• No results found

University of Groningen Has food lost its attraction in anorexia nervosa? Neimeijer, Renate Antonia Maria

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "University of Groningen Has food lost its attraction in anorexia nervosa? Neimeijer, Renate Antonia Maria"

Copied!
7
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

University of Groningen

Has food lost its attraction in anorexia nervosa?

Neimeijer, Renate Antonia Maria

IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from

it. Please check the document version below.

Document Version

Publisher's PDF, also known as Version of record

Publication date:

2018

Link to publication in University of Groningen/UMCG research database

Citation for published version (APA):

Neimeijer, R. A. M. (2018). Has food lost its attraction in anorexia nervosa? A cognitive approach.

Rijksuniversiteit Groningen.

Copyright

Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).

Take-down policy

If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.

Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.

(2)

125

Curriculum vitae

Dankwoord

Publicaties

(3)

126

CURRICULUM VITAE

Renate Neimeijer werd op 25 maart 1986 geboren in Zwolle. Ze groeide op in Heino en verhuisde op haar 18e naar Groningen voor de studie psychologie. Na haar studie werkte ze kortdurend

als neuropsycholoog in een verpleeghuis. In 2010 startte zij met haar promotietraject bij de Rijksuniversiteit Groningen. Dit samenwerkingsproject tussen Accare, RUG en PPO bood de mogelijkheid om klinisch werken met wetenschappelijk onderzoek te combineren. In 2012 startte ze met de opleiding tot gezondheidszorgpsycholoog bij Accare kinder- en jeugdpsychiatrie. Dit rondde ze in 2014 af. In januari 2018 is ze gestart met de vierjarige post master opleiding tot klinisch psycholoog kind & jeugd. Renate werkt als behandelaar bij Accare en is in haar werk gespecialiseerd in diagnostiek en behandeling van kinderen en jongeren met voedings- en eetstoornissen. Daarnaast werkt zij als onderzoeker / docent bij de afdeling klinische psychologie en experimentele psychopathologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Renate woont in Groningen met haar man Niels en zoon Olivier.

(4)

127

DANKWOORD

Toen ik 7,5 jaar geleden begon aan dit promotietraject, keek ik uit naar het moment dat ik mijn dankwoord kon schrijven en mijn proefschrift dus af was. Nu is het eindelijk zover. Ik wil graag een aantal mensen bedanken die een belangrijke rol hebben gespeeld in de totstandkoming hiervan. Beste Peter, wat heb ik het getroffen met jou als promotor. Jouw enthousiasme, positiviteit, creativiteit, passie voor onderzoek, vertrouwen en niet te vergeten gezelligheid en razendsnelle feedback hebben ontzettend geholpen. Bedankt daarvoor. Ik heb veel van je geleerd en ik kijk uit naar verdere samenwerking.

Beste Anne, wat ben ik blij dat jij bij dit project betrokken was. Jouw kennis en kritische blik waren van onschatbare waarde. Ik hoop dat wij ook in toekomst samen blijven werken.

Dear Brian, thank you for the feedback you gave as a co-author and also for being a nice colleague. Beste Hermien, ook jij bent vanaf het begin af aan betrokken geweest. Als dubbelcollega nam jij ondanks jouw eigen drukke werkzaamheden altijd de tijd om mee te denken over mijn onderzoek en over de klinische praktijk. Dankjewel daarvoor.

Peter Dijkshoorn, jij ziet het belang van wetenschappelijk onderzoek voor de kinder- en jeugdpsychiatrie als geen ander. Daarnaast heb ik in supervisie veel van je geleerd. Dank daarvoor. Lieve paranimfen, Klaske en Rozemarijn, jullie zijn vanaf het begin betrokken geweest bij dit project en hebben alle hoogtepunten en alle dieptepunten van dichtbij meegemaakt. Dank jullie wel voor het meedenken, steun en vooral ook gezelligheid. Ik ben heel blij dat jullie vandaag aan mijn zijde staan (al dan niet fysiek).

Esther V, ik borduurde verder op jouw onderzoek. Fijn dat jij mij wegwijs hebt gemaakt. Bert, dank voor je hulp bij het maken van computertaken en je geduld hierbij.

Nienke B, jij hebt een enorme klus gedaan door alle patiënten na te meten. Dankjewel voor je grote inzet voor het onderzoek.

Ook wil ik alle studenten en onderzoeksmedewerkers bedanken die mee hebben geholpen met dataverzameling en -verwerking.

(5)

128

en energie geïnvesteerd in een onderzoek waar je zelf niet direct belang bij had. Jullie voeren een grote strijd, maar gelukkig is het ook met veel van jullie beter gegaan in de loop der tijd. Ik hoop dat dit onderzoek kan bijdragen aan het beter begrijpen van eetstoornissen en uiteindelijk ook aan het verbeteren van behandelresultaten. Ik wens jullie veel sterkte, jullie zijn het waard! Ook de jongeren uit de controlegroep wil ik bedanken voor hun deelname.

Dank aan de leden van de beoordelingscommissie, Prof dr. A. Jansen, Prof dr. C. Braet, Prof dr. M. Lorist, voor het kritisch doorlezen van mijn proefschrift.

Nienke S., dankjewel voor het prachtige ontwerp van de omslag van dit proefschrift.

