e zin. Het einde van de 4e zin, rijmt op het einde van de 3e zin. En het einde van de 5e zin rijmt weer op het einde van zin 1 en 2. Een limerick is een leuk rijmpje, waarbij de clou in de laatste rijmregel naar voren komt. Vaak is een limerick dubbelzinnig en soms ronduit plat. Daar is niets mis mee. In tegenstelling tot veel andere poëzie geldt platte humor bij een lime- rick juist als aanbeveling.

Het volgende voorbeeld van de literator Robin Kerkhof is een leuk voorbeeld van een limerick:

Een slager uit Assen hoort hoerige passen Hij kijkt op en fluit Zijn hand schiet nu uit Hij kan niet meer plassen.

En deze is van Ivo de Wijs:

Er was eens een vrouw in Toledo Die deed het graag met een torpedo Padadam Tadadam

Tadadam Tadadam

… God, wat missen wij we Willy Alfredo

En deze limerick van John O ‘Mill wil ik u niet onthouden.

Hij schreef nonsensgedichten die vaak gebaseerd waren op een letterlijke vertaling van Nederlands in het Engels,:

A sailor, by storm and by thunder fell plat on his beck in ‘t fore-under.

He broke all his teeth now he’ll never say ‘chees’,

when a foto is taken - poor donder!

en: A terrible infant, called Peter sprinkled his bed with a gheter His father got woost,

took holf of a cnoost,

and gave him a pack on his mieter Van John O “Mill ook dit Hollandse gedichtje:

Jantje zag eens pruimen hangen, Oh, als eieren zo groot;

De tuinman zag zijn bolle wangen Sloeg de vuile gapper dood.

En wat vindt u van deze limerick?

Een oudere dame in Emmen Probeerde een lama te temmen

’t Beest reed op een fiets Maar hij vorderde niets,

Want hij had slechts geleerd om te remmen.

Om mee te eindigen wat korte gedichtjes van Jan Boerstoel:

Ochtendmens De morgen kost normaal al strijd Maar zeker tegen sluitingstijd Goeie nacht

Tijd om weer naar huis te gaan:

‘Vrienden, ik ga pitten’

Godzijdank, ik kan nog staan.

‘Laat de rest maar zitten.’

En daarmee eindigen we vandaag. Volgende maand gaan we verder met “poëzie met een knipoog”.

U kunt meedoen!

Heeft u een leuke limerick of een grappig gedichtje?

Stuur het ons op: corverhaaff@wentersplus.com of per brief naar Wenters Plus,

p/a: Landbouwstraat 7-01 - 7101 EK Winterswijk

Poëzie met een knipoog

6

7

1

5 3

7

2

6 4

8

Puzzel 1.

Weer even iets anders. U ziet acht fragmentjes van onze adverteerders. Aan u de taak om de naam van elke adverteerder op te zoeken. U moet van elke naam één letter opschrijven en wel in de volgende volgorde:

1. Neem de 2e letter 2. De 1e letter 3. De laatste letter.

4. de middelste letter 5. De middelste letter 6. De 3e letter.

7. de laatste letter 8. De 4e letter.

De gevonden letters verwijzen weer naar een gebied/wijk in Wenters.

Zoek de 10 verschillen

Puzzel 2.

Welk woord wordt hier uitgebeeld?

Stuur beide oplossingen uiterlijk 25 februari naar:

corverhaaff@wentersplus.com

of per briefkaart naar: Wenters Plus, p/a: Landbouwstraat 7-01

7101 EK Winterswijk

Oplossing december:

1. Talamini 2. Bedrog

Oplossing november:

1. Scholtenenk 2. Tafelwijn

Winnaars november:

1. Jannie Vreeman 2. Anka Smit 3. Henk Wissink Winnaars december:

1. F. Kreeftenberg 2. J. Vreeman 3. M. Groeneveld

8

ax ine

9

De kolombreedte is 85 mm Actief Wandel Challenge Winterswijk De kolombreedte is 85 mm

Wandelen is voor iedereen een gezonde en eenvoudige manier om buiten te bewegen, te genieten van de omgeving en met elkaar in gesprek te gaan. Onder begeleiding van beweegmakelaars Mitchel en Ria,

buurtsportcoach Jos en docent Graafschap college Wouter met zijn stagiaires Sport en Bewegen bieden wij u een wandelprogramma van 12 weken.

De wandel challenge ondersteunt u om de wandelafstand op te bouwen naar 3 à 5 km of zelfs 10 kilometer.

Aansluitend kunt u lid worden van een (wandel)groep/vereniging.

Wij organiseren het op en rond het sportpark van atletiek vereniging Archeus in een veilige omgeving. Naast warming-up, rustige opbouw wandelafstanden en tijd, worden er oefeningen gedaan om het evenwicht,

kracht, beweeglijkheid en looptechniek te verbeteren.

Ook kunnen er buiten de baan mooie routes gewandeld worden.

Dit is tevens een uitnodiging voor uw behandelaar of begeleider.

Hij/zij is welkom eens mee te wandelen. Ook aanbieders van een wandelgroep ontmoeten wij graag.

Ook is er een aanbod met informatie over een gezonde leefstijl en voeding (Renate Grevers) en valpreventie (vanuit het Budocentrum).

