(Voor-)excursie
naar
Saint Martin
d’Oney, Zuid-Aquitaine,
Frankrijk
Henk Mulder
*
Op zaterdag
7juni
kwamenweeindvandemiddag
aanop deonsbekendecamping
Les Pins Soleil in Saint Paul les Dax. Aan dereceptie
werdenwebegroet
als oudebekenden;
menwilde zelfs
principieel
onspaspoortniet zien.Desgevraagd
verteldemendat Stefernog nietwas.Sinds enkele
dagen
waser, naastdereceptie,
eenrestaurantwaar wedankbaar
gebruik
vanmaakten;voorveel mindergeld
atenweveel beter dan in het Mercure-hotel.’s Avonds laat belde Stef. Ze aarzelden ofzewel helemaal
naar
Aquitaine
zoudenrijden gezien
hetaangekondigde
slechteweerdaar;
in de Loire werd beterweer verwachtende Loire is minderver en ook daar
zijn
mooiefossie-lentevinden.
Moulin de Carro
Zondags
bracht ik eenbezoek aanMoulin de Carro. Hetwaseenflink stuk
rijden,
vooral het laatste stuk: een kilo-meterslang bospad
methobbelsenkuilen.Ik
parkeerde
deautoopeenplek
waarweleenstuk of tienonduidelijke bordjes
stonden:kennelijk
is alles daar stricte-mentinterdit; gelukkig
heb ik geen ideewat dat betekent. Met veel moeite baande ikmij
eenwegdoor brandnetelsen
Acacia’s;
ik miste Stefenvooralzijn
machete.Omdat het geen erg
veilige plek
is(instortingsgevaar
enje
zit daar zoin ‘the middle of nowhere’ dat de mobiele te-lefoon geen bereik
heeft)
leek hetmij
nietverstandig
omdaar,
inmijn eentje,
altelang
teblijven;
bovendienwashetspoelen lastig
omdat hetwater in de rivier erghoog
stondensnel stroomde. Ikmoestoppassen dat hetwater
mijn
zevenniet meesleurde. Ik verzameldewat mooi
gruis
enhaalde uit zeef 4 onder andereeenpaar
cypraea’s
waarvanéén
opvallend
was:het leek of detopnog zichtbaarwas(zie
foto’sla,
benc).
Zondag
eindvandemiddag
kwamenStef, Marja,
IreneenChrisaan
opde
camping
ingezelschap
vanIndra,
hunhoog-bejaarde golden
retriever. Stef hadeenprachtig
cadeaubij
zich,
degisteren bezorgde spiksplinternieuwe Afzettingen.
Nietzodikditkeer- daarom zit iknuditverslag
tetikken-maarwelweer
geweldig
watinhoudenlay-out
betreft.Saint Martin
d’Oney
- Groeve GamaMaandag gingen
we naardeenormegroeve Gamain Saint Martind’Oney (zie
pag.
80,
fotobovenaan).
Wewarenergbenieuwd ofwe, netals de
vorige keren,
welkom zoudenzijn
enoferietstezoekenenvooraltevindenwas.Alsre-latiegeschenkje
haddenwe weereenjeune belegen
Hol-landskaasje bij
ons.Wewarenvanhartewelkom;
allerleiformaliteitenbleven
achterwege;
wemoestenalleenonzenaam en
paraaf
opdebezoekerslijst
zettenen Stefkreeg
eenhelmteleen;
ik haderzelféén meegenomen. Hetblijft
eenbijzondere ervaring datje
in zo’ngroeveecht welkombent,
zekervoor iemand als ik die aljaren
in het Guinnessbook of Records staatals demeestweggejaagde
man van
Europa: weggejaagd
onder andere uitSteendorp,
Ferme de1’Orme,
Isles lesMeldeuses,
Auvers,Barisseu-se enFercourt.
