• No results found

Jongens, ouders en alle anderen

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Jongens, ouders en alle anderen"

Copied!
16
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Jongens, ouders en alle anderen

De eerste weken van dit nieuwe werkjaar zijn alweer voorbij. De tijd vliegt, want hier is ons tweede Alowiske al!

In het vorige openingswoord verwees ik al naar het belang van jullie als ouders. Dit wil ik ook verder onderstrepen. Jullie zijn onze belangrijke partners. Scouting bestaat grotendeels door jullie vertrouwen en waardering.

Wederzijdse verwachtingen zijn niet weg te denken. Van leiding en groepsleiding wordt een degelijke voorbereiding, communicatie, vriendelijkheid, engagement, ... verwacht. Wij doen dan ook ons uiterste best om aan jullie verwachtingen te voldoen. Een voorbeeld is dit Alowiske  met  opnieuw  een  rijk  aanbod  aan  vergaderingen  in  zotte  thema’s.  Opmerkelijk   hierin zijn enkele avondvergaderingen. Dit doen we omdat de leiding (en de oudste leden) examens hebben, maar daarvoor de werking niet willen stoppen. Iedereen heeft recht op een wekelijkse ontspanning met de scouts!

Wat niet altijd duidelijk is, zijn de verwachtingen die wij van jullie hebben. Wij reken op jullie steun, medewerking, aanmoediging en vooral waardering. We willen vermijden dat scouting gezien wordt als louter babysit of tijdverdrijf. Wat we bedoelen is dat we méér willen zijn dan babysit. Wellicht is menig ouder daar vlot van te overtuigen. Wederzijdse interesse en betrokkenheid is hierbij cruciaal.

Via deze weg roepen we graag op om jullie zoonlief hoogstpersoonlijk naar de scouts te brengen. Als het even kan te voet of met de fiets. We weten dat dit niet altijd mogelijk is, maar er zijn vooral heel veel voordelen aan. Geen parkeerproblemen, minder uitstoot, geen verkeerd geparkeerde wagens, persoonlijker contact met de leiding, een frisse neus ophalen, nog even tijd spenderen met je zoon, minder brandstof betalen, etc. Daarnaast kan je een babbeltje slaan met andere ouders en de (groeps)leiding.

Een tweede vraag tot betrokkenheid gaat rond één van onze belangrijkste activiteiten om onze werking draaiende te houden: ons jaarlijks eetfestijn. Deze keer worden jullie verwacht op zaterdagavond 11 maart en/of zondagmiddag 12 maart 2017. Het is de eerste editie op een andere locatie: we verhuizen van de Binnenstraat naar IBSO De Horizon!

In de schaduw van het ASZ hopen we jullie te mogen ontvangen en massaal te voorzien van stoofvlees, kip, appelmoes, currysaus, desserten en drankjes.

Helpende handen zijn ook zeker welkom! Meer informatie hierover volgt nog.

Stevige linker, IJdele Kraanvogel

Contactgegevens:

Mike Van Geert 0476/71 25 02 Thiel Soete 0494/84 91 05 Nikolaas Van den Steen 0498/29 08 67 scouts_alowis@hotmail.com

(2)

Ons uniform

Door het dragen van het uniform toon je dat je lid bent van Scouts en Gidsen Vlaanderen en de rood-grijze scoutsdas toont dat je lid bent van Scouts Sint-Aloysius. Maar het is meer dan dat. Het officiële scoutsuniform is immers speelkledij die tegen een stevig stootje kan. Zo hoeven we nooit bang te zijn om te rollebollen in de modder, een wedstrijdje springen in de plassen  te  organiseren  of  een  mooie  boom  te  knuffelen…

We verwachten van elk lid dat hij in uniform naar de vergaderingen komt. Voor nieuwe leden is dat uiteraard pas nodig nadat ze beslist hebben om zich definitief in te schrijven. De eerste groepsdas krijgt jouw zoon wanneer hij wordt ingeschreven.

Het verplichte uniform voor kapoenen:

Enkel onze rood-grijze groepsdas.

Verder zorgen kapoenen voor goede speelkledij die tegen een stootje kan.

Elk uniformstuk is ook in kapoenenmaten beschikbaar en mag steeds gedragen worden!

Het verplichte uniform voor welpen:

Naast de speelkledij en rood-grijze groepsdas wordt hier de typische welpenpet gedragen.

