• No results found

Keuzevak: Zelfzorg. Inhoudelijke verwerking

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Keuzevak: Zelfzorg. Inhoudelijke verwerking"

Copied!
5
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Keuzevak: Zelfzorg

Inhoudelijke verwerking

Ik heb voor dit keuzevak gekozen omdat ik mijn job graag uitoefen en dit graag zo wil houden. Op school zijn er heel wat collega’s die met deze problematiek te kampen hebben gekregen. Helaas kan je de collega’s die zijn uitgevallen door een burn-out niet meer op één hand tellen.

Ik vind het belangrijk om mezelf hiertegen te beschermen. Een paar jaar geleden stond ik zelf voor een moeilijke beslissing. Ik ben mijn carrière als leerkracht gestart in Dennenhof, lagere school voor buitengewoon onderwijs, type 3. Volgens mij de beste leerschool die er is maar je moet hier echt voor gemaakt zijn om dit vol te houden. Na 2,5 jaar voelde ik me zachtjes uitblussen. Ik had geen zin meer om te gaan werken. Mijn motivatie was ver te zoeken. Uiteindelijk reed ik wenend naar het werk en terug naar huis. Het werd me allemaal te veel. Thuis was ik niet meer te genieten. Niets kon ik nog verdagen. Ik was ook heel moe en futloos en op einde was ik regelmatig ziek. Ik besefte maar al te goed dat er iets moest gebeuren. Ook mijn dokter sprak me hierop aan. Ik kreeg één weekje ziekteverlof, zo had ik de tijd om rustig op adem te komen en eens goed na te denken over mijn huidige job. Een weekje rust deed me erg goed en ik begon de week er na vol goede moed opnieuw aan mijn werkweek. Als snel bleek dat een weekje rust niet voldoende was. Het was voor mezelf duidelijk dat ik opzoek moest gaan naar een nieuwe uitdaging. Ondanks het feit dat mijn TADD al achter het hoekje op de loer lag heb ik mijn ontslag gegeven. Gelukkig heb ik de school op een vriendschappelijke manier kunnen verlaten, ik heb met hen nog steeds een goede band.

Snel vond ik een nieuwe uitdaging in de leerexpert Columbiastraat. Hier werk ik nog steeds.

Kan je hier nu effectief van een burn-out spreken? Dit laat ik over aan ieder zijn interpretatie.

Voor mij is het een duidelijk voorbeeld van het belang van zelfzorg!

Ik weet eigenlijk niet goed wat te verwachten van de cursus. Het is een onderwerp dat regelmatig terug te vinden is in de media (nieuws, tijdschriften, krantenartikelen) of als gespreksonderwerp in de leraarskamer.

Met een open geest heb ik de les gevolgd. De lesgever Marc Mathijsen is heel aangenaam.

Hij straalt een zekere rust uit en is heel open over wat hij zelf heeft doorgemaakt. Ik apprecieer enorm dat hij dit met ons wil delen. Op zijn beurt neemt hij voldoende tijd om

(2)

ons, de studenten, te horen. Ieder van ons mag zijn zegje doen, zijn gevoel uiten. Kortom er is tijd voor ieder zijn verhaal. Niemand wordt beoordeeld op datgene wat hij/zij zegt.

In de cursus komen heel vanzelfsprekende items aanbod:

- tijd voor jezelf moet maken: bewuste ‘quality - time’ inbouwen - af en toe genoeg nemen met genoeg.

- Op tijd ontspannen - Stoppen met piekeren

Je weet dit wel maar het deed deugd dat iemand dit nog eens bevestigd. Het lijkt wel een

‘hey- het-is-oké’ reeks uit de Flair.

Hey het is oké om even alleen aan jezelf te denken …

Hey het is oké om naar je favoriete soap op tv te kijken terwijl je agenda nog niet klaar is voor morgen.

Af en toe heb je iemand nodig die je hieraan herinnerd. Dat dit helemaal ok is zonder dat je jezelf er schuldig over moet voelen.

