Interview met Nele Gernaey 8 juli
J: Oh, ik heb nog één vraag, want werken jullie ook samen met andere jeugdgezelschappen?
N: Euh, jeugdgezelschappen, we werken samen met heel veel organisaties, maar echt de jeugdtheatergezelschappen zeer weinig. Ja.
J: Niet in Antwerpen? Zijn er in Antwerpen nog meer grote jeugdgezelschappen?
N: Je hebt het grote huis, Het Paleis, dat is een, het zoals ge Het Toneelhuis hebt, maar dan is dat voor jeugd. Dan heb je Laika, dat is een gezelschap, een groter gezelschap dan van ons en je hebt Frou Frou die veel met poppentheater en dan nog een paar heel kleintjes die niet gesubsidieerd zijn. Euh, maar echt zo ja, we werken vooral samen met andere organisaties. Bijvoorbeeld met Bij de Buren hebben we heel veel partnerships, dat is cultuurcentra, met het Europees jeugdfilmfestival wel, zij vertonen dan films voor de oudere kinderen, euh en we hebben ook en poot van dat project in Gent opgezet, daar werken we samen met sociaal artistieke organisaties, maar dat is niet specifiek voor kinderen, dit project dan wel, maar de algemene werking is niet specifiek naar jeugd gericht. Dus euh, ja wij zoeken altijd wel veel allianties, maar met jeugdtheatergezelschappen is dat niet eigenlijk. Dat is eigenlijk, ja, een beetje denk ik omdat euh, Bij de Buren project heeft een heel specifieke euh, heeft specifieke dingen nodig en wat andere jeugdgezelschappen dan kunnen bieden dat hebben wij zelf ook in huis, zo het artistieke, de regie euh.
J: Maar ook niet op gebied van het uitwisselen van euh, materiaal.
N: Ja, dat kan wel, dat kan wel. Met het Paleis of zo, dan wordt wel dikwijls de vraag gesteld, mogen we iets lenen of zo, omdat het een groot huis is. Dat gebeurt wel. Ja, maar voor mij zijn dat niet echt zo samenwerkingen, dat is dan gewoon..
J: even iets vragen..
N: Ja, ja. We kennen elkaar en er zijn genoeg overleggen waarop we elkaar tegenkomen, euh, ja. Voilà. We bellen elkaar wel, maar het is niet zo inhoudelijke samenwerking, dat is dan meer met andere organisaties.
J: En internationaal?
N: Nee. We hebben eigenlijk een te kleine werking om echt een internationale poot op te zetten. Euh, we hebben daar effekes over gedacht, omdat we zo twee voorstellingen hadden die eigenlijk makkelijk naar het buitenland konden, omdat die woordloos zijn, euh, want vroeger speelde we ook regelmatig in Nederland, maar dat is eigenlijk echt afgebouwd. Nu is dat echt uitzonderlijk. Af en toe eens één voorstelling en als we dat kunnen doen we dat wel. Maar we hebben dat onderzocht en dan vonden we wel, als je echt internationaal wilt gaan, dan moet je daar heel hard op inzetten. En daar hebben we gewoon de mankracht en tijd niet voor. En dan hebben we zoiets van, ja, oké, wat wij doen is echt zo hier in de diepte, in die buurten gaan en dan ja, dat is dan ook een keuze, dat is gewoon ja.
J: Ja, je kunt niet en lokaal gericht zijn en internationaal gericht zijn, je moet ergens een keuze maken. N: Ja, en dat is voor ons dit geweest. En ja dat kan he? Als we dan geld zouden hebben om iemand op internationale verkoop te zetten, maar ja dat hebben we niet dus, dat maakt de keuze dat we voor de verdieping hier, of in een andere moeilijke buurt te gaan in plaats van zo breed mogelijk. Ja, dat is een keuze, ja.
J: Wel een logische keuze denk ik. Maar als jullie gevraagd zouden worden voor een voorstelling of festival in bijvoorbeeld Nederland dan staan jullie daar wel voor open?
N: Ja zeker, absoluut. Ja, nu is er, in het najaar gaan we één keer in Tilburg spelen, dus dat is dan wel een beetje een investering, maar ja we moeten toch één ding opnemen. Maar we vinden zichtbaarheid ook echt belangrijk, dus als het past in de agenda dan doen we dat wel.
J: En dat ligt natuurlijk ook niet zo heel ver van Antwerpen, dus je kunt ook mensen bereiken die wellicht mee naar hier komen.
N: Ja, maar dan is het inderdaad eerder dat de vraag van daaruit komt, dan dat wij hier zitten e-mailen van we gaan eens naar een festival in Nederland, dat doen we niet meer. Nee, we hebben het eventjes geprobeerd en we gaan ons nu wel aansluiten, ge hebt een netwerk vanuit, dat is nu opgezet vanuit de jeugdtheatergezelschappen in Vlaanderen, Archite of Architec en dat is eigenlijk een internationaal
netwerk en die komen af en toe samen en in Vlaanderen heeft dat heel lang stilgelegen. En nu is dat dan vanuit het jeugdtheater terug opgestart en we hadden zoiets van ja, we zullen ons daar zo een jaar lid van maken en bekijken, halen we daar iets uit. Ge weet maar nooit, maar we gaan daar ook niet volle bak op inzetten omdat we daar gewoon geen tijd voor hebben. Dus het is gewoon van, we maken ons lid, we zien wel wat het oplevert, ja. Dus er gebeurd wel veel, ja, het is dikwijls van dat ik denk, nee dat doen we niet, maar dan blijk dan toch wel dat we het doen, maar dan denk ik dat is te kleinschalig of zo, ja, we zijn ook gewoon kleinschalig he? Het is ook maar, ja, het zijn ook maar kleine dingen, allee, we zijn ook geen groot huis dus, onze reikwijdte is beperkt.
