AFZETTINGEN WTKG 26 (4), 2005 65
Radioactieve
dreiging
voor
verzamelaars
in
rook opgegaan
Tom van Loon*
In de
Kernenergiewet (Kew)
isvastgelegd
hoeveelstraling
zogeheten radiologische
werkers(dat zijn
personen diebe-roepsmatig
metstralingsbronnen
ofstraling
wordengecon-fronteerd)
mogenontvangen,enhoeveel datvooralle anderepersonen is. Tevens is in dewet
vastgelegd
voorwelketypenradioactieve bronnen
(d.
w.z.voorwerpen diestraling
uitzen-den)
mentoestemming
moethebbenom zein bezitteheb-ben. VROM
dreigde
op basis daarvanmeteenzijdige
maat-regelen
die “deconsequentie
kunnen hebben dat mineralenverzamelaars
(sic!) onverhoopt
tocheenvergunning
in hetkadervande Kew zoudenmoeten
aanvragen”.
Natuurlijke
radioactiviteitIn Nederland
loopt
men,afhankelijk
vandeplaats
waar menwoontenhettype
gebouw
waarinmenwoont, perjaar
ca.2mSvaanioniserende
straling
op(mSv
=millisievert= 1/1000
Sievert;
de Sievert iseeneenheid dieaangeeft
hoeveelschadelijk
effecteenhoeveelheidstraling
statistisch opeenlevend weefsel
heeft).
Aan dezezogeheten natuurlijke
ach-tergrondstraling
valtnauwelijks
teontsnappen,alwashetmaaromdatca. eenderde deel daarvan het
gevolg
isvankos-mische
straling.
Vanuit de bodemkrijgt
men eenbijna
evengrote
dosis,
vooral via deradioactievevormen vandechemi-sche elementen
kalium,
thoriumenradium die inkleimi-neralen- endus in
kleigrond
-voorkomen;
vanuitbouw-materialen nogeenszo’n 10%vande
natuurlijke
achter-grondstraling,
vanuit heteigen
lichaameenkleine 20%envia luchtenvoedsel de rest, ca. 10%.
Hierbij
moetverderworden bedacht datvrijwel
alle stoffenvannature inmeerof minderemateradioactief
zijn.
Daar-omkan de Kew niet het bezitvanalle radioactieve stoffen
verbieden.
Wettelijk
is daaromvastgelegd
watde overheid-in
overeenstemming
metvoorstellen daartoevanhetmeestgezaghebbende
internationaleorgaan- de InternationalCommissionon
Radiological
Protection(1CRP,
Internation-ale
Vereniging
voorStralingshygiëne)
- beschouwtalseenradioactieve stof.
Zo vallen onder de Kew
bepaalde
ertsen,enwel: “a. ertsen,andere dan
monaziet,
welkenaargewicht
berekendtenmin-steeentiendeprocenturanium of drieprocentthorium
bevatten;
b. monaziet[(Ce,La,Y,Th)P04],
datnaarhetge-wicht berekendeentiendeprocenturanium of tienprocent
thorium bevat”. Dit is uiteraardeen
formulering
die alleendoor
politici
kan wordenverzonnen, wanthet zal iedereenduidelijk zijn
dateeneventueelgezondheidsrisico
tengevol-gevan
uitgezonden straling
medeafhangt
vandehoeveel-heiderts;eenmineraalvanenkele grammenlevert per
defi-nitie minder gevaar op daneenhoeveelheidertsgesteenten
vanvele honderdenofduizendentonnen.Daarommoet
de-ze
regelgeving oorspronkelijk
welgericht zijn
geweestopindustriële
hoeveelheden,
ennietop
particuliere
verzame-lingen.
Dat
blijkt
ook uit het feit dat dewetgeververzamelingen
nietvergeten is.Hetbezitvanonder de Kew vallendeertsenis
namelijk
ineenaantalgevallen
nietverboden;onder diegevallen
behoren: “c. ertsen, dieuitsluitendvoorhandenworden
gehouden
vooronderwijs-
oftentoonstellings-doeleinden”. Dit is ookweer een
merkwaardige
gedachten-gang,wantdit betekent in feitevoor een
particuliere
verza-melaar dat
hij zijn verzameling
- met daarin enkeleradio-actieve mineralen-welpermanentin
zijn
woonkamer ineenvitrine
mag
uitstallen,
maardiezelfde mineralen niet ineendoos in dekelder mag
opbergen.
