• No results found

Suppuratieve thromboflebitis, infecties van de oppervlakkige en centrale venen

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Suppuratieve thromboflebitis, infecties van de oppervlakkige en centrale venen"

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Richtlijnen voor anti-infectieuze behandeling in ziekenhuizen BVIKM 2017

SUPPURATIEVE THROMBOFLEBITIS:

INFECTIE VAN EEN CENTRALE OF OPPERVLAKKIGE VENE

• Klinische aspecten en commentaren

o Infectie van de veneuze wand frequent geassocieerd met bacteriëmie of thrombose [differentiaaldiagnose met een catheter gerelateerde infectie (waarbij meestal geen suppuratie optreedt ter hoogte van de veneu-ze wand)].

o Te vermoeden bij septische patiënten met bacteriëmie die persisteert na het verwijderen van de catheter en ondanks het toepassen van een geschikte anti-infectieuze behandeling.

o Risicofactoren.

Langdurige aanwezigheid van een (centraal) veneuze catheter die vaak wordt gemanipuleerd. Intraveneus gebruik van illegale drugs.

o Diagnose vereist positieve hemocultuur + radiologische bewijzen van de aanwezigheid van een thrombus (CT scan, echografie, …).

o Oppervlakkige suppuratieve thrombophlebitis bij kinderen: kan worden gecompliceerd door de aanwezig-heid van subperiostale abcessen (aangrenzende lange beenderen).

o Andere maatregelen.

Oppervlakkige suppuratieve thrombophlebitis. Verwijderen van de catheter.

Radicale chirurgie (excisie van de vene en haar aangetaste collateralen): enkel bij patiënten die niet positief reageren op de medische behandeling.

Centrale suppuratieve thrombophlebitis: resectie van de aangetaste vene is technisch niet mogelijk. Opties zijn bijgevolg beperkt tot medische ingrepen (anti-infectieuze behandeling, toedienen van an-ticoagulantia, verwijderen van de catheter).

• Betrokken pathogenen o Coagulase-negatieve stafylokokken. o Staphylococcus aureus. o Enterokokken. o Enterobacteriaceae. o Pseudomonas aeruginosa. o Candida spp.

• Empirische anti-infectieuze behandeling o Regimes.

Eerste keuzes.

Vancomycine + cefepime. Vancomycine + ceftazidime.

Alternatief: vancomycine + piperacilline-tazobactam. o Standaard posologieën.

Cefepime: 2 g iv q8h. Ceftazidime: 2 g iv q8h.

Piperacilline-tazobactam: (4 g piperacilline + 500 mg tazobactam) iv q6h.

Vancomycine: oplaaddosis van 25 tot 30 mg/kg iv, onmiddellijk gevolgd hetzij door een continu infuus getitreerd om serumconcentraties te bereiken van 20 tot 30 µg/ml hetzij door een intermittent infuus q12h getitreerd om dalserumconcentraties te bereiken van 15 tot 20 µg/ml.

o Totale duur van de adequate (empirische + gedocumenteerde) anti-infectieuze behandeling. Niet precies bepaald.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Concerning self-reported health, the percentage of T2DM outpatients in our study that reported any problems is higher than reported for the general population in four out of five

On the basis of this typology, Nishii and colleagues identified five HR attributions dependent on whether practices are believed to be designed to (a) enhance employee well ‐

Using quantitative data on network managers in environmental projects at the local level, this paper looks at three important network characteristics (network size, degree of

Naar mijn idee moeten we dus de mogelijkheid openhouden dat bepaalde, vaak genoemde kenmerken van de Nederlandse Verlichting, zoals men die afleidt uit de inhoud van

Zo sprak Hans Renes regelmatig zijn zorg uit over de EHS die volgens hem niet alleen ten koste gaat van de aandacht voor historische cultuurlandschappen maar zelfs ten koste.. van

We lezen dat Eise Eisinga zijn vader (en een oom) in beroep en hobby's navolgde; hij werd wolkammer van beroep en hield zich in zijn vrije tijd bezig met de beoefening van reken-

Onderzoek op een groot aantal vakgebieden, waarvan vegetatiekunde, historische geografie en toponymie de belangrijkste waren, leidt tot een gevarieerd beeld van de vroegere

De vele verschijningsvormen van het liberalisme, inherent aan het karakter van deze geestesstroming en meer in het bijzonder typerend voor haar desintegratie, stelden de auteur