J: Tim en jij zijn allebei lid van het Ecoteam kun je vertellen wat precies jullie werkzaamheden zijn?
D: Wel, we zijn vijf jaar geleden begonnen in 2010 zijn we opgericht en dat was toen eigenlijk vanuit een adviesbureau Ecolife, uit Leuven België, en zei leren bedrijven hoe ze om kunnen gaan met duurzaamheid. Ze geven een paar infosessies een vijftal denk ik, en toen werd er een Ecoteam gevormd met personeelsleden die geïnteresseerd waren, om hen zelfstandig te laten werken, dat was het doel. We hebben dus een vijftal sessies gehad, na eerst een doorlichting te hebben gehad. Dus ze hebben eerst een onderzoek gedaan over hoe het hier zoal werkt en dan ging het echt in op energie, aankoop, euh, mobiliteit. Zo echt de typische thema’s, dat is nie echt perse gericht op de kunst en cultuur sector maar op elk bedrijf. En dan was het de bedoeling dat we meer specifiek toegingen naar onze artistieke werking, sindsdien zijn we dan zo, al vijf jaar af en toe aan het samenkomen. Om te zien wat we kunnen doen en wat we al gedaan hebben en op dit moment zitten we ook in Greentrack, dat is ook wel heel fijn, ik ga nu altijd naar die vergaderingen en daar leert ge dan ook van andere huizen wat zij allemaal aan het doen zijn en wat Het Toneelhuis kan geven aan de andere huizen. Heel veel delen enzo. Voilà, allee dat is waar we nu zijn. Er is nog veel werk, we moeten nog veel doen, maar we hebben al heel veel van die heel evidente dingen gedaan waardoor we nu echt specifiek, bijvoorbeeld de Bourla die wordt nu gerenoveerd, daar zijn we nu eindelijk aan begonnen. Allee ze zijn nu studies aan het verzamelen, en dan één van de architectenbureaus aan te spreken die dan effectief de renovatie gaan doen.
J: Is dat jullie eigen…
D: Ja, en van de stad ook, want de Bourla is euh, eigendom van de stad Antwerpen en wij hebben die in cousetting, daarom is het ook heel moeilijk om dingen te veranderen natuurlijk he, ook kwa duurzaamheid, dat dak was zo helemaal stuk en het energie wat daardoor weg ging. En nu is dat allemaal zo’n bietje..
J: Het is dus eigenlijk in beheer van de stad? D: Ja wij onderhouden het natuurlijk dan. J: Jullie krijgen daar geld voor?
D: Ja, we krijgen daar wel geld voor, maar dat was voor kleine ingrepen was dat altijd wel goed, maar nu hebben we dan echt wel moeten trekken om een grotere infrastructuur financiering in te dienen, vandaar ook heel de renovatie dat gaat natuurlijk veel geld kosten..en dat kunnen wij niet betalen. En euh, de artistieke werking proberen we ook zo veel mogelijk aan te werken, maar dat is het moeilijkste. Gewoon het productieve, de makers zelf betrekken dat is, dat merken we, dat is heel moeilijk. Alleen Benjamin Verdonck, ik weet niet of je hem kent? Ja voilà, hij is er wel heel erg mee bezig, dus dat is heel fijn. Hij is het ene uiterste in huis en de andere gaan de andere kant op, maar makers, je moet natuurlijk altijd kijken naar de artistieke premiers dan altijd, duurzaamheid is ook wel belangrijk, maar het weegt niet altijd door in de keuzes van de makers. Dat is het moeilijkste.
J: Ja dat snap ik, dat hoor je veel terug.
D: Ja, ik denk dat het overal is. Bij Greentrack merk ik dat nu ook, dat is gewoon zo, tenzij je echt huizen hebt die daar echt zo volledig bezig zijn met de artistieke projecten op basis van gerecupereerd materiaal, of sociale fabricage dat is ook een kant van duurzaamheid en daar zijn sommige huizen echt specifiek mee bezig. Wij proberen daar eigenlijk ook zoveel mogelijk op in te zetten.
