AFZETTINGEN WTKG 27 (2),2006 32
Oproep:
Muizenkiezen
gezocht
Francien Dieleman*
Vorige
zomerdacht ik al dat het weerraak wasmet eenkleinem1,die ikvoor een
Mimomys
sp.versleet
(Afzettin-gen 26
(3): 47-51, fig. 4),
maarnader onderzoekbij
muse-umNaturalis onthulde dat hetom eenminder oude Micro-tussp.
ging.
Een illusiearmerheb ikafgelopen
winter woel-muisliteratuurdoorgespit,
metals doel betertekunnenbeoordelenof ikmetsubrecent of fossiel materiaaltedoen heb. Ik weet nuondertussenwaar ik
op moet letten. In ieder
geval
nietopde kleur! Oude kiezen hoeven nietzwart te
zijn,
ensubrecenteogensomswél
bedrieglijk
zwart.Hoe ziet de ideale muizenkies eruit? Zoek naar een ml
(eerste onderkaakskies),
demorfologie
hiervan issoortspe-cifiek,
of desnoodseenM3(derde bovenkaakskies),
diensmorfologie
kan ooknog veel informatiegeven. Maarlaat de andere elementen niet
liggen,
erkannogheel veelaan
tezien
zijn!
Heeft de kies
bijvoorbeeld
worteltjes
of niet.Vroeg
in deevolutievan woelmuizen hadden de kiezen wortels. De
meeste recente woelmuissoorten in Nederland hebbengeen wortelsmeer, behalve de Rosse
woelmuis,
dus alsje
eenwoelmuiskiesmet
worteltjes vindt,
hebje
misschientema-kenmeteen
fossiele,
maarhet hoeft niet.Omgekeerd
be-tekent
geenwortels ook niet datzeniet fossiel
zijn.
Insom-mige evolutielijnen begint
‘het nietmeer vormen vanwor-tels’ alvoorhet Midden-Pleistoceenenbovendien
zijn
erooksoorten
waarbij jonge
individuen kiezen zonderwor-tels
hebben,
maaroudere individuendie wel ontwikkelennaarmateze een
hogere leeftijd
bereiken. Het aantal wortelsisvan
belang.
Heelgrofgesteld:
hoemeerwortelsperkies,
hoefossielenErg belangrijk
voorhetbepalen
vanhet evolutionairesta-diumvan eenwoelmuissoort is het
verloop
vande Tineasinuosa’.Dit is de
lijn langs
dezijkanten
vandekies die deovergangvanhet emailvande kroonnaarhet naakte
tand-been van de wortel
aangeeft.
Naarmate dekroonhoogte
vandewoelmuiskiezenin de
loop
vande evolutietoeneemt gaat de linea sinuosaslingeren
envormt ten slottehoog
tegende kiezen
oplopende emailvrije
stroken. Door dehoogte
vandie strokente metenkanje
het revolutio-naire stadiumbepalen.
Alleen hebje
weleenpro-bleem als de kies alzover is
afgekauwd
dat deemailvrije
strokenop het kauwvlak worden
aangesneden,
wantdan kunje
dehoogte
nietmeermeten.Nog
ietsomopteletten is de diktevanhet email op
be-paalde plekken
aanhet kauwvlak van dekies,
de zoge-naamde ‘emaildifferentiatie’.Erzijn
meerderetypen teonderscheiden,
erkanbijvoorbeeld
onderscheidgemaakt
wordentussende
mimomys-emaildifferentiatie
endemi-crotus-emaildifferentiatie,
maardan hebje
weleenmicros-coop
nodig!.
Er
zijn
nog wel meeronderscheidendekenmerken,
maardie laat iknuliever buiten
beschouwing.
Waar
ging
ikmet pasendus naarop zoek? Een mlmetwortels,
metnietaangesneden emailvrije stroken,
en eenmimomys-emaildilferentiatie.
Zaterdag
vond ikeenfraaiem1,maarzonderwortels,
meteen
microtus-emaildifferentiatie;
eenArvicola terrestris(woelrat),
enookeenM1,waarschijnlijk
vandezelfdesoort.Op
eerstepaasdag
was hetvijf
minutennaaankomst ophet strand al raak.