Als speelkledij wordt gevraagd om een donkergroene trui te voorzien.

Ook hier is een officieel uniform nog niet verplicht, maar kan en mag het uiteraard steeds gedragen worden.

Het verplichte uniform voor alle andere leden:

Beige scoutshemd, kaki scoutsshort en rood/grijze groepsdas.

Wat komt waar ?! Kentekenwijzer!

(3)

Beste ouders

Nu het scoutsjaar van start gaat,

kan ook het Oudercomité opnieuw uit de startblokken schieten.

De bedoeling van een Oudercomité is voornamelijk om de leiding te adviseren en wat taken uit hun handen te nemen zodat zij zich kunnen focussen op de scoutswerking.

Hiervoor komt het Oudercomité éénmaal per maand samen om te vergaderen.

Het Oudercomité mag echter niet beperkt blijven tot enkel saaie vergaderingen – neen – het moet ook leuk zijn voor alle ouders die zich hiervoor inzetten. Een leuke barbecue, een winterse wandeling of een uitstap naar een pretpark zijn een van de mogelijkheden om het aangenaam te maken.

Hebt u interesse om hieraan deel te nemen?

Neem dan vrijblijvend contact op met de groepsleider: Mike Van Geert (0476/71 25 02) of via mail: scouts_alowis@hotmail.com

Voor verdere nieuwtjes: U hoort nog van ons!

(4)
(5)
(6)

Beste verkenners en ouders,

We zijn alweer aan het tweede Alowiske van dit jaar.

Voor het tweede Alowiske nemen we jullie mee naar het kamp van Klara, Natasja en Sari. Zij beleven heel wat avonturen op scoutskamp, dit zijn zowel goede als slechte ervaringen. Wij zullen ervoor zorgen dat het voor jullie allemaal toffe ervaringen worden komend jaar!

Er staat weer heel wat te beleven, kom elke week mee genieten met ons!

Kusjes,

Brent en Ewout

Extra info:

1. Eikes weekend gaat door van 14 tot 16 april.

2. Zaterdag 7 januari is het nieuwjaarsdrink op alowis georganiseerd door de vuurstam, jullie zijn allen welkom vanaf 18u. Meer info volgt!

3. Op zondag 4 december is Ewout jarig!

(7)

Vrijdag 2 december 20u tot 22u lokalen Alowis

Zakmes.  Ja.  Slaapzak.  Ook.  "Dan  hebben  we  alles”.  Tina  liep  naar  buiten.  "De   bus  is  er  al”!  riep  ze.  Zij,  Klara,  Natasja  en  Sari  waren  bezig  geweest  met  hun   spullen te checken. "Ik hoop dat het net zo leuk  word  als  het  laatste  weekend”,   grinnikte Sari. Toen had Maurits van de verkenners de meiden erg laten

schrikken, met de dropping. Dat was bedoeld voor Tina, ze wilde er dan ook liever niets over horen, en zo ook nu niet. "Jullie weten dat ik daar niet aan herinnerd  wil  worden”,  zei  ze.  "Kom  laten  we  die  dingen  naar  de  bus  gaan   brengen”!  De  vier  meiden  namen  hun  bagage  op  hun  rug  en  liepen  naar   buiten. Ze gooiden het op de grote hoop met andere bagage, onder ander die van de verkenners en liepen naar de leiding waar nog een groepje

padvindsters  stonden.  ”Over  vijf  minuten  vertrekken  we”,  zei  Selma  

opgewonden. Ze was net overgevlogen en was nog nooit met de padvindsters op  kamp  geweest.”  Nou,  verwacht  er  maar  niet  te  veel  van,  hoor”  fluisterde   Natasja tegen  Klara."Iedereen  instappen”!  riep  de  leiding.  "En  geen  gedrang”!

Vrijdag 9 december 20u tot 22u lokalen Alowis

In een keurige rij liepen ze, een voor een, de bus in. Klara, Sari, Natasja en Tina hadden de plaatsjes achterin de bus weten te bemachtigen en zaten te kletsen over kleding en make-up. Opeens hield Tina haar mond stijf dicht. De anderen keken haar vragend aan. Ze wees naar het gangpad. Daar stonden Dandy, Tom, Maurits en Benjamin. Dandy leek een beetje zenuwachtig toen hij Natasja zag. Zijn vrienden grijnsden naar de vier vriendinnen. Sari, degene met de grootste mond vond dat kennelijk geen probleem. "Is jullie grote

vriend  Niels  er  niet  bij  “?  sneerde  ze.  Nee,  want  die  heeft  heimwee”,  zei  Tom.  

