1
Bertus:
AUTEURSRECHTELIJK BESCHERMD MATERIAAL. ALLEEN VOOR EIGEN PRIVE STUDIE TE GEBRUIKEN.
Uit: Cat.no: 232 “Het Beschouwende Leven” pag 38 e.v.
1) De nederigheid en welwillendheid van Witte Donderdag.
2) Goede Vrijdag: kruisiging van het persoonsgevoel 3) Pasen: Het stijgen boven alle stoffelijke banden.
De Nederigheid En Welwillendheid Van Witte Donderdag De dag vóór Goede Vrijdag, Witte donderdag, waste Jezus de voeten van de discipelen. Hij maakte zich voor hen nederig:
En Hij legde zijn klederen af en nam een linnen doek en omgordde Zich daarmede. Daarna deed Hij water in het bekken en begon de voeten der discipelen te wassen, en af te drogen met de doek, waarmede Hij omgord was .Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen. (Joh 13:4,- 5,14)
Hij voedde hen bij het Laatste Avondmaal met het Brood des Levens:
En terwijl zij aten, nam Jezus een brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het aan zijn discipelen en zeide: Neemt, eet, dit is mijn lichaam. (Mat 26:26)
Hij stelde daarbij twee van de grootste beginselen van het Geestelijk leven als voorbeeld: nederigheid en welwillendheid;
geen van die beginselen is juist in het menselijk leven begrepen.
2
De meeste mensen interpreteren "nederigheid" als zou dat betekenen dat je jezelf kleineert of jezelf minder waard acht dan een ander. Maar de ware nederigheid van Witte Donderdag, zoals toegepast op het Geestelijk leven, heeft niet zó'n betekenis. Ware nederigheid is de erkenning dat ik van mijzelf niets ben; de Vader in mij is alles. Het heeft er niets mee te maken of ik minder dan u ben of dat u minder dan ik ben. Het heeft er niets mee te maken of ik mijzelf op de achtergrond houdt en u op de voorgrond stel of vice versa. Het is zuiver een verwantschap tussen God en mij. Het is iedere dag en op iedere manier een erkenning van:
Van mijzelf ben ik niets. Van mijzelf kan ik niets doen. Indien Ik getuig van mijzelf, is mijn getuigenis niet waar. De Vader is het Leven van mij. De Vader in mij, de Goddelijke Tegenwoordigheid altijd met mij, vormt mijn wijsheid, intelligentie en scherpzinnigheid, mijn kracht, mijn gezondheid en schoonheid.
Wat het ook is dat ik opeis als hoedanigheid of eigenschap is helemaal niet van mij; Het is de werkzaamheid van een Geestelijke Tegenwoordigheid, Die als mij functioneert.
Het schiep mij als een individueel wezen in den beginne;
Het formeerde voor mij dit lichaam, deze geest en dit leven; en Het functioneert als mijn intelligentie; Het functioneert als mijn relaties met iedereen op aarde.
Wij zijn slechts nederig in de mate dat wij daadwerkelijk weten dat dit waar is en beseffen dat HIJ die in ons is meerder is dan die in de wereld is (1 Joh 4:4) of dat HIJ zal volbrengen wat over ons beschikt is (Job 23:14). Dit is nederig-zijn; dit is ware nederigheid. Het enige correcte zichzelf-wegcijferen dat er is, is het wegcijferen van een persoonlijk begrip van verdienste en
3
de erkenning dat God alles gemaakt of ons gegeven heeft dat wij zijn en dat God in en dóór ons functioneert.
Vanouds was het doel van Witte Donderdag dat er een gehele dag van rust voor overpeinzing en meditatie over nederigheid en weldadigheid zou zijn. Nederigheid moet eerst komen omdat, zonder die nederigheid, er geen waarlijk Geestelijk begrip van welwillendheid of weldadigheid kan zijn. Laten wij altijd bedenken dat wij in ware nederigheid onszelve niet lager maken dan iemand anders: wij zijn aan God onderworpen; wij geven onszelf over aan God; wij geven ons denken, onze ziel, geest en lichaam aan God en erkennen:
GIJ zijt het Leven; GIJ zijt de Weg en de Waarheid. GIJ zijt mijn Wezen, Wijsheid, Leiding, Richting, Steun, Voorziening, Handhaving en Eeuwigheid.