Koen, we zijn samen gestart met ons promotietraject en jarenlang heb ik een kamer met je gedeeld. Jij maakte mij wegwijs in de wereld van wetenschap. Ik denk met veel plezier terug aan onze kantoorhumor die het leed van de promovendus een stuk dragelijker heeft gemaakt.

Charmaine, thank you for the support you gave me and thank you for all the fun we have! I enjoyed the trips that we made and the countless coffee breaks.

Andere mede promovendi van het eerste uur (Eva, Esther, Gemma, Gerard, Mariette, Lonneke, Johan en Madelon, dank jullie wel dat ik altijd terecht bij jullie met vragen en niet te vergeten voor de gezelligheid tijdens de congressen, EPP symposia en spelletjesavonden. Project Svenokia zal ik alleen nooit vergeten...

Ook alle andere mede promovendi, vaste staf en secretariaat van klinische psychologie, dank jullie wel voor de fijne werkplek die we hebben. Ik heb me vanaf het begin af aan thuis gevoeld.

Lieve Accare collega’s, van eetstoornissen en daarbuiten. Dank jullie wel voor jullie inzet voor dit onderzoek en ook voor alle gezelligheid.

Lieve club, menina, studieclub, oud-huisgenootjes, bestuur Boersen en anderen van de grote Aegir familie, en alle andere lieve vrienden om mij heen. Dank jullie wel dat jullie er zijn! De vraag ‘hoe is het eigenlijk met je proefschrift’ kon ik op een gegeven moment niet meer horen, maar ik ben blij dat ik nu kan zeggen dat het af is. Ik kijk uit naar alle leuke dingen die komen gaan.

Jesper, al mijn hele leven zijn wij beste vrienden. Van onze eerste woordjes en stapjes, tot onze rijlessen, tot huwelijk en de geboorte van onze kindjes, alle hoogtepunten hebben we samen gedeeld. Wie had een paar jaar geleden kunnen bedenken dat dit alles werkelijkheid zou worden. Ik ben heel dankbaar dat nu alles goed gaat. Ik hoop dat dit nog heel lang mag duren, zodat we ook in de toekomst nog veel mooie dingen samen meemaken.

(6)

129

Lieve Inge (en Onno) en Wouter, ik hou van de humor en gezelligheid die wij met elkaar hebben. Dank jullie wel. Ik ben trots op jullie.

Lieve papa en mama, ook al was het soms misschien niet helemaal duidelijk wat ik nou precies deed met dat onderzoek, heeft het jullie niet weerhouden om steeds interesse te hebben en mij onvoorwaardelijk te steunen. Dank jullie wel dat jullie er altijd voor mij zijn.

Lieve Fred en Carla, lieve Sarah, ik bof maar met jullie als extra familie! Dank voor jullie steun en interesse.

Olivier, een kindje krijgen tijdens een promotietraject helpt niet bepaald bij het afronden, maar wat ben ik blij dat jij er bent! Je bent het beste wat ons is overkomen.

En dan tot slot, allerliefste Niels, wat ben ik gelukkig met jou. Elke dag maak je mij weer aan het lachen en beur je me op. Ik hou van het leven dat wij samen hebben.

(7)

130

PUBLICATIELIJST

Neimeijer, R.A.M., Roefs, A., Glashouwer, K.A., de Jong, P.J. (2017). Reduced automatic approach

tendencies towards task-relevant and task-irrelevant food pictures in Anorexia Nervosa. Submitted

for publication.

Neimeijer, R.A.M., Roefs, A. de Jong, P.J., (2017). Heightened attentional capture by visual food

stimuli in Anorexia Nervosa. Journal of Abnormal Psychology. 126(6), 805-811.

Neimeijer, R. A.M., Roefs, A., Ostafin, B. D., & de Jong, P. J. (2017). Automatic approach tendencies

toward high and low caloric food in restrained eaters: influence of task-relevance and mood. Frontiers

in Psychology, 8, 525.

Neimeijer, R.A.M., de Jong, P.J., & Roefs, A. (2015). Automatic approach/avoidance tendencies

towards food and the course of anorexia nervosa. Appetite, 91, 28-34.

Neimeijer, R.A.M., de Jong, P.J., & Roefs, A. (2013). Temporal attentional bias for visual food stimuli in

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

In short, the major aim of the current study was to test whether (i) approach tendencies changes between moment of intake and one year follow- up, (ii) a reduction in eating

The effect found in AN patients is, however, even more pronounced than for restrained eaters in a negative mood: Whereas restrained eaters showed a reduced approach bias compared

Verder lijkt een zwakke automatische naderneiging voor voedsel AN patiënten te helpen hun lijngedrag vol te houden, terwijl een sterke naderneiging voor voedsel buiten

low calorie food cues in patients with anorexia nervosa and healthy controls?. All i saw was

Results indicated that (1) food cues did not diminish the attentional blink in restrained eaters when presented as second target; (2) specifically restrained eaters showed

Dat het lijners meestal niet lukt om zich aan hun dieet te houden kan niet verklaard worden door een relatief sterke automatische neiging om tijdens de maaltijd hoogcalorisch

Ze zijn doorgaans in staat om mee te voelen met de ander en hebben oog voor andermans perspectief, wat bij mensen met ASS niet goed lukt of alleen op beredeneerde wijze.. Omdat

geld: ie begraaft of je cremeert, maar diepvriezen hoort daar niet bii.2 Martinot, zo oordeelde de rechter, moest zijn ouders op een meer conventionele