J: Dat is nog het moeilijkste punt. Maar ik begrijp dat jullie in eerste instantie vijf jaar geleden benaderd zijn door een andere instantie dan Greentrack?
D: Toen was Greentrack er nog niet in elk geval, maar ik was hier zelf ook nog niet toen dat
onderzoek is begonnen. Ik ben er sinds 1 januari 2010 en toen was er sprake van een Ecoteam en toen heb ik direct gezegd ah ja, daar wil ik deel van uit maken. Maar ik weet dus niet of Het Toneelhuis is die Ecolife heeft benaderd of andersom. Ik denk eigenlijk dat wij Ecolife benaderd hebben omdat Tim de Carriers daar werkte en zij waren daar langer bezig mee, met duurzaamheid en ik denk dat hij van daar ook Ecolife kende. Dus ik denk dat wij wel het initiatief hebben genomen, dat denk ik wel.
J: En in het geval van Greentrack? Hebben jullie daar ook zelf het initiatief genomen of hebben zij jullie gevraagd?
D: Wel, ik heb een cursus gevolgd tot Ecocoach en dat was samen met Orphee van Greentrack, voilà, dat was een hele fijne madam, wij hebben elkaar zo leren kennen en euh, zij speelde dan met het idee om vanuit Prospecta, omdat zij toch over heel Antwerpen bij iedere culturele instelling aanwezig zijn, speelde zij met het idee om Greentrack ook hier op te starten. Het bestond al in Leuven en in Gent, maar hier nog niet. Zij wilde dat dan in gang zetten en zij heeft mij dan direct gevraagd of Het
Toneelhuis ook mee op de kast ging, en ja uiteraard. Zo is het eigenlijk begonnen, wij hebben niet echt het initiatief genomen, maar Orphee wist gewoon, ja allee tuurlijk zij willen ook wel meedoen.
J: Ja oké. En hoe ziet de samenwerking binnen Greentrack er uit? Hoe gaat dat in zijn werk?
D: Op dit moment hebben we maandelijks vergaderingen, ik heb de laatste twee gemist omdat ik examens heb. Dat is een beetje jammer, maar we werken jaarlijks aan een thema, vorig jaar was dat mobiliteit en nu is dat materiaal. En ja maandelijks komen we dan samen in een ander huis, bij iemand op bezoek eigenlijk om te praten om de plannen uit te werken, we hebben ook jaarlijks een actieplan die we moeten indienen en euh zo kunnen ook van andere huizen naar hun actieplannen kijken en dat je dan weet zij doen dat zo en zo of zij pakken dingen zo aan. Het is eigenlijk gewoon heel hard leren van elkaar, op dit moment.
J: En zijn er dan ook presentaties?
D: Ja er is nu vorig jaar omdat we een groot mobiliteitsonderzoek hebben gedaan in alle huizen, is er vanuit de stad is er op het einde een presentatie gegeven over alle resultaten enzo en vandaaruit is het de bedoeling daar verder aan te werken. Maar voor de rest is het ook de bedoeling dat we allemaal een budget betalen, ah ja, iedereen mocht een eigen vrije bijdrage geen om wel op de langer termijn zo meer workshops en presentaties te doen. Om toch echt professioneel adviezen te krijgen en omdat er geen budget is, ja heb je wel nodig. Een van dan de dingen die op de lijst stonden was een workshop om zelf fietsen te maken, om dan bij elkaar zo af en toe eens af te spreken en gewoon zelf te gaan sleutelen. We hebben nu een bakfiets en vijf bedrijfsfietsen. Leuk om daar zelf mee bezig te zijn. Voilà, zo van die dingen zijn het vooral.
Tim komt binnen lopen. D: Dag Tim, zet u bij.
