• No results found

God kun je voelen

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "God kun je voelen"

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

kerk & leven

12 november 2014

film 11

‘Valkuil’

versus

‘Blokken’

Het is bijna ongelofelijk, maar elke weekavond zitten meer dan 1,9 miljoen kijkers voor de buis voor hun favoriete program- ma’s: Thuis op VRT (1,1 miljoen) en/of Familie op VTM (708.000).

Anders gezegd, dagelijks geniet één op de drie Vlamingen graag van een (dubbele) portie soap.

Opmerkelijk is dat vooral jonge- ren verantwoordelijk zijn voor het toenemende succes van bei- de televisietoppers.

„Het is vandaag zonder meer cool om te kijken naar een soap”, legt Guy Goedgezelschap uit, directeur van TvBastards, het interne productiehuis van VTM.

„De schaamte om toe te geven dat een soapserie genietbare te- levisie is, ligt voorgoed achter de rug. Soaps zijn bijlange geen tweederangsprogramma’s meer.

Een soap is in vele gezinnen zelfs hét ideale moment gewor- den om samen televisie te kij- ken.” Cocoonen voor televisie, gezellig samen ontspannen. Het kan blijkbaar nog. Gelukkig.

Een ander te- levisieprogram- ma dat ongetwij- feld meehelpt aan dat goe- de gevoel is Blokken op één.

Al twintig jaar is Ben Crabbé een welgekomen gast in de mees- te Vlaamse huiskamers. Vanaf ja- nuari 2015 pakt VTM op hetzelf- de moment dat Blokken op VRT wordt uitgezonden uit met een eigen vooravondquiz. In Valkuil, die succesacteur Kürt Rogiers zal presenteren, nemen zes kandi- daten het elke weekdag tegen el- kaar op. Iedere deelnemer staat op een valluik, dat openklapt bij het zoveelste foutieve antwoord, waardoor de kandidaat letterlijk door de grond zakt.

Op dit moment lokt VTM – ove- rigens met onverhoopt succes – zijn kijkers in de vooravond met De Buurtpolitie. De fans van het politiekorps in de streek rond Dilbeek moeten niet vrezen dat de serie straks wordt geschrapt.

Integendeel. De gloednieuwe quiz Valkuil maakt in de winter- maanden dat De Buurtpolitie niet nodeloos moet heruitgezonden worden.

Toch wil Ricus Jansegers, de samensteller van het VTM-aan- bod, niet horen van een zoveel- ste aanval op Blokken. Hij houdt het liever bij: „Wij varen onze eigen koers. Dat levert ons de jongste tijd trouwens meer en meer kijkers op.”

Toch kan VTM niet ontkennen dat het in het verleden meer- maals de tanden stukbeet op het succes van Blokken. Zelfs ge- renommeerde televisie-iconen zoals Luc Appermont, Lynn Wesenbeek en Koen Wauters konden niet optornen tegen het succes van Ben Crabbé. Afwach- ten of Kürt Rogiers straks slaagt waar zij faalden.

Luk Van BeL

God kun je voelen

Kloosterzuster raakt in de ban van doofblind meisje

X

X

Niemand weet raad met de doofblinde Marie

X

X

Soeur Marguerite wil haar wel opvangen

X

X

Voor beiden gaat een spannende, onbekende wereld open

Freddy Sartor

Een meisje reikt met de handen naar de zon. Ze laat haar in het felle licht gestrekte vingers zon- nebaden. Ze lacht. Op de klank- band geen muziek, geen geluid.

Het is oorverdovend stil. Zo be- gint Marie Heurtin van de Franse filmer Jean-Pierre Améris, geba- seerd op een waargebeurd ver- haal in het Frankrijk van de ne- gentiende eeuw.

De veertienjarige Marie en haar vader zijn met paard en kar on- derweg naar een klooster in de buurt van Poitiers, waar dove kinderen worden opgevangen, een opvoeding genieten en ge- barentaal aanleren. Ten einde raad brengt de vader zijn doof en blind geboren dochter naar de zusters van het Institut Larnay.

Marie zit opgesloten in zichzelf.

Ze leeft in totale duisternis en absolute stilte. Slechts in contact met de natuur bloeit ze open.

De kennismaking met het in- stituut is geen succes. In paniek rent Marie weg, wild om zich heen slaand. Ze klautert hoog in een boom, om daar in gedach- ten te verzinken. Onverzorgd en blootsvoets, heeft het meisje wat weg van de eerste mens.

Uit de boom waagt Marie zich pas nadat de jongste zuster van het klooster, soeur Margueri- te, haar is na geklommen en op een voorzichtige manier contact heeft gezocht met haar hand.

Moeder-overste is echter on- vermurwbaar: Marie hoort niet thuis in het instituut. „Moet ik

haar dan naar een gekkenhuis brengen?”, roept de vader.

Zuster Marguerite is – ondanks haar zwakke gezondheid – ech- ter in de ban geraakt van Marie.