"Maar  wat  gaat  jou  dat  aan”,  vervolgde  Dandy.  Natasja ging zich er ook mee bemoeien.  "Houden  jullie  eens  op  met  dat  stomme  gedoe”!  zei  ze.  Ze  wendde   zich tot Dandy en liet haar ogen rusten op zijn haar. Dat was weliswaar

paars.  "Leuk  haar”,  zei  ze  rustig.  Dandy  sloeg  zijn  armen  in  elkaar.  "Dat  is  van   mezelf”,  zei  hij  en  hij  liep  weg.  "Geloof  je  het  zelf”.  Sari  zag  net  dat  hij  een   beetje  rood  was.  "Ik  geloof  dat  hij  je  leuk  vind”,  giechelde  Sari  zonder  op   Benjamin en Tom te letten. Zij keken elkaar aan en liepen hun vriend achterna. "Ach ja, dat zou kunnen”,  antwoordde  Natasja.

(8)

Zaterdag 17 december 20u tot 22u lokalen Alowis

Breng allemaal stukjes fruit en chocolade mee!

Een halfuur later waren ze er. Iedereen drong naar de uitgang en probeerde buiten te komen. De deur ging open en iedereen haastte zich naar buiten.

"Vrijheid,  blijheid”!  riep  Klara  terwijl  ze  pirouettes  aan  het  draaien  was.  "Je   hoeft  je  balletkunsten  hier  niet  uit  te  voeren,  hoor”.  Natasja  stond  met  haar   armen  in  elkaar  te  kijken.  "Kijk,  daar  komen  de  verkenners”,  zei  Sari.  Natasja wilde zich achter de bus te verstoppen, om Dandy te ontwijken. Dat viel Sari ook op. Ze probeerde het in Klara`s oor te fluisteren, maar Dandy stapte al op hun af. Hij deed zijn mond open om iets te zeggen, maar zijn leiding riep dat alle verkenners zich moesten verzamelen en Tom en Benjamin stonden naast hem om met hem mee te gaan. Met een blik van puur vergif keek Dandy naar de meisjes en liep toen met zijn handen in zijn zij weg. Verbaasd keken Klara en  Sari  hem  na.  "Wat  heeft  hij  nu  opeens”?  zei  Klara. Tina, die even wat gevraagd had aan de leiding, had het ook gezien. "Wat hebben jullie tegen hem  gezegd,  zeg”?  zei  ze.  "Dat  is  een  hele  goede  vraag”,  zei  Sari.  "En  trouwens,   ik weet niet of jullie het gemerkt hebben, maar Natasja deed ook een beetje gek”.  Wat  had  dat  te  betekenen?  De  drie  meiden  bedachten  wat  er  aan  de   hand  zou  kunnen  zijn.  "Kom  op”,  zei  Klara."Dit  kan  later  wel,  we  moeten  de   tenten  opzetten”!

Vrijdag 23 december 20u tot 22u lokalen Alowis

Breng allemaal een cadeautje mee van maximaal 4 euro!

Toen de tenten opgezet waren ( Bij Tina, Klara en Sari ging tig keer fout) kwamen de meisjes erachter dat Natasja er niet bij was."We vertellen het tegen  Yvonne,  goed”?  zei  Klara  zenuwachtig.  Yvonne  was  van  de  leiding.  Ze   renden naar haar toe.  "Yvonne,  Natasja  is  er  niet”!  riep  Tina.  "Nee,  dat  klopt”,   zei Yvonne. "Ze zei dat ze erg wagenziek was geworden, en zit nu in de tent van  de  leiding”.  "Dat  liegt  ze”,  zei  Tina  toen  ze  weer  naar  hun  tent  liepen”.  