J: Dag Tim, fantastisch dat je er ook bij kan zijn, we zijn al begonnen maar sluit gewoon aan.
J: Wat zijn voor jullie de voordelen in zo’n samenwerking met Greentrack?
D: Euh, het is vooral heel leerrijk, om te weten waar anderen mee bezig zijn en hoe ze daar mee bezig zijn en het fijne is nu ook dat ge leert alle mensen zo kennen, waardoor het heel makkelijk is om dingen te vragen en dingen uit te wisselen. Natuurlijk wij zijn zelf een groot huis dus wij gaan eerder zelf dingen afgeven dan dat we er zelf gebruik van maken. Maar ik denk wel dat dat een van de grote voordelen is op dit moment.
J: Kunnen jullie al voordelen noemen van dingen die zijn ontstaan door de samenwerking met
Greentrack? Of dingen die jullie al bereikt hebben met duurzaamheid? T: We zijn nu bezig met het fietsenproject, het fietsenstallingsproject. D: Ah ja dat is waar ja.
T: Ja in de stad. Er is een idee om betere fietsenstallingen te hebben rondom alle culturele gebouwen, musea, theaters en kunstcentrums en daar is nu zo’n project uitgeschreven door Greentrack in
samenwerking met al die organisaties om de situaties te verbeteren, dus, rond die gebouwen, om het publiek beter te faciliteren met fietsenstallingen. Nu, moet je maar eens ’s avonds zien als we een vol huis hebben dan hangen de fietsen hier overal tegen gevels, tegen nooduitgangen en dat soort dingen. Dat is nu een nieuw project. Dat is wel nog niet uitgevoerd, omdat je dan toch altijd met de stad Antwerpen in contact komt en dan blijft dat daar weer hangen. En nu duurt dat weer langer want.. Orphee heeft wel een mailtje rondgestuurd, de stad heeft geantwoord, dat is vandaag toevallig binnengekomen, de stad zegt ik wil dat voor de zomer wel lostrekken, maar we hebben vertraging omdat er in heel de stad heel veel fietsenstallingen worden gesaneerd.
D: Ja wel op zich goed. T: Ja ik hoop dat het lukt.
J: Maar de stad Antwerpen is niet betrokken bij Greentrack?
D: Mhm, ja, Prospekta is eigenlijk van de stad Antwerpen. T: Ja, wordt gesubsidieerd door de stad Antwerpen.
D: Dus ja, in die zin is de stad wel betrokken omdat Prospekta zelf ook gebruik maakt van de diensten van de stad. Ah, ja er dus ook wel een direct contact. Dus in die zin..
J: Dus de stad Antwerpen is wel nauw betrokken, ze zitten er kort op zodat dingen snel te regelen zijn?
D: Nou, snel te regelen
T: Ja dat is wat anders. Weetje, dit is een gebouw van de stad Antwerpen ook en toch als ik hier iets wil verbeteren aan dit gebouw, hun eigen gebouw, dan toch moet ik alle soorten procedures
doorlopen, die maken dat iets te veranderen, dat alles tijd kost. Dat je met de stad, de ene keer als alles klaar is en ge zegt hier is het plan, alles is geregeld, zeg gewoon “ja” dan vinden ze toch nog iets wat niet kan. Dat is waarschijnlijk met zo’n project als de fietsenstallingen ook en dat maakt wel dat ge niet echt dynamisch kunt werken. Allee ge moet dat weten en er mee om gaan. Maar, je kunt dat niet forceren.
J: Je weet dat als je een plan hebt, dan moet het eerst..
T: Ja, dan heeft het zijn tijd nodig. Dat gaat over soms meer dan één jaar. Dat is echt, soms heel frustrerend. Dat is wel de realiteit. We zouden willen dat het anders gaan, maar door de nieuwe coalitie is er heel veel is veranderd, in structuren ook. Dus de mensen die het moeten uitvoeren, het beleid zo gezegd, daar is zo veel veranderd, die is van zijn post afgehaald waar die al jaren zat en die zit nu daar, dat maakt gewoon dat er enorme vertragingen op dat hele systeem zitten. En dat is heel frustrerend.