We bekeken eenpaar
mogelijke vindplaatsen
in degroe-ve.Echt
spectaculair
leek het nergens,maar wezoudenons erbesteen week kunnen vermaken. Voorweecht aandeslag gingen,
kwam Stefopdeproppenmeteenideewaar wehet
bij
eenvorig
bezoekaandezegroeveoverhaddengehad.
Alswe nou eensprobeerden
omzo’ngraafmachi-ne eenhalf
uurtje
tehuren,
uiteraard inclusiefmachinist;
wieweet watwe voor 100 of200eurokondenregelen.
We verwachtten niet echt dat hetzoulukken,
maarja,
niet ge-schoten is zeker mis.In
mijn
besteFrans,
wantzespreken
daar geen woordEn-gels, legde
ikonzevraagaandebedrijfsleider
voor;hij
rea-geerde
ergheftig
enhad hetoverdeveiligheid;
hetwasecht1 (a,benc)
(Grateloup, 1846).
Een subadult (bijna
volwassen)exemplaar uitCorbleu,Moulin de Carro, Landes,Mioceen Aquitane,Falun de St. Avit.
Op vrijdag
6juni
2008 reisde ikmetde treinnaarBredaenstaptedaarom 17.00uurin deauto
bij
Wil die inmiddels aleendag
hard werken achter de rug had.Zonder alteveel filesmaarmetwel veel regen reden we
vast eenflink stuk zuidwaarts. Om 20.00uur namenwe eenkameren een
maaltijd
ineenMercure-hotelhalverwe-ge de Al vanLillenaar
Parijs.
uitgesloten. Gelukkig
realiseerdenwij
ons optijd
dathij
hadbegrepen
datwij
zelf zo’ngraafinonster
wildenbestu-ren.Nadat
wij
hemduidelijk
haddengemaakt
dat dat niet onzebedoeling
was,verweeshij
ons naarde directeur. Diezat, zoalseendirecteur
betaamt,
continuaandetelefoon;
tijdens
het wachten bewonderdenwij
eenvitrinekastmet vondsten uit de groeve.Inmiddelswasiker
heilig
vanovertuigd
datonsplan
nietzou
lukken,
maartotonzeverbazing
luisterde de directeuraandachtig
naar onsgestamel. Hij
antwoorddemet eenpaaronverstaanbare
zinnen;
flarden als “midietquart”
en“demi-heure”,
leken allebei op 12.15uurteslaan,
wanthetwas11.45uur.En
inderdaad,
omkwartover 12 werdonze serenestilte bruut verstoord door het helse kabaalvan een enormegraafmachine
dieaankwam denderen(zie
foto’smiddenen
onderaan).
De onderkant zageruit alseen Sher-mantank:zwaremetalenrupsbanden. Bovenop
zateengi-gantische grijper.
Aan de manierwaaropdemanmetdit vehikel
omging,
wastezien dathij
dit aljaren
deed. Geen enkele hinderniswas tegek.
Alseenhelling
testeilwasomte
beklimmen,
haaktehij
degrijperbek
achtereenrotsentrokzode hele machine vooruit. Als een mes door de boter
ging
degrijper
doorzand,
koraalen stenen. Ineen uurtijd
werd hetlandschap compleet
verbouwd.Hij
wistprecies
waarhij
moestzijn.
Aan heteindmaaktehij
ook nogeen nettetoegangswegen eenkuil,
formaatslaapka-mer.Uiteen
meertje
nietver daarvandaanschepte hij
eenpaarkuubwater;zo hoefdenweniet alteverte
lopen
omte
spoelen (zie
fotoonderaan).