"Natasja is nooit wagenziek, of ben ik nou  gek  ”?"  Dat  ben  je  zeker”,  zei  een   bekende stem achter hen. Ze draaiden en keken recht in het woedende gezicht van  Dandy.  "Waarom  ben  je  zo  pissig  op  ons”?  vroeg  Klara  voorzichtig.  "Dat   weten  jullie  best”,  sneerde  Dandy.  "Nee,  dat  weten  we  niet  best”!  zei Sari. Even leek het of Dandy ontplofte, want op hetzelfde moment brieste hij, "Jullie zijn de  meest  achterbakse  meisjes  die  ik  ken”!  Daarna  draaide  hij  zich  om  en  rende   harder dan nodig was weg, wat nogal opmerkelijk was omdat het in het mulle zand bijna  onmogelijk  was  keihard  te  rennen.  "Dit  word  echt  te  gek”,  zei  

Klara."Waar  heeft  hij  het  in  hemelsnaam  over”?"  Hmmmm”.  Sari  noteerde  iets   in  een  notitieboekje.  "Wat  doe  je”?  wilde  Tina  weten.  "  Ik  noteer  alle  vreemde   gebeurtenissen”,  zei  Sari.  Ze  liet  het zien.

(9)

Zaterdag 31 december geen vergadering

Gelukkig Nieuwjaar, lieve verkennertjes! Wij drinken alvast een glaasje cava op jullie gezondheid! Zet het jaar al feestend in en met veel goede

voornemens!

Detective bureau scoutgirls

Natasja verstopt zich als verkenners komen Dandy is boos

Natasja liegt dat ze wagenziek is Dandy is weer boos

Zaterdag 7 januari vanaf 18u Nieuwjaarsdrink

Dit weekend geen vergadering, maar kom toch naar ons lokaal. Er is een drink, kampvuur, fakkeltoch, etc. georganiseerd door enkele oud-leiders.

Breng je ouders zeker mee!

"Als  we  samenwerken,  dan  kunnen  we  misschien  dit  mysterie  oplossen”,  zei  ze.  

Cool! Haar vriendinnen waren heel enthousiast. "Hebben we dan ook vergaderingen  en  zo”?  informeerde  Tina.  "Dat  is misschien wat aan de onnodige  kant”,  zei  Sari,  terwijl  ze  haar  notitieboekje  opbergt. "We moeten echt  uitvinden  wat  er  aan  de  hand  is,  zowel  met  Natasja  als  met  Dandy”,  zei   ze. “Maar  nu  moeten  we  naar  bed”.  Ze  liepen  naar  het  kamp,  terwijl  Sari  diep   nadacht. Vroeger was Natasja haar beste vriendin geweest. Ze waren net zo onafscheidelijk als een Siamese tweeling. Maar in de loop der tijd werd dat steeds minder. Waren zij en Dandy echt op elkaar? Waarom deed ze zo gek?

En, waar mocht ze dan zijn intussen?

Vrijdag 13 januari 20u tot 22u lokalen Alowis

Breng allemaal een leuk gezelschapspelletje mee!

Ze zat zo diep in gedachten dat ze niet eens hoorde dat Klara iets tegen haar zei.  ”He,  luister  je  wel”?  zei  Klara  ongeduldig.  “Watte”?  Sari  keek  snel  op.  “Ik   zei  dat  ik  Natasja  en  Dandy  daar  knetterende  ruzie  zag  te  maken”!  Tina  wees.  

Sari zag dat Dandy honderduit tegen Natasja stond te schreeuwen. Natasja werd verschrikkelijk kwaad en gaf hem een dreun. Dat liet hij niet op zich zitten en hij gaf haar er een terug. Er ontstond een heftige knokpartij tussen

(10)

de twee kinderen. Hup, slaan en schoppen, raken wat je raken kan. Sari zag ook  dat  iemand  tussenbeide  kwam.  ”O,  jee,  daar  heb  je  Mevrouw  Maria  - koekoek.  ”,  kreunde  Klara.  Mevrouw  Maria  -koekoek was eigenlijk Mirande, een heel verwend meisje. Ze had steenrijke ouders en dat liet ze zien ook. Ze verwisselde haar kleding ongeveer twee keer per dag. Ze had dik blond haar en grote, groene ogen. Alle jongens vielen als een blok voor haar maar volgens Sari, Tina en Klara was zij op Dandy, maar Dandy beslist niet op haar. En alsof dat niet genoeg was, had ze ook nog is een eigen paard. De drie

vriendinnen vonden haar maar een trut en hadden een grote hekel aan haar.