Toch zal het iedereenduide-lijk zijn
dateenuitstalling
in de woonkamer leidttoteenhogere stralingsdosis
voordebewoner. Hoe danook,
iedereverzamelaarstaatin
zijn
rechtwanneerhij zijn
radioactievemineralenmaarpermanent tentoonstelt.
De
gevolgen
vanblootstelling
aanstraling
Over de effectenvanioniserende
straling
is veelbekend,
albestaanerook nog
onduidelijkheden.
Uit historische feiten(de gevolgen
vande atoombommenop HiroshimaenNaga-saki,
alsmede devrijwel ongel
imiteerdetoepassing
vanrönt-genstraling
nadat daarvan dediagnostische mogelijkheden
bekendwaren
geworden)
staat vastdater eenrechtevenredig
Veelmensenontdekken
geologie
alseeninteressantehobby
nahet vindenvan eenmooi
fossiel,
eenfraaikristal,
ofeeninteressantesteen.Zo ’n vondst is vaak het
begin
van eenver-zameling.
Hetprobleem
vandergelijke verzamelingen
is datzesteeds
uitgebreider worden,
teveelplaats
gaaninnemen,
endaarom op den duurhaast vanzelftot
specialisatie
leiden.Zo
zijn
erfossielenverzamelaars,
mineralenverzamelaarsenstenenverzamelaars. In veel
gevallen
bewaartmenechtertoch ook
nogwelwatvondsten die buitende
eigenlijke
speci-alisatie vallen. Zo hebben veel mineralenverzamelaarswel
watleuke
fossielen,
enomgekeerd
hebben veelfossielen-verzamelaars ook welwatmooiestenenenmineralenin hun
collectie.
Zowasdat althans totenkele
j
arengeleden,
wantin 1999werd de wereldvande Nederlandse
amateur-geologen
op-geschrikt
dooreenberichtvanhettoenmalige
MinisterievanVolkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening
enMilieubeheer(VROM).
Datministeriehadnamelijk
inzijn
grote
wijsheid
TNO
opdracht
gegeveneenonderzoek uittevoeren naardemogelijke radiologische consequenties
vanmineralenver-zamelingen.
Daarmee werd inwezenbedoeld dat TNOmoestnagaan of radioactieve mineralen in
verzamelingen
een
gezondheidsrisico
vormen voorde verzamelaar ofvoordegenen
die deverzameling bekijken.
Ineen(ongedateerde)
briefvanhet Hoofdvanhet TNO Centrumvoor
Stralingsbe-scherming
enDosimetrie,
Ir. P. deJong
werdverwezennaarEuropese regelgeving, “waarbij
in de Nederlandsewetge-ving regels gesteld
moeten wordenvoorwerkzaamhedenAFZETTINGEN WTKG 26(4), 2005 66
verbandbestaattussende
opgelopen
dosis(uitgedrukt
insieverts, Sv)
endenegatieve gevolgen.
Voorlage
doses is datverbandniet
aangetoond,
watop zich nietverwonderlijk
isalsmenziet hoe
hoog
de dosesmoetenzijn
voordatblijvende
schadelijke
effecten(of erger) optreden; extrapolatie
vandeeffecten
bij hoge
dosesnaarlage
doses leertdat,alserinder-daad
negatieve
effectenbij lage
doses zoudenbestaan,
diein ieder
geval
zogering zijn
datzenietzijn
vast testellen.In feite is de discussieoverde vraag of
lage stralingsdoses
wel of niet leidentot
negatieve effecten,
dan ookvanacade-mische aardenzeker nietvan
belang
voordepraktijk.
