Trois Couleurs : Bleu Vrijheid
Speelfilm, Polen/Frankrijk,1993, 94 min. met Juliette Binoche, Benoit Regent, Florence Pemel
Julie verliest haar man en dochter bij een tragisch verkeersongeluk. Ze komt zwaar getraumatiseerd uit het ongeval en besluit het verleden voorlopig met rust te laten en een nieuw leven te beginnen. Haar man was echter bezig met zijn meesterwerk, een muziekstuk dat moest dienen voor een feest voor Europa, en Julie is de enige persoon die kan helpen dit stuk te voltooien…
Emotioneel en visueel virtuoze eerste deel van Kieslowski’s drieluik is gebaseerd op de Franse drie- kleur, oftewel de begrippen vrijheid, gelijkheid en broederschap. Blauw slaat op vrijheid. Die moet Julie (Binoche) vinden als haar man en kind omkomen bij een auto-ongeluk en ze zich niet los kan maken van haar verdriet. Haar rouwen vat Kieslowski in koele tinten blauw en close-ups van het gezicht van Binoche op z’n best, namelijk huilend, en dat heel prominent aan het slot van de film als Kieslowski memoreert aan de tekst van 1 Corinthiërs 13, het bekende hoofdstuk over een voor hem belangrijke andere drieslag: geloof, hoop en liefde, ‘deze drie, maar de meeste daarvan is de liefde’. Een belangrijke plaats is weggelegd voor de muziek van Kieslowski’s vaste componist Zbigniew Preisner. De korte serie, later aangevuld met Blanc en Rouge zou Kieslowski’s testament betekenen. Had hij na de voltooiing al aangekondigd te zullen stoppen met filmen omdat hij ‘uitgepraat’ was, in het voorjaar van 1996 stierf de Pool die wel Europa’s meest originele hedendaagse filmmaker werd genoemd.
Trois Couleurs: Blanc Gelijkheid
Speelfilm, Frankrijk/Polen,1993, 88 min. met Julie Delpy, Janusz Gajos
Dominique, een mooie Française, wil scheiden van Karol: een Poolse kapper. Er is namelijk nooit echt sprake geweest van een huwelijksvoltrekking. Een vriend helpt de wanhopige Karol naar Polen te vluchten om van daaruit op ingenieuze wijze zijn huwelijk te redden.
Poolse kapper in Parijs wordt na een half jaar
huwelijk met rijke Dominique gedumpt vanwege zijn impotentie. Hij geraakt in de goot, weet naar Polen te komen, bouwt er opnieuw een leventje op en zint op een dramatische terugkeer naar Dominique.
Wordt door mindere mate van weelderigheid
beschouwd als de minste van de Trois couleurs films, maar is de beste door rake psychologie.
Trois Couleurs: Rouge: broederlijkheid
Speelfilm, Frankrijk/Polen/Zwitserland, 1994, 96 min.
met Irène Jacob, Jean-Louis Trintignant
Valentine (Irène Jacob) is een studente die geld bijverdient als mannequin. Op een dag ontmoet ze een mysterieuze rechter die de mensen in zijn omgeving begluurt en afluistert… dit zal haar hele blik op mensen veranderen… Een aangrijpend verhaal over goed en slecht, vergiffenis, schuld, ijdelheid, oordelen en vooroordelen!
Het derde deel in de 'Trois couleurs'-trilogie. De film gaat over de relatie tussen Valentine, een model uit Geneve, en een gepensioneerde rechter die
telefoongesprekken van zijn buren afluistert.
Kreeg in 1995 oscar-nominaties voor Best Cinematography, Best Director en Best Writing, Screenplay Written Directly for the Screen. Won in 1994 de prijzen voor beste buitenlandse film van de LAFCA en van de NSFC. (IdH/VPRO Gids)