• Locatie: AV Archeus, Vredenseweg 136, Winterswijk

• Start, datum en tijd: Donderdagavond 2 september

18:00-19:00 uur of Vrijdagochtend 3 september 10:00-11:00 uur

• Doelgroep: Startende wandelaars, volwassenen en senioren.

• Aanmelden en info: www.actiefwinterswijk.nl of mail naar

actief@winterswijk.nl met vermelding van uw naam, leeftijd en telefoonnummer. Geef uw voorkeur aan voor donderdagavond of vrijdagmorgen. Beweegmakelaars: Ria Bussink 0623792529 (vakantie van

9 tot 30 augustus), Mitchel Hammadi 0610501916 (vakantie van 30 augustus tot 23 september).

Mailadres: beweegmakelaar@winterswijk.nl.

De infotheek van Oriolus is geopend!

In de infotheek van Oriolus kunt u boeken vinden op diverse gebieden;verschillende kankersoorten, rouw &

verlies, ervaringsverhalen, kanker & gezin, voeding& leefstijl, etc. Deze boeken zijn te leen en hier zijn geen kosten aan verbonden. Tevens zijn er informatiefolders te vinden.

Wees welkom, de vrijwilligers van Oriolus begeleiden u graag.

Vanaf 20 september kunt u op maandag en dinsdag binnenlopen vanaf 9.30 uur t/m 12.30 uur.

Op donderdag kunt u terecht tussen 9.30 uur t/m 15.30 uur.

Tot aan 20 september zijn de openingstijden beperkt i.v.m. de vakantieperiode; iedere dinsdag en donderdag kunt u binnenlopen tussen 9.30 uur t/m 12.30 uur.

Voor meer informatie kunt u kijken op www.oriolus-achterhoek.nl of bellen naar 06-10033406.

Contact

Door de berichten over besmettingen en steeds weer een verlenging van de corona maatregelen is de wereld van veel mensen wel heel klein geworden. Het ‘echte’

contact met anderen wordt gemist. En het is lastig om de moed erin te houden.

Mogelijkheden

Gelukkig werkt Noaberschap nog steeds: buren, wijkge- noten, vrijwilligers en ondernemers blijven zich inzetten voor de ander. Ook zijn er, weliswaar beperkt activiteiten waar u terecht kunt. Door de veranderende regels is dat misschien niet zo duidelijk.

Er is ook de Luisterlijn als u niemand heeft bij wie u terecht kunt als u het even moeilijk heeft, u zich alleen voelt of u uw verhaal kwijt wilt.

De vrijwilligers van de Luisterlijn zijn het hele jaar door, dag en nacht bereikbaar. De Luisterlijn is te bereiken via telefoonnummer 0900 – 0767 (normaal tarief) of chat/mail via www.deluisterlijn.nl

Verder

Er zijn mensen die voor u klaar staan, u moet alleen wel laten weten dat u ze nodig heeft. Het is mooi als u zichzelf kunt redden, maar vragen om hulp is ook zich- zelf kunnen redden.

U hoeft het niet alleen te doen. Kijk om u heen en durf te vragen.

Sociaal team de Post

Vanwege de lockdown is er geen inloopspreekuur in de Post, we werken alleen op afspraak. Een afspraak gebeurt voorlopig telefonisch of via beeldbellen. Is een fysieke afspraak noodzakelijk? Dan maakt onze mede- werker daarvoor een afspraak met u.

Wij zijn op werkdagen van 9.00 tot 12.00 uur via tele- foonnummer (0543) 543 960 bereikbaar. U kunt ook een e-mail sturen naar depost@winterswijk.nl.

Stampen voor Oriolus

Op het moment van schrijven van dit artikel zit Neder- land in lockdown. Aan het einde van het jaar 2021 kijken we tevreden terug op een bijzonder jaar, het jaar dat de deuren van Oriolus zich in het SKB openden.

Buiten de lock- down perioden om is Oriolus goed gevonden door mensen met en na kanker, hun naasten en nabestaanden.

Kijkend naar het komende jaar zijn er vele ideeën om het aanbod van Oriolus uit te breiden.

Er staat tevens een mooie activiteit op de planning om Oriolus te steunen:

Hou je van wandelen, lekker eten en steun je Oriolus?

Kom dan op zondag 13 februari naar ‘De tafel van Heerlijk’, Haver-

kampstegge 12 in Kotten.

In verschillende tijdsblokken kun je starten met koffie/thee en wat lekkers, een mooie wandeling en nadien genieten van een heerlijke

stamppot. Het is nodig om je voor deze activiteit aan te melden, de kosten zijn €12,50.

Hou de berichtgeving via de diverse mediakanalen in de gaten voor aanmelding, meer informatie en over het al dan niet doorgaan van deze activiteit voor iedereen die Oriolus een warm hart toedraagt!

www.oriolus-achterhoek.nl

Sociaal Team van de Post

10

11

P ^rogramma W ^enters P ^lus

De ontspanningsmiddagen worden gehouden in het Gasthuus, Misterstraat 96-19, 7101 EZ Winterswijk.

De zaal is open om 14:00 uur. De aanvang is 14:30 uur en de eindtijd is 16:30 uur.

Deze evenementen zijn alleen toegankelijk voor leden van Wenters Plus!

Natuurlijk kunt u ook ter plaatse direct lid worden! De contributie is € 25,00 per jaar.

Wilt u een van de middagen bezoeken?

Dan kunt u zich vooraf aanmelden.