Het kostte moeiteomhemwatvoor
zijn
moeitete geven.Overigens
stortteeendeelvande wandvandiespoelkuil
eenpaardagen
laterin;
netop hetmomentdat ik daaren-thousiaststondte zeven,
kreeg
ikeenvloedgolf
overmeheen. Stef
sprak
toenheelsympathiek:
“Alsje
zonatbent,
mag
je
straks niet in de auto”.Op woensdag ging
Stefmetzijn
heleaanhang
naarde groe-ve.Terwijl
Stefenik hardwerkten,
luierde derest.Alleen Chriswas drukbezig
methet vindenenvangenvankik-kersen
kikkervisjes (zie
fotobovenaan).
Donderdag
ging
Chris weermee;de hele
dag
fabriceerthij
terrariavoor de kikkers endekikkervisjes.
Samenmet Stefvangthij
zelfs eenhagedis
en eenkleinmaarheel mooislangetje.
Datslangetje
ontsnapthelaas. Hoewelhe-laas?
Onlangs
zond detelevisie eenrapportageuitoverde
slangencultus
in eendorpje
in Italië. Mensenhangen
zichzelfen
heiligenbeelden
volslangen.
Ze zeggen dat deheiligen
hen beschermentegenslangenbeten.
Maar al die groteslangen zijn
nietgiftig.
Er is in Italiëmaarééngif-tige slang;
eenkleine adder. We sluiten niet uit dat Chris’slang
zo’naddertje
was endus misschiengiftig.
Dekik-kers en de
hagedis krijgen
eindvan demiddag
eenliftnaarde
camping.
Omdat ik
vrijdag
eerder wegmoetomte gaaninpakken,
rijden
Stefenikafzonderlijk
naarSt. Martind’Oney.
Als ikaankom,
is Stefaleentijdje bezig
enheeft al heteen enander
gevonden.
Eerst hakenzeefikwatbij
het rodeko-raal,
daarnahelp
ik Stefeenputuitdiepen
die helemaal isingestort (pag.
81 middelstefoto).
Er komt
hoog
bezoeklangs,
waaronder de directeurvandegroeve. Allemaalhebbenze
keurig
dereglementaire
helm op heteerbiedwaardige
hoofd. Helaasdraag
ik slechtseenzonnehoedje
enStef is helemaal blootshoofds.Gelukkig
doet de directeur ofhij
het niet in degatenheeft.Bij
hetweggaan
rijd
ikover eengrotebetonnenplaat.
Dat komtmij
opeenvriendelijke berisping
vandebedrijfsleider
Strombusbonellii (Brongniart, 1823)?
2
Strombusbonellii (Brongniart, 1823) 3
4 (aenb)Mandolinapolyscara(?) Cypraea
5 (a,benc) spec.1 Ficus conditus(Brongniart, 1823) 6
Trochusrugosus 7
Thais calcarata (Grateloup, 1834) 8
Thaispluriplicata(Cossmann&Peyrot,1924)
9
10 (aenb)doubletvanMartesiasp.?
Ocenebrasuberinacea (Basterot,1825)? 11
(Grateloup)
12 Acamptochetusmitreolus
13 (aenb)Polinices sp.,overgroeidmetHydractiniasp. Opfoto13a is de aanzet vaneensleepspoorvan een
heremietkreeft te zien
te staan:“ik had toch
gezegd,
niet op het beton?” Hetblijkt
eenmisverstand. Ik dacht dat
wij
metonzepersonenauto nietoverde betonnen wegnaardeweegbmg
metschoon-spuitinstallatie
mochtenrijden.
Dat mag dus welendaar maak ikgraag
gebruik
van.Demeestemodderblijft
nuinde groeve achter. Toch
rijd
iklater,omde relatiemet Wiloptimaal
tehouden, langs
eenwasstationwaarikmeteenhogedrukspuit
nog enkele kilo’s sedimentverwijder.
Voor ik definitiefmetdeautouit de groeve
wegrijd,
doe ik nogeenkleinplasje, bij gebrek
aan eenboomtegen
eenberg
stenen metzand. Enzodoe ikmijn
laatste vondstvandeze vakantie-/excursie-/werkweek: een stuk steen met daarineen
gaaf
enfraai doubletvan eenforse boormossel(zie
de foto’svanhet‘gewassen’
stuksteen, 10a enb).
