40 jaar WTKG, een impressie van een lid

AFZETTINGEN WTKG 24(3), 2003 46

40

_jaar

WTKG,

een

impressie

van

een

lid

Caesar

Deerenberg

*

Het

_begin

Hoewel iktoenal ruim 10

jaar fossieltjes

verzamelde heb ik daardoor de

_oprichting

van de WTKG

gemist.

Ikwas

indie

_tijd

wel lidvande N.M.V.enlidvan een

werkgroep

die het Eemienaan het inventariserenwas.

In de

jaren

50vande

vorige

eeuwwoonde

ondergetekende

in Amsterdam. Daarwas het in die

tijd mogelijk

om op

twee locaties fossielente verzamelen. Het Eemienrond

de

_{Sloterplas, makkelijk}

herkenbaarwanneerop de

uitge-breide zandvlakteshet

_gidsfossiel

Bittium reticulatum

_lag

verspreid.

De tweede

_{vindplaats lag langs}

de

_Ringvaart

_tegenover hetoude

Schiphol

waar

grote hopen schelpen lagen

af-komstig

vande

_{schelpenzuigers,}

dievoor de kustenvan

Zuid-Hollanden Zeeland

lagen

te slobberen voor een

kalkbranderij

in Den

Briel,

die het ook doorverkochtvoor

verharding

van

paden.

Deze

fossielenvindplaats

heb ik

ontdekttoenik als lidvande NJN

_tijdens

eenexcursieop de

_paden

van

Bosplan

vreemde

schelpen

en fossiele haaientanden vond. Eenboswachter vertelde

mij

dat het

mogelijk

was een

brieije

tehalenwaarmeeop de

hopen

langs

de

_ringvaart

mocht worden verzameld.

Beroemdeverzamelaars heb ik in die

_tijd

ontmoeto.a.

Meneer Van der

_{Meulen, bij}

wie ik zelfs een keer ben

thuis

geweest.

Van der Meulen vertelde

mij

dat

_hij

een

nieuwesoort had beschreven

(Gilbertia prosperi).

Van hem leerde ik dat het de moeite waard was omgrote

hoorns, bijvoorbeeld

de

_Neptunea

contraria uitte

klop-penmeteen

stukje

hout. Eerstkomteengroene propnaar

buitenendaarna het

_fijne

materiaal_{met gave}kleine

fos-sieltjes.

Maar ook Ab

_Stiva,

Gerard

Spaink

ende heer

Bos(ch),

dietoen in

mijn

ogenal een heer op

leeftijd

was,waren

enkelevande vele verzamelaars die in de weekenden

ton-nen

schelpengruis verplaatsten

omte zoekennaarnieuwe

soorten ofmetzeven

fijn

materiaal verzameldenomthuis verder uittezoeken.

Een andere

_hobby

nam

steeds

meer

tijd

in

_beslag.

Het fos-sielen verzamelen kwamhelemaal stilte

liggen.

Maar de collectie bleef wel bewaard.

In het

_vooijaar

van 1972

_kreeg

ikhet

Damery-nummer

in

handenvan de Gea. De zin om teverzamelenwas nog

steeds

_aanwezig.

_{Met vrouw, kinderen}envriendenopnaar

Damery.

De

Camping lag

nogvoor degrotegroeve op

eeneiland in de Mame. In de groeve,waartoendoorFranse

verzamelaars nog meerdere

gigantische

Cerithiums

wer-den

verzameld,

ontmoette ikeenverzamelaardie lidwas

vande WTKG. Enzois het

begonnen.

De WTKG

De

afgelopen

dertig jaar

ben ik met heel wat excursies

vande WTKG

_meegeweest.

Talloze

_verslagen

vande excursies

zijn

terugtevinden in

onzetwee

_{tijdschriften.}

Maareris zoveelmeer

_gebeurd

endaarover wil ik

herinneringen ophalen.

Mijn

eerste WTKG-Paasexcursie was in 1976 naarLe

Grand-Pressigny. Op

de

camping

bloeidenoveral kieviets-bloemen. Hetwaren erzoveel dat

_wij

met

_pijn

inonshart

detenter

middenop

moesten

plaatsen.

Hierna

volgde

eenhele

_lijst

vanexcursies. Van 1976tot

enmet 1996.Zowelin

Frankrijk, België

enDuitsland.

Ikben nooit

_meegeweest

naar

_Engeland

ofDenemarken. Het is niet

mijn bedoeling

een

_{geologisch verslag}

te

ma-ken,

die

_zijn

ergenoegdoor

knappe koppen gemaakt.

Maar

meer eensociaal

verslag

temakenvanwat erzoal

_tijdens

deexcursiesop de

camping

enrond degroevestebeleven viel.

Etenen drinken

Tijdens mijn

eersteWTKG-Paasexcursiestonden

_wij

_op de

_camping

vanLe

_{Grand-Pressigny. Nog}

zonder

heggen

en

_slagboom

enhalfzo

_groot

alsnu.’sAvondskwameen

aardige gemeenteambtenaar,

zette

_{zijn pet af,}

nameen

andere_petwaaropstond

_{gedrukt ‘regisseur’}

enkwam het

campinggeld

innen.

Op

een

middag

reed eenautohet terreinop. De bestuur-der

stapte

uit

pakte

eenmoken

_ging

alletenten

langs

om

koffietebedelen. Zo leerde ik Buurman kennen. Er

wa-renveel familiesmet

jonge

kinderen. Ik hebzeouder zien

wordenen zien

verdwijnen.

Maarde ouders bleventrouwkomen.

Wat

_mij

ook

_{altijd opviel}

warende

_eetgewoonten

van de

excursiegangers.

Vele blikken wittebonen intomatensaus of deblikkenmetravioli,ook in tomatensaus, werden open

gerukt.