Bij Gerda Hoekstra: 0543 840 144, penningmeester@wentersplus.com Bij Riekie Bussman: tel: 0543 519 430, secretariaat@wentersplus.com

Wie weet?

Bij het samenstellen van dit blad, eind december, waren de regels voor de komende periode nog niet bekend. We verwachten dat we gedwongen zijn om voorlopig alle bijeenkomsten uit te stellen in de maand februari. Mocht het plotseling toch anders lopen, dan ziet ons programma er voor deze maand als volgt uit. Houdt dus onze website www.wentersplus.com en Facebook in de gaten voor de laatste informatie.

Dinsdag 1 febr. : Bingo

Dinsdag 8 febr. : Duo Een en Ander

Zangduo met cabaret en muziek van alle tijden

Dinsdag 15 febr. : Spelmiddag Dinsdag 22 febr. : Verrassing

Dinsdag 1 maart.: Bingo

Meer informatie over ons programma op onze website www.wentersplus.com

Wij vragen.:

voor de activiteiten op de dinsdagmiddag vragen we vrijwilligers die ons willen assisteren met koffie schenken, de bingo en andere activiteiten.

Geïnteresseerden voor het bestuur zijn ook welkom. Kom eens een bestuursvergadering bijwonen om te kijken of dit iets voor u is.

Informatie bij Gerda 0543-840144 of Riekie 0543-519430

De perfecte plek voor een goede kop koffi e, lunch of lekker tussendoortje op ons ruime

terras of in onze gezellige woonkamer.

Gezellig boerderij terras in bosrijke omgeving.

Gelegen aan vele fi ets- en wandelroutes.

(tussen knooppunt 31 en 39).

Veenweg 2, 7107 BB Winterswijk Kotten tel.: 0543-564298 www.veenemaat.nl

Veenemaat Veenemaat

Mini-camping, B

Mini-camping, B& &B, Eetcafé en Terras B, Eetcafé en Terras

12

13

Hollanders in de tropen

Een verzameling verhalen geschreven door Anja Geesink in Costa Rica

7. Costanera

Deze week hebben we weer eens een heel stuk van Costa Rica verkend. Onze dochter en schoonzoon hebben bij ons gelogeerd en willen nog een paar dagen doorbrengen bij onze andere familie voor ze weer terug gaan naar Nederland. De familie woont in het noorden van Costa Rica, aan de grens met de provincie Guanacaste. Ik heb besloten om ze er met de auto heen te brengen, daar een nacht over te blijven en dan de volgende dag terug te rijden. Tegen acht uur in de morgen vertrekken we. We hobbelen het dorp Ojochal uit over de onverharde weg en gaan dan rechtsaf naar Dominical. Deze weg heet de Costanera, de kustweg. Op deze plaats is de weg prachtig geasfalteerd en hier en daar zelfs drie banen breed. Hele gedeeltes hebben ook al borden, strepen en zelfs katten- ogen, het lijkt wel een landingsbaan voor een vliegtuig. Men is echter wat te kwistig geweest met de kattenogen, want ze staan wel erg dicht bij elkaar. Tot een bepaald punt, toen waren ze op, en vanaf hier moeten we het alleen met de gele strepen doen. Maar het blijft een fantastische weg.

In Dominical gaan we de Río Barú over en we genieten van het uitzicht op de branding waar deze rivier in de zee uitkomt. Vlak over de brug passeren we de politie- post. We mogen altijd doorrijden, want ze kennen ons inmiddels. Links en rechts zijn hier fruitstalletjes met de heerlijkste tropische vruchten. Vandaag stoppen we daar niet, want we hebben nog een heel eind voor de boeg.

We vervolgen de Costanera, maar die is hier niet meer verhard. Waarom, dat weet eigenlijk niemand, maar men praat al tientallen jaren over het asfalteren van dit gedeelte en het komt er maar steeds niet van. Wat een contrast met het vorige gedeelte van de weg, je bent ineens 80 jaar in de tijd terug. We hobbelen over de stoffige weg, af en toe moet je een vrachtwagen inhalen en dan zie je even helemaal niets vanwege de stofwolken. Gelukkig geven de vrachtwagenchauffeurs het meestal wel aan als je in kunt halen. We passeren een aantal stoffige dorpjes tussen het groen en komen dan aan in het gedeelte met de oliepalmplantages. Kilometers oliepalmen, zo ver je zien kunt. Vroeger werd dit gebied allemaal geëxploiteerd door de United Fruit Company. Deze maatschappij heeft ook de ijzeren bruggen aangelegd, die er nog steeds net zo bij liggen als toen ze, lang geleden, gebouwd werden. IJzeren gevaartes, heel smal, en af en toe in zeer slechte staat.

Men heeft maar wat beton geplakt op de plekken waar de ergste gaten zijn, of er ligt een rijplaat over. Het rammelt en klettert als je er overheen rijdt. De langste brug gaat over de Río Savegre, een hele brede, prachtige rivier. Ook aan de overkant zien we weer enorme oliepalmplantages, en in de verte een zwarte rookkolom. Hier is een palmolie- fabriek en het stinkt er behoorlijk, een weeïge lucht. Het

is wel een aparte sfeer. De dorpjes zijn hier ook allemaal aangelegd door de United Fruit Company, houten huizen rond een voetbalveld gegroepeerd, met een school en een winkel, die hier comisariato heet.