J: Ja dat snap ik inderdaad. En zijn er buiten het fietsenstallingsplan nog andere plannen waar jullie nu aan werken of waar jullie de afgelopen tijd aan hebben gewerkt?
T: Met Prospekta niet echt.
D: Ja daar is nu, want jij hebt dan altijd bij die workshop, allee, werkgroep gezeten voor de
fietsenstallingen, en er is ook zo’n werkgroep communicatie, maar dat is het najaar dus daar weet ik eigenlijk niet zo. Ik denk dat dat ook vooral veel informatie uitwisseling is, op dit moment. Euh, en ja nu duurzaam materiaalbeheer staat nu op den agenda he? Daar is nog niet concreet over gepraat, maar ik denk dat daar vooral over delen van stukken, decors, en weet ik wat.
T: Ja, dat is een ander heel groot project, is ook nog in, hoe moet ik het zeggen, in, euh, de
conceptfase. In die zin dat de Vlaamse Opera, euh, Het Paleis dacht ik en wij aan het nadenken zijn om decoropslag en decoratelier te groeperen, in één groot complex waar al die dingen een functie krijgen, maar dat is natuurlijk vrij groot want de Vlaamse Opera is echt heel groot, wij zij zijn daar, wij zijn ook niet klein, maar toch wat kleiner en dan het Paleis, dat zijn zo drie huizen die…maar dat zijn zo allemaal gesprekken ook opgevolgd door de stad Antwerpen, dus die zijn wel betrokken partij. Dat moeten we nog evalueren, maar daar heb ik niet echt zicht op, want dat doe ik niet, maar mijn baas eigenlijk die dat opvolgt die gesprekken. Maar dat is wel een project als dat zou kunnen lukken, dan gaan we natuurlijk, hopelijk een stuk duurzamer kunnen werken. Omdat ge dan vanuit één atelier vertrekt. We moeten natuurlijk niet allemaal constant het warm water uitvinden en dan kan alles veel efficiënter organiseren.
T: Ja, lenen van elkaar. Dat is nog een klein project wat we nu, Hovak is een merk van
podiumevenementen en de Munt heeft bijvoorbeeld, de Munt, de Vlaamse Opera, Het Toneelhuis en de Singel gebruikt, dat wordt heel veel gebruikt zoals een tribune die we vandaag hebben afgebroken wordt er mee gebouwd, er worden podia mee gebouwd, maar in al die grote theaters alleen is dat iets wat ge niet kan huren, u kunt dat alleen kopen. En wij hebben dan die stap gezet, al die huizen hebben de stap gezet om daar in te investeren, dat gaat om veel geld. En nu is er zo één grote file bijvoorbeeld, waar iedereen zijn inventaris heeft in geplaatst, en als ik vijf frames nodig heb dan bel ik gewoon naar mijn vrienden van de Vlaamse Opera en dan kunnen we daar dingen gaan halen. En zo visa versa. Dan heb je eigenlijk gewoon een systeempke onder mekaar, zodat al die huizen altijd genoeg, maar daar staan altijd heel veel spullen, dus het is heel zeldzaam dat al die huizen al die dingen tegelijk nodig hebben. Maar dat is zo’n klein symsteempke om het één goedkoop te maken en twee ook weer duurzaam. Je hoeft veel minder aan te kopen en veel minder rondrijden en minder dingen regelen om het opgelost te krijgen. En minder opslag, want er ligt veel opgeslagen in die drie huizen. Ja, dat zijn zo kleine dingen. Die wel collectiever zijn dan enkel op het huis zelf. Hier in huis, puur Het
Toneelhuis zijn er gewoon dagelijks, allee maandelijks dingen waarmee we bezig zijn om, om het efficiënter en duurzamer te maken. Maar die lijst, die kan Debbie je wel geven, die is vrij lang. Dat gaat over LED lampkes hier in steken tot nu dat idee, maar dat is dan ook een beetje gestopt, euh, om heel onze energiehuishouding te gaan meten. We meten het nu al, maar we willen echt bijvoorbeeld de foyer, het café is eigenlijk een aparte eigenaar, concessiehouder dan Het Toneelhuis, dat willen we eigenlijk afsplitsen van elkaar, zodat we veel meer vat krijgen op ons eigen gebruik. We hebben het gevoel dat er toch een heel pak wordt gebruikt, niet door ons. Maar ja dus die opsplitsing zou vrij goed zijn en dan natuurlijk toch nog beter verbruikscijfers krijgen zodat we toch nog meer jaarlijks kunnen zien van ja oké, zoveel dit, daar, zodat je ingrepen duidelijker gaat zien. Dat hangt ook weer vast met heel de structuur van het huis, het is een monument en de grote verbouwing die komende is maar die nog zeker vijf jaar gaat duren. Het is zo een kluwe van dingen.