Ze haalt haar thuis op, bij haar ouders, omdat ze wil proberen de schijnbaar onhandelbare Ma- rie iets te leren.

Marie Heurtin ontvouwt eerst hoe soeur Marguerite erin slaagt Maries vertrouwen te winnen.

Voorwaar geen eenvoudige op- gave. Vervolgens wordt er gefo- cust op het nog veel moeizamere leerproces. Hoe leert een blin- de persoon gebarentaal? Net op het ogenblik dat soeur Margue- rite ermee wil kappen, pikt Ma-

rie, na ruim een half jaar geduld, haar eerste woordje op. Wat een overwinning! Niet enkel voor het meisje is dit moment een we- dergeboorte, ook de zuster heeft intussen een heel andere wereld ontdekt, meer bepaald die van het elkaar aanraken.

Marie gaat, leergierig als ze is, door op haar elan. Ze maakt kennis met sneeuw, leert zich- zelf schommelen. Ze lijkt einde- lijk tot rust gekomen, al wordt ze soms nog woest als ze haar zin niet krijgt. Wanneer haar ouders op bezoek komen, herkennen ze hun dochter amper. Marie gaat netjes gekleed, kent het alfabet en kan met behulp van blokken zelfs woorden vormen.

Marie Heurtin is een intens ont- roerende film over vriendschap, over nimmer versagen, over op- offering, maar ook over genie- ten van de rustgevende natuur.

En vooral ook over fijngevoelig

met elkaar omgaan door te le- ren elkaar aan te raken. Die vorm van communicatie hebben wij, zienden, verleerd. Voor Marie is het de enige manier om iemand te herkennen en met mensen te communiceren.

Naar het einde van de film toe, wanneer het meisje beseft dat ze zonder de zuster niet kan, ont- spint zich een zielsmooie dia- loog. Marguerite was wekenlang weg, omdat ze werd opgenomen met de eerste symptomen van een ernstige ziekte.

– Binnenkort ga ik dood, Marie.

– Dood? Wanneer dan?

– Wanneer God het wil.

– God? Waar is Hij? Ik kan Hem niet voelen. Waar is Hij?

– Overal, Marie. Hij is overal.

Op slag is Marie gerustgesteld.

Om kippenvel van te krijgen.

Marie Heurtin, vanaf vandaag in de bioscoop.

Zuster Marguerite en de doofblinde Marie, dollend in de natuur. © Escazal Films

NIEUW ADRES:

Mannebeekstraat 3 | B-8790 Waregem info@comfortlift.be | www.comfortlift.be

SERVICE

24/24 - 7/7 Trapliften

VRIJBLIJVENDE OFFERTE / BEZOEK Bel gratis : 0800 20 950 www.comfortlift.be

Wij verhogen uw comfort !

BEZOEK ONZE NIEUWE WEBSITE : WWW.COMFORTLIFT.BE

Voortaan heten wij

Comfortlift

01 adv_kerkleven_100x100.indd 1 15/10/13 09:29

Advertentie Advertentie

Stichting

ONZE KLEINE WEESKINDEREN

www.weeskinderen.be • IBAN: BE74 431 7173381 07

Een kind in Latijns-Amerika een nieuw leven geven dankzij uw testament.

Contact: Nicole Boschaert, directeur 02/721.64.61 • info@nphbelgium.org

Marie Heurtin leert ons,

zienden, een les die we

sinds lang zijn vergeten

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Henk van Scherpenzeel, directeur van Boomtotaalzorg, geeft toelichting over de verplantingstechniek die dit bijzondere plaatje heeft opgeleverd: ‘De boom van deze boomschijf

Een laatste groet aan Zuster Lutgart is mogelijk in het Uitvaartcentrum Bael, Stationsstraat 13, 9450 Haaltert op donderdag en vrijdag van 18.00 tot 19.00

Een laatste groet aan zuster Amandine is mogelijk in het Uitvaartcentrum Bael, Stationsstraat 13, 9450 Haaltert op donderdag en vrijdag van 18.00 tot

Gelukkig de mens die niet meegaat met wie kwaad doen, die de weg van zondaars niet betreedt, bij spotters niet aan tafel zit, maar vreugde vindt in de wet

Ze koos zelf de gebeden en de liederen voor de eucharistie, en vond het overkoepelende thema in Johannes 15,5: „Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken.” Voor zuster Petra

„Ik houd het niet uit in een slotklooster.” Maar mijn diepste verlangen bleek toch leven voor Gods aangezicht.. Zolang ik Hem niet kwijtraak, is

Ze hebben een verschillende achtergrond en expertise, minimaal vier jaar ervaring als project- of programmamanager, werken voor de Rijksoverheid, hebben kennis

We leven allemaal maar een korte tijd, maar onze Heer blijft en Hij is het waard te worden geëerd, bemind en gediend door mijn nakomelingen.. Moge het zo zijn dat deze