Als wij welwillendheid in haar ware licht beginnen te begrijpen, dan zullen wij weten dat wij nooit liefdadig of welwillend geweest zijn noch hebben we ooit iets aan wie dan ook gegeven - d.w.z.: iets dat werkelijk van ons is. Wij zullen begrijpen dat wat het ook is dat wij hebben, door de Genade Gods van ons is;
en wat wij geven, delen of schenken, wij ook doen door de Genade Gods. Wij zijn slechts het instrument waardoor God functioneert, ten eerste om ons te voorzien van de twaalf manden vol over (Mat 14:20) zodat wij kunnen delen en dan ons ZIJN Genade geven in de vorm van een wil of een verlangen en een kans om te delen.
Er zijn mensen geweest die zó genereus in hun geven waren dat zij zichzelf verarmd hebben, maar dat is slechts omdat z i j geloofden dat ze van hun eigen bezittingen gaven en niet begrepen dat zij van zichzelf niets te geven hebben, maar dat al wat zij klaarblijkelijk bezaten aan God toebehoort. Het is bijvoorbeeld net als iemand een boeket bloemen geven en te
4
geloven dat dat boeket bloemen van ons is. Dat was, is en zal het nooit kunnen zijn: het is van God, geformeerd door God. De bloemen waren geschapen door God en ze groeien in onze tuin vanwege God. Hoe meer wij afsnijden en weggeven, des meer zullen wij hebben. Het is niet ons persoonlijk bezit, het is ons toevertrouwd als een uitdrukking van schoonheid, maar wij weten zeer goed dat, indien wij ze in onze tuin laten, zij slechts zullen wegrotten en zeker geen ruimte maken voor meer bloemen om te groeien. Het is door ze af te snijden, ze te geven en te delen en door het snoeien, dat wij ruimte maken voor meer bloemen om te groeien.
Door de overpeinzing van Witte Donderdag, zullen wij leren dat, ongeacht hoeveel wij van 's-werelds goede hebben, deze dingen van de wereld niet van ons zijn. "Des Heren is de aarde en haar volheid" (Ps 24:1) en wij kunnen even genereus ermede zijn als wij maar willen, zolang wij erkennen:
"Dit wat ik heb is van mij door de Genade Gods en het is van mij om te gebruiken en te delen."
In die houding ontpersoonlijken wij het goede en zijn wij opnieuw nederig. Opnieuw zeggen wij:
"Ik ben niet liefdadig omdat ik niet van mijzelf geef. Ik offer niets op. Ik ben een instrument van God, wat mij helpt om de noden van iemand anders te lenigen: God lenigt de noden van iemand anders d.m.v. mij."
Des Heren is de aarde en haar volheid is niet alleen maar een Bijbelse uitspraak der Waarheid. Zij is een Levende Waarheid.
"Des Heren is de aarde en haar volheid" en door de Genade Gods komt -wat wij ook bezitten - tot ons en ook door de Genade Gods is ons het verlangen, de wil en de kans gegeven om te delen.
5
Goede Vrijdag: de kruisiging van het persoonsgevoel.
Nog een heilige dag van de Paasweek is Goede Vrijdag. Geeste- lijk bezien, vieren wij niet de Kruisiging van de fysieke vorm van Jezus. De les voor ons in de kruisiging van Jezus en in Zijn Opstanding op de derde dag is: om ons de weg te tonen om het Eeuwig Leven te vinden. Die weg, zoals de Meester duidelijk openbaarde, is d.m.v. de dood van het persoonsgevoel of persoonlijk begrip. Om uit het graf opgewekt te worden moeten wij s t e r v e n van ons persoonlijk begrip van het Leven, omdat ons persoonlijk begrip van het Leven een graf is waarin wij begraven liggen. Wij moeten sterven van het geloof dat wij van ons begrensd zelf iets zijn, dat wij een denkvermogen, ziel, een weg, een geest en wil van onszelf hebben. Wij moeten sterven van het geloof dat wij bezittingen van onszelf hebben of enigerlei verdienste, leven, wezen, harmonie, succes van onszelf.