Dat  was  zelfs  nog  zacht  uitgedrukt.  “Moet  je  zien  hoe  ze  staat  te  flirten  bij   hem”,  fluisterde  Tina.  Dandy  draaide  zich  om  en  liep  weg,  met  zijn  neus  in de lucht.  Toen  kreeg  hij  de  meisjes  in  de  gaten.  “O,  O,  ontploffingsgevaar”,  zei   Klara. Ze wilden wegrennen maar zagen tot hun verbazing dat Dandy gewoon bleef  staan.  Hij  had  een  papiertje  in  zijn  hand.  Rustig  liep  hij  naar  hen  toe.  “Is   dit  van  jullie”? vroeg hij.De meisjes bleven als versteend staan. Ze zagen wat er  op  het  briefje  stond.  “Daar  was  hij  dus  zo  pissig  om”,  fluisterde  Tina.  

Jongens zoals jij horen niet thuis op de scouting, daar ben je namelijk te stom voor!Ga weg nu het nog kan! Tina, Klara en Sari. Verbaasd staarden de

meisjes  naar  het  papiertje,  totdat  Sari  het  papiertje  uit  zijn  handen  griste.  ”Ik   heb  dit  niet  geschreven”,  zei  ze  woedend.  “En  dat  kan  ik  bewijzen  ook”!  Ze   pakte haar notitieboekje tevoorschijn en haar pen. Op een wat rustigere toon vervolgde  ze,  ”Als  we  hier  alledrie  onze  naam  schrijven  in  ons  eigen  

handschrift, dan zal je zien dat wij dit niet geschreven hebben. Ze schreven alldrie hun naam op de achterkant. Dandy bekeek het briefje en vergeleek het met het andere briefje. Tenslotte  slaakte  hij  een  diepe  zucht  en  zei,  ”Ik  heb   jullie misschien verkeerd beschuldigd, maar hebben jullie dan misschien een idee  van  wie  dat  briefje  afkomstig  kan  zijn”?  Tina  keek  hem  raar  aan.  “Je   praat  net  als  onze  meester”,  zei  ze.  “Ja,  fijn”,  zei  Dandy  ongeïnteresseerd.  “Is  er   misschien  iemand  die  een  hekel  aan  jullie  heeft  en”…  Bij  die  zin  stopte  hij  met   praten  en  ging  op  een  andere  toon  verder,”…Mirande,  zeker”.  “Hoe  raad  je  het   zo”,  dacht  Sari.  ”Ja,  dat  klopt”,  zei  Klara.  “Ik  vind  Mirande  ook  een gigantische trut”,  zei  Dandy.  ”En  ze  vindt  me  leuk”.  “Daar  komt  ook  nog  bij  dat  ik  pas  tien   ben  en  zij  is  al  twaalf”…  Verder  kwam  hij  niet,  want  de  drie  meisjes  waren  in   lachen  uitgebarsten.  ”Ik  bedoel…eh…dat  staat  toch  gek”?  vroeg  Dandy  

onzeker. Hij keek  op  zijn  horloge.  “Over  een  minuut  moet  ik  weer  bij  ons  kamp   zijn,  jullie  dan  zeker  ook”.  “  Zullen  we  dan  morgen  met  het  vrije  ochtenduurtje   afspreken  bij  de  uitkijktoren”?  “Oké,  dat  is  dan  afgesproken”,  zei  Sari.  “Nou  tot   dan,  hè”,  zei  Dandy.  Hij  draaide zich om en rende naar zijn kamp, terwijl de meisjes  naar  die  van  hun  liepen.  “Dat  overkomt  ons  nou  weer”,  lachte  Tina.  

Sari  dacht  nog  steeds  diep  na.  Klara  zag  dat.  “Hopelijk  lossen  we  het  mysterie   van  Natasja  ook  snel  op”,  zei  ze  geruststellend.  Sari  keek haar dankbaar aan.

(11)

Vrijdag 20 januari 20u tot 22u lokalen Alowis

Breng allemaal een leuke film mee!

Toen  kwamen  ze  Mirande  tegen.  ”Als  we  daar  de  tutjesclub  niet  hebben”,   sneerde  ze.  ”Hou  je  kop,  Mirande”,  zei  Tina.  “Niet  op  letten”,  fluisterde  Klara.

