• No results found

Uit de oude doos van het Haags Geologie Kader (HGK)

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Uit de oude doos van het Haags Geologie Kader (HGK)"

Copied!
2
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

28 AFZETTINGEN WTKG 35 (1), 2014

Uit de oude doos van het Haags Geologie Kader (HGK)

Gerard van der Velde1

Het artikel over de oerhistorie van de WTKG (Van den Bosch & Janssen, 2013) is de aanleiding tot dit stukje. De verhalen over het HGK (Haags Geologie Kader) kunnen nu nog uit de eerste hand opgeschreven worden. Daarom haak ik aan bij het artikel in het jubileumnummer van Afzettingen om het ver-haal over het HGK wat aan te vullen.

Op 12 jarige leeftijd werd ik in 1958 lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie te Delft, alwaar toen een afde-ling werd opgericht. De afdeafde-ling Delft behoorde tot district 6 van de NJN samen met Den Haag en Leiden. Al spoedig hoorde ik van andere leden van de afdeling dat er fossielen te vinden waren op de schelpenhopen van de kalkbranderij te Den Briel. Zij lieten mij grote gave schelpen zien van Scap­

hella lamberti, een typische soort uit het Plioceen. Ik ging

daar toen ook met groot enthousiasme verzamelen waarbij ik van Delft naar Den Briel fietste. Toen ik later, ik meen in 1960, een stencil in de bus ontving waarin werd opgeroepen lid te worden van het Haags Geologie Kader van district 6 heb ik mij direct opgegeven. Toen er een determinatie-avond gepland was bij de initiatiefnemer van het HGK, Maarten van den Bosch, ben ik met een schoenendoos onder de snelbin-ders waarin plastic zakjes met provisorisch gedeter mineerde fossielen naar de Okkernootstraat in Den Haag gefietst. Daar werd ik zeer vriendelijk ontvangen en aangezien ik de eni-ge was kon ik alles rustig in mij opnemen. Maarten, die drie jaar ouder was dan ik beschikte over de gehele achterhuis-kamer. Er stonden grote zelfgemaakte laden kasten vol met tertiaire fossielen waaronder hele mooie uit het Eoceen van het Bekken van Parijs en veel haaientanden. Overal hingen en lagen kaken van recente haaien en er lag zelfs het mees-terwerk van Louis Agassiz met prachtige steendrukplaten van fossiele vissen.

Maarten ging vlot door de inhoud van de schoenen-doos heen en waar nodig corrigeerde hij en schreef namen op etiketjes waarop zijn naam gedrukt stond. Hij was duidelijk toen al een ex-pert die voor de determina-tie van visfossielen geraad-pleegd werd door conservato-ren van het Rijksmuseum van Geologie en Mineralogie. Op sommige etiketjes verschenen teksten als 'limoniet

concre-ties rond plantenwortels', 'div. indet.' en 'puin echter niet waar-deloos'. Hij drukte mij op het hart deze etiketjes altijd in de verzameling te laten zitten en niet door nieuwe te vervangen. In het blaadje Selachii vermeldde hij over deze avond droog-jes “er kwam een Delftenaar”.

Bij een andere bijeenkomst in de Okkernootstraat had Maar-ten een solide sMaar-tencilmachine gekocht waarop het blaadje Selachii voortaan kon worden gestencild. Martin Cadée en ik waren samen aanwezig bij de demonstratie van dit appa-raat door Maarten. We vonden het een geweldig ding, vooral ook omdat er een belletje aan zat. Aan het eind van de avond was de stencilmachine nog steeds geweldig maar ja dat ver-velende belletje dat zou je toch uit moeten kunnen zetten. Ook de ledenvergadering van het HGK vond bij Maarten thuis plaats. Er werd gevreesd dat Hans Metz uit Leiden (inmid-dels emeritus hoogleraar theoretische biologie) die vergade-ring met allerlei interrupties en beschouwingen zou versto-ren, maar Maarten had iets voorbereid. Hans Metz was be-zeten van paalwormen en zodra hij iets zei gaf Maarten hem een groot stuk hout met paalwormen. Het bleek een probaat middel en de vergadering verliep vlotjes.