Goede Vrijdag is een dag waarop wij moeten overpeinzen en mediteren over de innerlijke betekenis van de Kruisiging. Door terug te gaan naar de Evangeliën, de Meester te bezien als een symbool, een wegbereider en in ons denken Zijn leven, zending, kruisiging en opstanding te reconstrueren, kunnen wij leren hoe Hij de dood van het persoonsgevoel tot stand bracht, hoe Hij het ver meed om overstelpt te worden door Zijn pro- blemen, zelfs toen Hij het serieuze probleem onder ogen moest zien van te worden geconfronteerd met verraad en de dood, en hoe, door te weigeren Zijn persoonlijke smart als probleem te beschouwen, Hij in staat was te stijgen boven alle stoffelijke begrip in de glorieuze bevestiging toen Hij vóór Pilatus stond:
"Hiertoe ben Ik geboren en hiertoe ben Ik in de wereld gekomen" (Joh 18:37).
Voor Hem was noch leven noch dood een probleem.
6
Toen Jezus gebrek scheen te hebben bij de put van Samaria en de discipelen Hem spijs wilden brengen, zien wij dat Hij zegt:
"Ik heb een spijs te eten waarvan gij niet weet" (Joh 4:32) en tegen de vrouw bij de put: Jezus antwoordde en zeide tot haar:
Een ieder, die van dit water drinkt, zal weder dorst krijgen;
Maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven. (Joh 4:13,14)
Als wij deze uitspraken overpeinzen, alsmede al dat ander onderricht van Jezus in de Evangeliën, dan komen wij tot het besef dat wat deze man in feite zegt, is: " Ik heb niets, maar toch heb Ik alles. Ik heb geen plek waar ik mijn hoofd kan nederleggen maar Ik heb voedsel waarmede ik 5.000 kan voeden en nog 12 manden vol over heb."
Hij hàd Spijs Waarvan de wereld niets wist; Hij hàd Water Dat opsprong ten Eeuwigen Leven
Deze man was een monumentaal figuur. Hij had werkelijk alles.
Hij had God, de Vader binnenin; en omdat Hij God had, kon hij Oneindigheid delen met iedereen die gebrek had, of het nu water of wijn, brood of spijs of bij het laatste maaltijd, vis was.
Het maakte geen verschil wat het was; Hij had het om te delen;
toch herinnerde Hij ons er altijd aan dat Hij van Zichzelf niets kon doen: "Indien Ik getuig van Mijzelf, is Mijn getuigenis niet waar" (Joh 5:31)...."Wat noemt gij Mij goed?" (zie Mat 19:17)
Daar zien wij het beginsel van Goede Vrijdag, het beginsel van De kruisiging van het persoonsgevoel, een kruisiging van het geloof dat wij van onszelf hoedanigheden en eigenschappen van het goede hebben. Maar met die kruisiging, komt de
7
opstanding in het besef: "Ik ben niets, maar Ik kan u alles
geven." Waarom? Omdat de Vader die in Mij blijft, alle werken doet" (Joh 14:10)
In plaats van aan Goede Vrijdag te denken als nog een heilige dag om te gedenken, is wat we zouden moeten realiseren dat er een dag voor het overpeinzen van nog een Geestelijk Beginsel des levens is: het beginsel van zelf-verloochening, waarbij, als wij de nietsheid aan het licht gebracht hebben van ons menselijk zelf, er dan de Alheid, Onsterfelijkheid en Eeuwigheid van ons wezen is geopenbaard omdat Ik en de Vader één zijn (Joh 10:30) en al wat de Vader heeft van mij is (Lucas 15;31)
Pasen: Het stijgen boven alle stoffelijke banden.
Dat brengt ons bij de Opstanding toen, na te zijn gestorven van het persoonsgevoel en dat onwaar begrip van het zelf te hebben begraven, ons Ware ZELF uit dat graf van het zelf opstijgt en vrij deze aarde bewandelt: vrij en oneindig, Onsterfelijk en Eeuwig, vol van het God-Zijn. Dat is ons Pasen, onze dag van de Hemelvaart en wij bevinden dat zowel in onze zelf- verloochening als in onze nederigheid, wij uit een graf gestapt zijn. Wij bewandelen nu de aarde, niet vol van persoonlijke bezittingen of persoonlijke deugden of verdiensten, maar gevuld met de Heilige Geest, de Geest van de Here God ALmachtig Die op ons is en dan zijn wij gewijd. Nu dat het stoffelijk begrip grondig uitgeblust is, kan onze Ware Aard, ons Ware Wezen aan het licht komen.