Gelukkig liep Mirande gewoon door. Ze zagen dat de leiding het eten op de grote  tafels  had  gezet.  ”Ah  eten,  ik  rammel”.  Tina  rekte  zich  uit  alsof  ze  net   een  winterslaap  had  gehouden.  “Wie  er  het  eerste  is”!  Lachend  renden  ze  naar   de tafel. Ze mochten al gaan zitten. De hele groep zat er al. De drie

vriendinnen gingen naast elkaar zitten. Naast Tina zaten Blossom en Nathalie.  “Heb  je  Natasja  het  bos  in  zien  gaan”?  zei  Blossom.”Haar  ogen   waren  rood  van  het  huilen”.”  Ze  vraagt  om  moeilijkheden,  ik  zeg  het  je”.  Het   word  zo  donker”!  Zullen  we  het  tegen  de  leiding  gaan  zeggen”?  zei  Nathalie.  

Tina  zat  als  verstijfd  op  haar  stoel.  Sari  had  het  ook  gehoord.  ”Sorry,  maar   wanneer  was  dat”?  vroeg  ze  aan  Blossom.”Dat  was  ongeveer  vijf  minuten   geleden”,  antwoordde  Blossom.”Dat  zou  jij  toch  moeten  weten,  Sari”…Sari  kon   zich niet meer goed houden en rende van tafel, mompelde iets tegen de leiding van dat ze misselijk was en rende vervolgens naar haar tent. Hoe haalde die Natasja het in haar hoofd om in het donker het bos in te gaan! Ze wist toch heel goed dat het heel gevaarlijk was? En waarom zagen ze haar nooit meer?

Ze was kwaad, nee woedend gewoon. Ze pakte haar notitieboekje, noteerde het snel en ging weer naar buiten. Ze zei tegen de leiding dat ze zich weer wat beter voelde en ging weer zitten. Haar vriendinnen durfden niet te vragen wat er aan de hand was. Sari zag eruit alsof ze elk moment in tranen uit kon

barsten.  “Moest  het  baby`tje  huilen”?  zei  opeens  een  stem.”Heeft  het  even  z`n   luier  verschoond”?  Het  was  Mirande.  “Kan  het  baby`tje  niet  praten”?  Sari   probeerde zich in te houden. Alle opmerkingen bonkten in haar hoofd. En toen…Pets!  Sari  had  Mirande  zo`n  geweldige  dreun  gegeven  dat  Mirande  nu   op de grond lag. Net toen Mirande haar een klap wilde verkopen, kwam de leiding ertussen. Mirande kreeg een grote preek en Sari niet. Blijkbaar dachten ze dat Mirande was begonnen.

(12)

Vrijdag 27 januari 20u tot 22u lokalen Alowis

Het grote derdejaarsspel!

Toen moesten ze naar bed. Terwijl Sari nadacht over wat er gebeurd was, vertelden Tina en Klara aan de leiding dat Natasja in het bos was. Yvonne ging naar de verkennersleiding en vertelde wat er aan de hand

was.“IEDEREEN  LUISTEREN  ALSJEBLIEFT!!!”riep  Yvonne.  Alle  padvindsters   en verkenners stonden om haar heen en luisterden naar het slechte

nieuws.”Natasja  is  in  het  bos”!  We  zullen  naar  haar  moeten  zoeken”.  Pak  jullie   zaklampen, zakmessen, alles wat van pas kan komen. Daarna verzamelen bij de ingang van het bos. Op ons teken gaan jullie aan de slag. Jullie moeten in groepjes blijven. JULLIE MOETEN!!!"

Vrijdag 3 februari: KARAOKENACHT lokalen Alowis

Jullie worden verwacht op 18.30u stipt op Alowis, zorg dat je al iets gegeten hebt.

Nodig al je vrienden uit, een wordt een echt feest!

De zoektocht was begonnen. Blossom en Nathalie en detective bureau Scoutgirls gingen met z`n vijven in een groepje. Toen kwartier later gingen uitrusten van het schreeuwen, kwam Yvonne met een bleek gezicht op hen af rennen.  “Gelukkig,  hier  zijn  jullie”,  zei  ze.  En  vervolgde  toen,”Dandy is

spoorloos  verdwenen,  hebben  jullie  hem  soms  gezien”?  Op  hetzelfde  moment   kwam Dandy naar hen toe rennen, met een gezicht zo wit als bordkrijt.

