AFZETTINGEN WTKG 23(4), 2002 76
Lapilli
Larsvanden Hoek+Ostende
Zee-egels
en de veranderendezeeFossiele
zee-egels
kunnen uitkomst bieden. J.Dicksonvan de universiteitvanCambridge
heefteenaantal fossielen onder deelektronenmicroscoop
geanalyseerd,
enkwam tot de conclusie dat desamenstelling
van het skelet de chemievanhetzeewaterreflecteert(lit. 1).
Immers ont-leent dezee-egel
de elementenomzijn
skeletop te bou-wenuit hetzeewater.
Uiteraard kan
je
voor eendergelijk
onderzoekalleenmaaruitzonderlijk goed
bewaardgebleven
fossielengebruiken.
Tijdens
hetfossilisatieproces
kan dechemischesamen-stelling
van eenfossiel totaalveranderen.Alsuitgangs-puntnamDickson 103 op het oog
goed
bewaardgebleven
zee-egels.
Daarvan konden 75 detoetsvan eenmicrosco-pische analyse
nietweerstaan,maardeoverige
28 leen-den zich wel voor het onderzoek. De resultaten komengoed
overeen meteerdereschattingen
vandeschomme-lingen
vandeMg/Ca verhouding
vanhetzeewater.Over de
consequenties
vanzijn bevindingen,
houdt Dickson zich op devlakte.Hij beperkt
zichtothet voorstel-lenvan een nieuwe methodiekom desamenstelling
van hetzeewater in het verledentebepalen. Hij
steltdaarbij
duidelijk
dat verdereanalyses
nodig zijn
omzijn
bevin-dingen
te toetsen.Ineencommentaardatnetals hetoor-spronkelijke
artikel verscheen in Sciencevan 8novem-ber, gaat
Richard Kerr(lit. 2)
echtereenstapje
verder.Hij
gaatin op demogelijke
oorzakenvandeschommelingen.
Metnamemidoceanischeruggenspelen
eenbelangrijke
rolbij
deuitwisseling
vancalcium-enmagnesiumionen.
Perioden waarin veelvandeze ruggen
voorkomen,
geven eenverlaging
vanhetmagnesiumgehalte.
Alser eensuper-continent
gevormd is,
ende totalelengte
vande midocea-nische ruggen kleinis,is hetmagnesiumgehalte juist hoog.
Ookgaat
Kerr in op deconsequenties
van eenveranderdesamenstelling
van het zeewater. Een van desuggesties
werdhierbovenalgenoemd:
de Cambrischeexplosie
zoueen
gevolg
kunnenzijn
van eendergelijke verandering.
Maarook devorming
van dekrijtrotsen
vanDoverendehuidige uitbreiding
vankoraalriffen zoudenaan de che-mievan het zeewatergerelateerd
kunnenzijn.
Voorals-nog
zijn dergelijke
ideeënspeculatief.
Maar in ieder ge-vallijkt
er nu eenmethodetezijn,
waarmee wedeze ideeën verder kunnentoetsen.Ergens
opeenplank
Wiewatbewaart die heeftwat.Daaraan
ontle-nen musea
wereldwijd
hun bestaansrecht. Ze bewarenonscultureleerfgoed
voortoekom-stige generaties.
Detrucis datje
als museumwel moet wetenwatje
in huis hebt. Inseptember
deed Bruno Mau-reille in Naturemelding
van eenbelangrijke
fossiele vondst(lit. 4).
Niet uiteenopgraving,
maaraangetroffen
inde collectiesvan het Franse Musée National de Préhistoire in LesEyzies-de-Tayac-Sireuil.
De vondstbetreft het skeletvan een
Neanderthalbaby
van de klassiekevindplaats
Le Moustier. Hetskeletje
wasin 1914 opgegraven door DenisPeyrony
en wasgevonden
ineen
laag
metwerktuigen
vandezogenaamde
Mousterien cultuur.Peyrony,
die de vondst hetnummerLe Moustier 2 had meegegeven,had al herkend dathet hierging
omde restenvan een zeerjonge baby,
maarhij
heeft hetskelet nooituitgebreid
beschreven. Het verhaalging
dat het fos-siel isParijs
verlorenwasgegaan.Tijdens
werkzaamheden in het Musée National de Préhis-toire werd Le Moustier 2 herontdekt. Deaantekeningen
van
Peyrony
werden ernog eensbijgehaald,
enal snel bleek dat het heleParijsverhaal
uit de luchtwasgegrepen.