Na 40 kilometer hobbelen zien we een bordje: vliegveld. En ja hoor, hier begint plotseling het asfalt weer. We passeren de drukke badplaats Quepos en vervolgen onze weg via Parrita. Onderweg zien we nog de gevolgen van de aard- beving van een paar maanden geleden, grote scheuren en hobbels in de weg. Maar verder is de Costanera hier prima, goed asfalt, en we schieten lekker op. In Jacó, ook een drukke badplaats, stoppen we voor de lunch. We lopen er even wat rond, maar niet te lang want het is inmiddels midden op de dag en bloedheet. En we vinden eigenlijk alle drie dat ons dorpje Ojochal toch leuker is dan zo’n drukke plaats. Grote hotels schieten hier als paddestoelen uit de grond.

Langzamerhand zien we de plantengroei veranderen. In het zuiden is het nu, in de droge tijd, nog steeds erg groen, maar hoe verder we naar het noorden komen, hoe droger het wordt. We zien geelbruine grasvelden en veel bomen zonder blad. Er zijn daarentegen wel weer veel bomen die prachtig in bloei staan.

Natuurlijk maken we nog even een stop bij de brug over de Río Tárcoles. Op de brug staat een aantal toeristen naar beneden te koekeloeren. En ja hoor, ze zijn er, zoals altijd.

Een stel dikke krokodillen die lui aan de kant van de rivier liggen en zich afvragen waarnaar al die mensen boven hen op de brug nou staan te staren, en waarom ze niet liever eens een lekker kippetje of zo naar beneden gooien.

Na dit fenomeen beginnen we aan onze laatste etappe. De weg blijft geasfalteerd, maar er zitten nog hele stukken in die vol gaten zitten. Dat is nog geniepiger dan een onver- harde weg, want dit verwacht je niet. En er zitten behoor- lijke gaten tussen, we moeten goed opletten en je leert er wel slalomrijden van. Maar het laatste stuk gaat weer gladjes, want dan rijden we over de Interamericana, de grote weg die van noord naar zuid door het Amerikaanse continent loopt. Zo’n zes uur na vertrek komen we aan op de plaats van bestemming, waar we hartelijk ontvangen worden met een drankje en een duik in het zwembad.

Zo, dat zit er op. Nu alleen nog terug, de volgende dag, en dan helemaal in mijn eentje. Eerst het afscheid van onze kinderen, dat blijft altijd het vervelendste van het wonen in het buitenland. De terugweg verloopt ook prima, het gaat zelfs nog vlotter dan de vorige dag. En ook het hobbelen langs de onverharde weg valt mee, in dit land moet je nu eenmaal aan zulke dingen wennen. Maar ik ben wel blij als ik na een dikke vijf uur weer heelhuids in Ojochal aankom.

14

15

Stront aan de sokken

raam uitkijkend op de Zonnebrink. Maar of uitkijkend nu wel zo’n goed woord is voor Nel van ’t Zand valt te betwijfelen. Door haar hoge leeftijd ging haar gezichts- vermogen sterk achter uit.

Een operatie die een paar jaar geleden volgde heeft haar geen goed gedaan. Van goed kijken is helaas geen sprake meer. In de huiskamer liggen talloze loepen maar veel effect hebben die niet meer. Op 12 oktober jl. werd Nel 95 jaar. Aanleiding om wat nader kennis te maken is het feit dat zij een van de vier ereleden van Wenters Plus is.

Denk je een oud moedertje aan te treffen aan de Zonnebrink dan heb je het goed mis! Ondanks de beperking van de ogen is ze nog uiterst kwiek. Nauwe- lijks binnen en het kladblok en pen nog niet ter hand genomen hebbend staat de koffie al dampend voor onze neus. Koken en (veel) huishoudelijk werk doet ze niet meer. Ze laat de avondmaaltijd komen van de slager of de supermarkt. Volgens haar goed te eten. Onze huis- fotograaf en ik ontdekten bij binnenkomst direct al de oorkonde die betrekking heeft op haar ridderschap. Zij is een van de weinigen in Wenters die die eer is toebe- deeld. En, ze is er ook best trots op. In de huiskamer zijn de muren verder voorzien van allerhande andere oorkondes en onderscheidingen. Onze fotograaf Otto heeft bijna een rolletje aan foto’s moeten vol schieten om alles op de plaat vast te kunnen leggen.

Redenen genoeg om toch maar eens nader kennis te maken met deze Nel. Zij is van oorsprong Hagenees maar dat is verder niet te horen. In 1926 geboren als Nel Godijn in het Statenkwartier. Nog altijd een goeie buurt in onze residentie. Naar school gaan had in aanvang niet haar prioriteit. Ze ging naar wat we toen noemden de bewaarschool. Maar Nel onttrok zich regelmatig aan school. Haar belangstelling lag meer bij lezen. Een echte boekenworm. In de zandbak spelen was niet direct aan haar besteed. Dat ze later wel met zand ging spelen lag aan haar huwelijk met Rudy van ’t Zand.

Tijdens de oorlog werden mensen vanuit Scheveningen en de Haagse woonwijken te geëvacueerd. De Duitsers besloten om bepaalde groepen bewoners met bussen te vervoeren naar veiligere plekken. Zo kwam Nel met vader en moeder en drie andere kinderen terecht in het Overijsselse Wijhe. Nel met 2 zussen bij een archi- tect. Niet dat die mensen er op zaten te wachten maar het moest gewoon. De andere familieleden werden verspreid over Wijhe.