“Natasja”,  hijgde  hij,  terwijl  hij  een  paar  keer  diep  ademhaalde.  “Natasja,  ik   heb haar gezien, en ze zit in  grote  moeilijkheden”!  Het  hele  groepje  stond   razendsnel op en renden in de richting die Dandy aanwees, Met Dandy op hun hielen.  “STOP”!  zei  Dandy  opeens.  “Een  eindje  hiervandaan  is  het”!  Maar  kom   niet  te  dichtbij”!  Sari  en  Tina  slopen  naar  een  bosje.  Ze gingen erachter zitten en keken eroverheen.

(13)

Zondag 12 februari 14u tot 17u lokalen Alowis

Toen  zagen  ze  iets  verschrikkelijk  engs…Tina  kon  net  een  gil  onderdrukken.  

Daar stond een gedaante, helemaal in het zwart gekleed, een bivakmuts en met een pistool in zijn hand. Hij zag de Tina en Sari staan. Ze verschoten van kleur  en  waren  verstijfd  van  angst.“Go  on  the  ground”!  schreeuwde  hij.  Maar   toen schoot hij naar voren en viel op de grond. Dandy stond achter hem. Hij ging snel op de hand van de man staan zodat hij zijn pistool niet kon pakken dat  hij  had  laten  vallen.  “Ik  dacht,  laat  ik  maar  even  wat  doen  met  dat  karate   waar  ik  op  zit”,  zei  Dandy.  Hij  zag  niet  dat  de  man  zijn  andere  hand  nog  vrij   had. Anders zou hij vast hebben gezien dat de man klaar stond Dandy`s been te pakken. Sari hoorde snelle voetstappen. Een bosje bewoog. Opeens sprong er iemand uit die snel op de andere hand ging staan. De man kon nu niets meer doen. Opeens zagen ze wie die iemand was. Het was Natasja. Natasja, met allemaal moddervegen in haar gezicht en gescheurde kleding.Yvonne wilde haar een preek geven, maar zag toen dat ze in tranen was. Intussen had Sari het pistool gepakt en richtte het nu op de man. Dandy had zijn zakmes gepakt.  “Ik  denk  dat  we  hebben  waar  we  nar  zochten”,  zei  Yvonne,  terwijl  ze   eventjes naar Natasja keek. We gaan naar het kamp, dan in bad, dat geldt voor jou Natasja, en dan naar bed.

De  volgende  dag…

Zondag 19 februari 14u tot 17u lokalen Alowis

Kom vandaag om ter best verkleed naar de scouts!

“Krijgen  we  nu  eindelijk  te  horen  wat  er  aan  de  hand  was?”  vroeg  Sari  aan   Natasja. Dandy, Klara en Tina zaten met z`n vijven in de uitkijktoren. Natasja haalde  diep  adem  en  begon  te  vertellen.  ”Nou,  sinds  kort  zijn  Dandy  en  ik   erachter gekomen dat we broer en  zus  zijn”.  ”Hij  woonde  bij  pap,  en  ik  bij   mam”.  ”Ik  had  mijn  vader  nooit  gekend,  maar  hem  wel”.  Ze  keek  naar  Dandy.  

“Bij  mij  stond  hij  bovenaan  de  lijst  van  de  stomste  jongens  ter  wereld”.  ”En   dan  te  bedenken  dat  hij  mijn  broer  was”.  ”Hij  werd  wel  aardiger, maar we kregen  op  kamp  nog  een  keer  een  ruzie”.  Dat  wisten  ze  al.  ”Ik  vluchtte  het  bos   in,  al  wist  ik  dat  dat  stom  was”.  ”Gisteren  hebben  we  het  goed  gemaakt  en   elkaar,  als  het  ware,  trouw  gezworen”.  De  tijd  dat  Natasja  praatte  was  het   doodstil.  “Kijk, er  worden  ijsjes  uitgedeeld”,  zei  Klara  en  ze  wees  naar  

beneden.  “In  de  aanval!!!”brulde  Dandy  en  ze  stormden  naar  beneden,  op  weg   naar zo`n heerlijk ijsje.

(14)

Zondag 26 februari: carnaval geen vergadering

Vandaag loopt jullie leiding mee in de stoet en zijn we aan het vieren op het Vredeplein en de Grote Markt!  Zoek  ons  en  trakteer  ons  een…

Laatste  dag  van  het  kamp,  klaar  voor  vertrek…

Zondag 5 maart: 14 u tot 17u stadsarchief Aalst

Winterfoor! Breng allemaal 15 euroloekes mee!