Nergens
meldtPeyrony
dat het skelet naarde hoofdstad zouzijn gestuurd.
Het fossiel zat nog
gedeeltelijk ingebed
inbrokken sedi-ment. Dat maakte hetmogelijk
om aan tetonen dat degevonden Neanderthalbaby
inderdaadLe Moustier 2was. Zowel het sediment als de daaringevonden
faunaresten Eenvan de grootsteraadsels in depaleonto-logie
is hetschijnbaar plotselinge verschijnen
van fossielen met harde skeletdelenaan hetbegin
vanhetCambrium. Zo’n 550miljoen jaar geleden
zienweplotseling
eenheel scala aanfossielenverschij-nen. Er
zijn
talvan theorieënoverde oorzaak van dezezogenaamde
Cambrischeexplosie.
Een daarvangaatuit van eenverandering
vandesamenstelling
vanhet zeewa-ter.Deze theorielijkt
nu eenstevige
duw in de ruggekre-gentehebben.
Kanzeewater
eigenlijk
welvansamenstelling
veranderen in deloop
vandegeologische geschiedenis?
Dat isnatuur-lijk
deeerstevraag.
Twintig jaar geleden
wasdat idee nogondenkbaar,
maar in deloop
van detijd
werdduidelijk
dat hetzeewater vandeeneperiode
weleens eenandereverhouding
vanelementenzoukunnen kennen dan dievan eenandereperiode. Daarbij
werdmet namegedacht
aan deverhouding
tussende ionenvanmagnesium (Mg)
encalcium
(Ca).
Maar hoe kanje
dat meten?Jekanmoeilijk
terugin de
tijd
gaanom eenemmertje
zeewater tehalen. Verschillende methodeszijn voorgesteld
om deMg/Ca
verhouding
tereconstrueren. Deenige
die detoets vandekritiek
enigszins
kondoorstaan,
wasdeanalyse
vaninge-sloten zeewater in
evaporieten,
endanmetnamein steen-zout. Maardergelijke
insluitselszijn zeldzaam,
en over eenperiode
van500miljoen jaar
hadmenslechtsnegen monsters.
AFZETTINGEN WTKG 23(4). 2002 77
en
afslagen bevestigen
dat het fossielafkomstig
isvanLe Moustier. De sedimentbrokken maakten het bovendienmogelijk
om het rechterdijbeen
enrechteropperarmbeen
teachterhalen. Dezelagen
nietbij
derestvan debaby,
maar warenterechtgekomen
in de collectievan een an-dere Neanderthalervindplaats,
Le Ferrassie. Ofschoon dewijze
van fossilisatieduidelijk
verschiltvan deoverige
vondstenvan dezevindplaats,
waren de botten daaraantoegeschreven
ende boekeningegaan
als hetenige
be-wijs
van eendubbelbegrafenis bij
Neanderthalers.Waar-schijnlijk
warende botten doorPeyroney toegestuurd
aan Boulevooreenouderdomsbepaling,
en warenzoperon-geluk
opdeverkeerdeplank terechtgekomen.
Na de
herontdekking
is Le Moustier2 helemaalschoon-gemaakt
enbestudeerd. De ‘nieuwe’ vondstgeeft
een aan-talbelangrijke
gegevensoverdeontwikkeling
van Nean-derthalers. Het isdaarbij duidelijk
dat ook opjonge
leef-tijd
- deleeftijd
vandebaby
wordtgeschat
opminder dan vier maanden-eral
duidelijke
anatomische verschillen bestondentussen Neanderthalersen de modernemens. Daarmeebevestigt
Le Moustier 2 dehuidige
ideeën dat Neanderthalersenmodernemensgenetisch
sterkverschil-len.