Paulus zag dit in toen hij aan ons de twee mensen die wij zijn openbaarde, een ieder van ons is een tweevoudig wezen. Wij werden geboren als de mens van de aarde en dat is wat wij blijven tot de kruisiging. Dat is wat wij blijven zolang wij
8
doende zijn met het verheerlijken en opbouwen van het zelf.
Maar Paulus vertelt ons ook van dat andere ZELF Dat wij zijn, die mens die zijn wezen in Christus heeft, die Geestelijke Mens of Goddelijk ZELF. Dat is de Mens Die u en ik zijn als wij kunnen zeggen: "Ik vermag alles in Christus" (Fil. 4:13 Eng.
Ned: Ik vermag alle dingen in Hem) Dit zijn de magische woorden: "Ik vermag alles in Christus, door de Geest Gods in mij, door de Aanwezigheid van de Vader in mij."
Zo'n persoon is niet meer de mens van de aarde. Hij is niet meer de mens die stelt dat hij wijs, heilig of Geestelijk is. Neen, die mens is grondig gekruisigd en nu aanschouwen wij een mens die erkent: "Door de Genade Gods, kan ik alles doen; ik vermag alles in Christus. " Saulus van Tarsus werd grondig gekruisigd.
Hij werd niet alleen blind op de weg naar Damascus, maar hij
"stierf" ook: En uit dat graf stapte Paulus, niet langer Saulus van Tarsus, maar Paulus. Paulus, een man die zijn wezen in Christus had en die nu leefde door de Genade Gods, een man die niet alleen het Heilige land bereisde maar ook Rome en Griekenland; waar hij ook heenging, door de Genade Gods, was er een man die zeven Kerken stichtte en bevond dat die zeven Kerken niet hem of zijn zendingswerk konden steunen, maar zij keken naar hem op en bevonden dat h i j alle zeven Kerken kon steunen.
Krachtens wat? Hij had geen goudmijnen of olieputten, maar hij had de Genade Gods; hij had zijn wezen in Christus;
hij wist dat "...en toch leef ik, (dat is) niet meer mijn ik, maar Christus leeft in mij (Gal 2:20 Ned. Eng: Christus leeft mijn leven). Daarom kon hij zich ontspannen en deze Geest van Goddelijk Zoonschap zijn Brood, Spijs, Wijn, Water en Opstanding en Eeuwig Leven laten zijn. Toen de overgang gemaakt werd van de mens der aarde naar die mens die zijn wezen in Christus heeft, vinden wij het gereed-zijn voor de
9
Hemelvaart, de Hemelvaart wat een uitstijgen is boven iedere stoffelijke band.
Er is een aanduiding daarvan in de passage die in het begin van ieder De Oneindige Weg boek staat: "Verlichting maakt alle stoffelijke banden los en bindt de mensen samen met de gouden ketenen van het geestelijk begrijpen."
Wij behoeven geen bloedbroeders en bloedzusters te zijn, wij behoeven zelfs geen broeders of zusters door nationaliteit te zijn of religieuze broeders en zusters, want wij hebben een heiliger band dan enige menselijke relatie die ooit denkbaar is. Er is een Geestelijke Band Die ons verenigt omdat wij gestegen zijn boven het geloof dat wij leden van een bepaalde menselijke familie - raciaal, religieus of nationaal - moeten zijn om verenigd te zijn in een gemeenschap van liefde en begrijpen.
Gedurende vele jaren hebben wij in De Oneindige Weg gedemonstreerd dat wij Geestelijk-bezien van Eén Huishouden zijn. U allen die sinds de eerste dagen een deel van dit werk zijn en in de jaren die daarop gevolgd zijn, hebben we door daadwerkelijk in-praktijk-brengen de prachtigste relatie gezien die op deze aarde kan worden gemanifesteerd en dat zonder een enkele band van een menselijke relatie.
Met dit in gedachten, ziet u dan niet dat we in de Hemelvaart iedere stoffelijke wet breken en bevinden dat de mens zijn wezen (bestaan) in Christus heeft? De Geestelijke Zoon wordt gevoed vanuit diezelfde Geestelijke Bron als Waaruit onze relatie is gevoed en Die al deze jaren ons in deze relatie heeft gehandhaafd. Er is geen limiet aan de Geestelijke demonstratie die wij kunnen maken, behalve dan de begrenzing die wij onszelf opleggen door niet grondig dat persoonlijk gevoel of begrip van het zelf te kruisigen.
10
============================================