Erko-menzelfs steedsmeer
overtuigende aanwijzingen
datlage
stralingsdoses
eerdereenheilzame daneenschadelijke
uit-werking
hebben. Datmentochvoorzichtig
moetzijn
metstralingsbronnen,
iseenlogische consequentie
vanhet feitedat de
negatieve
effecten(bij
voldoendehoge dosis)
zeerern-stig
kunnenzijn.
Deze effectenzijn
onderteverdelen inacuteeffecten
(oplopend
vanmisselijkheid
totdedood),
carcino-gene
(kankerverwekkende)
effecten(die
pas oplangere
ter-mijn optreden)
enmutageneeffecten(veranderingen
in hetgenetisch materiaal).
Deze effecten
zijn
zeergoed gedocumenteerd.
Zo is bekenddat in
gebieden
waarhetstralingsniveau
vannature velemalen
hoger
is dan inNederland,
demensenniet eerdersterven, nietmeerkanker
krijgen
ennietmeermutatiesver-tonen dan inonsland. Deangstvoor
straling
is echterzeergroot.Dat leiddeondermeer,nahet
ongeval bij Tsjemobyl,
tot
aanpassingen
vande kerncentrale in Dodewaardomdekans op
overlijden
vanNederlandersna eenongeval
metdekerncentraleteverminderen.
Omgerekend
betekenden dieaanpassingen
de(statistische) redding
vanéén mensenleventenkoste vanfl. 25.000.000.000.000(25
biljoen gulden),
d.w.z. meerdan fl. 16.000.000per Nederlander. Hetgaat
bij
overheidsmaatregelen
in verbandmetstraling
dusvaakomovertrokken reacties. In het
geval
vanradioactieveminera-len in collecties
lijkt
dateveneenshetgeval.
Stralingsdoses t.g.v.
eenverzameling
In 1975
publiceerde
Ernst Burke in hettijdschrift
vandeStichting
Geaeenartikeloverrisico’sbij
het verzamelenvanradioactieve mineralen.
Daarbij gaf hij
aandateenNeder-landervan natureper
jaar
81-172 milliremaanstraling
oploopt.
Sindsdienis,
doorverandering
vanomrekenings-factoren,
die waardebijgesteld
totca.200 millirem. Omdatbovendien de eenheidrem
(röntgen equivalent
man)sinds-dien- in hetkadervande
omschakeling
naarSl-eenheden-is
vervangen door de sievert
(Sv;
1 Sv=100rem),
wordtnuvoorde
gemiddelde
Nederlandereenstralingsbelasling
doornatuurlijke
oorzaken(kosmische straling, e.d.) aangehouden
van2 millisievert
(2 mSv).
Wie 50jaar is,
heeft dusinmid-dels, afgezien
vaneventuele medischestralingsdoses,
zekerzo’n 100 mSvaan
straling
ontvangen.Is datgevaarlijk?
Burke voerdein
zijn
artikel enkeleberekeningen
uit,ondermeer voor eenstuk autuniet
[Ca(U02).(P04)2.8H20]
van10x5x3cm, met50
gewichtsprocent
uranium. Dat uraniumvertoonteenmatevanradioactiviteitvan“78 microcurie”
(we
zoudennuzeggen,weerin verbandmetoverschakeling
naarSl-eenheden:
2,9 miljoen becquerel, Bq;
eenbequerel
vertegenwoordigt
hetspontaanuiteenvallenvan1 radioac-tiefatoomperseconde). Bij
het hebbenvandeverzameling
in de
slaapkamer,
waar mendagelijks
achtuuropdriemeterafstandvande
verzameling verblijft,
zoudatvolgens
Burkeresulteren ineen
stralingsbelasling
van“ongeveer
20milli-remper
jaar”(0,2
mSv perjaar). Bij
tienvandergelijke
stuk-kenzou mendus uitkomen op “200 milliremper
jaar” (2
mS
v),
“wat al boven demaximaal toelaatbaredosisopgene-tische
gronden
van170millirem/jaar
is”.Die alarmerende conclusievanBurkewasechter-
gelukkig
-opeenaantal
misvattingen gebaseerd. Bij blootstelling
aaneenextradosisvan
1,7
mSv perjaar
treedtnamelijk
absoluutgeen aantoonbare
genetische
schade op; het is zelfs minderdan de
natuurlijke achtergrondstraling
in Nederland die-in-ternationaal
gezien
-zeerlaag
is. Eendergelijke opmerking
is,hoewelte stavenmet
bergen
vakliteratuur,voorvelenwaarschijnlijk
nietovertuigend. Belangrijker
is danook datBurkeeenaantal andere fouten maakte in
zijn berekening,
omdat
hij
geenexpertis op hetgebied
vanditsoortstraling.