Nel kon vanwege de beperkte middelen thuis (vader trok van, wat toen nog heette, de steun) niet verder leren. In Wijhe kon ze werk krijgen bij het Oranjehotel.

Moeder kwam terecht bij een boerin. Dat was ook geen onverdeeld succes. De boerin was nogal van het zuinige soort. Na de afwas werd het water gebruikt voor de koffie! Zonde om het weg te gooien. Ze gingen één keer per half jaar in bad (het bekende zinken teiltje van vroeger) en dan mochten ze ook schone kleren aan.. Alhoewel schone? Op een dag kreeg moeder de opdracht om sokken te stoppen. Maar dat weigerde ze want de sokken waren niet schoon, de koeienstront zat er nog aan. De boerin gaf aan dat dat niet erg was.

Van wassen gingen ze teveel slijten. Je moet het maar bedenken. Maar het was oorlog.

In Wijhe leerde ze Rudy kennen. Hij was een zelf opge- leide kapper. Vader Godijn had tegen Nel gezegd: ”je mag wel uit gaan en dansen maar je houdt je broek aan!”

Maar Rudy was toch wel erg leuk.

Hotel/café/restaurant Veerman in Wijhe is in de oorlogsjaren zeer bekend. De plaatselijke bevolking speelt er biljart, heeft er gymnastiek, zit er op dansles of bezoekt de sociëteit. Tot de logerende gasten behoren handelaren, NSB’ers, Duitse officieren, maar ook joodse onderduikers. Verzetsman Jan Dalemans organiseert met zijn oude dienstmakker kapitein Walta vanaf hier voedseltransporten naar Amsterdamse bejaardentehuizen. Na de oorlog werd de naam veranderd in Oranjehotel. Lees verder aan einde van verhaal over Nel.

16

Textielindustrie

&

in

Winterswijk

&

Een beeld van de opkomst en neergang van de textiel indus trie in de Achterhoek en de omliggende plaatsen, met de nadruk op Winterswijk.

De grote Winterswijkse weverijen verdwenen in de jaren 1960 tot ongeveer 2000.

Een langdurige massale werkloosheid volgde er niet op, veel mensen vonden wel weer werk of gingen (vervroegd) met pensioen.

De confectie-industrie bleef nog lang omvangrijk.

Opmerkelijk is de verschuiving van de grote fabrieken in Twente en de Achter hoek naar confectie- ateliers in de westelijke Achterhoek en de Liemers.

Daarmee kende de textielindustrie geen plotselinge, maar juist een geleidelijke afbouw van de werkgelegenheid in circa 50 jaar tijd.

En ... in en rond Winterswijk zijn nog verrassend veel overblijfselen van deze industrie terug te vinden!

Textiel

industrie

Arjan Ligtenbarg

TEXTIELINDUSTRIE IN WINTERSWIJK

& OMSTREKEN - 29 x 21 cm - 320 pags - eigen uitgave 2019 -

€ 29.50

SPOORWEGEN IN WINTERSWIJK &

OMSTREKEN - 21 x 29 cm - 240 pags - uitg. Ver. Het Museum 2007 - € 28.50

Tekst / Beeld / Ontwerp /

&

a.ligtenbarg@chello.nl Facebook:

Arjan Ligtenbarg

Boeken

NOG

LEVERBAAR:

17 En even na de oorlog in een onbewaakt moment was

vaders welgemeende raad even vergeten. En zoals Nel het uitdrukte ongewenst zwanger. In en na de oorlog geen onbekend fenomeen. Rudy moest op dat moment als dienstplichtige naar Indië om de opstand daar de kop in te drukken. Dus op een normale manier trouwen kon niet en zwanger zonder getrouwd te zijn kon ook al niet. Dus werd het trouwen met de handschoen. De ouderen onder ons weten dat wel. Dochter Truus kwam ter wereld en zag vader pas toen ze al 2 ½ jaar was.

Inmiddels was Nel weer terug in Den Haag. Rudy ging alsnog zijn kappersdiploma’s halen en in de woning op de 1e verdieping werd er een kappersstoel geïnstalleerd.

Uiteindelijk heeft Nel 40 jaar met man en 2 kinderen in Den Haag gewoond. Maar hoe is ze dan in Winters- wijk terecht gekomen? Dat kwam door dochter Truus.

Zij ontmoette in Oostenrijk tijdens de skivakantie de familie Geltink. Zij bestierden in de Gasthuisstraat een tassenwinkel. Er ontstond vriendschap en Winterswijk werd voor hen bekend. Zij verhuizen in eerste instantie naar Ratum. Nel en Rudy werden ook erg enthousiast over het dorpje Winterswijk. Uiteindelijk vestigden zij zich in een woning aan de Hortensialaan. Helaas is daar Rudy op 67-jarige leeftijd plots overleden aan een hart- aanval. Inmiddels woont Nel al weer 23 jaar alleen aan de Zonnebrink. Langzamerhand ziet zij wel uit naar een plek in de Berkhof. Thuis wordt het dus mede vanwege het zicht erg moeilijk. Dochter Truus komt dagelijks langs als mantelzorger. Ze is daar erg blij mee. Toch een geluk bij een eerder ongelukje!