Dandy en zijn vrienden, Natasja en natuurlijk detective bureau Scoutgirls zaten  in  de  bus.  “Wat  jammer  dat  alles  nu  al  afgelopen  is”,  zuchtte  Klara.  “Ja,   maar  het  was  ook  best  eng  in  het  donker  met  die  gangster”,  zei  Tina.  Ze   moesten  lachen  om  dat  woord  “gangster”.  “De politie zei dat ze die vent al heel  lang  zochten”,  zei  Klara.”Hoe  heette  hij  ook  alweer,  Valdemar  

Submarine”?  Intussen  begon  de  bus  te  rijden.  Ze  kletsten  verder  over  de   spannende gebeurtenissen en het uur leek maar vijf minuten te duren.

Zaterdag 11 en zondag 12 maart: Eetfestijn

Hou zaterdag en zondag zeker vrij om te komen helpen op ons eetfestijn!

Maak zeker en vast veel reclame, nodig al je vrienden en familie uit want het wordt smullen! #frietjesavolenté!

Iedereen vertelde alles aan hun ouders.  Die  zeiden  alleen  maar,  ”Wat  hebben   ze  toch  een  fantasie”.  Ze  geloofden  het  niet.  Yvonne  had,  zonder  dat  iemand   het wist, foto`s genomen van de grote gebeurtenis. Toen moesten ze het wel geloven,  zoiets  verzon  je  toch  niet?  “Nou  ja,  ook  al  geloven  ze  het niet, wij weten  dat  het  waar  is  en  daar  gaat  het  om”,  zei  Tina.  “Ja”,  zeiden  Klara,   Natasja  en  Sari  in  koor,  waarna  Sari  zei,  ”Eind  goed,  al  goed,  zoals  ze  altijd   zeggen”!!!

(15)

Contactgegevens:

Mandarijnoranje Olijfgroene

Loyale Volhardende

Dik-dik Boomklever

GSM: 0497/88 23 29 GSM: 0471/38 02 71

E-mail: vk.alowis@hotmail.com Website: www.scoutsalowis.be

(16)

De missie van Scouts en Gidsen Vlaanderen.

Waarvoor staat scouting?

Wij zijn scouts en gidsen, meisjes en jongens, elk met een eigen verhaal. Iedereen kan erbij.

We gaan samen op verkenning en durven tuimelen in het leven.

De natuur is onze troef.

We geloven in onszelf, in elkaar en in iets meer.

We spelen een spel dat niet luchtledig is, in vrije tijd die niet vrijblijvend is.

Met groot plezier en kleine daden komen we op voor onze omgeving en voor een kleurrijk Vlaanderen.

Zo dromen we luidop van gelukkige mensen in een rechtvaardige wereld.'

.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Maar het karakter van de spanningen is dan niet zozeer dat etnische groepen tegenover elkaar staan, maar dat er een politieke dynamiek ontstaat waarbij jongeren zijn betrokken die

Naast spanningen wordt polarisatie ook geassocieerd met ‘onvrede en boosheid’ onder jongeren, zich terugtrekken, zich buitengesloten voelen, geen vertrouwen hebben in

De stap naar radicalisering wordt dan kleiner, ook al zullen jongeren die zich afzetten tegen de samenleving in de meeste gevallen niet radicaliseren.. Preventie van

Zoals u weet, is het thema van de dag ‘Plant eens een andere boom.’ Omdat wij dit thema graag handen en voeten wilden geven, hebben wij met boomkwekerij Batouwe bijna

- een substantieel deel van de gelden van OCW, bedoeld voor kunst en cultuur, niet alleen te bestemmen voor, of te laten verdwijnen naar instanties, maar voor een belangrijk deel

Want door de wijding worden jullie teken en beeld van Christus, Hij voor wie geen mens te min was en die zelf de minste der mensen is willen worden.. Tot slot wil ik graag de

Stichting Leergeld probeert te voorkomen dat schoolgaande kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 17 jaar in een sociaal isolement terecht komen, omdat ze niet kunnen deelnemen

Stichting Leergeld probeert te voorkomen dat schoolgaande kinderen in de leeftijd van 4 tot en met 17 jaar in een sociaal isolement terecht komen, omdat ze niet kunnen deelnemen aan