Dat is hem
overigens
nietaanterekenen,
wantook in internerapportenvan VROM heb ik heelwat
misvattingen
enrekenfoutenmet
betrekking
totdeze uiterstlastige
materiegezien!
Wellicht het
belangrijkste
aspectdat Burke-in
zijn
overi-gensheldereeninformatieveartikel-overhet hoofd zag, is
dat
je becquerels
nietzomaarmag ‘vertalen’naarstralings-belasting.
Een radioactiviteitsniveauvan1Bq
betekentim-mers, zoals hierboven al
genoemd,
hetnatuurlijke
vervalvanéén atoomkern per seconde.
Bij
dat proces wordtstraling
opgewekt,
maarlang
niet al diestraling
weetooktotbuitenhet broksteendoorte
dringen.
De vraag welkpercentagenaarbuiten
doordringt,
is niettebeantwoorden,
wantdathangt
afvandeverhouding
tussenoppervlakte
eninhoud:een
lang,
dun handstuk zendtmeerstraling
uit daneenbol-vormig
stuk.Verder
hangt
dematevanschadelijkheid
afvande aardvande
straling:
niet iedertypeheeft hetzelfde effect.Bij
hetna-tuurlijk
vervalvanuranium(of thorium)
ontstaanbovendienandere radioactieve
stoffen,
die ookweeruiteenlopende
hoe-veelheden
straling gedurende uiteenlopende tijdsduren
uit-zenden.
Deconclusie isdan ook
gewettigd
dathetweinig
relatiemetde
werkelijkheid
heeft alsje
wattheoretischesommenmaakt. Maar dat betekent niet
datje
niette wetenkuntko-menhoeveel
straling
eenstukgesteente(of
eenmineraal)
uitzendt. Dat is
namelijk eenvoudig
te meten metdedaar-voorthans beschikbareapparatuur,die bovendien in de
meeste
uitvoeringen
ook onderscheid maakttussendediver-setypen
straling.
Dat maakt hetmogelijk
omheelprecies
vast testellenwatde
stralingsbelasling
is opbijv.
1,3,5of 10meterafstand,
maarook hoeveelstraling
ernog ‘over’ isalseersteen muurwordt
gepasseerd.
Wie
twijfelt
ofhij
eengezondheidsrisico loopt,
moetzekerzo’n
meting (laten)
uitvoeren.Maar hetlijkt mij bij
voorbaatvast te staandat de
werkelijke
waarde veellager
zal uitvallenAFZETTINGEN WTKG 26 (4), 2005 67
Ongefundeerde regelzucht
VROM wilde
destijds bij
eengrootaantalamateur-verza-melaars
metingen
verrichten. Ze zeiden dat uiteraardnietzo,maarstelden in brieven wel dat hun
project
‘mineralen’be-doeldwas“om relevante
gegevensteverzamelenwaarmee
deoverheideenzinvolle
grenswaarde
kan vaststellenopdat
mineralenverzamelaars
vrijgesteld
zouden kunnen wordenvande
vergunningsplicht”.
Interessantaandezezinsnedeisdat VROM
uitging
van‘devergunningsplicht’.
Die bestaatimmers niet.