De hobby’s van Nel waren poppen maken.

Samen met haar man bezocht ze beurzen om de poppen te slijten. En felicitatiekaarten, Menig lid van Wenters Plus heeft een kaart van haar mogen ontvangen. Als laatste maakte zij beren die ze vulde met schapenwol.

Een enkele beer vergezelt haar nog in haar woning.

Een belangrijke taak was vrijwilligerswerk in bejaarden- tehuizen. Tot haar 90e heeft ze dat trouw gedaan. Op de vraag waarom zij in 2017 van burgemeester Joris Benge- voord een lintje heeft gekregen zegt ze steevast dat ze

dat niet weet. Wij weten nu wel beter!

Nel heeft ook aan de wieg gestaan van Wenters Plus Eerder was de oudervereniging ondergebracht bij de ANBO. Dat werd veel betalen en weinig terug krijgen.

Nel, haar vriendin Trudy Haeke en enkele anderen waren een van de

eerste leden van Wenters Plus. Tot nu toe is Nel nog altijd bestuurslid.

Vanwege allerlei misverstanden met de voorzitter was het wel bestuurslid, niet bestuurslid enz.

Nu is ze dus in ere hersteld als bestuurslid maar bij de eerstvolgende ALV zal zij gaan aftreden. Een mooie leef- tijd om er een punt achter te zetten. Wij zijn haar veel dank verschuldigd.

Hotel Veerman in Wijhe wordt in mei 1940 overge- nomen door het echtpaar Peet-van Ommen. Zij hebben in Amsterdam veel horeca-ervaring opgedaan en beginnen hier in Wijhe voor zichzelf. Ondanks dat de oorlog net is uitgebroken gaan de zaken voorspoedig voor het echt- paar. Plaatselijke verenigingen hebben er hun thuishonk. De biljartclub, de gymnastiekclub, de dansvereniging, allemaal hebben ze bij Veerman hun wekelijkse avonden.

Ook de sociëteit is altijd druk bezocht. In de loop van de oorlogsjaren wordt hier steeds vaker over het verloop van de oorlog gesproken, worden er illegale bladen gelezen en gaat het nieuws van de Koninklijke familie van mond tot mond. Eén van die regelmatige bezoekers is kapitein Walta.

Hij werkt weliswaar bij de Nederlandse Arbeidsdienst, maar onderhoudt ook contact met het verzet. Ergens in 1942 kruist zijn oude dienstmakker Jan Dalemans zijn pad, precies hier in Hotel Veerman. Dalemans werkt voor de Amster- damse illegaliteit, zorgt voor het onderbrengen van Joodse onderduikers, bezorgt bonkaarten en illegale bladen. Ze zetten samen een plan op om Amsterdamse bejaardente- huizen aan extra voedsel te helpen. Walta kent de mensen in de omgeving van Wijhe goed en kan makkelijk voor eten zorgen. Dalemans rijdt met de auto naar Amsterdam.In die oorlogsjaren kent Hotel Veerman een bont gezelschap van gasten van zowel handelaren als NSB’ers, Duitse officieren en zelfs Joodse onderduikers. Of iemand van hen Jan Dale- mans heeft verraden is onbekend. Feit is dat Jan Dalemans gearresteerd wordt en naar Scheveningen wordt gebracht.

Hij sterft voor een vuurpeloton op de Waalsdorpervlakte.

Het was zijn wens dat Hotel Veerman na de oorlog verder zou gaan als ‘het Oranjehotel’. En zo gebeurde het ook.

Bron: www.liberationroute.com

18























(QZDQGHOLQJHQHQÀHWVWRFKWHQROYHHQ*LOGHJLGVRI999

9RRUPHHULQIRUPDWLHZZZJLOGHZLQWHUVZLMNFRP

(PDLOVWJLOGHZLQWHUVZLMN#FRQFHSWVQO

0DDUZLMNXQQHQ8RRNRSRQVNDQWRRU0RUVHVWUDDWRIWHOHIRQLVFK

LQIRUPHUHQ



 

Geniet 















Ook voor de zakelijke lunch!

vervangen door Harm Kookt

Wordt het koken u (soms) teveel?

Laat dan uw maaltijden verzorgen

door HarmKookt.

Laan van Hilbelink 6-2 7101WG Winterswijk Tel: 0543 216526 www.harmkookt.nl

Eet smakelijk!

Harm

19

Je kunt er geen beroep meer op doen

en blijf ik toch een Arnhemmer. Daar valt best mee te leven. Ik groeide daar op net na de oorlog. Nog tijdens de oorlog lagen mijn ouders in Friesland in het stro vanwege de hongerwinter in Arnhem en daar sprong ik over van mijn vader naar mijn moeder. Pas na de oorlog vond ik de kust veilig genoeg om te tevoorschijn te komen. Heb voor de zekerheid toch maar even gewacht tot de maand oktober maar toen was het toch zo ver.

In Arnhem Zuid lagen vele weilanden open en bloot.

Die waren het strijdtoneel geweest van Market Garden.

Maar omdat veel kapot was in Arnhem en de babyboo- mers er aan kwamen moest er snel gehandeld worden.

Er ontstond in een paar jaar tijd een enorme wijk wat we nu een Vinexwijk zouden noemen. Allemaal gelijk- vormige straten. Maar mijn ouders waren maar wat blij dat ze bij hun ouders weg konden met klein Corretje.

