UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl)
UvA-DARE (Digital Academic Repository)
TRPM7: Ca2+ signaling, actomyosin remodeling and metastasis
Visser, J.P.D.
Publication date
2014
Link to publication
Citation for published version (APA):
Visser, J. P. D. (2014). TRPM7: Ca 2+ signaling, actomyosin remodeling and metastasis.
Boxpress.
General rights
It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s)
and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open
content license (like Creative Commons).
Disclaimer/Complaints regulations
If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please
let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material
inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter
to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You
will be contacted as soon as possible.
183
-A
Acknowlegdements
How to summarize all the work, experiences, highs and lows during a Ph.D. project in just a few words for those unfamiliar with research? – DE TERING – (in Dutch; works best when pronounced with Amsterdam’s accent) covers both (i) the frustration associated with failing experiments, equipment or software programs (often linked) and unconvinced journal editors or reviewers; as well as (ii) the excitement and wonder that follows successful experiments, unexpected results, scientific discussions and –collaborations and bad jokes by colleagues. Commitment, perseverance, inspiration, creativity and sanity are challenged on a daily basis and I thank beer and whisky for assistance in maintaining a good spirit while facing these challenges.
In science one never works alone and I have had the pleasure to work with some great people, which has not only improved the work described in this thesis in so many ways, but also made my first professional steps in science such a wonderful and memorable experience. I am grateful to all my group members, colleagues and collaborators who have contributed to numerous discussions and different projects, also the once-so-promising but less productive ones. In particular I thank (1) Jeroen; we didn’t just share a good taste for awesome proteins, but also many other essential elements in life, (2) Frank; I admire your way of thinking, discipline and fortitude, (3) Michiel; my TRPM7 and Ca2+
signaling oracle, (4) Kasia; my ‘little sister’, it was great to exchange ideas, work together and talk science, (5) Arthur; you jumped right in and quickly confirmed the awesomeness of TRPM7, (6) Jeffrey; your support is of so much help for the whole group, (7) Linda; your in vivo metastasis data have been a vital contribution, (8) Jan; I enjoyed learning more about gene expression analysis and statistics, and (9) Wouter; you always shared with me your ideas and constructive criticisms.
Above all I thank Kees, my mentor. You have taught me to understand the technique and its pitfalls rather than just push a button and wait for something magic. Thanks for all the help, showing me what science is (or should be) about, for always supporting me and of course the laughs.
My dear colleagues who have kept me motivated and focused, in particular those I consider friends (1) Saskia; we complained and laughed together, but really how come you know the weirdest little facts?, (2) Evelyne; your kindness always reminds me of the human side of science, and (3) Zhen; my funny and kind lab bench mate, as quiet and calm as a dragon that set itself on fire.
My friends, Laurens, Tim, Eelco, Rogier, Amrish, Benny, Alicia whome I don’t see as much as I should; Life isn’t just about science, oh no it isn’t, thanks for all the good times!
Jeroen, my brother; your determination to recover from your accident is of great inspiration to me and watching Ajax-games together is just great fun. I thank my parents for the love and support you give to Jeroen and me. Pa and ma, we have faced and overcome several obstacles as a family and you have raised us to enjoy life; I am certain I would not have been able to push through till the end without your care and support.
Aleksandra, you are the girl I so deeply love; thanks for being there, always, no matter what, in science, sickness and health. You make me smile and feel good and you have truly helped me to succeed. You get me and I’ve got you! Some things should simply never change; let’s continue to explore, have fun and enjoy our life together some more.
184
-Dankwoord
Hoe vat je een promotieonderzoek samen in slechts enkele woorden voor mensen die niet bekend zijn met medisch onderzoek? – DE TERING – (met Amsterdams accent) verwoord zowel (i) de frustratie van mislukte experimenten, apparatuur of software programma’s en niet te overtuigen journal editors of reviewers; alsmede (ii) de opgewondenheid en verwondering na succesvolle experimenten, onverwachte resultaten, wetenschappelijke discussies en samenwerkingsverbandenen de slechte grappen van collega’s. Vastberadenheid, doorzettingsvermogen, inspiratie, creativiteit en je geestelijke gezondheid worden dagelijks op de proef gesteld en ik bedank humor, bier en whisky voor de geboden hulp om de goede moed te bewaren en deze beproevingen te doorstaan.