Het
lijkt
ookmoeilijk
voorstelbaar dat VROMbij tientallen,
zoniethonderden,verzamelaars
werkelijk metingen
zoukunnen gaan verrichtenom een
grenswaarde
vast testellen.Een
grenswaarde
hoort bovendiengetrokken
teworden opredelijke
argumenten,nietop desteekproefsgewijze
bevin-dingen bij
verzamelaars. Hetwasdan ooknauwelijks
aan-nemelijk
-enin iedergeval
rechttegenderegelzucht
vanVROM uit hetrecente enverdere verleden in-dat VROM
naevaluatievande
metingen
zouuitspreken
dat alleverza-melingen
van eenvergunningsplicht
vrijgesteld
kondenwordenomdat degemetenwaardenzo
laag
waren.DanzouVROM immerstoegevendat veelonrust
bij
de verzamelaarsteweegwas
gebracht
voorniets,endatmentenonrechte nietnaar
redelijke
adviezen had willen luisteren.Daaromwashet
waarschijnlijk
datVROM,op basisvandeverrichte
metingen,
eengrenswaarde
zouvaststellen diebijv.
25%vande verzamelaars
vergunningplichtig
zouhebbengemaakt.
Dan had VROM immers terechtgehandeld,
endeverzamelaars
tegenzichzelf beschermd!Uiteraardkoner
nooiteen
vergunningsplicht
vooralle verzamelaarskomen,
wantiedereen
begrijpt
datje
niet alle schoolkinderen dieeenstenencollectie
beginnen,
kunt controleren.De conclusieis derhalveonontkoombaar: VROM
gebruikte
oneigenlijke
middelenom eenbeleidtotstandtebrengen
datgeen realistisch doelnastreefde,dat geen
inhoudelijke
over-eenkomstmethet beleid binnen de andere landenvande
Europese
Unievertoonde,endat slechts afbreuk deedaande
volksgezondheid,
enwel door hetopwekken
vanonte-rechteangsten
(vgl.
de‘spinazie-maatregel
naTsjemobyl).
Dat daarvoor
goedwillende
amateursbenaderdzoudenwor-den,
wasschrijnend.
Als VROM immerszograagzouwil-lenwetenwelkegesteentenof mineraleneen
stralingsrisico
opleveren
dat door de desbetreffendeinternationaleorgani-saties als
(potentieel) schadelijk
wordtbeschouwd,
danhadeerst- in
overleg
metdieorganisaties
-eenduidelijke
normmoeten worden
vastgesteld.
DaarnazouVROM,
aandehandvandieinternationalenorm,
metingen
hebben kunnenverrichtenin
professionele
museaen/ofbij
mineralenhande-laars. Zozou een
lijst
kunnenzijn
ontstaan metvoorelkre-levant mineraal
(eventueel
ookertsgesteenten)
het maximalegewicht
dateenexemplaar
zoumogenhebben zonder dateenvergunning
zouzijn vereist, waarbij
eensoort puntensy-steemzoukunnen wordeningevoerd.
Wie danvooralzijn
mineralensamenboveneen
bepaald puntenaantal
zouuit-komen,
zou eendeskundige (al
dan nietvandeoverheid)
moeten
raadplegen,
dievervolgens
zoukunnen beslissen ofeen
vergunning
moest/kon wordenaangevraagd,
endiesug-gesties
aandehandzoukunnen doenomdooreenandereop-bergmethode,
door hetverwijderen
vanbepaalde
exem-plaren,
of doorenige
andere zinvollehandeling,
het‘punten-aantal’totonderte‘kritische
grens’
terugtebrengen.
Olifant bleek mug
Van al die
goede (kwade?)
voornemensvanVROM is-gelukkig
- niets terechtgekomen.
Wat isergebeurd?
Nie-mandweethet.
Kennelijk
is het volstrektbelachelijke
ideevanVROMvan
destijds
in rookopgegaan. Maardaaraan isgeen ruchtbaarheid gegeven. DefanfareswaarmeeVROM
destijds zijn
ideeënlanceerde,zwijgen.
Eensmadelijke
aftochtvanVROM dus. Maareen
gelukkige ontwikkeling
voor
amateur-geologen. Zij
kunnenweergewoonvanhunmineralenverzameling genieten.
En wie zichtotnutoe totTertiaire
schelpen
heeftbeperkt,
diezoujuist
nuookzijn
blikeenskunnenrichten op de
prachtige
mineralendie ook vaakvoorhet
grijpen liggen.
*Tom