We hebben
dagenlang
hardgewerkt
en veelgevonden,
steeds in of
nabij
oude koraalriffen uit hetAquitanien.
Bijzonder
is daterzich vlakbij
elkaar verschillende fau-na’s bevinden.Vorige
keer hebbenwevrijwel
uitsluitendgezocht
in entussen
platte
zwartegladde
stenen die ondereenkoraal-bank
liggen opgestapeld;
tussendiestenenzittenprachtige
schelpen verstopt,
soms vanfors formaat. Na hetspoelen
en
verwijderen
van degroterestenen houdje gruis
overdatzwartzietvande kleine
steentjes
endaterg
rijk
isaansoorten.Een
grappige
vondst iseenkleine,
meteen soort zeeraspbegroeide
Natica;aande kaleplek
isgoed
tezien dathij
eentijdlang
dooreenheremietkreeftals sleurhut is misbruikt(foto’s
13aenb)
Van kreeften/krabben zittenerveel
stukjes
in hetgruis.
Ik verzamelde hier ook ongeveer 125 Globularia’s.Vorige
keer wildeonserelidArie Janssen die Globularia’sgraaguitkloppen,
maardeze keer houdthij
zich slechts aanbevolenvoor een
bijzondere
Diacrolinia dieerheel misschien inzoukunnen zitten(zie
de oproepin
Afzettingen
vanoktober2008, pagina 47).
Deze keer zochten
we, vooral
dankzij
degraafmachine,
ook op andereplekken.
Op
éénplek
leek de koraalbank rood:bij spoelen
bleek het koraal zelfwit,
maarhet zandertussen hadeenrodeTienmeterverderzat
gelig zand,
volruwegrijze
stenen. Vooral Stef heeft daar veelgehakt, gezocht
engevonden.
Weereen
stukje
verderlag
eengroteberg zand,
volmet al-lerlei kwetsbare‘mosseltjes’,
dusweereenandere fauna.’s Avonds en’s nachts
regende
hetmeestal,
maaroverdag
washet vaak zo
zonnig
dat weallebei flink verbrandzijn.
Inderdaad,
hetblijft
afzien.Op
weg naardecamping
bezochtenwe de Bricomarché endeBricorama,
maar aaneengoede
tamis(is zeef)
konmen onsdaar niet
helpen.
Dat lukte welbij
Point P. Arai-sonvan
13,45
euro schaftenweons daar elk driekunst-stofzevenaan: een6
(4 mm),
een8(2,8 mm)
en een 12(1,85 mm).
Op zaterdag
gaanwij
naarhuis. Omdat hetverkeer, afgezien
vanenkele files
bij Parijs, meezit, rijden
wezonderproble-menin één keer de 1200 kilometernaarMonster.
Stefgaatpas
zondag
naarhuis.Op zaterdag brengt hij
nogeen
bezoekje
aanhetgatenkaasgebied
Gaas. Uiteraardraapthij
daarweer eenpaar fraaie fossielen op.Dankwoord
Tot slot wil ik Frank
Wesselingh
bedankenvoorhetfoto-graferen
vanalle vondstenenStefMermuys
voorde op-namesterplaatse.
En dannogevendit
Waarom
begint
de titelvanditverslag
methet woord(Voor-)-excursie?
Wel,
Stefenik hebben meerdere kerengefilo-sofeerdoverde
mogelijkheid
om in WTKG-verband dezegroeveeenkeertebezoeken. Wieweet.
HenkMulder, Rijnweg
52,2681SPMonster; 0174-213079;hjmulder@kabelfoon.
nl(Grateloup, 1823)
16 (Basterot, 1825)
Barbatiasubhelbingi (d’Orbigny, 1852)
15 Bursa tuberosa Globularia compressa 17 (aenb)