Ik merk dit ook aan mezelf. Wanneer ik een drukke week heb gehad en weinig of geen dingen heb kunnen doen puur voor mezelf begin ik met een vervelend gevoel rond te lopen.

Op die momenten wringt alles aan mij wat als een verplichting aanvoelt. Ik hoor dan bijvoorbeeld van ver mijn naaimachine roepen maar ik kan me nu die tijd niet permitteren.

Een verschrikkelijk gevoel vind ik dat. Hier probeer ik zoveel mogelijk rekening mee te houden.

Ik vind het belangrijk om de dingen te kunnen doen die mij gelukkig maken om achteraf mijn job met plezier te kunnen blijven uitoefenen.

(3)

Wat ik vooral geleerd heb uit de cursus is dat je ademhaling hierin een belangrijke rol kan spelen. Via een ademhalingstechniek kan je komen tot een diepe rust en zo uit de stress geraken. Je voelt je lichter, alerter, frisser en energieker.

Wanneer je tussen de 5 en 8 ademhalingen zit breng je je hart in een ideale verbinding met je hersenen. Hartcoherentie geeft dan weer veerkracht. Het zet het ‘so-what’-syndroom of het ‘foert-syndroom’ in werking.

Tijdens de sessie hebben we deze techniek ook uitgetest. Pas wanneer je deze training van ademhaling volhoudt zal je hier effect van merken.

Eerlijk gezegd, ben ik hier niet helemaal van overtuigd, ik begrijp wel de link dat je door je ademhaling te controleren rustiger kan worden.

Wanneer een leerling op school over zijn toeren is, probeer ik hem ook te laten focussen op zijn ademhaling. Meestal gaat zijn ademhaling omhoog, door rustig opnieuw te ademen brengt dit rust in de leerling.

Persoonlijke verwerking

Dit was mijn laatste avondles van het academiejaar. Binnen twee weken moet alles binnen zijn. Een uitgebreide verwerking kan ik niet meer maken.

Hoewel ik nog niet helemaal overtuigd ben van de ademhalingstraining wil ik het wel een kans geven. Ik zal twee weken lang het dagschema volgen.

Dagschema:

-’s morgens: 10 min. Je dag starten zonder een gejaagd gevoel. Het effect houdt gemiddeld 6u aan.

- ’s avonds: 10min. Brengt een goede nachtrust.

Volgende artikels heb ik nog gelezen i.v.m. zelfzorg

Interview: Jessie De Caluwe – Gazet van Antwerpen op donderdag 12 mei

‘Als je jezelf geen halt toeroept, doet je lichaam het wel’

Uit het interview haal ik volgende tips:

(4)

- vaker nee zeggen

- vaker je GSM wegleggen - niet constant je mails checken

Tijdens het lezen in het tijdschrift Flow, kwam ik het volgende artikel tegen “how to … tijd voor jezelf maken”. Dit sluit perfect aan wat we in de cursus gezien hebben. Het

belangrijkste dat ik uit de cursus onthoud is dat je tijd voor jezelf moet blijven maken.

Dingen moet doen waarvan je gelukkig wordt om zo gelukkig te blijven.

De inleiding van het artikel slaagt de nagel op z’n kop. “Je let even niet op, en je agenda staat voor de komende weken alweer bomvol (leuke) afspraken.” Ze geven je zeven tips/manieren om dan toch nog tijd voor jezelf te vinden.

1. ’s avonds een afspraak in het café? Maar er een gewoonte van om een half uur te vroeg te komen. Die extra tijd kan je gebruiken om op te schrijven wat je bezighoudt, te lezen of gewoon wat om je heen te kijken

2. sla eens een dag per week de lunch met je collega’s over en maak in plaats daarvan een wandelingetje

3. werk je dicht bij huis loop dan één keer per week naar je werk. Al lopend overdenk je de dingen beter. Is je werk te ver doe dan de boodschappen een keertje te voet.