(2)

29 AFZETTINGEN WTKG 35 (1), 2014

Ondertussen verzamelde ik door op de Brielse schelpenho-pen eerst vooral met Martin van Eendenburg later met Edgar Kruissink en soms ontmoetten wij daar ook andere liefheb-bers zoals Pieter Gaemers uit Den Haag en Frans Janssen uit Rotterdam, waar we ook op bezoek gingen. Vaak waren er ook beginnelingen. Een van hen zei tegen ons dat hij einde-lijk een schelpje had gevonden waarvan hij ook de latijnse

naam wist namelijk deDanox vittattus. Wij moesten daarom

zo hard lachen dat we de schelpenhoop afschoven. “Jullie la-chen wel maar jullie zijn ook zo begonnen” zei hij, waar hij volkomen gelijk in had natuurlijk.

Martin van Eendenburg en ik waren ook bij het kamp in Hup-pel bij Winterswijk in 1963. Wij kenden al die groeves niet waar anderen het over hadden en fietsten met Ger van Bek-kum dus naar De Vlijt en andere plekken om onze kennis op te vijzelen. Samen met Maarten van den Bosch boorden we naar de oligocene klei met Edelman hand boren en consta-teerden een breuk.

Ondertussen had Arie Janssen samen met andere brommerbe-zitters het Mioceen in de beek bij Dingden in Duitsland ont-sloten. Daar verzamelden we ook materiaal.

Aan het eind van het kamp ondertekenden wij ook de procla-matie die beschouwd moet worden als begin van de oprich-ting van de WTKG. Mijn handtekening met veel krullen en daardoor onleesbaar staat bovenaan tussen die van Eddy de Vogel en Henk Bijlsma (weer een raadsel opgelost). H. van Eendenburg zoals vermeld in het artikel van Van den Bosch & Janssen (2013) moet M. van Eendenburg zijn.

Edgar Kruissink en ik logeerden later ook bij Tom Meijer om samen met hem en Maarten van den Bosch eemien fos-sielen te zoeken op de opgespoten terreinen van Amsterdam. Helaas kon ik daarna niet meer zo actief in de WTKG zijn als in het HGK en heb toen al het materiaal wat ik verzameld had in Den Briel, Dingden en Amsterdam doen toekomen aan Arie Janssen en Dhr. G. Kortenbout van der Sluijs van het toenmalige Rijksmuseum van Geologie en Mineralogie te Leiden gedachtig de oproep van Bert Boekschoten (1952) verzameld fossiel materiaal aan het meest serieuze individu dat bij de hand is te geven en het materiaal niet in sigarenkis-ten te lasigarenkis-ten verstoffen.

Nu ben ik weer lid en ben opnieuw aan het verzamelen zij het met meer overleg zodat de kasten niet meteen vol zitten.

Geraadpleegde literatuur

Boekschoten, B., 1952. Schelpjes van Stemerdink. – Amoe-ba 28 (1-2): 4-8.

Bosch, M. van den & A.W. Janssen, 2013. Oerhistorie van de WTKG. – Afzettingen WTKG 34 (4): 99-105.

1

Gerard van der Velde, Van Bronckhorstdreef 7, 6534 VB Nijmegen, tel. 024 ­ 355 13 20,

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Totaal aantal studenten in de Geologie-opleiding: ongeveer 100 à 110 Eerste bachelor: 30-tal studenten per jaar.. Tweede en derde bachelor: 20-tal studenten per jaar Master in

Den Haag moet een vaardige en talentvolle stad zijn, waar mensen een interessante baan kunnen vinden, jongeren én ouderen worden opgeleid voor de toekomst, bedrijven het

Met voelbaar veel schaamte vertelt Jacques vervolgens dat zijn collega echter niet inging op zijn voorstel omdat ze daar geen tijd voor had (of geen zin in had?).. Jacques is

We willen met het Haags Verhaal beleidsmakers inspiratie bieden voor hun werk, door ze mee te nemen in bijeenkomsten en kennis te laten maken met mensen die ze anders wellicht niet

Wij zijn te- gen de knip omdat wij zijn voor be- reikbaarheid.” Het CDA wilde we- ten of de provincie al aangegeven heeft of de brug kan blijven liggen of niet en vond

En viel is Frans voâh stad dus kappe nâh met dat geâhwehoeâh auvah dat De Haag een dorrup is?. Die flâhwe grap is inmiddels rùim 220

Brink heeft ze opgenomen in zijn boek Rouw op je dak, waarin hij mensen helpt om te gaan met de dood van een dierbare..

Wat verder, maar nog voor Zenia toont het uitzicht naar het noorden een brede bergÍlank met daarin de opeenvolging van de Plattenkalk naar de zachtere Phylliet-Kwartsiet