J: Er zijn zo veel aspecten die daar invloed op hebben, waar je zelf geen invloed op hebt.
T: Inderdaad. Dat maakt het gewoon moeilijk om ook, nu zijn er weer budgetten voor het gebouw van 2015 opgeschoven naar 2016 bijvoorbeeld, die zijn niet gecanceld maar opgeschoven en dat maakt dat je voor 2015 eigenlijk dingen moeten schrappen. Zo die duurzaamheidsdoorlichting die we wilden, die hebben we moeten schrappen, bijvoorbeeld.
J: Maar jullie hebben dus nog niet helemaal in kaart gebracht hoe de situatie was of is en de doelstelling naar iets nieuws?
T: Goh man.
D: We hebben wel veel in kaart gebracht. We hebben al een evolutie in kaart gebracht ook twee jaar geleden, met Niels dan, een stagiaire die dat allemaal opvolgde en dan kwam zeggen, van jullie zijn al zo geëvolueerd en dat zijn dan de werkpunten. Maar om daar zelf mee bezig te zijn, we hebben allemaal een voltijd job en het is niet evident om dat er nog eens allemaal bij te doen.
T: Ja het komt het soms echt hard er bij bij ons. Om dat heel gestructureerd te krijgen..eigenlijk zouden we ieder jaar een stagiaire kunnen gebruiken die er in opgeleid is of die gewoon
duurzaamheidsstudies volgt, of maakt niet uit, maar die daar altijd gewoon het project zou kunnen verder zetten. Elk jaar die daar zo zes maanden mee kan bezig zijn en dan zijn we weer in orde en dan kunnen wij dat ook weer beter opvolgen.
D: En het is ook handig dan om daarover te communiceren bijvoorbeeld naar de stad toe. T: Ja, en dan kunnen we echt gaan zeggen he “stad Antwerpen het is jullie gebouw, maar wij zijn ondertussen wel daar op bespaard.” We hebben dat, en zo veel ontvangen en dat is nu ineens geïsoleerd, dat was niet, maar dat is nu wel geïsoleerd. Maar ik zeg het je, ik ben al blij dat we het geïsoleerd krijgen. Om dat ook nog op papier te gaan schrijven en de hele evolutie…kkrrrggg. D: Ja, ik probeer het een beetje bij te houden af en toe, gewoon zo, ook in onze to do en done list, zo van ja, dat hebben we gedaan.
T: Ja we hebben echt zo’n lijst, dat zit er echt wel in en toch merk je, allee, we hebben nu een uur zitten babbelen en ik kan er zo een uur dingen bijschrijven, omdat ik van die dingen die voor mij zo dingen zijn, maar die eigenlijk wel zo zijn invloed op de resultaten, allee zo op die…