Je werkt nooit echt alleen in de wetenschap en ik heb het genoegen gehad om met vele goede onderzoekers samen te kunnen werken, wat niet alleen het hier beschreven werk in vele opzcihten heeft aangevuld en verbeterd, maar ook mijn promotie tot een geweldige en memorabele ervaring heeft gemaakt. Ik bedank iedereen die heeft bijgedragen aan de vele discussies en verschillende projecten, ook de ooit zo veelbelovende maar minder succesvolle. Speciale dank voor: (1) Jeroen; we deelden niet alleen een goede smaak voor geweldige eiwitten, maar ook voor vele andere leuke dingen in het leven, (2) Frank; ik bewonder je inzicht en vastberadenheid, (3) Michiel; mijn vraagbaak voor TRPM7 en Ca2+ signalering, (4) Kasia; mijn ‘kleine zusje’, het was een waar genoegen om ideeen met
je uit te wisselen, samen te werken en te ouwehoeren over wetenschap, (5) Arthur; je draaide direct volle bak mee en bevestigde al snel hoe dope TRPM7 is, (6) Jeffrey; jouw bijdrage is van onschatbare waarde voor de hele groep, (7) Linda; lieve, tijdelijke groepsgenoot, jouw in vivo metastase data waren een geweldige aanvulling, (8) Jan; altijd weer een duidelijke, begrijpelijke en leuke uitleg over gen expressie analyses en statistiek, en (9) Wouter; je deelde altijd graag je gedachten en ideeen en ook opbouwende kritiek.
Kees, jou moet ik toch echt vooral bedanken. Jij hebt me op het hart gedrukt dat je de techniek die je gebruikt tot in de puntjes moet beheersen en vooral ook de tekortkomingen moet kennen in plaats van simpelweg op een knop te drukken en te hopen op een magische uitkomst. Bedankt voor alle hulp, dat je me hebt laten zien wat pure wetenschap is en uiteraard voor de grappen en grollen.
En dan mijn dierbare collega’s die me er bij zware tegenslagen doorheen hebben geholpen en die ik tot mijn vrienden reken (1) Saskia; we klaagden en lachten samen, maar serieus, hoe en waarom onthoudt je toch de raarste weetjes?, (2) Evelyne; zo vriendelijk en zachtaardig, er zit een menselijke kant aan wetenschap al moet je soms flink zoeken, en (3) Zhen; mijn grappige en aardige labtafel-maatje, je bent zo stil en rustig als een draak die zichzelf in de hens steekt; niet dus.
Mijn goede oude vrienden die ik minder vaak zie dan ik zou moeten, Laurens, Tim, Eelco, Rogier, Amrish, Benny, Alicia; Onderzoek is niet het enige in het leven, oh nee, zeker niet, bedankt voor de goede tijd!
Jeroen, broer; jouw vastberadenheid en doorzettingsvermogen om van je zware ongeluk te herstellen zijn een ware bron van inspiratie voor me en samen Ajax-wedstrijden kijken in het stadion is gewoon dikke pret. Ik bedank mijn lieve ouders voor de liefde en ondersteuning die jullie altijd maar weer blijven geven aan Jeroen en mij. Pa en ma, we hebben als gezin meerdere obstakels overwonnen en jullie hebben ons meegegeven om te genieten van het leven; ik ben er van overtuigd dat ik zonder jullie goede zorg en opvoeding niet tot het ultieme einde had door kunnen trekken.
Aleksandra, jij bent mijn liefste waar ik zoveel om geef; bedankt dat je er altijd voor me bent, ongeacht de situatie, in wetenschap, ziekte en gezondheid. Je maakt me vrolijk en hebt me echt geholpen om te slagen. Sommige dingen moeten gewoon niet meer veranderen; laten we elkaar blijven ontdekken, lol blijven hebben en nog lang van elkaar genieten.