Archaeoraptor,
het laatstepuzzelstukje
Onlangs
werd iknaarde balievan het Natuur Informatie Centrumvan Naturalis geroepen. Iemand hadeen fossiel uit Chinaen wilde wetenof het echtwas. Dat istricky
business. Gezien het uitvoerverbod op Chinese fossielen zou een echt fossielperdefinitie vandezwarte markt
afkomstig zijn.
Aan de andere kantwasdevraag of het fossiel echtwasis zekergerechtvaardigd,
omdatChinaeenmooie traditieaan nep-fossielen heeft.Het waseen
prachtig
fossiel van tweehagedisachtigen.
Gewoonweg
temooiom waartezijn.
En datwashet dan ook niet.Op
eenondergrond
vanleisteenwaren deske-letten
ingebed
ineenfijn
zand. Dat iseenprima
methodeom de
lijmresten
aan het zichtteonttrekken,
maargeeft
meteeneen
geologisch gezien onmogelijk
stuk.Dan hadden de vervalsersvande
Archaeoraptor
het betervoorelkaar. In deeerste
Lapilli
maakte ik almelding
van dit fossiel(lit. 3). Archaeoraptor
was zogoed
in elkaargezet,
dat het als een serieuze vondst uit deberoemde Yinxian formatiegepubliceerd
werd in NationalGeogra-phic.
Het zouhet mooiste voorbeeldvan eentussenvorm vanvogels
endinosauriërszijn afkomstig
uit de ChineseLiaoning provincie.
De redactievanNationalGeographic
kreeg
eenbitterepil
teslikken,
toenin Science het fossiel ontmaskerd werd. Datgebeurde
toendestaartwerdgede-termineerd als dievan eennieuwe
dinosauriër,
Microrap-tor(lit. 3, 5).
Derestvanhet lichaamvanArchaeoraptor
bestonduit een,toennog
onbeschreven, vogelsoort.
Ove-rigens
heeftuiteindelijk
hetnepfossiel
NationalGeogra-phic
geen windeierengelegd.
Eentijdje geleden
zag ikeen
prachtige
NG-documentaireop de
televisie,
over deontmaskering
vanArchaeoraptor.
De vraag bleef
natuurlijk,
waaruithet lichaamvan Archae-oraptorverderwasopgebouwd.
Het waswaarschijnlijk
dathier meerdere fossielenvoor
gebruikt
waren,maardeze blekengelukkig
wel totéén soort tebehoren. In Nature vannovemberspraken Zonghe
Zhou,Julia ClarkeenFu-cheng Zhang
het verlossende woord(lit. 6).
Deoverige
puzzelstukjes
waaruitArchaeoraptor
wasopgebouwd
blij-ken toe tebehorenaan de
vogel
Yanomis,die in 2001 door ZhouenZhang
beschreven is. Dezeontdekking
le-verde zelfs nogextrainformatieover Yanomis,omdat in hetnepfossiel sommige
onderdelen bewaardwaren ge-bleven die ontbrakenaan hetholotype
van dezevogel.
Overigens
vielernogmeer overYanomistemelden.On-langs
isereenfossielgevonden
vandezevogel,
waarvan ook demaaginhoud
bewaardwasgebleven.
Meldden de Chinezenonlangs
datzedeeerstezaadetendevogel
ont-dekthadden,
nukonden aande handvanhetgalgenmaal
Yanomis als deeerstevisetende
vogel
identificeren.Literatuur
1
Dickson, J.A.D.,
2002.Fossilechinodermsasmonitor of theMg/Ca
ratio of Phanerozoicoceans.Science298,p. 1222-1224.
2
Kerr, R.A.,
2002. Inconstant ancient seas andlife’spath.
Science298,
p. 1165-1166.3 HoekOstende,L.W.vanden.
Lapilli. Afzettingen
22(1),
p. 11-13.4
Maureille, B.,
2002. AlostNeanderthalneonatefound. Nature419,
p.33-34.
5 Xu, X.,
Zhou,
Z &Wang,
X., 2000. The smallest known non-aviantheropod
dinosaur. Nature408,
p. 705-708.6
Zhou, Z.,
J.A. Clarke & F.Zhang,
2002.Archaeo-raptor’s
better half. Nature420,
p. 285.*Lars vanden Hoek