Vraag nr. 87 van 14 januari 2005
van de heer JAN LOONES Heffing leegstand – Knelpunten
In een tijd dat er zoveel woningnood is, is de leeg- stand en de verkrotting een onbegrijpelijk feno- meen voor mensen die in armoede leven en daar- door veel moeite hebben om een woning te vinden.
Het heffingsdecreet op leegstand en verkrotting (22/12/1995) was een goede aanzet om die leeg- stand te bestrijden en de verloedering van buurten tegen te gaan. De procedure kende echter een aan- tal knelpunten, waardoor veel eigenaars de opna- me op de inventaris van leegstand betwistten.
Daarom werd de leegstandsheffing begin mei 2004 herzien, met als bedoeling tegemoet te komen aan een aantal praktische knelpunten.
Alhoewel het gewijzigde heffingsdecreet een verbe- tering inhoudt op het vlak van vaststelling en pro-ce-dures, blijven in de praktijk nog een aantal knelpunten onbeantwoord. Het oordeel van Wel- zijnszorg Armoede Uitsluiten is dat het instru- ment zo goed als onwerkbaar geworden is ("Hoog tijd voor een beter woonbeleid" – campagnekrant 2004).
De minister blijkt zich daarvan bewust, getuige zijn Beleidsnota Vlaams Woonbeleid (Stuk 86 (2004-2005) – Nr. 1)), waarin hij stelt : "Deze (on- beantwoorde) knelpunten worden op korte ter- mijn met een aantal experts uit het veld besproken en oplossingen worden aangereikt. Waar nodig wordt het heffingsdecreet bijgestuurd en geopti- maliseerd".
1. Werd er reeds overgegaan tot bespreking van de betrokken knelpunten met de experts uit het veld ?
2. Tegen wanneer kunnen er volgens de minister oplossingen worden aangereikt ?
Antwoord
1. Werd er reeds overgegaan tot bespreking van de betrokken knelpunten metde experts uit het veld?
Vooreerst wil ik stellen dat de leegstand waar- over de Vlaamse volksvertegenwoordiger het heeft niet van die schaal is om leegstand met de vinger te wijzen als dé oorzaak van het niet vin- den van een kwaliteitsvolle en betaalbare wo- ning voor mensen die in armoede leven. Op da- tum van eind januari 2004 stonden 14.289 woongelegenheden als leegstaand geregistreerd en dit op een totaal van 2.776.989 woongele- genheden in Vlaanderen. Dit is 0,51% van het totaal aantal woongelegenheden.
Wat een aantal knelpunten betreft, deze zijn reeds besproken met de praktijkwerkers. Hier- bij is tevens aandacht besteed aan mogelijke voor­stellen. De voorstellen werden door beide betrokken administraties (Arohm en Abafim) onderzocht en afgetoetst op praktis- che en juridische haalbaarheid. In het program- madecreet van 24 december 2004 werden een aantal van deze voorstellen in het heffingsdec- reet geïntegreerd. Zo wer­den de procedu- res voor leegstand en verwaarlozing geharmo- niseerd en werd aan de particulier een betere rechtsbescherming geboden (onder meer door een uniform hoorrecht en een formeel attest van opname in de inventaris, het zogenaamde registratieattest) . Verder is eveneens de rege- ling voor de terugbetaling van de heffing beter uitgewerkt. Deze verbeteringen moeten ertoe leiden de particulier meer waarborgen te bieden en de con­crete praktijkwerking te opti- maliseren.
Een ander knelpunt betreft de dubbele heffing.
In de huidige stand van de regelgeving kan voor eenzelfde pand een heffing worden opge- legd door het gewest en de gemeente. Momen- teel wordt onderzocht hoe dit kan worden ver- meden zonder te raken aan de fiscale autono- mie van de gemeente en zonder afbreuk te doen aan de gelijke behandeling binnen het gewest.
2. Zo ja, wanneer mogen we daar een concrete toepassing van verwachten?
Een aantal knelpunten zijn reeds via het pro- grammadecreet verholpen. Op korte termijn zal tevens een voorstel worden uitgewerkt om de dubbele heffingen te vermijden.