In die jaren kwamen er veel mannen in de straat of aan de deur om of hun waren te slijten of om geld te innen.

Velen staan mij nog goed bij. Elke keer spannend wanneer er weer iemand de straat in kwam of aanbelde.

Mijn nieuwsgierigheid is daar ontstaan.

De schillen- boer kwam met paard en wagen de straat in. In de tijd dat aardap- pels nagenoeg iedere avond op het menu stonden werd er heel wat afgeschild.

Ik schilde zelf niet, je kreeg dan teveel hoekige exem- plaren maar ik mocht pitten. Herkenbaar? Vieze plekjes er uit halen. Maar schillen te over. De schillen werden opgehaald en vooral gebruikt als veevoer. Maisvelden voor de beesten kenden we toen niet. De schillenman had ook een zinken emmer bij zich en hij belde soms aan om water te vragen voor het (arme) paard. De vodden- boer nagenoeg hetzelfde verhaal. Alles wat tot op de draad was versleten (nog geen weggooimaatschappij) kwam in het mandje voor de voddenman. De vodden werden vermalen tot papier. Bij sommige watermolens is dat proces nog te zien.

Ook de huisbaas stuurde er iemand op uit om de guldens op te halen. Iedere week was dat raak. Maandhuur kon toen nog niet omdat vader elke vrijdag een papieren loonzakje kreeg. Maar het spannendste was de man van de gatmeter. Hoe werd die genoemd? Gasmetermunten ophaler?

Uiteraard had je vroeger ook gas.

Niet voor de CV maar voor het koken. Je had dan een meter met aan de zijkant een kastje waar

muntjes in vielen en een gleuf waar je munten ter grootte van een stuiver in kon doen om weer gas te krijgen.

Die muntjes waren voor mij toen van zilver met in het midden een gaatje. Moeder kocht dan bij die maan een aantal muntjes voor de komende week. Af en toe riep moeder met het verzoek om er snel een muntje in te doen want het gas ging uit. Geen eten of koud eten dan.

Maar, het budget bij de mensen bij ons in de straat was niet al te groot dus het aantal muntjes was beperkt. Dan kon het gebeuren dat in het voorraadbakje geen muntjes meer lagen en de man pas de volgende dag zou komen.

Iedereen wist dat een stuiver ook precies paste en dan stopte ik er een stuiver in. De volgende dag kwam de ophaler. Hij kon het verzegelde bakje open maken om de muntjes er uit te halen en opnieuw aan mijn moeder verkopen! Goeie business dus. Maar hij zag dan ook de stuivers. Een reprimande volgde dan maar hij begreep ook wel dat nood wetten breekt. Van een slimme meter had men toen nog nooit gehoord. Het spannendste van die mannen aan de deur was wel het feit dat een van de mannen (nee nee geen namen) bij de buurvrouw schuin tegenover ons wel heel lang binnen bleef! Omdat mijn ouders daar regelmatig over spraken bleef ik altijd heel lang wachten voor het raam. Over het hoe en wat had ik toen nog geen idee. Spannend was het wel!

Schillenboer

Voddenboer

20

21

WIM SCHEPERS WIM SCHEPERS

Niet achter de geraniums maar oud worden op een ‘gulden middenweg’

Mijn kleindochter wond er geen doekjes om: “Opa, je bent wel oud. Maar je gaat toch nog niet dood?” Haar stem verried een wat angstige bezorgdheid rond het lot van haar grootvader. “Natuurlijk ga ik nog niet dood”, probeerde ik haar wat wat gerust te stellen aangaande mijn zielenheil.

Ik herinner mij uit mijn eigen jeugd, dat ook ik mij zorgen maakte over de vergankelijkheid van mijn opa’s en oma’s.

Het staat me ook nog voor de geest, dat ik op een slechte ochtend door mijn moeder werd gewekt met de mededeling, dat mijn inwonende oma die nacht was overleden. Ik schrok daarvan maar had toch als klein kind wel het besef, dat zoiets op haar leeftijd kon gebeuren.

Ze was per slot van rekening al 67 ....

Eén zekerheid heeft iedereen die ooit op deze wereld is gezet: je gaat vroeg of laat ook weer dood. Hoewel ik inmiddels behoor tot wat vroeger ‘de ouden van dagen’

werden genoemd en al de leeftijd ben gepasseerd waarop mijn oma het tijdelijke voor het eeuwige had verwisseld, heb ik geen enkele aandrang binnen afzienbare tijd wat ruimte op deze aardkloot te gaan maken voor anderen.

Erger nog: eigenlijk vind ik, dat ik pas in het prille stadium van mijn derde levensfase verkeer en dat ik normaliter nog een aantal decennia te gaan heb. Je moet natuurlijk wel de bedding voor het verdere levenspad wat op orde en geplaveid zien te houden. En dat betekent volgens een zich steeds verder uitdijend leger van ouderen adviseurs, dat ik op mijn leeftijd niet al te ontstuimig eetbestek en drankservies meer moet hanteren. Matigheid is volgens de gezondheidsgoeroes het parool. En bewegen! De hele dag door veel bewegen! Dus op de fiets of te voet boodschappen doen. Een beetje tuinieren op zijn tijd en af en toe een partijtje tennis. Ik ben gevoelig voor dat soort deskundige adviezen en het liefst doe ik er nog een schepje bovenop. Dus ga ik ook minstens 2 keer per week naar de sportschool om daar in de fitnesszaal drieste pogingen te doen mijn door omstandigheden in de loop der jaren wat uitgestulpte figuur nog weer wat te stroomlijnen.

