-2-In
memoriam
A. Haandrikman
Hoe meer hij de natuur bekeek, hoe meer hij er van vilde weten. Dat had tot
gevolg dat hij in de loop van de jnren een uitgebreide bibliotheek
bijeenbracht.
Bijzonder veel aandacht van hem ging uit naar recente en fossiele schelpen.
Hij besteedde zeer veel uren asm het verzamelen en sorteren van die schelpen.
Een en ander bracht hen natuurlijk in kontakt met plaatselijke en
lande-lijke verenigingen op dit gebied. Zo was hij el vanaf het begin lid
van de Werkgroep Tertiaire en Kwartaire Zoogdieren, vele jaren lid van
de Nederlandse Malacologische Vereniging en in Zeeland vele jaren lid en
zelfs voorzitter van de Werkgroep Geologie van het Koninklijk Zeeuwsch
Genootschap der Wetenschappen. Daar leerde ik hem kennen als een
stuwende kracht die vooral jong- geïnteresseerden de liefde voor fossielen vist bij te brengen.
Al dit verzamelen van schelpen, voornamelijk uit het Eoceen van het
Bekken van Parijs, maar ook Mioceen en Plioceen uit de omgeving van Ant-werpen en niet te vergeten de fossiele schelpen van de Zeeuwse stranden,
waarnaast nog zeer veel recent en fossiel materiaal uit Zuid-Europa, gaf aanleiding tot aanschaf van steeds meer literatuur op dit gebied. Omdat dit, zoals doorgewinterde verzamelaars wel zullen hebben ervaren, niet
altijd even gemakkelijk is, doordat veel werken oud en niet meer verkrijg-baar zijn, zocht Anton naar een andere oplossing. Hij bezocht diverse
instellingen om dergelijke verken te kunnen kopieeren.
Omdat veel verzamelaars met hetzelfde euvel kampten, kwam het idee op om een aantal werken te herdrukken in een geringe oplage en aan geïnteres-seerden te verkopen. Samen met zijn vriend Hans Gunst, ook uit Goes, ging hij aan de slag. Velen van ons zullen ze hebben aangeschaft, de werken
van S.V. Wood, Deshayes en Cocsmann en Pissarro.
Tot op het laatste moment van zijn leven was hij met dit werk bezig. Het werk
van bossmann "Catalogue Illustrê" uitgegeven door de Société Royale Zoologique et Malacologique de Belgique, ligt er inkompleet en onafgewerkt
Vergeefs is het zeker niet geveest. Het groeftste gedeelte van zijn bibliotheek
ia overgenomen door de Werkgroep Geologie van het Zeeuwsch Genootschap.
Veel van zijn verzameling is in Zeeland gebleven, bij de leden van
voornoemde werkgroep. Een uitgebreide kollektie eoceen materiaal is gegaan
naar het Rijksmuseum van Geologie en Mineralogie te Leiden.
Wat is gebleven zijn ook de herinneringen, steeds veer opnieuw voelbaar
aanwezig, door zijn werk, zijn verzameling, zijn kontakten met zijn zeer vele
vrienden.
Een van die vrienden belde mij naar aanleiding van zijn overlijdensbericht
in de krant op en vroeg:"Is dat onze Anton die overleden is?" Ik geef nu weer
hetzelfde antwoord;"inderdaad, het is onze Anton."
Op 9 augustus 1983 werd Anton in Middelburg gecremeerd. De aanwezigheid van zeer veel belangstellenden en vrienden moet voor zijn vrouw en kinderen een
grote troost geweest zijn.
Freddy van Nieulande
Op 5 augustus 1983 overleed onverwacht ons medelid Anton Haandriknian te
Goes. Rij was als (oud)leraar van de Middelbare Landbouwschool te Goes heel lang, hefel dicht betrokken bij de flora en fauna rondom hem.
Eigenlijk had Anton gedurende zijn hele leven interesse voor alles
wat de natuur rondom he* te bieden had. Of het nu bloemen, planten, dieren,