Op
hetoogwas hetweereenkies van eenwoelrat. Toen
gebeurde
er eenTamp’:
Omdat ik hetvolgende
uurnietsmeervond,
besloot ik in hetschelpen-gruis langs
devloedlijn
naarmolluskente gaanzoeken,
hetlag
daar vol met groteslakkenhuizen,
waarvan ikereenaantalmeenam. Thuis
gekomen
besloot ik degrotere stukken onder de kraan schoon tespoelen
enhet kleinespul
in eenbakje
water tedoen. Totmijn
schrik kon ik dewoelmuiskies nietmeer vinden. Ik kon maar één
ding
bedenken,
namelijk
dat de kies aan devochtige
slakken-huizenwas
gaankleven enik hemzodoor de gootsteen had
gespoeld.
Naeenhalfuurstevig
balen bedacht ik datermisschien nogeen
sprankje
hoop
wasomde kies weerin
mijn
bezittekrijgen:
Wat als de kies ineenslakkenhuiszat? Maar danzou
hij
eronder de kraan ook weluitgewas-sen
zijn.
Ik heb tochmaar evendeslakkenhuizenvoorzich-tig
ineenbak watergespoeld
en,wonder bovenwonder,
daar kwam
mijn
kiestevoorschijn.
Wat eenopluchting!
Voortaan zal ik tochmaarwat
zorgvuldiger
omgaanmetmijn
‘kostbare’ vondsten.Tweede
paasdag
washet ideaalweervoorhet zoekennaarmuizenkiezen:
droog
zanden eenflauwzonnetje,
zodat defossieltjes goed
zichtbaarenmakkelijk
uittepikken zijn
wanneer
je
opellebogen
enknieën overhet strandrond-kruipt.
Ik vond diedag eindelijk
tweekiezenmetworteltjes,
waarvan één erveelbelovend
uitzag:
enkele niet aange-snedenemailvrije
stroken! Maar helaaseenM2,engeen ml.Ik benertochzosnel
mogelijk
mee naar museumNaturalis in Leidengegaan,waarLarsvanden Hoek
Ostende,
con-servator
microvertebraten,
de beroemdeVroeg-Pleis-tocene
Tegelencollectie
tevoorschijn haalde,
zodat ik de kies konvergelijken
met de M2’s daarvan.Enwatbleek?De
emailvrije
strokenvanmijn
kiesTevens
verslag
van eenéénpersoons paas-excursie
naarhetBreskense
strand,
op zoeknaarde ideale muizenkies.Na eerdere vondstenvanwoelmuiskiezenop hetstrandvan
Breskens,
waarvan één kies verrassend oud bleek tezijn
(zie Afzettingen
26(3):
47-51,fig.
2en3), bekroop
meditvoorjaar
weerdedrang
verdertegaanzoeken,
in dehoop
AFZETTINGEN WTKG27 (2),2006 33
warenbeduidend
lager!
Over deimplicaties
vandieconsta-tering
denkenwenogna.Ik bentrouwens niet de
enige
die woelmuiskiezen heeftopgeraaptvanopgespotenstranden: Na de vondst
bij
Cad-zandvan eenwoelmuiskaak door KlaasNijholt,
heeft ookNorbert Huuskes zich
gemeld
metdrie fraaiewoelratkiezenvandezelfde locatie.
En Anton Janse toondemedrie woelratkiezenen een onder-kaakvan eenMicrotus sp., die
hij
inopgespotenzand had
gevonden.
Ik heb
gezien
daternetweer eenzandsuppletie
heeftplaats-gevonden
tussenVlissingen
enZoutelande,
naarikverno-men hebmethet Steenbanken materiaalwaar de muizen
in zitten. Kanszatvooriedereenom weerwat te
opte
rapen!
Dus leden,als
jullie
eenmuistussenhetgruis vinden,
dan hoor ik het graag.*FrancienDieleman,Van