Voor een gezonde oude dag moet ik me verder doelen

stellen voor de dag van morgen en overmorgen. Dat is geen eigen verzinsel maar een welgemeend advies van mijn pensioenfonds. Als voorbeeld wordt Willeke Alberti ten tonele gevoerd, een geadoreerd zangeresje uit mijn tienerjaren. Zij past wekelijks op de kleinkinderen, zo lees ik, spreekt stemmen in voor een tv-kinderprogramma, ze runt een eigen entertainmentbedrijf en ze treedt ook nog steeds op in het land. Ook ik ben in het gelukkige bezit van een paar prachtige kleindochters maar daar hoef ik niet meer op te passen. Die oppasbeurten van opa en oma zijn voltooid verleden tijd. De kleinkinderen vinden zelfs dat de tijd is gekomen, dat zij een beetje op opa en oma moeten passen! Tja.

Toevallig spreek ik net als Willeke Alberti ook films en documentaires in, ik doe nog wel eens een optreden als presentator of spreekstalmeester en ik schrijf teksten voor anderen. Maar qua tijd zijn het betrekkelijk kleine streepjes in de agenda. Al met al heb ik in een doorsnee- week nog tijd genoeg om iedere dag een paar bood- schappen te doen, wat vrijwilligerswerk op te knappen, een uurtje op de fiets te gaan, te lezen, radio te luis- teren en tv te kijken en wat online op effectenbeurzen te handelen. En dan nog houd ik tijd over. Moet ik me dan nog meer doelen stellen? Moet ik nog meer praten met mijn buurman over zijn koetjes en kalfjes? Moet ik nog meer mijn neus laten zien bij familie, vrienden en bekenden? Ze zien me al aankomen! Zìj hebben het immers druk, druk, druk! Weer anderen, ze hebben allemaal het beste met mij voor, zeggen dat ik van mijn postactieve periode moet genieten, dat ik in alle rust (achter de geraniums?) mijn pensioentijd mag en moet uitbuiten. Dat wil ik best, maar uitgerekend ‘rust’ staat haaks op de richtsnoeren voor het bereiken van een hoge leeftijd. Rust roest immers!? Uiteindelijk kom ik toch weer terecht bij de wijze raad van mijn wederhelft:

die predikt al haar hele huwelijkse leven van de thuis- kansel dat ik de gulden middenweg moet bewandelen.

Met de volgzaamheid die zij van mij gewend is, volg ik haar advies. Ik ben er nog niet vaak bedrogen mee uitge- komen.

Als je grijze haren hebt...

Als je grijze haren hebt...

22

23

✪ Lidmaatschap kost €25 per persoon per jaar ✪

Bank: Rabobank NL 05 RABO 0148 8025 24

Wentersplus, p/a Sleeswijkstraat 101, 7101 GM Winterswijk

Wenters Plus heeft de culturele ANBI-status. Mocht u Wenters Plus een gift willen doen, dan kan dat voor u fiscaal aantrekkelijk zijn. De meest aantrekkelijke fiscale vorm is een periodieke gift. Doneert u bijvoorbeeld

gedurende 5 jaar €30 aan Wenters Plus, dan mag u €37,50 van uw belastbaar inkomen aftrekken.

Onze penningmeester Gerda Hoekstra kan u helpen met de belastingaangifte.

Met uw gift kan onze vereniging meer activiteiten organiseren en u heeft een belastingvoordeel.

Mutatieformulier voor ledenadministratie

Inleveren bij: Riekie Bussman Misterweg 17 - 7102 BD Winterswijk

telefoon 0543-519430 - email ledenbeheer@wentersplus.com Betreft

o

o

o

o

Naam en voorletters / M/V: ___________________________________________________________________

Adres: ___________________________________________________________________

Postcode en Woonplaats: ___________________________________________________________________

Geboortedatum: ___________________________________________________________________

Telefoonnummer: ___________________________________________________________________

E-mail: ___________________________________________________________________

Iban-banknummer: ___________________________________________________________________

Datum: ________________ Handtekening: ______________________________________

Mutaties

Nieuw lid: mevr. L. Kittler Ratumsestraat 21-3 7101 MS Winterswijk Overleden: mevr. B.Schonewille - van de Wordrager Morgenzonweg 29 7101 BH Winterswijk dhr. W. Meijerink Zonnebrink 63-04 7101 NB Winterswijk dhr. H. ten Hagen Zonnebrink 182-5 7101 NC Winterswijk mevr. A. H. Veldhuis-Bruntink Homansbos 24 7103 WB Winterswijk mevr. D. Prinsen-Bussink Driemarkweg 10 7102 EM Winterswijk

© Het geheel of gedeeltelijk overnemen van teksten of foto’s uit dit blad is niet toegestaan.

Internet: www.wentersplus.com

Facebook: www.facebook.com/50plusVerenigingWinterswijk

24

Streekproducten, Chocolade & Bonbons!

Weurden 13, 7101 NG Winterswijk • www.smaaklokaalsimone.nl Open: di-do 9.30 - 17.30 / vr 9.30 - 19.00

za 9.30 - 17.00