4. Ga zo nu en dan later naar bed dan je partner en (eventuele) kinderen. Of sta een uurtje vroeger op. Zo heb je het huis een uurtje voor jezelf.

5. Alleen thuis? Zet niet meteen de tv aan. Klap niet meteen je laptop open en laat je GSM in je jaszak zitten. Staar om te beginnen gewoon eens een kwartier voor je uit.

6. Gun jezelf zo nu en dan een vrije dag op een doordeweekse dag. Het is overal rustig in en om huis maar ook in musea, winkels, de bioscoop. (maar plan het niet helemaal vol)

7. Heb je kinderen? Spreek met je partner af dat je één dag per maand of per twee maanden ‘vrij’ hebt op een weekenddag? Plan die dag voor jou alleen. En laat je partner dat zelf ook doen natuurlijk.

(5)

Het zijn niet meteen voor de hand liggende tips maar dat maakt het net zo leuk.

Tip twee heb ik niet letterlijk genomen maar gaf me wel inspiratie. ’s Middags eens uit die leraarskamer weg. Met een aantal collega’s zijn we in de buurt van school op een terrasje iets gaan drinken (waar we onze boterhammetjes mochten opeten). Een leuk gevoel om even weg te zijn uit de drukte van de school al was het maar drie kwartier.

Zelf fiets ik naar het werk, te voet is voor mij te ver zeker in combinatie met mijn boekentas.

De winkel is heel dichtbij. Normaal doe ik dit ook met de fiets maar soms ga ik te voet. Maar eerlijk gezegd merk ik geen verschil.

Meestal blijf ik langer op school om nog wat voor te bereiden of taken en administratie af te werken. Af en toe ga ik na school meteen naar huis. Dan heb ik het huis een uurtje voor mij alleen, zalig. Hier kan ik echt van genieten. Zeker na een drukke dag is thuis komen in alle rust een zaligheid.

Tip 6 vind ik ook een fijne. Helaas kunnen wij geen vrije dag in de week opnemen. Maar 2x op het jaar hebben we een facultatieve dag. Een hele verademing een vrije dag in de week hebben.

De essentie van het verhaal is hier op tijd stop zeggen. Tijd voor jezelf maken . Dingen doen die je gelukkig maken. Het geluk en rust vinden in de kleine dingen. En het niet alleen denken maar vooral DOEN.

Bronnen:

 Cursus keuzevak: Zelfzorg door Marc Mattijsen

 Veerle Beel, GVA, “Als je jezelf geen halt toeroept, doet je lichaam dat wel”, interview met Jessie De Caluwe, donderdag 12 mei 2016

 Flow nummer 8 - 2015 p.70

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Via de folder wil ik graag alle mensen die ieder jaar weer zo genieten van het Straatvoetbal Santpoort vragen om ons toernooi van 2011 eenmalig te steunen, middels een

De Graaf, boomverzorger in de eigen bomenploeg van de gemeente Dronten, heeft twaalf exempla- ren van de Dendro Tree Wear aangeschaft voor boombescherming tijdens gemeentelijke

Bos: ‘Ik heb nu wat ik zocht: een versnipperaar met grote capaciteit voor het grotere werk, maar in een compacte machine voor in de kleine straatjes.’ Bos heeft inmiddels

Ook je collega’s, vrienden en familie kunnen genieten van alle voordelen van lidmaatschap.

„Ik heb op je gewacht!”, klinkt anders wanneer een leerkracht het zegt tot een leerling die te laat de les binnenkomt.. Of wanneer een ambtenaar het zegt tot zijn collega met

Maar tegen iedereen die hier komt wonen zeg ik: ‘We zetten een streep door het verleden en kijken naar de toekomst.”. De bewoners moeten zich aan de

"Patiënten mogen niet wakker liggen van de prijs, ouderen mogen niet bang zijn geen medicatie meer te krijgen. Als een medicijn geen zin meer heeft, moet je het gewoon niet

cynische is dat als we nu teruggaan naar diezelfde ziekenhuizen om het te hebben over euthanasie, ze ons weer de deur