J: Ja, waarschijnlijk doen jullie nog heel veel met jullie kleine organisatie, zodat de zichtbaarheid hier heel erg groot is.
N: Ja, ik denk van kwa duurzaamheid, allee, dat is ook weer iets kleins he, en dan denk ik van ja. Dat is misschien nog wel een goeie, bij de picknick dan maken wij een lunch voor de hele ploeg dat is dan ook van de CC’s en dat is zowel, nu maken we daar wel zo een punt van, we maken altijd een grote salade dat we daar geen vlees bij doen. En dan krijgen we daar elk jaar reacties op van, maar wel positief van het kan ook zo. Allee en dan denk ik dat dat vandaag de dag nog zo raar, dat je lekker kunt eten zonder vlees. Maar elk jaar en dan denk ik van ja, allee, ik ben zelf niet vegetarisch maar ik eet ook weinig vlees, dus ik denk van ja, als je dat kunt doorgeven van, dus misschien van wat je daarjuist zei van dat prikkelen van kinderen, dat vind ik een hele goeie. Allee dat zal nu niet via dat eten gaan of zo, maar ik denk ook van, ja daar moeten we misschien wel eens over nadenken, want ook al is het maar één iemand, allee dat het via de kleine werking die wij zijn ook wel kan insijpelen, ja.
J: Ja, want ik hoorde bijvoorbeeld met Het Toneelhuis, dat is dan een veel groter gezelschap, maar die hebben dan bijvoorbeeld, die denken na van, willen we op de website ook neerzetten dat je het beste met de fiets kunt komen en van die hele kleine dingetjes, dat je verder niet heel erg hoeft uit te dragen, maar dat je eventjes vermeld van kom met de fiets om toch even een klein bewustzijn te creëren. N: Ja, wat ik soms zie op websites is zo, dat ik denk, ah dat is ook een goeie, zo een routebeschrijving dat ge bovenaan zet met de fiets, met de bus, met de trein en van onder met de auto. En dan denk ik, ja dat is een goeie, want ik denk anders is met de auto, terwijl denk eerst na is het misschien wel sneller soms met het openbaar vervoer. Dus he, dat zijn van die kleine dingen die wel…
J: voor veel mensen nog niet logisch zijn, en door dat even net te veranderen moeten mensen er wel over na gaan denken en dan heb je al een bewustzijn te pakken. En ik denk dat bij kinderen of jonge mensen is het gewoon nog makkelijker als je die al zo vroeg daar over kan laten nadenken, dan zullen ze later automatisch misschien wel andere keuzes gaan maken dan hun ouders doen.
N: Ja, ja. Wat wij wel doen, allee dat is ook zo heel stom he, maar op die picknicks dan zitten we zo op pleintjes en ge voelt, allee ik woon hier ook in de buurt en dat is de, dat klinkt misschien lelijk, maar ge voelt gewoon bij de allochtone gemeenschap is zo afval heel normaal, die zijn echt niet opgevoed met gooi dat in de vuilbak. Dus ge merkt dan heel hard zo van, nu is het ramadan en dan zijn ze lang op straat of op pleintjes en dan kom je de volgende dag naar toe en dan ligt daar allemaal zooi. Dus op de picknick doen we ook wel, met de kinderen die zo lang blijven hangen, die geven we dan ook prikstokken en van die plasticzakken, dat is niet zo duurzaam, maar dan hebben we van die kinderen die zo, heel lang blijven hangen en zo “kom we gaan samen opruimen” en dan gaan we heel dat plein eens af en dat opruimen en dan krijgen ze ook een prikstok, maar dan denk ik van, dat zijn ook van die kleine triggers dat ze misschien in het vervolg zo zeggen, van ja, ik doe het meteen in de vuilbak. Ja. Of ook zo, proberen mensen ja pakt u beker toch mee dan kunnen we dat hervullen en. Dus we proberen, allee, vanuit gewoon vanuit ons logisch denken proberen we dat wel over te zetten. J: Ja, maar dat zijn denk ik wel de kleine dingen waar mee je moet beginnen. Dat zijn van die kleine dingen, als daar al geen bewustzijn voor is. Je kunt wel heel groots willen zijn, maar juist door die kleine dingen..
N: Ja, ik denk ook dat dat onze kracht is, omdat wij een klein gezelschap zijn, de prikkels zijn dan handig en dan ja, als je zo vanuit Greentrack kijkt ambitieus zouden we dan kunnen doorstromen naar dat het opgenomen wordt in het beleid dan ooit eens.
J: Ja, dat zou een mooie doelstelling zijn inderdaad.
J: Dan heb ik alles wel gevraagd en wil ik je hartelijk bedanken voor het gesprek. N: Allee, graag gedaan he.