• No results found

Beelden van historisch leven : historisch genre in de negentiende-eeuwse schilderkunst van Midden-Europa

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Beelden van historisch leven : historisch genre in de negentiende-eeuwse schilderkunst van Midden-Europa"

Copied!
2
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Beelden van historisch leven : historisch genre in de negentiende-eeuwse schilderkunst van

Midden-Europa

Krul, R.K.

Citation

Krul, R. K. (2006, June 20).

Beelden van historisch leven : historisch genre in de negentiende-eeuwse schilderkunst van Midden-Europa

.

Retrieved from https://hdl.handle.net/1887/4462

Version:

Not Applicable (or Unknown)

License:

Licence agreement concerning inclusion of doctoral thesis in the Institutional Repository of the University of

Leiden

Downloaded from:

https://hdl.handle.net/1887/4462

Note:

(2)

STELLINGEN

1. De onbevangen wijze waarop (niet alleen) Duitse schilders tijdens de gehele negentiende eeuw taferelen met krijgslieden combineerden met idyllische beeldelementen of minstens met knusheid en gezelligheid vraagt om een eigen receptie-onderzoek.

2. Inzicht in de achterliggende gedachten bij het historische genre door Duitse schilders zal de strikte afwijzing van enige overeenkomst tussen dit genre en Pools vaderlands-historisch genre, die Poolse kunsthistorici expliciet te berde brengen, kunnen relativeren.

3. De veronderstelling, die in de hedendaagse (kunst)historische vakliteratuur hardnekkig wordt voortgeschreven, van een volstrekt naïeve en oppervlakkige eigentijdse receptie van historisch genre documenteert een verbazende

geringschatting van de intellectuele vermogens der toenmalige

kunstbeschouwers waartoe ook en allereerst de ontwikkelde burgerij en adel behoorden. Zulks in tegenspraak met de beoordeling van die vermogens op andere terreinen van cultuur en wetenschap.

4. Uit het aanbod van rococo-'gobelins' bij Wehkamp en Klingel kan niets worden afgeleid omtrent de functie van negentiende-eeuws rococogenre voor de toenmalige beschouwer - dit geeft blijk van een a-historische opvatting van de niet-contemporaine receptie van het achttiende-eeuwse rococo.

5. Al tijdens de tweede fase van het achttiende-eeuwse 'Hollandisme' in de Duitse schilderkunst was Nederlands zeventiende-eeuws genre meer dan alleen kunstzinnig voorbeeld: de gedachte aan de 'vrije burgerlijke samenleving' van de Hollanders speelde mee (Feist, 1986). Die associatie was naast andere factoren opnieuw van invloed, toen in de negentiende eeuw niet alleen de Hollandse visserman, maar - mijns inziens los daarvan - ook het 'hollandiserende' historische genre bij het Duitse kunstpubliek populair werd.

6. Dat Poolse kunsthistorici maar zelden aandacht besteden aan de niet-Poolse contacten van hun in buitenlandse kunstcentra studerende negentiende-eeuwse land- of natiegenoten, maakt deze schilders eerder minder dan meer interessant.

7. Het is opvallend dat de keuze van een ongebruikelijk onderzoeksterrein in kringen van Nederlandse kunsthistorici voornamelijk verbazing wekt, en in andere landen juist op waardering stuit.

8. In het licht van mijn ervaring dat momenteel zelfs volgens vakgenoten de Russische kunst uitsluitend uit ikonen bestaat en de Zweedse uit het werk van Carl Larson, lijkt het mij wenselijk dat bij universitaire studies kunstgeschiedenis de mondiale interesse ook de verscheidenheid binnen Europa zou omvatten. 9. Er is aanleiding genoeg om het onderzoek naar de invloed van de negentiende-eeuwse Duitse kunsten op de Nederlandse, die voor de beeldende kunst al door Knoef (Van romantiek tot realisme, 1947) werd aangestipt, niet te beperken tot individuele kunstenaars (bijv. D. Dekkers, Jozef Israels, 1994), laat staan tot het terrein van de literaire connecties.

10. Anders dan kunsthistoricus Max Friedländer (Essays, 1947) meende, heeft het de schilderkunst mijns inziens in de negentiende eeuw nog niet geschaad, dat schilders lazen, in de loop van die eeuw steeds meer gingen lezen en niet alleen de natuurwaarheid in het vaandel droegen: ik verwijs in dit verband naar uitspraken over de natuur toegeschreven aan Boucher en Willem Kloos.

11. Albrecht Adams bezwaar tegen de luiheid en het bierdrinken van de collega's met wie hij de muurschilderingen in Hohenschwangau uitvoerde, illustreert een wanverhouding tussen de idee van verhevenheid der historieschilderkunst en de praktijk van historieschilderkunst om den brode. - Dat werk van schilders die er evident op uit waren om daar handelaars en kopers mee te plezieren, nu, in andere tijden, alleen om die reden met geringschatting wordt bezien, is overigens onterecht.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Er waren schilderijen en tekeningen te zien van militaire schermutselingen, ruitergroepen, een veeweide met slapende herder, een zeestorm (stellig met schip in nood) voor

En de beschouwer ervoer zijnerzijds eenzelfde vrijheid om die stemmingen op te nemen, en zich in de figuren in te leven, daarbij alleen geleid door de beeldopvatting - de

Het idyllische genre bleef gedurende de hele negentiende eeuw als variant van het genretafereel een vast bestanddeel van de schilderkunst. Eigentijdse en historische

In 1873 met Brožik naar München waar hij enige tijd bij de Hongaarse historieschilder Wagner (zie dl.. Bij de meeste van die latere rococoschilders - zoals Carl

Gérômes tafereel was eigenlijk een creatie in de kantlijn: hij had figuurstudie voor een historiestuk, waarmee hij naar de Prix de Rome had willen meedingen,

Humboldts idee dat juist bij historische genretaferelen de kennis van de beschouwer niet zou botsen met de keuzes van de schilder, en deze laatste in

Thieme-Becker, Allgemeines Lexikon der bildenen Künstler von der Antike bis zur Gegenwart , 37 dln., Ulrich Thieme, Felix Becker (ed.), Leipzig 1907-1950. TPSP Towarzystwo

Pięknych w Warszawie w latach 1860-1914, Breslau/Warschau/Krakau 1969 (Źródła do dziejów sztuki polskiej, XIV). Wiercińska, Janina, Maria Liczbińska, Bibliografia polska