'Debating' nature conservation: policy, law and practice in Indonesia: a discourse analysis of history and present
Arnscheidt, J.
Citation
Arnscheidt, J. (2009, January 20). 'Debating' nature conservation: policy, law and practice in Indonesia: a discourse analysis of history and present. Meijers-reeks. Leiden University Press, Leiden. Retrieved from https://hdl.handle.net/1887/13409
Version: Not Applicable (or Unknown)
License: Licence agreement concerning inclusion of doctoral thesis in the Institutional Repository of the University of Leiden
Downloaded from: https://hdl.handle.net/1887/13409
Note: To cite this publication please use the final published version (if applicable).
Stellingen behorende bij het proefschrift
‘D
EBATING’
NATURE CONSERVATION:
POLICY,
LAW AND PRACTICE–
A DISCOURSE ANALYSIS OF HISTORY AND PRESENTvan Julia Arnscheidt
1 Er bestaat een veelheid aan ideeën over natuur en natuurbehoud in Indonesië.
Aan het begin van dit millenium was het dominante discours in Indonesië een waarin het creëren van een economische productieve natuur belangrijker was dan het behouden van natuur in haar oorspronkelijke staat.
2 Het discours van duurzame ontwikkeling wordt in Indonesië doorgaans gebruikt om discussies over de precieze invulling ervan uit de weg te gaan.
3 De politieke ontwikkeling in Indonesië is gebaat bij het openlijk erkennen van het bestaan van verschillende belangen, en bij het ontwikkelen en implemen- teren van nieuwe regels voor de politieke strijd gericht op het in gesprek blijven van actoren met verschillende belangen en op het oplossen van problemen.
4 Een discours kan alleen dominant zijn als het zijn gebruikers geen ruimte laat voor vrijblijvendheid.
5 Studies naar natuurbehoudbeleid in Indonesië zijn vaak te normatief om pleitbezorgers van een ander discours te kunnen overtuigen.
6 Als men wetgevings- en uitvoeringsprocessen los van elkaar bestudeert, stimuleert men actoren die betrokken zijn bij deze processen, om naar de ander te wijzen en zo verantwoordelijkheid te ontlopen.
7 Discours analyse helpt discussies transparanter te maken.
8 Op dit moment is het wetenschappelijke discours over ‘discours analyse’ te onspecifiek om veel wetenschappers het bijzondere belang ervan te kunnen laten inzien.
9 Het vervaardigen van een proefschrift is te vergelijken met het maken van een schilderij: een grove aanzet, het kijken vanuit verschillende invalshoeken, het herkennen van eerste contouren, dan de schier eindeloze strijd met het materiaal, en uiteindelijk de moed vinden om te besluiten dat het ‘af’ is.
10 Kinderen opvoeden tijdens een promotietraject helpt obsessief werkgedrag en sociaal isolement te voorkomen en maakt daarnaast een managementoplei- ding overbodig.
11 Wetenschap heeft haar grenzen. Mensen aan het denken zetten is één ding, hen bij hun gevoel brengen een ander.
12 Het expliciteren van waarden maakt wetenschap transparanter en waarde- voller.