Maarer waren ook ‘Chefkoks'

aanwezig.

Als An-ton Janseeenbiefstukvoorhemen

zijn

Mar had

gebak-ken dan werder

altijd

eenscheut wodka in de pan

gedaan

endoor de boter

geroerd.

Er werden ook sterkeverhalenverteld ’s avonds op de Als ik

_goed

reken dan kom ik uit op 1963. De

oprichting

vande WTKG.

Dooreendrukke studie had ik in die

tijd

het verzamelen

vanfossiele

schelpen

enanderfossiel maritiem materiaal een

tijdje

moeten laten rusten.

Mijn

beurs

_bedroeg

onge-veer 200

gulden

per

maand,

daar kon zelfs ik nietvan

47 AFZETTINGEN WTKG24_(3), 2003

camping

ofin het lokale

_cafeetje.

Eéntrouwe excursie-ganger verteldeeenkeer dat

_hij

weleentonsediment op

zijn geraamte

had

_gekregen.

Zekereenoudmarinier.Weer

andereverteldenoverde aantallen_groteCeritium

gigan-teus-senof degrote

vleugelslakken

die

_zij

_hadden gevon-den. Hoe later op de avond hoe mooier de vondsten.

Denatuur

De excursie van 1980 brachtons naarAuvers sur

Oise,

waariknahet bezoekaanhet

_graf

vanVincentvan

Gogh,

in het boseen

groot

gatheb

_helpen

_{graven. De wilde}

hya-chinten die

_wij

uit het bos hebben meegenomen stonden

jaren

in

_mijn

tuintebloeien.

Tijdens

ditsoortexcursies was Nico Dekkereen

goede

gids

om de kinderen op de bloemenen

_planten

te

_wijzen.

Hij

kende ook allenamen.Hoewel

wij

niet alle

vindplaat-sen

netjes

achterlietenweet _{ik nog zeker dat in het bos}

van Van

Gogh

na

afloop

van ons bezoek niets meerte

zienwas.

Tijdens

bezoekenaanandere

vindplaatsen

heb ik

treurige

voorbeelden

_gezien

vanhoe het nietmoet.

In het bos van Gaas in

Zuid-Frankrijk lijkt

het wel ofer

eenbom is

ingeslagen.

Alle bomen

liggen zig-zag

over

elkaar. In St.

Gobain,

eenlocatiemetmooi

_materiaal,

was

een boomover de

spoorrails

gevallen.

Men _{zoekt nog} steedsnaardedaders. Toen

tijdens

het graven onverwacht

een

_{treintje passeerde}

ben ikom

mij

te

_verstoppen

maar

in de brandnetels

_gedoken.

Het was ook

_altijd

eenleuk

gezicht

om een

rijtje

onbe-storvenweduwenmetkinderenin het schrale

zonnetje

te zien zitten breien of lezen. In

afwachting

vandorst of trek

van hunpartners.

Hebzucht

In 1988 bestond de WTKG 25

_jaar.

Dat werd

_gevierd

met

een

gat

in de

grond bij

Miste.

_Wij

moesten het wel zelf betalen_maarhadden hetergraagvoor over.Daar heb ik

eennieuw fenomeen ontdekt; de ‘kruizentaster’. Alseen

zeefna het

spoelen

werd

_leeggestort,

dan verscheen

tus-sen de benen door dehand van de kruizentaster om de

mooie

_exemplaren

voor de

_{eigen verzameling}

te

_jatten.

Ik ben nog steeds verbaasdover de

_{onverzadigbaarheid}

wat betreft de hoeveelheid

gruis

die_men trachtmee te

nemennaarhuis. Somswel een

_aanhanger

vol. Jammer dat niet iedereen de

_{tijd krijgt}

omhetuit tezoeken.

Altijd

tekort gegraven iseenbekend

gezegde,

daar kan ik

eenheel eind in meegaanmaarvelenweten nietwaarde grens

ligt.

Waar ik

_mij

vaakaan

ergerde

washet feit dater

_dikwijls

ledenwarendieniet konden wachtentotde excursieleider

het vertreksein

_gaf.

_{Stiekem reden ’s morgens al vroeg de} eersteverzamelaars weg, omalseerste in eengroevete

zijn. Terwijl

het toch vaak de

_bedoeling

wasdat de

excur-sieleider_opde

_{vindplaats uitleg}

_{wilde geven}over deaan

tetreffen

_geologie,

door

_bijvoorbeeld

eenmooi

_profiel

af testeken. Wat in enkele

gevallen

nietmeer

mogelijk

was.

De toekomst

Voor de echte verzamelaars zal het

moeilijker

worden. Wat datbetreft heb ik de

gouden jaren meegemaakt.

Steeds

meerzand-en

kleigroeves zijn gesloten

of

_volgegooid

met vuilnis. Soms natuurmonument

geworden.

Het valt niet

altijd

meehier

begrip

voortehebben.

Wij

moeten

zuinig zijn

met water nog is envooral de

particulieren

dieonstoestaanop hun terreintekomenmet

egards

behandelen.

Maarer

zijn

nog genoeg

vindplaatsen.

Een weekendnaar

de Kaloot is nog steedstedoen zonder veel

_problemen.

Misschien wordt het

tijd

eens een

lijst

opte stellenmet

vindplaatsen

waarhet

makkelijk

zoeken

_is,

zonder

_bang

te

_zijn

voor eenschot

hagel

in de kont.

*Caesar

Deerenberg,

De

_{Kragge 38,}

3823 GS

Amersfoort,

tel

_033-4562813,

e-mail:caesar.

tineke@zonnet.

nl

Ringicula ? sp.

1

ower Slobigerina

L—'Form

“g7„"°o»'°

“° r

Wardya

Point,